bellissima
Primus registratum
Re: Poezi te preferuara
Per…
Nuk te perhulem. Ka mbaruar.
Asnje premtimi yt s’hyn dot
Ne shpirtin tim per ta sunduar.
Jemi te huaj, sot e mot.
Ti ke harruar qe lirine
S’ia fal mashtrimit kursesi,
Por dhe keshtu, vite qe s’vijne
Per syt’ e tu i bera fli.
Edhe keshtu tek ti pandehja
Te gjeja shpirt e shok e short
Dhe tere boten e urreja
Qe te te desha ty me fort.
Gjithato caste te qendrimit
Tek kembet tende – e beson?
Ia kam rrembyer frymezimit!
Me se po m’i zevendeson?
Nga ndonje cast mendimbegate
Dhe forc’ e shpirtit – s’ish cudi –
T’i jepja botes nje dhurate
Dhe te me jepte pavdekesi.
Pse doja pra te ma nderroje
Ate kurore lavdiplot?
Pse s’qe atehere kur premtoje
E tille si je bere sot?
Krenar jam! – falme – esht’ e kote.
Kerko nje tjeter dashuri.
Per asnje gje ne kete bote
Nuk mund te rri ne skllaveri.
Nen qiell te jugut,ne vend tjeter,
Do largohem, ndoshta, shpejt.
Por jemi njohur pak si teper
Per tu harruar ashtu krejt.
Qe sot do ze te argetohem
Dhe te betohem, pasketaj,
Vetem do qesh e do gezohem
Dhe per asgje nuk do qaj.
Do rrej si djalli sa te dua,
Sic desha me s’do dashuroj;
A mund te dua me nje grua
Kur sot nje engjell me tradhetoi?
Te vdisja desha dhe te vuaj,
Me boten desha te luftoj
Qe fort te voglen doren tuaj
I cmendur! – te mundja ta shtrengoj,
Pa ta kuptuar dot mashtrimin
Ta fala shpirtin mbushur plot.
Ia njohe ketij shpirti cmimin?
Ia njohe – une s’te njoha dot! …
Lermontov
Per…
Nuk te perhulem. Ka mbaruar.
Asnje premtimi yt s’hyn dot
Ne shpirtin tim per ta sunduar.
Jemi te huaj, sot e mot.
Ti ke harruar qe lirine
S’ia fal mashtrimit kursesi,
Por dhe keshtu, vite qe s’vijne
Per syt’ e tu i bera fli.
Edhe keshtu tek ti pandehja
Te gjeja shpirt e shok e short
Dhe tere boten e urreja
Qe te te desha ty me fort.
Gjithato caste te qendrimit
Tek kembet tende – e beson?
Ia kam rrembyer frymezimit!
Me se po m’i zevendeson?
Nga ndonje cast mendimbegate
Dhe forc’ e shpirtit – s’ish cudi –
T’i jepja botes nje dhurate
Dhe te me jepte pavdekesi.
Pse doja pra te ma nderroje
Ate kurore lavdiplot?
Pse s’qe atehere kur premtoje
E tille si je bere sot?
Krenar jam! – falme – esht’ e kote.
Kerko nje tjeter dashuri.
Per asnje gje ne kete bote
Nuk mund te rri ne skllaveri.
Nen qiell te jugut,ne vend tjeter,
Do largohem, ndoshta, shpejt.
Por jemi njohur pak si teper
Per tu harruar ashtu krejt.
Qe sot do ze te argetohem
Dhe te betohem, pasketaj,
Vetem do qesh e do gezohem
Dhe per asgje nuk do qaj.
Do rrej si djalli sa te dua,
Sic desha me s’do dashuroj;
A mund te dua me nje grua
Kur sot nje engjell me tradhetoi?
Te vdisja desha dhe te vuaj,
Me boten desha te luftoj
Qe fort te voglen doren tuaj
I cmendur! – te mundja ta shtrengoj,
Pa ta kuptuar dot mashtrimin
Ta fala shpirtin mbushur plot.
Ia njohe ketij shpirti cmimin?
Ia njohe – une s’te njoha dot! …
Lermontov