Poezitë që parapëlqej.

[^Res-Cogitans^]

Re: Poezi te preferuara

Nuk perkthehen poezit... re-interpretohen sipas "perkthysit",çfare ka kuptuar ai nga autori ne kontekst - ndot ajrin,s'ka me raport autor-lexues nen menyr direkte.

Kam nje respekt te madh per autoret qe me terheqin zvarr me prozen/poezin dhe tentoj ne mundsit e mia ti shkoj perreth historis-kultures - aty ku "personi" (se autor me duket nje synor i ftoht)- ka ecur,esht influencuar etj etj.
Ushqehem me ushqimin e tij ne menyre direkte,
nuk pranoj kompromise. /pf/images/graemlins/smile.gif

Une thash "krim" , jo kriminel perkthyesit ... esht nje diferenc substancjale dhe esencjale,
dhe une hodha dhe nje autoironi per te dhen dhe fluiditetin (?) e mendimit tim jo-absolut.

Ki parasysh se une perdor gjithmon si nje piknisje veten time - une- dhe jo teori abstrakte/doktrinale.

*emocjonet* e mija , ti leji rehat ... /pf/images/graemlins/tonguee.gif.

 

[ladouce2005]

Re: Poezi te preferuara

Your Laughter (P.Neruda)

Take my breath away, if you wish,
Take the air away, but
Do not take your laughter away from me.

Do not take the rose away,
The lanceflower that you pluck,
The water that suddenly
Bursts forth in your joy,
The sudden wave
Of silver born in you.

My struggle is harsh and I come back
With tired eyes
At times from having seen
The unchanging earth,
But when your laughter enters
It rises to the sky seeking me
And it opens for me all
The doors of life.

My love, in the darkest
Hour your laughter
Opens, and if suddenly
You see my blood staining
The stones of the street
Laugh, because your laughter
Will be for my hands
Like a fresh sword.

Next to the sea in autumn,
Your laughter must raise
Its foamy cascade,
And in spring, love,
I want your laughter like
The flower I was waiting for,
The blue flower, the rose
Of my echoing country.

Laugh in the night,
In the day, on the moon,
Laugh at the twisted
Streets of the island,
Laugh at this clumsy
Boy who loves you,
But when I open
My eyes and close them,
When my steps go,
When my steps return,
Deny me bread, air,
Light, spring,
But never your laughter
For which I would die.

kjo tingellon kryeveper dhe pse e perkthyer /pf/images/graemlins/smile.gif

 

[makuciko]

Re: Poezi te preferuara

Lore-Ley

Ich weiss nicht, was soll es bedeuten,
Dass ich so traurig bin;
Ein Märchen aus alten Zeiten,
Das kommt mir nicht aus dem Sinn.

Die Luft ist kühl und es dunkelt
Und ruhig fließt der Rhein;
Der Gipfel des Berges funkelt
Im Abendsonnenschein.

Die schönste Jungfrau sitzet
Dort oben wunderbar,
Ihr goldenes Geschmeide blitzet,
Sie kämmt ihr goldenes Haar.

Sie kämmt mit goldenen Kamme
Und singt ein Lied dabei;
Das hat eine wundersame,
Gewaltige Melodei.

Dem Schiffer in kleinen Schiffe
Ergreift es mit wildem Weh;
Er schaut nicht die Felsenriffe,
Er schaut nur hinauf in die Höh'.

Ich glaub die Wellen verschlingen
Am Ende Schiffer und Kahn;
Und dass hat mit ihrem Singen
Die Lore-Ley getan.

Heinrich Heine

Poezia eshte shkruar ne vitin 1824. Bazohet ne nje legjende te vjeter.

 

[gurax]

Re: Poezi te preferuara

A Red, Red Rose
-------------------
by Robert Burns
-------------------
O my luve's like a red, red rose.
That's newly sprung in June;
O my luve's like a melodie
That's sweetly play'd in tune.
As fair art thou, my bonnie lass,
So deep in luve am I;
And I will love thee still, my Dear,
Till a'the seas gang dry.
Till a' the seas gang dry, my Dear,
And the rocks melt wi' the sun:
I will luve thee still, my Dear,
While the sands o'life shall run.
And fare thee well my only Luve!
And fare thee well a while!
And I will come again, my Luve,
Tho' it were ten thousand mile!



Nje trendafil i kuq, i kuq fare
--------------------------------
O dashuria ime, eshte si trendafil i kuq
qe cel n'qershor te here
O dashuria ime eshte si melodi
qe luhet aq embel, ne zemer ndjere.
Imja goce, qe te kam aq te mire
jam aq thelle ne dashuri
e do te dua ende, Zemra ime,
edhe kur t'behet lemsh e lebeti'.
Edhe kur t'behet lemsh e lebeti, Zemra ime,
t'thahen detet dhe t'digjen guret:
Do te te dua ende, Zemra ime,
deri kur dhe jeten ta mbulojne pluhuret.
Dhe udhe te mbare e vetmja ime Dashuri!
Dhe udhe te mbare per ca kohe vete!
Dhe do vij prape, Dashuria ime,
edhe mbrapa diellit te jete!

 

[makuciko]

Re: Poezi te preferuara

Lorelai *)

Unë s'e di kjo ç'do të thotë,
S'di pse jam kaq i trishtuar.
Një përrallë nga të lashtat kohë,
Mendjen krejt ma ka pushtuar.

Zu të ftohet, muzgu bije,
Raini qetë vazhdon të rrjedhi.
Maj' e malit përshkëndritet
Nga e fundmja rreze dielli.

Atje lart m'e buk'ra vashë,
Ulur rri; se ç'mrekulli!
Pamj'e saj, një drit' e artë,
Flok't e saj, krejt në flori.

Krihet me të artin krehër.
Krihet dhe një këngë e thotë.
Ç'ka një mall e ç'ka një gjëmë
Melodia magjiplotë.

Dëgjon këngën lundërtari,
Dhibj'e thellë e përfshin.
Sytë i mbesin lart nga mali.
S'sheh që lumi ka shkëmbinj.

Besoj, valët e mbulojnë
Lundrën tok me lundërtar.
Ndodh kështu saherë këndon
Vash'e bukur, Lorelai.

H.Haine

Përktheu Mc Cik

Emri "Lorelai" rrjedh nga "Lorlen", që në gjermanishte të vjetër do të thotë "mërmëritje" dhe "Ley" (lai) "shkëmb". Emri vjen ngase shkëmbi 132m i lartë në brigjet e Rainit, ka një efekt të çuditshëm të një jehone shtatfishe (sot kjo nuk mund të vihet re për shkak të qarkullimit të dendur). Sipas legjendës në shkëmbin me të njëjtin emër rrinte një vajzë e bukur, e famshme për flokët e saj të artë, e cila ua merte mendjen atyre që lundronin me bukurinë dhe këngën e saj.

-tristo-

 

[hells_kitchen]

Re: Poezi te preferuara

WOOOOW!!!!!! McCik perkthimi eshte Fantastik /pf/images/graemlins/smile.gif

Me le pa fjale!

P.S. Aurora besoj se dhe ti e di se gezimi me i madh i nje autori eshte kur veprat e tij recitohen nga nje lexues qe e admiron ate, aq me teper ne gjuhe te huaj! Une mendoj se te perkthesh eshte nje dhurate e vecante, eshte pothuaj e parritshme te hulumtosh mendimin e tjetrit dhe horizontin e tij.

 

[makuciko]

Re: Poezi te preferuara

Ecce homo

Ja! Ich weiß, woher ich stamme!
Ungesättigt gleich der Flamme
Glühe und verzehr ich mich.
Licht wird alles, was ich fasse,
Kohle alles, was ich lasse:
Flamme bin ich sicherlich.

Friedrich Nitzsche

 

[makuciko]

Re: Poezi te preferuara

Ecce homo

Po! E di prej nga kam dalë!
I pangopur, porsi flakë
Veten djeg përjetësisht.
Drit', gjithçka që unë e kap.
Shkrumb, gjithçka që e le pas.
Flakë jam unë, sigurisht.

Fridrih Niçe

Përktheu Mc Cik

 

[makuciko]

Re: Poezi te preferuara

Po e paraqes nje variant tjetër të përkthimit, me një gjuhë pak më "të vjetër":

Ecce Homo (1882)

Po! E di se nga kam dalë!
I panginjur, njëjt' me zjarrë
Përvëlohem përjetisht.
Drit' çdo gjë që e pushtonj.
Shkrump le prapa ngado shkonj.
Zjarr jam unë, sigurisht.

Fridrih Niçe (1844 - 1900)

 

[makuciko]

Re: Poezi te preferuara

Vor Gericht

Von wem ich es habe, das sag ich euch nicht,
Das Kind in meinem Leib.-
Pfui! speit ihr aus: die Hure da!-
Bin doch ein ehrlich Weib.

Mit wem ich mich traute, das sag ich euch nicht.
Mein Schatz ist lieb und gut,
Trägt er ein goldenen Kett am Hals,
Trägt er ein strohernen Hut.

Soll Spott und Hohn getragen sein,
Trag ich allein den Hohn.
Ich kenn ihn wohl, er kennt mich wohl
Und Gott weiß auch davon.

Herr Pfarrer und Herr Amtmann ihr,
Ich bitte, lasst mich in Ruh!
Es ist mein Kind, es bleibt mein Kind,
Ihr gebt mir ja nichts dazu.

Johann Wolfgang Goethe

 

[bebi]

Re: Poezi te preferuara

Awake

Shake dreams from your hair
My pretty child, my sweet one.
Choose the day and choose the sign of your day
The days divinity
First thing you see.

A vast radiant beach in a cool jeweled moon
Couples naked race down by its quiet side
And we laugh like soft, mad children
Smug in the wooly cotton brains of infancy
The music and voices are all around us.
Choose they croon the ancient ones
The time has come again
Choose now, they croon
Beneath the moon
Beside an ancient lake
Enter again the sweet forest
Enter the hot dream
Come with us
Everything is broken up and dances.

James Douglas Morrison

 

[makuciko]

Re: Poezi te preferuara

Para gjygjit

Me kë e kam foshnjën në bark,
Këtë s'jua them kurrë.
Ptuh!- shfryni ju,- çfarë kurvë kjo!
Jam vajz e ndershme unë!

I mirë si shpirt është,ndaj s'tregoj
Kujt dashurinë ia dhashë.
Në qafë rreth floriri ka,
Në kokë kapelë me kashtë.

Në qoftë e thënë do ta duroj
Çdo tallje, çdo shpoti.
Se mir' më njeh e mirë e njoh
Dhe Zoti lart e di.

Ti, zoti prift, ti, kryeplak,
Më lini, ju, të qetë!
Është e do mbesë fëmija im.
Ju ç'keni? E rrit vetë!

Johan Volfgang Gëte

Përktheu Mc Cik

 

[makuciko]

Re: Poezi te preferuara

nga Ernst Jandl
shkruar 1970


m
mm
mmm
mmmm
mmmmm
mmmmmm
mmmmmmm
mmmmmmmm
mmmmmmmmm
mmmmmmmmmm
mmmmmmmmmmm
mmmmmmmmmmmm
mmmmmmmmmmmmm
mmmmmmmmmmmmmm
mmmmmmmmmmmmmmm
mmmmmmmmmmmmmmmm
mmmmmmmmmmmmmmmmm
mmmmmmmmmmmmmmmmmm
mmmmmmmmmmmmmmmmmmm
mmmmmmmmmmmmmmmmmmmm
mmmmmmmmmmmmmmmmmmmmm
mmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmm
mmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmm
mmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmm
mmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmoral

 

[^Res-Cogitans^]

Re: Poezi te preferuara

...po kte,pse nuk e perktheve ?

/pf/images/graemlins/tonguee.gif

 

[makuciko]

Re: Poezi te preferuara

Beim lesen des Horaz ( 1954 )

Selbst die Sintflut
Dauerte nicht ewig.
Einmal verrannen
Die Schwarzen Gewässer
Freilich, wie wenige
Dauerten länger!

Bertolt Brecht

 

[makuciko]

Re: Poezi te preferuara

Teksa lexoj Horacin

As vetë Kataklizmoja
Nuk zgjati pafund.
Njëherë shpërthyen ujrat e zeza,
Rrodhën më gjatë, gjithkund.
Jua them pa rrena!

Bertolt Brecht

Përktheu Mc Cik

 

[Mortal]

Re: Poezi te preferuara

E preferuara e te gjithe koherave:

Miku im i shtrenjtë lamtumirë!
Ty këtu në shpirt të kam ta dish!
Fati po na ndan sot pa mëshirë,
Po diku do shihemi sërish.

Lamtumirë, mik, pa fjalë e lotë!
Vetullat t’i ngrysësh, s’ke përse
Vdekja s’është e re në këtë botë,
As të rrosh nuk është gjë e re.


S. Jesenin

 

[gurax]

Re: Poezi te preferuara

/pf/images/graemlins/thumbsup.gif

 

[bebi]

Re: Poezi te preferuara

Ti do te heshtesh

Ti do te heshtesh gjate ate dite,
ndoshta per fare ate nate,
kur te mos jete
mbi sferen e humbur te tokes,
figura ime krenare
me syte e fuqishem si shpeze
qe vec lirise i perkasin,
qe ti ti i deshe aq shume.
Ti do te heshtesh djale,
ti do te heshtesh,burre,
ti do te heshtesh,shpirt,
kur te mos jem me une.
Dhe mjekra jote peshtetur mbi klavikul,
do te heshte.
Oh,nuk do te jete me ajo heshtje,nje nga ato qe vibrojne afrimin.
Ajo heshtje e madhe,
ajo heshtje e mungeses,
ajo heshtje e kthimit tend,
ne nje,ne nje,ne nje.
Ti qe gjithmone me mua ishe dy,
dhe prape njesuar,
po kurre bir vetmie.
Do te heshtesh,
ti qe aq pak flisje dhe heshtjet i krisje
ti qe i kishe fjalet si guaska te rralla,
qe m'u desh aq rruge te eci per ti gjetur,
do te heshtesh ti,qe aq shume te desha,
Do te kthehesh ne nje burre si mijera
(kurre nuk mbaron argateria se ngreni burra.)
Do te heshtesh.Do te cohesh.Do te ikesh qe andej,
krahthyer drejt gojes se argaterise do t'ikesh
duke tu zvogluar trupi,shpatullat ne largesi.
(Pika me rafte sa fort ti desha shpatullat!)
Do te ikesh argati im,do te zhdukesh,
dhe ketu historia jone do te mbaroje
historia jone e padegjuar
qe e pergjonin yjet e pikuar
e qe kapnim me dore nen cati.

Lasgush Poradeci

 

[alinos]

Re: Poezi te preferuara

WHISPERS OF LOVE

Lover whispers to my ear,
"Better to be a prey than a hunter.
Make yourself My fool.
Stop trying to be the sun and become a speck!
Dwell at My door and be homeless.
Don't pretend to be a candle, be a moth,
so you may taste the savor of Life
and know the power hidden in serving."

~ Rumi