Poezi

Hektor12

Locus omnem
ARBEN DUKA

Mblidhi trute o njeri!

S’e pranon më rezultatin,
me feizbuk na lajmëroi…
Ne e njohim psikopatin,
nuk është se na befasoi!

Nuk e dim’ se ç’ka në mëndje,
kur na shkruan, deklaron,
se “në duar trafikantësh”,
ky pushtetin s’e dorëzon (!)

Nga që shumë po rri në det,
Sala do ketë futur ujë,
si pa dashur po na flet,
se këtu do ketë rrëmujë?

Ju thashë jini vigjilentë,
o shqiptarë anë e mbanë,
se ky mostër ëndëron,
që të bëhet kasaphanë!

Ne e mundëm këtë zgjyrë,
veç me votë zabrahanin,
po s’e ka kuptuar mirë,
provokon tani Sovranin!

Na nxjerr Lezhën si sebep,
qé i paska ndez’ inatin,
KQZ-ja o gazep,
s’e ndryshoi dot rezultatin!

KQZ-ja s’bën estradë,
(se kaloi një muaj i tërë)
por po bën një maskaradë,
thua nami qenka bërë!

Zvarrit shpalljen e fitores,
si padrinua urdhëron,
Por as Zoti – jo më Lefti,
dot fitoren s’e ndryshon!

Pas ca ditësh ç’do të thotë,
ç’do na shkruaj xha Saliu?
Kur dhe një mandat në Shkodër,
do t’ja marrë Fatmir Mediu?

Lezha që u numërua,
rezultatin s’e ndryshoi
Po doli Hajdut në Shkodër,
mostra si do reagoje?!

Mblidhi trutë ore njeri,
se je gjysh edhe baba,
jemi në demokraci,
nuk ësht’ humbja kaq hata!

Është e sigurt që ke ikur,
dot nuk e ndryshon më fatin,
dhe pse një sebep ke shpikur,
dhe s’do njohësh rezultatin!

Punë e madhe po s’e njohe,
s’njohe ti as Kushtetutën,
dhe për një ndryshim mendimi,
asnjëherë nuk t’u lutën!

S’ke njohur as Kushtetutën,
siç e ke zakon kur humb,
sot atë që s’e ke njohur,
para syve na e tund!

S’ju them ndonjë gjë të rrallë,
se shumica mirë e dinë,
sa të jetë Berisha gjallë,
është rrezik për Shqipërinë!
 

dr love

Locus omnem
NËSE TË MËRZITA


Sokrat Habilaj



Të mërzita? Ik nga unë për pak kohë.
Mbase diku tjetër do të gjesh qetësi.
Po unë, s'mund të isha ndryshe, apo jo,
Në këtë botë të mbushur gjithë mërzi.

Megjithatë, ik, madje më merr inat.
Dhe në ndjehesh mirë, këtu më mos u kthe.
Harromë fytyrën si një degë të thatë,
Në pllajën e vetmisë të mbështjell me re.

Larg meje, ti kryeneçe le të më rrish,
pa më shtrirë dorën nëse gjendesh ngushtë.
Po unë, që vij nga bota e mërzisë,
Do ta kuptoj në çast kur ke rënë në kurth.

Dhe do të vij pranë, me pamje krejt ndryshe,
Të mos më njohësh që jam ai i pari.
E dashur, kjo botë, është e mërzitshme,
Nëse të thash ik, s’ta prisha thjesht nga malli.

Kur të ndjesh të ftohtë, të dridhesh në acar,
Do të vij ngrohtësi në vatër të të ndez.
Dhe ti, duke afruar duart në zjarr,
Do të shohësh pranë teje një eskimez.
Kur nga zhegu, të përvëlohet kurmi yt,
Një grusht uji burimi, do të sjell s'largu.
E ti do të qeshësh, duke larë sytë,
Se do të shfaqet një fytyrë zezaku.

Unë nuk e di, kur të më shohësh ndryshe,
Nëse do ta shtysh tutje, ujin a zjarrin.
Kjo botë që gjithçka bëri të mërzitshme,
Nuk di a mundi ta mërzis edhe mallin?

...Po kur buzët të të tundohen për puthje,
Kë do të kërkosh ti në dallgë dashurish?
Buzët e mia, do t’i gjakos me ndukje,
Veç me fytyrë tjetër, s'të shfaqem ta dish!
 

Hektor12

Locus omnem
empty.gif
http://www.shoqeriajone.com/t2398-poezi-erotike#118436

Ne nje shtrat te zjarrte
e lakuriqte rreshqet kenaqesia.
Kontakti i lekures eshte sa me i gjalle.
Shtrengom
fort.
Merrme
Lerme
Lere te pres
Ngadale..
Ndizet nje zjarr, i cili ishte fikur
Shperhapen flaket
Djeg
Fjalet e thena me gjys zeri..
Te ngaterrojne
Te percellojne
E ngjitet ..
Nuk mund te arrish me...
Bertet!!!!
Shperthen bomba e kenaqesise
Ngadale ...
Frikesohet deshperimi ne levizje..
Ngadale
Lehte - lehte
Lehte...
Lehtesisht...

Ah!!!!

Bertet!!!!

Eshte zjarri qe shuhet
duke u lidhur me diellin.
Ngadale..
Nje kenaqesi e ngrohte
shkrihet...
Ngadale e lehte..
shtrengom ...
Fort...
Mos me ler me kurre!!!
 

Hektor12

Locus omnem
Do doja te beja dashuri me ty tere naten. Te te tundja sic dallget qe ledhatojne detin.
Te rreshqisja ngadale mbi lekuren tende e ta mbuloja me puthje.

Do doja te beja dashuri me ty tere naten e te te ngrohja si era e shirokut.
Te prekja trupin tend te ngrohte e ta ndizja gjithkund.

Do doja te beja dashuri me ty , tere naten si kal i cmendur, per te ndjere vithet e tua
ulur mbi mua

duke shikuar buzet e tua

qe kafshojne me deshire trupin tim.

Do krijoja melodi duke kerkuar si vagabond mes kofsheve te tua e, prekje te gishtave t'mi ekspert.
Do dhuroja gjuhen time te etur, burimit tend magjik.
Do mblidhja yllin me te bukur, per ta vendosur ne gjoksin tend.
I lodhur i shkaterruar do shtrihesha mbi gjokset e tua per tu zhytur ne thithkat e ngritur lart.
Nga shikimi yt i embel do ndjehesha i qete dhe i lumtur. Te perqafoj fort. Me deh me profumin e dashurise se konsumuar.
Do doja te beja dashuri tere naten. Do doja te isha dashuria qe hyn brenda teje.
 

Hektor12

Locus omnem
Me zhvish


Me zhvish , por jo tani
Mos u shpejto..
Mbushma mendjen e deshirom me pare..pastaj..me zhish..
Por mos kij si te gjithe shpejtesi!
Ne fillim shikimi gjate tere lojes, mundohu qe te mos jete i kundeshtur ndaj ndjaj njenjave te tua.
Ham vetem me shikim!

Hipnotizom
Rrembem
Me zhvish me delikatese.
Zgjidh mire fjalet e tua
Rregullo mire xhestet e tua
Jo shume te lehta, por as shume te shpejta..

Ja tani jemi...jam....
E tera dhurohem dores tende eksperte..

Me zhish tani
shpejt
Jepi..mos nguro!!

Merrme
Konsumom
Ngushellom!!

Sillu si nje mashkull!
Ji mashkull!!

Zhvishem- zhvishem.. e ti...
Ti zhvishu vete!!!
 

Hektor12

Locus omnem
Klithma frymemarrjesh cajne eren.
Corcafe te bardhe, behen shuk.
Hije te shtangura e gjysmeza dritash ....
Buze... djerse... puthje... gjuhe te cilat duken sikur kercejne ne puthjet e tyre te bera gershet....
Sy gjysemmbyllur, perqafime gishterinjesh...
Dhembe shtrenguar...

Epshe.... gjithcka qetesi..cdo gje hesht...
Me ledhaton buzet....

Uhm...ishte e mbrekullueshme.
 

Hektor12

Locus omnem
Tashme duart e mia nuk kontrollohen dot me,ledhatojne barkun tim te bute.
Prekin plot dashuri rreth kerthizes.
" Oh mjaft tani"!

Nuk adhuroj zerin tend te ngrohte , i cili afshon per te cikur buzet e mia.
Mos me flit me ze te embel ku zeri yt penetron mbi floket e mendafshta.
Mos me prek buzet, nuk mundem te te them JO.
Rreshqasin vete duart duke mposhtur vullnetin.
Nderkohe hena e plote, here e ngrohte e here e ftohte
spiunon nga dritarja,
401582.gif
e shkelqen si fytyra yte
E kam aq prane,e prap te pa arritshme

Vetmia si nje hije makthi rri mbi shtrat

E une me te behem njesh
filloj e mendoj mendjen nga ty per te larguar
Dhe prap e di se dora s'ka per te ndaluar. . .
 

Hektor12

Locus omnem
PAS ÇDO VDEKJE TË NATËS MËGJESI AGON

Si në ëndërr kërkoj vetën time
E ato më rrëshqasin mbi kujtimet
Nëpër malet e mjegulluara e të thepisur
I humbur në greminën e dashurisë

Sa e hidhët më është kjo jetë
E mbi buzët e mia të qara
Vajton thatësia si foshnje e etur
I lëpijë me gjuhë si plagë të vrazhda
Yllëza në vellon e virgjërisë në heshtje shikon
Ormisem nga lot në faqet e mia të zbehta
Ranishtës këmbëzbathur në kërkim
Urës që lidhë zemrat e plagosura në ndarje
Mëngjesi agon pas çdo vdekje të natës së heshtur...
 

Hektor12

Locus omnem
Kur ti s'je këtu!

Asgjë s’gjallëron, qyteti ësht’i vdekur
Janë të vdekur stolat në parkun përtej
Dhe rrugët, neonet, dritat janë tretur
N’errësirën e shpirtit s’mundem t’i gjej!

Asgjë nuk frymon, jam dhe unë i pajetë
Një kufomë që bredh s’i dehur, kuturu
Gjithçka rreth meje më duket e shkretë
Si një varkë e braktisur, kur ti s’je këtu!

Leonard Seiti
 

Hektor12

Locus omnem
Betimi i dashuris

E dhash betimin te askush tjeter
perveq teje perjet.
Dhash betimin e dashur qe gjithmon
te jet i vertet:
Do te kujdesem per ty,
do te mbroj ne qdo kend.
Do te shtrihem brenda teje,
ne ter trupin tend.
Do te rri gjithmon pran teje,
do te mbroj ne ngrohtesi.
Do te perqafoj,do te puth,
dhe do te gjesh streh ne stuhi.
Do te ndihmoj ty dhe do te udhezoj,
ne nje rrug te qart.
Do te mbroj ty nga qdo e keqe e njerzve,
pellumbi im i art.
Do ti degjoj problemet e tua
dhe do te ndihmoj ti zgjishim bashk te dy.
Do te te bej ylber,
qe dielli te rrezoj ne ty.
Do te jem ne anen tende,
edhe nese ti je gabim.
Do ta permirsojm se bashku,
dashuria jon osht mallengjim.
Do ta peshperis emrin tend,
kur askush sdo te jet pran nesh.
Do ta peshperis aq ngadal,
qe vetem ti ta ndjesh.
Do ta ndjesh dashurin time,
edhe nese ndahemi pergjothmon.
Do ta dish se zemra jote,
ne Zemren time qendron.
 

Hektor12

Locus omnem
Shpirt mi jep Syt te te shoh sa e Bukur je , se Zemren e di si e ke . . .
Shpirt mi jep Buzet të ti ndjej , se të ëmbla e di se i ke . . .
Shpirt ma jep Lumturin , se un pa ty nuk jam i Lumtur . . .
Shpirt ma jep Gezimin , se Gëzimi im je ti . . .
Shpirt më jep ndriçimin e rrugen , se pa ty ndodhem ne Tunel . ! .
Shpirt më bej Trëndafil , se ti per mu je Tulipan . . .
Shpirt mos më bej te Vuaj , se do Vuajsh më shum . ! .
Shpirt mos më thuaj ste Dua , se un të Adhuroj . . .
Shpirt të dua se je e vetmja për Mua , pse nuk jam un ashtu per ty . ? .
Shpirt te dua se kam prëgatitur nje Dhuart per ty ,a pranon kët unaz për Dashuri ??
 

Hektor12

Locus omnem
Që të bëhem i normalë…

Duhet – kemi thënë qëkur,
një investim kolosal,
që ky shtet karikaturë,
të kthehet në shtet normal!

Nga sundimi i kusarëve,
asnjë gjë mbi tokë nuk mbeti,
por si fillim shqiptarëve,
t’u rikthehet dinjiteti!

Ta kuptoj që tash në krye,
se i tija është shteti,
në çdo zyrë qeverie,
mos e presé “baba ryshfeti”!

Ta kuptojnë ç’u ka tërë,
“Sulltani” që këtu ish,
kur të tërë dhe të tërë,
merrnin dhe jepnin bakshish!

Jemi në kapitalizëm,
ndonjë buçko mund të thotë,
dhe pa këtë mekanizëm,
asnjë punë s’kryen dot!

Ata që me turpe ikën,
më kan’ shpifur shpesh të vjellat,
se këtë “sistem” e ngritën,
njerzit që erdhën nga shpellat!

Zero té më peshoi zigji,
sikur të vdes gjer në darkë,
për atë që më jep ligji,
s’paguaj asnjë qindarkë!

Një zyrtar bëhet gazep,
kur “bakshishe” të kërkon,
po dhe ai që e jep,
veten keq e poshtëron!

Ndaj kërkojnë punë shteti,
të shumtët në Shqipëri,
aty është bërë kiameti,
nga korrupsioni i zi!

Kur shpërblehej ndonjë “trim”,
një vend pune për të zgjedhur,
pyeste që në fillim:
“Ç’farë ka aty për t’u vjedhur?!”

Babëzia e hatashme,
u bë ligji i pa shkruar,
tjetër gjë krejt të pangjashme,
të majtët na kané premtuar!

Do presim fundin e flamës,
jo më larg se në Nëndor,
në se në “zyrat e Ramës”,
do të gjejmë shërbëtorë!

Është e kotë të fantazojmë,
fjalën me pahir ta ngasim,
do presim dhe do shikojmë,
do shikojmë dhe do té flasim!

“Dita” që shpesh ju ka zgjuar,
një kambanë do jetë çdo dité,
unë veten e kam “dënuar”,
të mbetem në opozitë!

Të jem opozitë me shtetin,
i patrembur si një lis,
ndonjëherë edhe poetin,
pushteti mund ta bëjë pis!

Nga Arben Duka
 

Hektor12

Locus omnem
Ibrahim Kodra - O Nënë

Nuk i ndiej më ledhatimet e tua të ëmbla
ashtu si era e prillit që përkëdhel lulet,
o nënë.
Ku je fshehur?
Nuk e shoh më buzëqeshjen tënde,
sytë e tu, sytë e tu gjithë vëmendje,
që asnjëherë nuk lodheshin
së ndjekuri ecjen time të pasigurt.
Ishe gjithçka për mua.
Fytyra jote: më e bukura
mes muzave.
Dhe flokët e tu
të gjatë e të zinj
mbulonin faqet e gëzueshme,
kur gjoksi ngjallte ngrohtësinë
nëpër venat fëminore.
Tani ku je fshehur?
E freskët në kujtesën time,
rikthehu, o nënë,
të përkëdhelësh fytyrën time të lodhur.
 

Hektor12

Locus omnem
Ti ecën drejt në rrugën tënde
Se zemrën ke mbërthyer tek unë
Unë kam shëtitur mijra vënde
Se shpirtin tënd kam për furtunë

Ti qan si vjeshtë me ngashërime
Në parqe shpirti më rrëzon gjeth’
Në buzën tënde shuaj etjen time
Në lotin tënd zemra më bredh…

Unë ngrij si akulli, heshtjeftohtë
Ti vjen si prilli më shkrin në gjak
Me buzëprekje s’ngopesh dot
Ndaj çel në shpirtin tim zambakë

Të mbaj petaleve porsi bletë
Ti qerpikë drite kudo përhap
S’porvoj të vdes as të bëj vetë
Se me një puthje më ngjall prapë

Unë eci drejt në rrugën time
Se zemrën kam mbërthyer tek ty
Ti më bën ëndërr, më jep formë drite
Ç'do çast të jetës t'më kesh në
sy.
 

Hektor12

Locus omnem
Kohë më parë ti grua e tjetrit,
fshehurazi…ëmbëlsisht fshehurazi,
bëre dashuri me mua
në krahët pa formë të ëndërrimit,
nën atë perëndim dielli mashtrimtar,
mbi atë krevat epshor “tuajin”,
ku unë i rastësishmi
u ndjeva fitimtar ndaj një kundërshtari të panjohur
mbi trupin tënd…
……………………………
Sot më shumë se kurrë,
ndjehem humbës,
një humbës me një kundërshtar të njohur-tët shoq
që cdo natë fshin gjurmët e fitores sime
mbi trupin tënd…
Me puthjen e tij indiferente,
me duart e tij të stërmësuara me format e tua joshëse,
me trupin e tij,
me organin e tij,
shkruan të plotë cdo natë
emrin e tij
A-T-J-E
ku unë në të rrallë
vetëm sa guxoj të hedh
një firmë të pakuptueshme…
 

Hektor12

Locus omnem
Lirikë

Po ik nga bregdeti.
Ndër mend i kam ende
Portokallet që më ngjajnë me yjet e verës.
Tani,
lamtumirë!
Nën këto mijra drita të vogla që i lëkund era në muzg
Mbledh motivet ajrore të rivierës.
Ujna të qeta,
të dashtuna mu si kangë himarjote,
U dëgjoj që dallgëzonin brenda meje si ujvarë.
Po niset autobusi.
Portokalle, digjuni mbi mue!
Gjithë peizazhi rrotull rend në dritare...
 

Hektor12

Locus omnem
S'TE DUA...

s'te... dua vetem sepse te dua,
dhe prej dashurie e mos dashurie vij,
prej pritjes kur nuk te pres,-
prej akullit ne zjarr shkon zemra ime.
Te dashuroj sepse vetem ty te dashuroj,
pa kufi t'urrej-dhe duke t'urryer te lutem,
dhe masa e dashurise time shtegtare
eshte te mos te shoh
dhe te dashuroj si i verber.
Ndofta do ta djege drita e janarit,
rreze e vertete, tere zemren time,-
duke me vjedhur celesin e qetesise.
Ne kete ndodhi vetem une vdes
e do te vdes prej dashurise ,sepse te dua,-te dua ne gjak e ne zjarr.
 

Hektor12

Locus omnem
UDHËTIMI IM


Pa ankime ecën treni i vonë i lodhur e i kotur
në te njerëzit bashkë me dëshirat për të arrijtur diku...
minutat shkelën nëpër binarët sikur gurët e rrugëve
- ai ecën me njetëzit për stacionin a spasmë, ndofta...


Shiu ja lan pluhurin e e eftohë solmokotlh
Shiu ia lan pluhurin e e eftohë lokomotivën
por ai mbetet akoma i murrmë, në ngjyrën e tij të mëparme

Në kupe më sillën fytyrat e njohura e të panjohura
e më kujtohet nëna që dergjet në shtrat
se çudi: udhëtoj edhe natën, nëpër errësi
për të mbërrijtur në qytetitn e panjohur, ndofty!

Nuk dua më të jem pilot i largësive të kota
por udhëtarë i palodhur që shkeli mbi ëndrrat e mia
e shoh: se si rriten emrat e foshnjeve mbi troll
e secili athua do të marrë emrat e këtij udhëtimi

Nëse sonte e pres i zgjuar perëndimin e hënës
dhe lindjen e diellit si ushtar në pararojë -
athua mëngjezi do të më zbardhojë në qytetin e L...?
 

Hektor12

Locus omnem
Jeta

Trishtim, lot, gëzim,
të gjitha këto i ka jeta.
Po ç’është jeta?
Kush mund të ma thotë?
Çfarë kuptimi ka në këtë botë?
Shumë pyetje për një përgjigje,
por mbi të gjitha jeta nuk është
vdekje.
E prapë pyes; po çfarë është vdekja? Është ajo që i vjedh jetës,
mijëra gjallesa e shumë të vërteta.
 

Hektor12

Locus omnem
APOTEZA GRI

Qielli eshte gri
Toka eshte gri
Gri dhe puthja

Buka s’ka ere
Era s’ka ere
S’ka ere lulja

Endrra eshte gri
Gjaku eshte gri
Gri dhe zjarri

Molla s’ka ere
Uji s’ka ere
S’ka ere bari

Moti eshte gri
Shpirti eshte gri
Gri dhe kenga

Era pa ere
Buka pa buke
Pa zemer zemra

Xh. Spahiu
 
Top