Re: Qellimi i jetes !
qellimi i jetes eshte evolucioni drejt perfeksionit
---------
jeta eshte levizje nga e pa perkryera tek e perkryera, kur objektet pa shpirt behen objekte me shpirt kemi evolucion, ka progres te metejshem kur qenjet e me shpirt behen organizma metazoike shumeqelizore pra struktura gjithmone e me shume komplekse, njeriu eshte qenja e me larte me e elevuar strukturalisht me i perkryer, por ky eshte vetem fillimi i evolucionit drejt progresit njerzor,njeriu per me tej duhet te vazhdojne nje perfeksion te metejshem fizik, psiqik, dhe spiritual, levizja drejt perfeksionit eshte natyra e vertete e njeriut , ndersa levizja drejt imperfeksionit eshte kunder natyres se vertete te njeriut , e para eshte jete , ndersa e dyta eshte vdekje
pra misioni i njeriut ne jete eshte qe te levizi drejt perfeksionit, kjo eshte detyra e sejcilit, misioni i njeriut eshte te behet perfekt , dhe te qendroje ne menyre permanente ne kete perfeksion, keshtu pra per te njohur vetveten tende me te larte nuk duhet te besh pushim apo te kthesh koken mbrapa per te humbur kohen e cmuar , pederisa nuk eshte arritur qellimi me i dashur ne jete ai per tu bere i plote(te njohesh vetveten)
keshtu kur bejme nje levizje te tille drejt njohjes se vetes , shikojme ne kete levizje nje zgjim te koshences dhe mendja jone rizgjohet , dhe duke ecur drejt shtegut te zhvidhimit mendor njeriu shikon manifestimin e tij me te madh, ashtu si evolucioni fillon nga e holla dhe vazhdon tek e trasha , ose nga koshenca e kulluar dhe shkon tek materja e trashe, ngjashmerisht edhe mendja e njeriut kthehet hap pas hapi nga materja e trashe tek koshenca absolute e holle nga e cila edhe ka ardhur, pikerisht si dallget e detit qe perplasen ne breg te reres dhe kthehen perseri ne det andej dhe nga kane ardhur
erresira e nates evolutive filloi te zhduket mijera vjet me pare kur krijesa e pare antropomorfe braktisi mbreterine e vet te bere prej pyjesh dhe xhunglash , dhe u drejtua drejt drites se arte, ajo krijese ishte e udhehequr nga dicka qe nuk mund ta kuptonte dot , dicka jo majmuneske dhe jo te mundur per llojet e tjera te qenjeve, ne nje fare menyre dicka kishte ndryshuar ne funksionet e saj kimiko fizike, ne trurin e kesaj krijese gjendej fareza e njerzimit , ne syte e kesaj krijese cuditerisht brilante ishte hija e nje endrre te fshehur
koha kalonte lehtesisht , dhe krijesa te reja u zhvidhuan dhe u shumezuan, trasformime te jashtezakonshme vazhduan te ndodhin ne trupat dhe mendjet e tyre , mendjet e tyre, nervat, sistemet endokrine, beheshin gjithmone dhe me komplekse dhe te specializuara, u zhvidhuan modele te reja sjelljeje dhe si pasoje edhe emocione dhe sentimente te panjohura me pare, te ndaluara per te gjitha format e tjera te jetes , u gjeten forma te reja komunikimi dhe shprehje, ne ate epoke te larget filloi agimi i njeriut te sotem
valet mendim te gjeneruara nga ky ekspresion i pare njerzor , vibrojne akoma edhe sot ne mendjen inkoshente te cdo qenje njerzore, sejcili nga ne mbart ne memorjen e fshehur kete agim aurore dhe shkon edhe pertej kesaj, nepermjet kesaj memorje primordiale qe eshte pjese e trashegimise tone njerzore ne jemi te lidhur ngushte me te gjitha format e tjera te jetes
forcat e evolucionit nuk jane te ndalur fusha e tyre e veprimit eshte spostuar ne nivelin psiqik, evolucioni tani po shprehet ne perpjekjet e perditshme kudo e drejtuar nga burra dhe gra meshkuj dhe femra per te patur dinjitet, dhe jo vetem kaq por edhe per te njohur ate qe quhet vetvetja jone me e larte