Pjese nga Ditari qe nuk mbaj...

Princi i Bardhe

Primus registratum
Re: Pjese nga Ditari qe nuk mbaj...

4 nentor 2004

..nuk kam asnje peng..nuk me vjen keq per shum gjera ,sjam pishaman sepse une bera gjithcka munda...ne patem te dy shume endrra,po crenedesi ka kane tani kur e di qe nuk do te shihemi..une do te jetoj edhe pa ty.sepse kam akoma kujtime..dije shpirt se nuk ka asnjehere ndarje perfundimtare perderisa ekzistojne kujtimet...tani do fillosh te rritesh...sepse nuk ka me keq se sa te harrosh veten te harrosh ate qe "ecen kaq ngjashem me ty" dhe ne fund te kujtohesh se dirkur dikush diku...po atehere eshte shume vone per tu kther mbrapa,,sepse te duhet nje force akoma me e madhe per ta patur perseri...gjithsesi une e di qe vendimi eshte i gabuar e di ede ti sepse te kam thene qe mendimet jane te te gjitheve vetem ajo qe ndjen esht e jotja...tani po nis nje jete te re duke kerkuar nje tjeter te ngjashme qe nuk e pata asnjehere ndersa ti fillo kerko ate qe e ksihe gjithmone.......

...kur braktis ate qe do vjen nje cast dhe e kupton se pa te ti dot sjeton..ku shkuan pritjet ku ku ndali hapi yt se di...do te mbaj mend gjithmone te dobet..cdo here duke hequr dore ..duke ikur...por nese neser do te te takoj ndonje dit shkaraz mbase i vetem mbase vete i dyte do te te pershndes ne respekt te asaj qe ishe dhe asaj qe mund te ishe....


..nuk te uroj asgje pervecse suksese ne provime duke menduar edhe njehere per nje nga deshirat e tua sepse tjetren e largove vete....
....zoti na gjykofte te dyve!!!!!!!!!
 

Rambla

Primus registratum
Re: Pjese nga Ditari qe nuk mbaj...

flobo ajo eshte e vetmja reviste qe mund te lexoj per me shume se 10 min pa menduar 'çdreqin po ben'

por ka dhe nga ato qe thojne 'ah ma ti piace questa rivista. a me no. questa non parla solo moda. a che interessano a me queste altre cose...' /pf/images/graemlins/laugh.gif

e kape? sai come è flobo, punti di vista
 

Nadia81

Primus registratum
Re: Pjese nga Ditari qe nuk mbaj...

me duhet te ve nga $20 menjane jave per jave, qe kur te blej bileten per shqiperi vitin tjeter te mos me vije si bombe... :tipsy:
 

Verizion

Primus registratum
Re: Pjese nga Ditari qe nuk mbaj...

Dear Diary , i woke up this morning i put my black coat , my black boots and my blue hat on and i went out to eat breakfast , i didnt have much time so i bought two crispy creme dounts and an english coffe with whip cream on top , than i started reading the newspaper . After finishing breakfast i went to work , it wasnt so busy today so i just did some staff for tomorrow and stayed in front of the computer , played some games while my boss was giving me the look as usual lol then i went to lunch where i had greek food and a glass of red wine (its good for your body they say ) , after that i called my friend and i asked her if she wants to go shopping , she said she didnt have any plans today , so in afternoon we will go to do some wild shopping , anyway i have to go now ..
byebye dear diary lol
 

true confidental

Forumium maestatis
Re: Pjese nga Ditari qe nuk mbaj...

Not being able to lie to myself ……is one of the first steps towards closure about unfinished matters of the mind.
Continuing in the daily game of hide and seek is fun, somewhat necessary, but sometimes, hiding so well means that you can forget where, what and who, and eventually fail to seek the real YOU....
 

cate

Primus registratum
Re: Pjese nga Ditari qe nuk mbaj...

jam pa stimuj dhe kam sh. per te bere, e urrej kete lloj gjendjeje. skuptoj nga me vje?
do ia dal, kete e di po nuk e dua kete situate as mish as peshk me veten time.
 

alinos

Forumium maestatis
Re: Pjese nga Ditari qe nuk mbaj...

sa trishte kur shikon se letrat ketu bien ne vesh dhe ndjenja te shurdheta!
nuk di nese lirizmi i kaplon njerezit, apo ka njerez qe vertet i ndjejne gjithe ato gjera fisnike per te cilat shkruajne.
Njehere dikush me foli per ndjenjat e momentit, per gjera te castit qe nuk jane te menduara mire dhe te pabazuara ne vertetesi. Une pyes veten: si ka mundesi te shprehemi kaq mire dhe kaq gjate per nje gje kaq pa vlere? Edhe nese kjo eshte zotesi, si t'ja beje tjetri per te identifikuar te verteten nga fallcoja?
masnej, pse e fshehim koken si struci, dhe nuk e pranojme qe kemi frike, ose qe gjerat nuk jane statike, aq me pak ndjenjat, ndoshta keshtu edhe ai tjetri do te iki me koken lart pa u ndjere pre e iluzioneve te veta.
i am thinking about it, what about you?
 

Verizion

Primus registratum
Re: Pjese nga Ditari qe nuk mbaj...

Te gjithe e kane nje sekret , biles ka sekrete e sekrete , jan disa sekrete qe nuk mund ta thuash dot as vetes ....
 

ala

Forumium praecox
Re: Pjese nga Ditari qe nuk mbaj...

nuk e di si ndjehem...nuk e di nese ndjenjat qe kam per ty ti identifikoj me dashurine apo dicka tjeter te ngjashme me te???
jam zhgenjyer nga ty...deri tani nuk e besoja kurre nje gje te tille.Mendoja se te njihja mire,aq mire sa mund te parashikoja veprimet e tua...por e shoh qe qenkam gabuar rende.

me dt 14 mbushim plot 7 vjet qe jemi bashke.a nuk eshte ky nje shkak per te menduar se te njihja mjaft mire???se di,tani nuk di me asgje,sepse dhe ato qe mendoja se i dija nuk i di...

vija doren ne zjarr per ty,duke menduar se gjera te tilla ti sdo ti beje kurre,kurse ti... i bere.ndjehem shume keq,...

ftohtesia e koheve te fundit spo me ben me pershtypje.Pas kaq kohesh largesi te besh dashuri vetem dy here me duket pak e cuditshme,por gjithsesi nuk kisha deshire ta merrja una inisiativen.dhe megjithate prape me duket teper e cuditshme kjo gje.nuk di cte mendoj me.ndoshta nuk e duam me njeri tjetrin dhe thjesht nuk kemi kurajo per tia thene vetes???????
nuk di c'te them me,dhe nuk dua me as te mendoj....
jashte bie shi,dhe une kam qe mbreme qe mendoj pse te ndodhe kjo gje...
 

Ema

Goddes
Re: Pjese nga Ditari qe nuk mbaj...

Meri xhan!
Thote Borges-i i shkrete:

"Duke u ndrydhur hekurat qendron nata,
ne sallen e ashper,
kerkohen si te verbra vetmite tona"

:eek:
 
Re: Pjese nga Ditari qe nuk mbaj...

Shko lexo njehere Platon, pastaj flasim, ju drejtua X me kryenecesine e saj tipike qe shpesh sjell ne jete situatat me komike ne te cilat kam asistuar ndonjehere. Normalisht ne te tre prisnim qe ajo te vazhdonte, te thoshte ndonje kuote, ose fundja fundit ta lidhte temen per te cilen ishim duke diskutar (heqjen e kuotave ndaj Kines ne indusrine e tekstileve) me Platon, mirepo ajo ishte duke na pare serbes-serbes, me nje veshtrim fitimtareje. U pame te tre ne sy dhe zbardhem dhembet pa mundur te permbaheshim, jo per faktin se te treve na ishte dashur te studionim Platon e shkrete edhe ne shkolle te mesme edhe ne universitet, por sepse teza ne te cilen X ka 2 vjet duke punuar per PHD shtjellon pikerisht platon dhe 2 filozofe te tjere te greqise se lashte. Heheheheh. E lame te fitonte edhe kesaj radhe! :lol:
 

tola77

Primus registratum
Re: Pjese nga Ditari qe nuk mbaj...

e hene 07 shkurt 2005
u zgjova me mendimin qe kjo dite eshte e fundit per kete vit per mua,neser kam ditelindjen dhe nje tjeter vit do te nise ,te tjera endrra dhe surpriza,te tjera ndjenja,dhe sot si cdo vit me romantizmin qe kam une bej bilancin e ketij viti qe kalon,qe kur kam nisur te sjell nder mend ne diten e fundit te nje viti te gjitha ckam bere,nuk e di une gjithmone keshtu ndoshta qe kur mbusha 10 vjet dhe si dhurate pata nje pale bizhame me arushka qe i pelqeja shume aq sa nuk doja ti hiqja dhe kur shkoja ne shkolle.pasaj dalengadale mu be si refleks dhe gjithmone javen e fundit e ndjeja vertet si po ikte nje vit tani qe atehere kane kaluar shume vite dhe neser kjo ndjenje behet magiorene.
Neser kam ditelindjen dhe nuk e di perse kam nje trishtim te lehte per kete vit qe po le pas.......
 

chiocciolina

Primus registratum
Re: Pjese nga Ditari qe nuk mbaj...

Sot dikush ne zyre, ngjiti ne murin perballe tavolines se tij te shkrimit, nje stampe te nje fotografije timen, te marre nga nje fax qe une kisha harruar te herhiqja. Ne fund me ngjyre blu, qene te shkruara fjale ne gjuhen time qe ai ishte perpjekur ti perkthente ne menyren e tij, duke i shkruar me ngjyre te kuqe e me nje shkrim jo aq te bukur sa i imi. Kjo ishte per te nje hakmarrje e vogel ne krahasim me ate cfare i kam bere une tere anetareve te zyres duke maskuar fotot e tyre ne njemije persomazhe historije, o filmash dhe duke i ngjitur ne nje kend te ashtuquajtur „i bukur mund te behesh“ . Histori e nje viti te tere dhe motiv te qeshurash pafund.
U perpoqa ta hiqja, por me ndoqi me vrap gati ne tere korridorin deri sa ma morri nga dora. Nen syte qortues te kolegeve me xhaketa e gravata me te drejte u perpoq te me bindte duke me thene: “gjithshka e harruar eshte e humbur”.
Rastesisht e kane ngjitur ne kendin perballe me tavolinen e X-it, qe pohon se eshte i dashuruar me mua dhe qe per muaj te tere me ka kerkuar nje foto per ta pare gjate dites. Ishte ai me i kenaquri pas tere kesaj shakaje, i ndrisnin syte e dukej sikur me thoshte “ate qe nuk deshe ta besh ti e beri rastesija, tani kam nje foto tenden perballe e nuk duhet as ta shikoj ne menyre te fshehte”. Ndoshta ishte kurjoz per ate cfare ishte shkruar prej meje me ngjyre blu e kujt i drejtohej ai fax, por kenaqesija dukej se e mundte kurjozitetin.
 

gjekec

Primus registratum
Re: Pjese nga Ditari qe nuk mbaj...

Fillimisht postuar nga Bliss.:
[qb] Te gjithe e kane nje sekret , biles ka sekrete e sekrete , jan disa sekrete qe nuk mund ta thuash dot as vetes .... [/qb]
you're so right, i dont know why i'm writing this but i had to share it with somebody. it just shows how fucked up a human being can get to be, unintentionally. I have to write it in english is so shameful i don't think i can do it in albanian. So here it goes. I've been thinking about it and just now i realized how fucked up was to do what i did. I was 16 years old and stole like 30 dollars and spent on gambling.. not such a big deal but i don't know what went through my head so, ... I couldn't face my parents and left to Greece...on foot from the mountain.. Back in the day it was like an adventure to me but now i'm realizing what a torture it was for my parents when i didn't called them back for a whole week. They didn't know where the **** i was, and me merrily going about my vacation with the excuse that i couldn't call them because i couldn;t say anything about the money. They've told me since then, the hell they went through until i called them after a week. (i didn't even bother to assume what was gonna go through their heads) when they didn't know nothing about me and it's only now i'm realizing it, how fucked up can somebody get to be .. i hope it was just the adolescent years , not me. I don't have any children now but when i have them i'll definitely have to keep this as a reference point. We Take Love for granted A LOT!
 

chiocciolina

Primus registratum
Re: Pjese nga Ditari qe nuk mbaj...

Euforia eshte ajo qe per momentin me ka lene. Ai tip reaksioni biokimik qe ne trup le nje shije kenaqesije te perhereshme, pavaresisht nga ajo qe ndodh perreth. Deshira per te vene ne loje te tere e mbi te gjitha vehten, per te qeshur me ate qe kam e te mos menduarit per ate qe nuk kam. Te ngriturit ne mengjez me bindjen qe asgje e re nuk do te ndodhe per te demtuar kete lloj pozitiviteti te fshehte, qe te veshurit duket se i tregon botes ngjyren time te dites, qe te qendruarit vetem nuk eshte me nje problem dhe qe dita duket e gjate e gjate dhe e mbushur me hic te kendshem.
Tere kjo, ajo qe une quaj eufori, nuk vjen si rezultat i asaj qe quhet “te shkuarit mbare te gjithshkaje”, jo. Tere kjo vjensi rezultat i plakjes, o i rritjes nese dua ta bej me pak dramatike, sepse vjen nje moment (dhe jo vetem nje here ne jete) qe i shikojme ngjarjet tona te na kalojne perballe, jashte vehtes, ne nje distance prej te ciles mundemi vetem ti admirojme........ o ti injorojme. Ky distancim kthen euforine e rinise, megjithese me disa ndryshime te rendesishme.
 

chiocciolina

Primus registratum
Re: Pjese nga Ditari qe nuk mbaj...

Sot eshte nje dite krejt tjeter qe me duket shume larg deshires per te qene eufirike. Sot me duhet ngul thelle kembet ne toke e te shoh ne sy nje realitet te hidhur e te luftoj kunder nje keqardhjeje te madhe, per nje vajze 22 vjece qe pas nje vizite mjeksore te mbushur me iluzjone per te me tha: “anoj nga enderruesit, mendoja se doktori do te me thoshte qe do te sherohesh shume shpejt, ndersa ai as qe e permendi permiresimin”. Dhe une nuk gjeta ndonje fjale qetesuese per ti thene. U mjaftova me: “shkojme te hame, se ke tere diten pa ngrene e me pas flasim”.
Ishte shume e bukur dhe une e takoja per here te pare.
 

@d@

Primus registratum
Re: Pjese nga Ditari qe nuk mbaj...

Cdo nate para se te me zhduket qartesia e mendimet dhe llogjika e trurit i le vendin shpreses dhe harrimt i them vetes se me keq se sot sdo te jete e nesermja. Te nesermen ne mbremje e kuptoj qe jam gabuar!
 

Nella

Primus registratum
Re: Pjese nga Ditari qe nuk mbaj...

When "In the dreamer's dream, the dreamt one awoke"(Borges)

I thought I was hovering over fields of grain when I saw you coming. “Where did he get those Asian features from?”- I thought, as I tried to hide the feeling of surprise. And when I expected my limbs to fail me, I realized that I could move. “Butterfly” – a voice was heard. “Mom” – I cried turning around but I could see nothing. I must have fainted afterwards since I cannot recall what happened. Only when I felt the pressure I realized that you were holding me against your chest, tightly, staring at me with your impatient, inquisitive eyes. Now, now it was your own face, the one I could recognize to the slightest detail…the blood, rushing through my veins made me feel as if I was caught in an electrical storm. I kissed you then, and you kissed me back with an eagerness that frightened me. And when I was about to kiss you again, assuring you about what I sensed was a feeling of insecurity, something unthinkable happened; something the words cannot explain – I called you someone else’s name! For a moment, the entire world had silenced (the skies must have fallen – as you had prophesized – when I gazed into your eyes.) I can recall with difficulty your reaction: you turned away from me, your eyes closed, and exhaled a deep, weary sigh which made me believe you had anticipated all this to happen. I, too, was aghast. I was unable to utter a single word despite the wrestling feelings within me. I wanted to seize you, force you to look at me and tell you….what could I possibly tell you?! “Dearest,” I cried, but I only heard an inarticulate sound. “It’s not so, I swear it! We both must have been dreaming…” - the suffocating words got stuck in my throat before I could finish the sentence. My strength fell short and I gave up. We both fell silent. Some friends of yours rushed in, and even though they didn’t seem to pay any attention to us, their presence irritated me. I made a comment about the way they looked. You said you didn’t care. I smiled inwardly partly because I wanted to hide a feeling of pity, and partly because I was mad at this wanton irony. All the facts were pointing against me and yet, nothing was true. “Truth cannot be found on earth” – you had told me once. How foolish of me to refuse to believe you then! “Truth cannot be found on earth” – I said as I turned to you – “Say that again!” From the perplexed look in your eyes I understood that you had no idea what I was talking about, and this gave me a strange satisfaction. Once again I overlooked the dancing fields of grain. The view grew darker; the wind stronger. Its accelerating motion gave rise to an extremely high pitch sound and I made haste to cover my ears with my hands….I must have reached for the switch before I collapsed.
 
Top