Poezitë që parapëlqej.

epremte

Primus registratum
Re: Poezi te preferuara

makabritetet e legjendave te percjella nga shkrimtaret e medhenj kane kuriozitetin per te lashten si element thelbesor, per nje bote qe ne nuk e njohim shume se nuk ka qene e mundur te na transmetohet me teper. me kete lloj civilizimi qe eshte sot, llahtarirat e tipit te Atrideve si zor qe do komunikonin vlera te shtuara ne art (sa stonon Vlera e shtuar ketu po nejse, jeta ushqen artin :lol: ) mbase eshte ceshtje shijesh, po arti duhet te te beje jeten te bukur edhe pse duke qene i lidhur me te
 

dora283

Primus registratum
Re: Poezi te preferuara

Nje poezi e vockel:

Vere - tha njeri
gjak vetetime
prisni - tha Zoti
ta mbush dhe une goten time!

DRITERO AGOLLI
 

ladouce2005

Primus registratum
Re: Poezi te preferuara

Daddy
by Sylvia Plath


You do not do, you do not do
Any more, black shoe
In which I have lived like a foot
For thirty years, poor and white,
Barely daring to breathe or Achoo.

Daddy, I have had to kill you.
You died before I had time--
Marble-heavy, a bag full of God,
Ghastly statue with one gray toe
Big as a Frisco seal

And a head in the freakish Atlantic
Where it pours bean green over blue
In the waters off beautiful Nauset.
I used to pray to recover you.
Ach, du.

In the German tongue, in the Polish town
Scraped flat by the roller
Of wars, wars, wars.
But the name of the town is common.
My Polack friend

Says there are a dozen or two.
So I never could tell where you
Put your foot, your root,
I never could talk to you.
The tongue stuck in my jaw.

It stuck in a barb wire snare.
Ich, ich, ich, ich,
I could hardly speak.
I thought every German was you.
And the language obscene

An engine, an engine
Chuffing me off like a Jew.
A Jew to Dachau, Auschwitz, Belsen.
I began to talk like a Jew.
I think I may well be a Jew.

The snows of the Tyrol, the clear beer of Vienna
Are not very pure or true.
With my gipsy ancestress and my weird luck
And my Taroc pack and my Taroc pack
I may be a bit of a Jew.

I have always been scared of you,
With your Luftwaffe, your gobbledygoo.
And your neat mustache
And your Aryan eye, bright blue.
Panzer-man, panzer-man, O You--

Not God but a swastika
So black no sky could squeak through.
Every woman adores a Fascist,
The boot in the face, the brute
Brute heart of a brute like you.

You stand at the blackboard, daddy,
In the picture I have of you,
A cleft in your chin instead of your foot
But no less a devil for that, no not
Any less the black man who

Bit my pretty red heart in two.
I was ten when they buried you.
At twenty I tried to die
And get back, back, back to you.
I thought even the bones would do.

But they pulled me out of the sack,
And they stuck me together with glue.
And then I knew what to do.
I made a model of you,
A man in black with a Meinkampf look

And a love of the rack and the screw.
And I said I do, I do.
So daddy, I'm finally through.
The black telephone's off at the root,
The voices just can't worm through.

If I've killed one man, I've killed two--
The vampire who said he was you
And drank my blood for a year,
Seven years, if you want to know.
Daddy, you can lie back now.

There's a stake in your fat black heart
And the villagers never liked you.
They are dancing and stamping on you.
They always knew it was you.
Daddy, daddy, you bastard, I'm through.


12 October 1962

s'eshte e preferuara ime, por eshte nje nga poezite me shokuese qe kam lexuar deri me sot
 

ladouce2005

Primus registratum
Re: Poezi te preferuara

Lady Lazarus
by Sylvia Plath


I have done it again.
One year in every ten
I manage it--

A sort of walking miracle, my skin
Bright as a Nazi lampshade,
My right foot

A paperweight,
My face featureless, fine
Jew linen.

Peel off the napkin
O my enemy.
Do I terrify?--

The nose, the eye pits, the full set of teeth?
The sour breath
Will vanish in a day.

Soon, soon the flesh
The grave cave ate will be
At home on me

And I a smiling woman.
I am only thirty.
And like the cat I have nine times to die.

This is Number Three.
What a trash
To annihilate each decade.

What a million filaments.
The peanut-crunching crowd
Shoves in to see

Them unwrap me hand and foot--
The big strip tease.
Gentlemen, ladies

These are my hands
My knees.
I may be skin and bone,

Nevertheless, I am the same, identical woman.
The first time it happened I was ten.
It was an accident.

The second time I meant
To last it out and not come back at all.
I rocked shut

As a seashell.
They had to call and call
And pick the worms off me like sticky pearls.

Dying
Is an art, like everything else.
I do it exceptionally well.

I do it so it feels like hell.
I do it so it feels real.
I guess you could say I've a call.

It's easy enough to do it in a cell.
It's easy enough to do it and stay put.
It's the theatrical

Comeback in broad day
To the same place, the same face, the same brute
Amused shout:

'A miracle!'
That knocks me out.
There is a charge

For the eyeing of my scars, there is a charge
For the hearing of my heart--
It really goes.

And there is a charge, a very large charge
For a word or a touch
Or a bit of blood

Or a piece of my hair or my clothes.
So, so, Herr Doktor.
So, Herr Enemy.

I am your opus,
I am your valuable,
The pure gold baby

That melts to a shriek.
I turn and burn.
Do not think I underestimate your great concern.

Ash, ash--
You poke and stir.
Flesh, bone, there is nothing there--

A cake of soap,
A wedding ring,
A gold filling.

Herr god, Herr Lucifer
Beware
Beware.

Out of the ash
I rise with my red hair
And I eat men like air.


23-29 October 1962

kurse kjo eshte interesante
 

beb

Primus registratum
Re: Poezi te preferuara

NË MUNDSH

Në mundsh ta ruash arsyen kur bota humb fillin
E fajin ty ta hedh – dhe vetes ti besosh,
Sa herë të dyshojnë e s’të përfillin,
Por edhe dyshimet drejtë t’i gjykosh.
Në munsh të rrish në pritje, në pritje pa u lodhur,
A, kur të urrejnë, urrejtje mos të ushqesh
Madje ndaj shpifjeve të rrish pa folur
Me thjeshtësi, me to pa rënë ndesh.

Në mundsh të mendosh, por jo në shkatërrim
Të ëndërrosh por jo rob ëndërrimesh,
Dhe t’i trajtosh njëlloj e padallim
Ngadhnjim e shpartallim – burim mashtrimesh.
Në durofsh dot thënjet e tua të drejta
Në kurthe për tradhtarët, kopukët të t’i kthejnë
T’i shohësh të thyera gjërat më te shtrenjta
E prap t’i ndërtosh me vegla që nuk vlejnë.

Në mundsh fitoret që ke korrur t’i flijosh
Si në kumor, në një të vetme lojë,
Të rrezikosh, të humbësh, e prap t’ia fillosh
Dhe humbjen kurrë t’mos e zëshë në gojë
Në durofsh dot muskul, nerv, puls e zemër
Të të shërbejnë edhe kur gjithçka të duket e kotë,
E të qëndrosh kur s’ke më asgjë veç vullnetit
Që veç një fjalë “ QËNDRO” gjithnjë të thotë.

Në mundsh të flasësh me maskarenj, por nderin ta ruash
A të ecësh përkrah mbretit pa krenari që t'vërbon
Nëse armiku ose miku s’të bëjnë dot të vuash
Dhe gjithçka e çmon, por veç sa meriton.
Në mundsh të mbushësh dy minuta aq të rënda
Me vepra që peshojnë–Dije dhe mos ke asnjë dyshim
Se jotja do jetë bota me cka ka brenda
Dhe burrë të do jesh, o biri im!

kipling
 

beb

Primus registratum
Re: Poezi te preferuara

EDHE KUR KUJTESA


Edhe kur kujtesa ime e lodhur
Ashtu si ato tramvajet e pasmesnatës
Vetëm në stacionet kryesore do të ndalojë,
Une ty s'do të harroj.

Do të kujtoj
Mbrëmjen e heshtur, të pafund të syve të tu,
Dënesën e mbytur, rrëzuar mbi supin tim
Si një dëborë e pashkundshme.

Ndarja erdhi
Po iki larg teje...
Asgjë e jashtëzakonshme,
Veç ndonjë nate
Gishtat e dikujt do të mpleksen në flokët e tu
Me të largëtit gishtat e mi, me kilometra të gjatë...
 

bebi

Primus registratum
Re: Poezi te preferuara

Poradeci

Kur në Flakë

Kur në flakë të qiririt zë mendonem net-për-net
Dh'e ndjej shpirtin e kulluar nëpër dritën që më tret
Prej skëterrës se pa matë më del bot' e ëndërruar,
vetëm ti, o im-e dashur net-për-net më rri larguar

Po çdo ëndërr që më shfaqet prej skëterrës së pafund
çdo mendim i llaftaruar që më dhemb e më përtund,
Duke rënë prej së lartash posi pikë zemërate
T'i përshkohet për-së-thelli bukuris' së qenies sate.

T'i përshkohet mes-për-mesi dlirësis' së shpirit tënd,
Ta merr pamjen e fytyrës, bëhet shkronjëz e kuvend.
Ai del prej shkretëtire ment' e mi të m'i stolisë
E ka tingull llaftarie, ka verbimin e magjisë,

Ndrin i kthjellët e i pastër si pasqyrëz' e një kroj
Pa nëm fytyrën tënde ta vështroj... nuk ta vështroj...

O! fytyr' e vjershëruar që më mbush me dëshërime!
Q'i fal gaz përjetësie dashuris' së zemrës sime!
Që më bën kur ment' e mia regëtijnë varg e varg
Të të ndjej aq fare pranë, të më jesh aq shumë larg...
 

eniad

Forumium maestatis
Re: Poezi te preferuara

PORADECI
MALLI

Syri-i bukur qe t'u vrenjt-
syri yt qe me lendon
do me lere-a von a shpejt,
do me lere-a shpejt a von

Sapo shpirti mu delir-
shpirti im i nxire krejt
do me lere me pahir
syri-i bukur qe t'u mvrenjt.

E do mbetem pernjemend
varfanjak si mbret pa fron
mreteresha qe me cmend
do me lere a shpejt a vone.

Do me lere-a von a shpejt
Do me lere-a shpejt a von
Syri i bukur qe t'u mvrenjt
syri yt qe me lendon.

Do me lere...A!po si-
qofte-atehere-ose tani-
do te qaj aq dashuri
qe te humb me mall te ti?

Mua mendja s'me kupton
mua syri s'ma kerkon
po fillon edhe vajton
e kullon kullon kullon.

Mall!O mall qe vjen e shkon
vjen e shkon e prape vjen
mall qe len nga perendon
len e vjen e zjen e bren
malli mallin me se gjen. :wub:

Kjo eshte nje nga lirikat me te bukura qe ka. I ngjan psheretimes se mungeses...
 

ladouce2005

Primus registratum
Re: Poezi te preferuara

Pa ty/Kadare

Ti ike udhes se pafundme
Ku zverdhin druret gjetherenes
Mbi gjokse pellgjesh tani tundet
I arti medalion i henes.
Lejleket iken.
Fill pas teje
Si stof i keq u zbeh blerimi
Dhe ngjajne toka, pylli, reja,
Me negativin e nje filmi.
Tani ne fusha shkoj menduar
Ku nis te fryje ere e ftohte,
Ku ca mullare te gjysmuar
Duken qe larg si Don Kishote.
C'te bej, po them me vehten time,
Ne kete ore te vone te muzgut,
Ku qerrja baltave ben shkrime.
Te lashta sa te Gjon Buzukut?
Do te shkoj te ulem permbi pellgjet,
Te pi ne gjunje duke rene,
Ne gryke e di qe do te me ngelet
I ftohte medalioni i henes.

...
 

alinos

Forumium maestatis
Re: Poezi te preferuara

E humbem dhe kete mbremje
Neruda

E humbem dhe kete mbremje.
Askush nuk na pa te zene dore per dore,
kur muzgu i kalter binte mbi dhome.

Nga dritarja une pash'
lodrimin e perendimit mbi kodrat e largta.

E pastaj, si nje monedhe,
nje copez dielli u perndez ne duart e mia.

Te kujtova ty me shpirtin e ndrydhur,
me ate trishtim qe ti ke njohur tek une.

Ku ishe ti ne ate kohe?
Me c'njerez?
Cfare fjalesh u thoshje?
Oh, pse me ndodh keshtu: dashuria shperthen pernjeheresh,
kur jam i trishtuar dhe kur ti je larg?

Libri qe marr te lexoj mbremjeve, me ra nga duart,
dhe te kembet e mia, si nje qen i plagosur u rrotullua pelerina.

Gjithnje, gjithnje sapo vjen mbremja ti iken,
deri ku muzgu bredh duke tretur statujat.
 

eniad

Forumium maestatis
Re: Poezi te preferuara

Al, kjo eshte nje nga poezite me fantastike te Nerudes, por kam pershtypjen qe nuk eshte perkthimi i Kutelit. Ai mbetet me i miri, por nuk po e gjej dot.

Kuteli, vargun e pare e ka "E humbem edhe kete ndajnate/muzgu nuk na pa me dor' per dor'"

Nese ka mundesi te ma gjeje dikush le ta postoje. /pf/images/graemlins/smile.gif
 

alinos

Forumium maestatis
Re: Poezi te preferuara

une kam kete librin me poezi te Nerudes perkthyer nga Fatos Arapi, nuk di ku mund ta gjej ate versionin tjeter, por po ta gjej ta sjell une /pf/images/graemlins/smile.gif

shpresojme qe dikush tjeter ta gjeje me pare...
 

Kordelja

Valoris scriptorum
Re: Poezi te preferuara

Manushaqja

Manushaqja ne livadh perkulur
me koken poshte e syte e ulur;
Zemerz manushaqe.
Me hap te lehte ecte baresha
permi livadh kendonte vjersha,
Nur i kuq mbi faqe.
-Ah,- manushaqja sec vajtonte,-
te isha lulja me e bukur
te me kepuste baresha flutur
ne gji te me shtrengonte!
Vajtoi e qau lulez e mjere
nje cerek ore te tere!
Vasheza i erdhi prane
syte lulezen s´ia pane
c´e shtypi nene kembe.
C´u vra, c´u dergj, c´u sakatua
c´gezoi lulezja trime:
"Ne vdeksha o baresha ime
vdeksha nga kembet e tua."
 

Nella

Primus registratum
Re: Poezi te preferuara

PSALM (Paul Celan)

No-man kneads us again out of earth and loam,
no-man spirits our dust.
No-man.

Praise to you, No-man.
For love of you
we will flower.
Moving
towards you.

A Nothing
we were, we are, we shall
still be, flowering:
the Nothing-, the
No-man’s-rose.

With
our pistil soul-bright,
our stamen heaven-torn,
our corolla red
with the violet word we sang
above, O above
the thorn.
 

^^MIA^^

Forumium maestatis
Re: Poezi te preferuara

Petrarka ---Laura


E mali malit kurre si beri hije
dhe me i madh te jete e me i lire
terhequr larg nga njeri tjetri shtrire.
Keshtu dhe une prej saj larguar shume
e mat me lot ne sy ate hapesire,
ku re e dhimbjes ne zemer me pikon
edhe mendoj,edhe kumtoj gjer tutje,
them "C'largesi me ndan tani prej saj
qe me mundon gjithnje e me mban larg?"
E pastaj shtoj ashtu me ze ngadale :
"Ah ,se c'mendon!Perse po thua fjale ?
Kjo largesi ,ta dish,ty te jep mall!"
Dhe ne ate cast nga shpirti mora fryme.

Ne seshte dashuri ,e c'eshte pra c'ndjej?
ne eshte dashuri,e c 'eshte dashuria?
ne eshte e brishte,c'na vdes ne ashpersia?
ne djeg me zjarr,me c"embelsi na deh?

Ne desha vete,tani pse rri e qaj?
ne rashe keq e kujt ti lutem valle?
E keqe e kendshme,o vdekje,vdekje e gjalle,
kur skam asgje,perse gjithcka po mbaj?
Dhe nese bart nje dhimbje kaq te madhe,
perkunder eres varka ime shkon
ne det me dallge,pa prehje,pa timon.

Gabime plot,i lehte ne mendim,
as vete se di tani se cfare kerkoj,
kam ftohte ne vere,ne dimer pervelim!
 

Erind

Forumium maestatis
Re: Poezi te preferuara

Naìv

Zgjati dorèn dhe
preku me ndrojtje njè yll tè largèt,

Takoi, foli, dègjoi gjithçka dhe
njohu cakun e trishtè tè hipokrizisè njrèzore
lexoi njèmijèenjè libra dhe
zotèroi diturinè.....

Mè tej, pasoi njè monolog
duke e parè botèn nga lartè poshtè,
njè arsyetim i rrènqethshem nèn goditje vèrtetèsie.

Vèrtetè mèkat
askush s'e dègjoi.
 

epremte

Primus registratum
Re: Poezi te preferuara

HAKËRRIM

Që nga Korça gjer te Shkodra mbretëron një errësirë,
nëpër fusha, nëpër kodra, vërshëllen një egërsirë!
Pra, o burra, hani, pini, hani, pini or’ e ças,
Për çakallin, nat’ e errët, është ras’ e deli ras’!

Hani, pini dhe rrëmbeni, mbushni xhepe, mbushni arka,
të pabrek’ ju gjeti dreka, milionier’ ju gjeti darka!
Hani, pini e rrëmbeni, mbushni arka, mbushni xhepe,
gjersa populli bujar t’ju përgjigjet: peqe, lepe!

Ai rron për zotrinë tuaj, pun’ e tija, djers’ e ballit,
ësht’ kafshit për gojën tuaj. Rroftë goja e çakallit!
Shyqyr zotit, s’ka më mirë, lumturi dhe bukuri,
dhe kur vjen e ju qan hallin, varni buz’ edhe turi!

Hani, pini dhe rrëmbeni, është koha e çakenjvet;
hani, pini e rrembeni, ësht’ bot e maskarenjve;
Hani, pini, vidhni, mblidhni gjith’ aksione, monopole,
ekselenca dhe shkelqesa, tuti quanti come vuole!

Nënshkrim i zotris suaj nëpër banka vlen milion,
ju shkëlqen në kraharuar decorata “Grand Cordon”!
Dhe kërkoni me ballhapur (!) komb i varfër t’ju thërres’
gjith me emrin tingëllonjës: Ekselenca e Shkelqes’
dhe të quheni përhera luftëtar’ e patriot’,
në ka zot dhe do duroj’, posht ky zot, ky palo zot!

Grand Cordon i zotris’sate, që në gji të kan’ vendosur,
ësht’ pështyma e gjakosur e atdheut të vremosur;
dhe kolltuku ku ke hipur, duke hequr nderin zvarr’,
ësht’ trikëmbshi që përdita varet kombi në litar!
Dhe zotrote kullurdise, diç, u bëre e pandeh,
kundër burrit të vërtetë zë e vjell e zë e leh!

E na tunde, na lëkunde, nëpër salla shkon e shkunde,
mbasi dora e armikut ty me shok’ të heq për hunde.
Rroftë miku yt i huaj, që për dita los e qesh,
të gradoi katër shkallë, pse i the dy fjal’ në vesh!

Koha dridhet e përdridhet, do vij’ dita që do zgjidhet
dhe nga trasta pem’ e kalbur doemos jasht’ do hidhet!
Koha dridhet e përdridhet, prej gradimit katër shkallë
nuk do mbetet gjë në dorë veç se vul’ e zezë në ballë!

Mirpo ju që s’keni patur as nevoj’ as gjë të keqe,
më përpara nga të gjithë, ju i thatë armikut: “Peqe!”
Që të zinit një kolltuk, aq u ulët u përkulët,
sa në pragun e armikut vajtët si kopil u ngulët!
As ju hahet, as ju pihet, vetem titilli ju kihet…
Teksa fshat’ i varfer digjet… kryekurva nis e krihet!

Sidomos ju dredharakë, ju me zemra aq të nxira,
ju dinakë, ju shushunja, ju gjahtar’ në errësira!
Ç’na pa syri, ç’na pa syri!... Hunda juaj ku nuk hyri:
te i miri, te i ligu, te spiuni më i ndyri!

Dallavera nëpër zyra, dallavera në pazar,
dallavera me të huaj, dallavera me shqiptar’
Vetëm, vetëm dallavera, dhe në dëm të këtij vëndi
që ju rriti, që ju ngriti, që ju ngopi, që ju dëndi!

Nëse kombi vete mbarë, nesër ju veproni ndryshe,
dylli bënet si të duash, kukuvajk’ dhe dallandyshe…
kukuvajka gjith, me lajka, neser silleni bujar,
nënë dorë e nënë maska, shkoni jepni një kapar!

Dhe kujtoni tash e tutje me të tilla dallavera
kukuvajka do përtypi zog e zoga si përhera…
Ja, ja grushti do të bjeri përmbi krye të zuzarve,
koha është e maskarenjve, po Atdheu i shqipëtarve!

Edhe ju të robëruar, rob në dor’ të metelikut,
fshini sofrat e kujtdoj’, puthni këmbën e armikut!
Që ta kesh armikun mik e pandehni mënçuri,
mjafton bërja pasanik, pasanik dhe “bej” i ri,
dhe u bëtë pasanik, me pallate, me vetura,
kurse burrat më fisnikë, japin shpirtin në tortura!

Vëndi qënka sofr’ e qorrit, vlen për goj’ e për lëfytë,
bëni sikur veni vetull’, shoku shokut krreni sytë…
Dhe për një kërkoni pesë, po më mir’ njëzet e pesë.
Le të rrojë batakçiu dhe i miri le të vdesë!

Po një dit’ që nis e vrëret do mbaroj’ me bubullimë,
ky i sotmi zër’ i errët, benet vetëtimë
dhe i bije rrufeja pasuris’ dhe, kësi lloj,
nuk ju mbetet gjë në dorë, vetëm një kafshit’ për goj’!

A e dini që fitimi brënda katër vjet mizor’
nuk ësht’ yti, nuk ësht’ imi, është i kombit arbror,
ësht’ i syrit në lot mekuar, ësht’ i vëndit djegur, jekur,
Ju do thoni si të doni… po e drejta dermon hekur!

Ali Asllani, 1942*
 

eniad

Forumium maestatis
Re: Poezi te preferuara

<font color="brown">"Kater keshilla vehtes"

Mos u bej poet nese s'mund te lindesh
me secilin varg, te lindesh me secilen fjale

Ngrihu mbi veten ne do te rrokesh freret e ererave,
te shkelesh shpergejt e merise dhe shterngatat e
gjakut tend

N'se dashurohesh, dashurohu n'flake e n'vale,
jo ne sy te kalter, se behesh det i cmendur pendimi

Mos u bej poet nese s'mund te vdesesh
per secilin varg, te vdesesh per secilen fjalë.

</font>
 

Kordelja

Valoris scriptorum
Re: Poezi te preferuara

NAZIM HIKMET, 24 Eylul 1945

En guzel deniz:
henuz gidilmemis olanidir...
En guzel cocuk:
henuz buyumedi.
En guzel gunlerimiz:
henuz yasamadiklarimiz.
Ve sana soylemek istedigim en guzel soz:
henuz soylememis oldugum sozdur...



Churchi /pf/images/graemlins/wink.gif
 
Top