Re: Qellimi i jetes !
Lumturia? Ketu do te kundershtoja. Njeriu nuk synon te behet i lumtur...jo, jo. Ai gjemon te 'zabtoje' Universin me mendimin se kjo do e bente te lumtur. Shpirti i tij behet pre e pasioneve dhe epsheve te cilat Dante-ja (me imagjinaten e tij te shfrenuar) i denon te rrifen nga ereat dhe stuhite e perhershme (Rrethi III- Canto V) ne Inferno.
Sado qesharake qe mund te duket 'riprodhimi'...thelle, thelle per mua ajo mbetet. Edhe ai qe ka patur gjithshka...do te ndodhet nje mbremje, prane nje oxhaku me gote-kristal me Whiskey duke veshtruar portretin e tij te piktuar nga piktori me i famshem i kohes, dhe do e kuptoje qe gjithshka qe ate e rrethon shnderrohet ne asgje. Gjenerata e tija do te mbaroje ne nje pllake guri te vendosur ne shenje nderi tek Kisha, Spitali apo Shtepia e Femijeve- te qytetit.
Por...kush shtrohet te mendoje kaq 'erret'? Asnje. Nje rroge e majme, nje partner relativisht i mire, marredhenie te mira me familjen...dhe voila- cdo gje eshte sic duhet.