Poezitë që parapëlqej.

[^Res-Cogitans^]

Re: Poezi te preferuara

<u> élévation</u>
Au-dessus des étangs, au-dessus des vallées,
Des montagnes, des bois, des nuages, des mers,
Par-delà le soleil, par-delà les éthers,
Par-delà les confins des sphères étoilées,


Mon esprit, tu te meus avec agilité,
Et, comme un bon nageur qui se pâme dans l'onde,
Tu sillonnes gaîment l'immensité profonde
Avec une indicible et mâle volupté.



Envole-toi bien loin de ces miasmes morbides ;
Va te purifier dans l'air supérieur,
Et bois, comme une pure et divine liqueur,
Le feu clair qui remplit les espaces limpides.


Derrière les ennuis et les sombres chagrins
Qui chargent de leur poids l'existence brumeuse,
Heureux celui qui peut d'une aile vigoureuse
S'élancer vers les champs lumineux et sereins ;


Celui dont les pensers, comme des alouettes,
Vers les cieux le matin prennent un libre essor,
— Qui plane sur la vie, et comprend sans effort
Le langage des fleurs et des choses muettes !

Bodi' ,
« L'Art est long et le temps est court »…

 

[ladouce2005]

Re: Poezi te preferuara

Aurora /pf/images/graemlins/smile.gif

 

[^Res-Cogitans^]

Re: Poezi te preferuara

<u>Die Moritat von Mackier Messer</u>

Und der Haifisch, der hat Zähne
und die trägt er im Gesicht
und Macheath, der hat ein Messer
doch das Messer sieht man nicht.

Ach, es sind des Haifischs Flossen
rot, wenn dieser Blut vergießt.
Mackie Messer trägt 'nen Handschuh
drauf man keine Untat liest.

An 'nem schönen blauen Sonntag
liegt ein toter Mann am Strand
und ein Mensch geht um die Ecke
den man Mackie Messer nennt.

Und Schmul Meier bleibt verschwunden
und so mancher reiche Mann
und sein Geld hat Mackie Messer
dem man nichts beweisen kann.

Jenny Towler ward gefunden
mit 'nem Messer in der Brust
und am Kai geht Mackie Messer
der von allem nichts gewußt.

Und das große Feuer in Soho
sieben Kinder und ein Greis -
in der Menge Mackie Messer, den
man nicht fragt und der nichts weiss.

Und die minderjährige Witwe
deren Namen jeder weiss
wachte auf und war geschändet -
Mackie, welches war dein Preis?
Wachte auf und war geschändet -
Mackie, welches war dein Preis?

B.Brecht

p.s Shiraz , /pf/images/graemlins/kiss.gif .

 

[cacol]

Re: Poezi te preferuara

M'illumino d'immenso

E mrekullueshme!

 

[trebeshina]

Re: Poezi te preferuara

Ne qytezat e pergjumura provinciale
gjithnje e gjen-
te mbytur ne trishtim,
me sy te palevizur-
ate qe,po te kish ikur...
Rrugeve te shkreta capitet duke enderritur
se cfare mund te ish bere:
nje ish i ardhshem
nje shprese e fikur.
Po dashuria per vendlindjen,
thirrja e gjakut
lidhjet e familjes,
endjet e prehjes pas dreke,
e sidomos jeta me cdo te papritur
ose ta themi hapur, kur s'ta mban xhepi...
Fati eshte i verber.
Ah po te kishte ikur!...
Po valle perse? Sec marrezi!
Me mire keshtu,
i cliruar nga zhgenjimi,
i lire per te enderritur-e drejte e shenjte!-
se cfare mund te ish bere .
Dhe rrugeve shkon, melankolik,
duke kthyer pershendetje
e duke pare ne enderr veten
si nje te dyte.
Ndersa ne udhe e siper veshi
i kap ca psheretima:
"Sa gjynah!
po te kish ikur me kohe
tani do ish bere minister!
eshte talent i lajthitur!
Dhe zemra i gufmohet nga gezimi
me fort se zemra e nje ministri.
Ah, po te kish ikur!

 

[marina s.]

Re: Poezi te preferuara

Syt'e tu, vetëtimtarët, i mbulon pluhur i zi.
Syt'e tu vetëtimtarët ndezin yj mi vala detesh.
Me vështrim të perënduar, kaq hirplotë ti më mbetesh
Si t'i fshesh qipall'e rëndë të paçmuarat stoli.

Kur i pash'oh! Në nat'helmi, hën'e largët ish derdhur n'ar.
Kur i pashë në nat'helmi, ar i derdhur m'u bëj zija:
M'u bë gas ndaj fërfëllonte vgjeri i shenjt' hijen e tija:
Mi shtrat fletë sapo shtruar...na shij qjelli zilitar...

Syt'e tu,enigm' e kohës; syt' e tu,çudi pa çmim;
Syt'e tu- çkëlqim gazmuar i skëterrës dhemshurishte.
Kish durim yll' i zhuritur, yll me zjarr durimi kishte,
Që krijoi kaq dritë djelli, që mbaroi kaq dëshërim.

Syt'e tu vetëtimtarët, sillen qark gjerakorisht.
Syt'e tu vetëtimtarët ëndërojne aq të qetuar.
Ndaj shtron hijen vgjeri i shenjtë kur i putha i llaftaruar,
Syt'e tu vetëtimtarët buzëqeshnë dhemshurisht.

Lagush poradeci

 

[marina s.]

Re: Poezi te preferuara

Dora jote ledhataja, ësht' e zbetë si qiri.
Dora jote ledhatarja lëshon dritën e dëborës.
Kur t'a ndjeu magjinë e pastër që të shtrydheshe prej dorës,
Shpirti im i frymëzuar regëtiu në llaftari.

Se me lëndë magjistare u pat bre tul' i saj;
Tul'i saj u pat gatuar me vaj ere e brumë dylli;
I dha hëna pak të ndezur, pluhur t'artë i fali ylli,
E kështu m'u duk hirplotë- haj! o dor'e vashës, haj!

Në vështrim të dorës s'ate ç'pat, o! balli që m'u vdar?
Ç'pat qepall' e përlotur q'i ra pika tatëpjetë?
Dor'e bryllt' e vashës s'ime, dor'e paqme, dor' e zbetë,
Vetëtiu me prush magjije e më bëri mendimtar.

Dora jote që më dhimbset, dora jote që më çik;
Dora jote që më shtrihet sipër temblave gjumashe;
Dora jote: zemra jote që t'u nda më pesë fashe...
Dh'u bë dorë të më ndali ndaj dyshoj se mos ik...

Lasgush Poradeci

 

[marina s.]

Re: Poezi te preferuara

Notojnë xhamiat dhe kishat nëpër kujtime tona,
e lutjet pa kuptim e shije përplasen për muret e tyne
dhe nga këto lutje zemra zotit ende s'iu thye,
por vazhdoi të rrahi ndër lodra dhe kumbona.

Xhamiat dhe kishat madhshtore ndër vende të mjerueme...
Kumbonaret dhe minaret e nalta mbi shtëpia tona përdhecke...
Zani i hoxhës dhe i priftit në një kangë të degjenerueme...
0 pikturë ideale, e vjetër një mijë vjeçe!

Notojnë xhamiat dhe kishat nëpër kujtime të fetarve.
Tingujt e kumbonës ngatrrohen me zanin e kasnecit,
Shkëlqen shejtnia mbi zhguna dhe ndër mjekra të hoxhallarve
0, sa engjuj të bukur përpara derës së ferrit!

Mbi kështjellat mijvjeçare qëndrojnë sorrat e smueme,
krahët i kanë varë pa shpresë simbojt e shpresave të humbune
me klithma të dëshprueme bajnë fjalë mbi jetë të pëmdueme,
kur kështjellat mijvjeçare si xhixha shkëlqejshin të lumtuna.

Migjeni

 

[marina s.]

Re: Poezi te preferuara

0 shokë, ç'u prish dynjaja
si për burra dhe për gra,
tani shitetë sevdaja,
mjer' ai që s'ka para.
I pasur, të palltë varri,
ti që bleve dashurinë
dhe nuk e le si në pari,
të martë djalli shpirtinë!
Ndëgjoni, more të ri,
ndëgjoni dhe ju të ra:
duani atë që di,
jo atë që ka para.
Duani dhe vjershëtorë
barabar me perëndinë,
se rri me lule në dorë
edhe këndon dashurinë.
Ata që janë lëvduar,
me këngë nga vjershëtori,
janë burra të ndëgjuar
dhe rrojënë sa Tomori
0 ju të ra e të ri,
u lutem të më këndoni,
që të kini dashuri,
kur të vdes të më kujtoni.

A.Z. Cajupi

 

[trebeshina]

Re: Poezi te preferuara

Dy buze te kuqe,
dy deshira te flakta,
qe afshin ma thithen,
gezimin a fiken,
si fantazma iken
nder do bote te larta...
Dy buze si te pergjakta,
dy deshira te flakta,
qe afshin ma thithen
ne buze kur m'u njiten-
andjet m'i trazuen,
zemren ma terbuen,
trunin ma helmuen
e ne fund u merguen...
Dy buze te kuqe,
bukuri fatale,
te nje grueje sterzane
nje pranvere te tane me morne
nje pjese zemre me nxorne,
dhe gezimin ma vodhne...
Ato dy buze te kuqe
dhe dy lote te mia
qene shenjat e dhimbjes
kur me vrau bukuria,
kur me zu dashunia
e me dogji rinia.


Migjeni

 

[Vals]

Re: Poezi te preferuara

KENGA E KANDARIT
A.Z. Cajupi

Grua po prishet kandari
S'eshte me ai i pari
Qe qendronte dite e nate
Gati si barut i thate
Qe punonte dimer e vere
Pa u lodhur asnjehere
Qe ishte i lehte si flete
Qe mbante kryet perpjete
Qe turrej si trim ne balle
Qe kapte zocken te gjalle
Qe rropatej neper shpella
Ku ishin me te thella
Tani s'e di se cka pesuar
Here here rri menduar
Kur ben ftohte e acar shume
Struket e bie ne gjume
Ndonese eshte i permalluar
Gjuetine se ka rralluar
Kerkon belushka te ngrohta
Shijon shalushka te plota
Dhe me to sa guduliset
Fillon celet kapardiset
Buckoset e i qesh nuri
Edhe merr pamje prej burri
Pastaj fillon nga zanati
Si e ka bere dhe i jati
Dhe rreshqet vrull si ngjale
Drejte vendlindjes nga ka dale

 

[ladouce2005]

Re: Poezi te preferuara

Guillaume Apollinaire
Il pleut

Il pleut des voix de femmes comme si elles étaient mortes même dans le souvenir
C'est vous aussi qu'il pleut merveilleuses rencontres de ma vie ô gouttelettes
Et ces nuages cabrés se prennent à hennir tout un univers de villes auriculaires
Écoute s'il pleut tandis que le regret et le dédain pleurent une ancienne musique
Ecoute tomber les liens qui te retiennent en haut et en bas.

 

[katunarja]

Re: Poezi te preferuara

***
Me pyete c'mendoja per dashnoren tende te re;
Dhe meqenese tani ne jemi thjeshte "miq"
Do te jem e cilter, por gjuhes do ti ve fre
Se nuk bej pjese tek tipat hakmarres, te liq.

Kjo varet nga shija, qe s'duhet diskutuar;
Sepse kush nga ne eshte i afte te kuptoje,
Pse disa e duan dhomen gjithmone te erresuar,
A gjellen e shendeteshme, por qe s'futet ne goje?

S'ka ligj se c'tipare duhet te kete ne fytyre,
Dicka te bukur e gjen ne cdo vetull, sy a veshe,
Zoti s'mund t'u jepte gjithe krijesave ngjyre,
Ndersa mend iu dhe vetem disave prej nesh.

Jam e sigurte se ajo, ka plot cilesi te tjera,
Bashke me ndonje virtut qe lehte s'harrohet,
Si dhe nje joshje te fshehte, terheqese si vera,
Qe me pak vemendje, edhe mund t'i dallohet.

Dhe nese disa vishen vec per kompliment,
C'bukuri kujtojne ato se kane;
Per nje njeri qe eshte bosh , pa mend,
A ka rendesi modeli ne nje fustan?

S'eshte se mendoj qe ajo eshte tip koti,
Kjo shprehje nuk hyn ne fjalorin tim,
Ka meshkuj qe i duan femrat si qemoti
Zeulet e kokemenjane ne cdo kuvendim.

S'eshte se ajo nga asgje nuk merr ere,
S'eshte se e folura e saj mua ma shpif
por nje brume i gatuar, fije fije prere,
Pa sherbet, s'behet kurre kadaif...

Eleanor Brown

 

[cufi_bardhit]

Re: Poezi te preferuara

katunare hesht.

 

[bebi]

Re: Poezi te preferuara

</font><blockquote><font class="small">Citim:</font><hr />


***
Me pyete c'mendoja per dashnoren tende te re;
Dhe meqenese tani ne jemi thjeshte "miq"
Do te jem e cilter, por gjuhes do ti ve fre
Se nuk bej pjese tek tipat hakmarres, te liq.

Kjo varet nga shija, qe s'duhet diskutuar;
Sepse kush nga ne eshte i afte te kuptoje,
Pse disa e duan dhomen gjithmone te erresuar,
A gjellen e shendeteshme, por qe s'futet ne goje?

S'ka ligj se c'tipare duhet te kete ne fytyre,
Dicka te bukur e gjen ne cdo vetull, sy a veshe,
Zoti s'mund t'u jepte gjithe krijesave ngjyre,
Ndersa mend iu dhe vetem disave prej nesh.

Jam e sigurte se ajo, ka plot cilesi te tjera,
Bashke me ndonje virtut qe lehte s'harrohet,
Si dhe nje joshje te fshehte, terheqese si vera,
Qe me pak vemendje, edhe mund t'i dallohet.

Dhe nese disa vishen vec per kompliment,
C'bukuri kujtojne ato se kane;
Per nje njeri qe eshte bosh , pa mend,
A ka rendesi modeli ne nje fustan?

S'eshte se mendoj qe ajo eshte tip koti,
Kjo shprehje nuk hyn ne fjalorin tim,
Ka meshkuj qe i duan femrat si qemoti
Zeulet e kokemenjane ne cdo kuvendim.

S'eshte se ajo nga asgje nuk merr ere,
S'eshte se e folura e saj mua ma shpif
por nje brume i gatuar, fije fije prere,
Pa sherbet, s'behet kurre kadaif...

Eleanor Brown

[/ QUOTE ]

wow ! awesome.

ti e ke pershtat ne shqip?

 

[katunarja]

Re: Poezi te preferuara

Une ngrihem perseri

Mund te gezohesh se po me braktis,
Se nga dhimbja e gjitha po mpihem
Ti mendon se po me shkel me kembe,
Por si pluhur, une perseri do ngrihem.

Te shqeteson kryelartesia ime?
C'gje te shkaktoi, papritur merzine?
Se une rri sikur kam puse me nafte,
Qe burojne aty poshte ne kuzhine?

Njesoj si dielli, njesoj si hena
Ne baticat ne harmoni
Njesoj si shpresa qe cohet lart,
Une do ngrihem perseri.

Deshiroje te me shihje te thyer,
Me koke te ulur e sy me lot,
Me supe varuru si lule thare,
Grua e mjere qe nje fjale se thote?

Mos te lendon krenaria ime,
Mos ndoshta kujton se po lajthis,
Se qesh sikur kam miniera ari,
Atje prapa, ne oborrin e shtepise?

Mund te me qellosh me fjalet e tua,
Mund ti plagosesh syte e mi,
Mund te me vrasesh me urrejtjen tende,
Por njesoj si era do ngrihem perseri.

Brengosesh se jam e bukur, seksi,
Pse te kapi papritur habia?
Se une eci sikur kam diamante
Aty ku takohen kofshet e mija?

Nga kasollet e turpit te historise
Une ngrihem
Nga e kaluara e hidhur , mes bukurise
Une ngrihem;
Jam ujvare e larte, e zeze freskuese,
Po fryhem e derdhem po aq tmerruese.

Duke lene pas friken e nates se gjate
Une ngrihem
Ne nje agim mrekullisht te qarte
Une ngrihem
Duke bartur dhuntite e te pareve te mij
Jam enderra dhe shpresa e skllaves per liri
Une ngrihem perseri,
perseri ngrihem
Ngrihem perseri!

Maya Angelou

Te dyja poezite jane mare nga libri "Kur buza puthjen e genjen" (100 poezi te zgjedhura te gjuhes angleze) shqiperuar nga Rudi Pobrati. Blue /pf/images/graemlins/wave.gif

 

[true confidental]

Re: Poezi te preferuara

i carry your heart with me
i carry it in my heart
i am never without it
anywhere i go you go my dear;
and whatever is done by only me is your doing
here is the deepest secret nobody knows
(here is the root of the root and the bud of the bud
and the sky of the sky of a tree called life;
which grows higher than the soul can hope or mind can hide
and this is the wonder that's keeping the stars apart

i carry your heart,I carry it in my heart

ee cummings

 

[Fioralbina]

Re: Poezi te preferuara

E' come una marea, quando lei fissa su me
i suoi occhi neri,

quando sento il suo corpo di creta bianca e mobile
tendersi a palpitare presso il mio,
è come una marea, quando lei è al mio fianco.

Disteso davanti ai mari del Sud ho visto
arrotolarsi le acque ed espandersi
incontenibilmente
fatalmente

nelle mattine e nei tramonti.

Acqua delle risacche sulle vecchie orme,
sulle vecchie tracce, sulle vecchie cose,
acqua delle risacche che dalle stelle
s'apre come una rosa immensa,
acqua che va avanzando sulle spiagge come
una mano ardita sotto una veste,
acqua che s'inoltra in mezzo alle scogliere,
acqua che s'infrange sulle rocce,
e come gli assassini silenziosa,
acqua implacabile come i vendicatori
acqua delle notti sinistre
sotto i moli come una vena spezzata,
o come il cuore del mare
in una irradiazione tremante e mostruosa.

E' qualcosa che dentro mi trasporta e mi cresce
immensamente vicino, quando lei è al mio fianco,
è come una marea che s'infrange nei suoi occhi
e che bacia la sua bocca, i suoi seni, le mani.

Tenerezza di dolore e dolore d'impossibile,
ala dei terribili
che si muove nella notte della mia carne e della sua
come un'acuminata forza di frecce nel cielo.

Qualcosa d'immensa fuga,
che non se ne va, che graffia dentro,
qualcosa che nelle parole scava pozzi tremendi,
qualcosa che, contro tutto s'infrange, contro tutto,
come i prigionieri contro le celle!

Lei, scolpita nel cuore della notte,
dall'inquietudine dei miei occhi allucinati:
lei, incisa nei legni del bosco
dai coltelli delle mie mani,
lei, il suo piacere unito al mio,
lei, gli occhi suoi neri,
lei, il suo cuore, farfalla insanguinata
che con le due antenne d'istinto m'ha toccato!

Non sta in questo stretto altopiano della mia vita!
E' come un vento scatenato!

Se le mie parole trapassano appena come aghi
dovrebbero straziare come spade o come aratri!

E' come una marea che mi trascina e mi piega,
è come una marea, quando lei è al mio fianco!

P. Neruda

 

[Nobis]

Re: Poezi te preferuara

Ne malet e larta,
Larg tokes lindore,
Sec ra nje ushtar,
Nen plumbat mizore,

As kryq s'i vune
As e shtine ne toke,
As nene e as moter,
S'iu gjenden mbi koke.

Vec rete qe vinin,
Qe larg nga vatani,
E pane, e njohen,
Dhe zune te qanin.

Ismail Kadare

 

[makuciko]

Re: Poezi te preferuara

Die Schnupftabakdose
( 1912 )

Es war eine Schnupftabakdose,
Die hatte Friedrich der Grosse
Sich selbst geschnitzelt aus Nussbaumholz.
Und darauf war sie, natürlich stolz.

Da kam ein Holzwurm gekrochen.
Der hatte Nussbaum gerochen.
Die Dose erzählte ihm lang und breit
Von Friedrich dem Grossen und seiner Zeit.

Sie nannte den alten Fritz generös.
Da aber wurde der Holzwurm nervös.
Und sagte, in dem er zu bohren began:
" Was geht mich Friedrich der Grosse an!"

Joachim Ringelnatz ( 1883 - 1934 )