Re: Zoti, cka qene, ceshte dhe cdo te behet?
E kam thene me dhjetra here, juve e gjykoni besimin nga prizmi i mohimit tuaj.
Ideja e dhene me siper nga fantazia e shpjegon me se miri kete.
Fantazia thote se besimi lindi ngaqe njerezit nuk spjegonin dot fenomenet natyrore, "ngaqe ishin injorante" (sic shprehet ajo).
Ne kete menyre, duke u nisur nga supozimi se njerezit me pare kane qene injorante (?), dhe nuk dinin te shpjegonin shume fenomene natyrore, Zotin e kishin si pergjigje per pyetjet e ngritura ndaj tyre, te cilat nuk gjenin dot pergjigje. Keshtu kush e sjell shiun????
Nuk ka pergjigje. Mesiguri Zoti!
Keshtu me zhvillimin e njohurive ndja natyres, duke iu dhene shpjegime shume fenomeneve te paspjegueshme me pare, Zoti fillon e behet gjithmone e me i pavlefshem. Fillon e shpjegon gjithmone e me pak fenomene, duke u shtyre gjithmone e me teper ne mosekzistence.
Kjo eshte nje pikepamje evolucioniste e cila nuk gjen shume piketakime me realitetin, dhe permban shume keqkuptime ne vetvete. Eshte nje menyre mjaft hipotetike, spekulative, e shpjegimit te fenomeneve fetare.
E para sepse nuk eshte e vertete qe une e shoh besimin si menyre per te shpjeguar gjerat e panjohura ne bote. Absolutisht jo. Natyra eshte e obliguar te njihet, te pakten sipas fese qe une njoh dhe besoj per te vertete. Zoti na ka dhene shqisat dhe arsyen, pikerisht per te njohur dhe eksploruar natyren. Eshte paragjykim i ateisteve qe i ben ata te kujtojne se une e besoj Zotin per t'i dhene kuptim gjerave te pashpjegueshme.
Se dyti, eshte e ditur (te pakten qe me Poperin) qe sa me teper rriten dijet dhe njohurite e per universin, aq me shume pikepyetje i dalin perpara njeriut. Aq me shume ai kupton se ka nje fushe gjithnje e me te madhe te panjohur. Ne kete menyre, edhe sikur ta kujtojme Zotin si nevoje per t'i dhene nje pergjigje te shkurter pyetjes pse, sot do te duhej te kishim edhe me teper nevoje per Zotin, ne nje kohe kur pikepyetjet jane shtuar ne perpjestim te drejte me rritjen e njohurive tona per universin.
Se treti, fakti qe ne i kemi dhene perrgjigje pyetjeve lidhur me fenomene per te cilat me pare pergjigjeshim se shkak i tyre ishte Zoti, nuk do te thote se Zoti nuk vazhdon te jete perseri shkak i tyre.
Shembull. Per zbritjen e shiut me pare mund te thuhej se shkak ishte Zoti. Por, fakti qe sot e dime qe shiu vjen nga rete, te cilat krijohen nga kondensimi i avujve qe ngrihen nga avullimi i ujerave, perseri, kjo nuk do te thote qe Zoti nuk eshte shkak. Kondensimi i avujve eshte shkaku material, ndersa shkaku ekzistencial vazhdon te jete Zoti dhe ketu nuk kemi kurrfare ndryshimi. Edhe kur njerezimi nuk e dinte shkakun natyral, apo fizik, shpjegimi se shiu shkaktohej nga Zoti ishte thjesht shpjegim ekzistencial, nderkohe qe pikepyetja per shkakun fizik vazhdonte te qendronte varur pa pergjigje. Zoti nuk eshte aspak shkak i shpjegimit fizik te fenomeneve, por shkak i shpjegimit ekzistencial. Ne kete menyre, Zoti nuk shihet si menyra per ti dhene pergjigje fenomeneve natyrore, por si nje pikepamje kozmologjike mbi boten dhe kuptimin e saj. Zoti eshte nje perfundim i nje refleksioni filozofik, perfundim i nje arsyetimi per te gjetur shkakun dhe qellimin e botes.
Pra besimtari vazhdon te besoje se Zoti eshte shkak i shiut. Ai eshte shkak i kondensimit te avujve, i avullimit te ujerave, i forces se rendeses me te cilin pika e shiut zbret ne toke, i formimit te perrenjve dhe lumenjve etj...
Ne kete rast, naiviteti eshte i atij qe e sjell kete teori duke moskuptuar sic duhet besimin dhe jo i besimtarit, i cili ne kete rast nuk shikon kaq afer hundes se tij si ateistet.
