Përkthime

alinos

Forumium maestatis
Re: Përkthime

Rastesisht gjeta Qoshja e Poetit.

Mund te gjesh ndonje nga poezite qe perkthen per te mos humbur kohe me typing.
icon7.gif


p.s. Sometimes it is just playing around in search of musicality just like Poe, not the content
icon12.gif
 

Diabolis Dassaretis

Forumium praecox
Re: Përkthime

Thomas Stearns Eliot (T.S. ELIOT)

Morning at the Window

THEY are rattling breakfast plates in basement kitchens,
And along the trampled edges of the street
I am aware of the damp souls of housemaids
Sprouting despondently at area gates.

The brown waves of fog toss up to me
Twisted faces from the bottom of the street,
And tear from a passer-by with muddy skirts
An aimless smile that hovers in the air
And vanishes along the level of the roofs.
T. S. Eliot

Mëngjesi në dritare

Ata po trokasin pjatat e mëngjesit në kuzhinat e qilarëve,
Dhe përgjatë cepave të shkelur të rrugës
Unë jam në dijeni të shpirtrave të lagësht të shërbyesve
Lastaruar pa shpresë në rafshet e portave.

Valët e kafenjta të mjegullës përdredhin tek unë
Fytyra të ndrydhura nga fundi i rrugës,
Dhe lotë nga një kalimtare me fund të përbaltur
Një buzëqeshje paqëllim që pezullohet në ajër
Dhe shuhet përgjatë kulmeve ndër çatitë.
 

Diabolis Dassaretis

Forumium praecox
Re: Përkthime

Washington Irving


A Certain Young Lady

THERE'S a certain young lady,
Who's just in her heyday,
And full of all mischief, I ween;
So teasing! so pleasing!
Capricious! delicious!
And you know very well whom I mean.
With an eye dark as night,
Yet than noonday more bright,
Was ever a black eye so keen?
It can thrill with a glance,
With a beam can entrance,
And you know very well whom I mean.
With a stately step -- such as
You'd expect in a duchess --
And a brow might distinguish a queen,
With a mighty proud air,
That says "touch me who dare,"
And you know very well whom I mean.
With a toss of the head
That strikes one quite dead,
But a smile to revive one again;
That toss so appalling!
That smile so enthralling!
And you know very well whom I mean.
Confound her! devil take her! --
A cruel heart-breaker --
But hold! see that smile so serene.
God love her! God bless her!
May nothing distress her!
You know very well whom I mean.
Heaven help the adorer
Who happens to bore her,
The lover who wakens her spleen;
But too blest for a sinner
Is he who shall win her,
And you know very well whom I mean.


Njëfarë zonjëze e re

Është njëfarë zonjëze e re,
Mu në të sajin lulëzimin,
Mbushur plot me djallëzi, kotësoj;
Aq ngacmuese! aq dëshiruese!
Tekanjoze! lezetore!
Dhe ju e dini fort mirë kë nënkuptoj.
Me një sy të zi si nata,
Më të përndritur se mesdita,
Pati herës një sy të zi ashtu të çpojë?
Unë drithëroj me një të parë,
Me një rrezatim shkoj i marrë,
Dhe ju e dini fort mirë kë nënkuptoj.
Me një hap hijerëndë -- të tillë
Që ju prisni në një dukeshë --
Dhe një vetull që mbretëreshën dalloi,
Si një fllad i fuqishëm kryelartë,
Ajo thotë "prekmëni në ja u mbajttë,"
Dhe ju e dini fort mirë kë nënkuptoj.
Kur ta hedh atë të parë
Të godet të vdesën fare,
Por një qeshje përsëri të ngjallëson;
Ajo e parë aq tmerruese!
Ajo qeshje aq joshëse!
Dhe ju e dini fort mirë kë nënkuptoj.
Dreqi ta hajë! ç'djallëzore!--
Një zemërthyese mizore-
Por prit! shih atë qeshje aq të kulluar.
Zoti e mbrojttë! Zoti e bekoftë!
Asgjë mos e pikëlloftë!
Dhe ju e dini fort mirë kë nënkuptoj.
Qielli ndihte adhuruesin
Që rastis të bëjë çpuesin,
Dashnorin që mërzinë e saj ngacmoi;
Por më i bekuar për një mëkatar
Ai që mbi të del fitimtar,
Dhe ju e dini fort mirë kë nënkuptoj.
 

Ernest

Primus registratum
Re: Përkthime

N. q. s m u n d e sh…

(If Them)



Rudyard Kipling



Në mundsh të ruash arsyen kur të tjerët s` gjykojnë

Dhe fajin ty të hedhin për këtë

Në mundsh vetes t`i besosh kur t`gjithë t`dyshojnë

Por dhe dyshimin mos ta gjesh në asgjë

Në mundsh të presësh dhe të mos ndjesh mërzitje

Ose në të gënjefshin ti vetë mos gënjesh

Ose në të urrefshin ti vetë mos ushqesh urrejtje

Dhe prapë t`mos mbahesh rëndë e as mënd t`mos shetsh.



Në mundsh të ëndërrosh por jo t`kesh zot ëndërrimin

Në mund të mendosh por jo si pikësynim

Në trajtofsh dot ngadhënjimin e shpartallimin

Këta dy mashrtues pa asnjë dallim

Në durofsh dot thëniet e tua të drejta

Ti shëndrrojmë në kurth për kokat bosh

Dhe të shohësh të thyera gjërat më të shtrenjta

E prapë në vegla të vjetra të ndërtosh.



Në mundsh të grumbullosh të gjitha fitimet

Të rrezikosh në një të vetmen lojë

Të humbësh e prapë tja nisësh nga fillimi

Dhe humbjen kurrë të mos e zësh në gojë

Në detyrofsh dot muskul, nerv e zemër

Në të shërbejnë dhe kur u ka ardhur fundi

E kështu të qëndrosh edhe n`ty ska mbatur asgjë tjetër

Përveç vullnetit që u thotë QENDRONI!



Në mundsh të flasësh me të ligjtë pa u mbrapshtur

Në mundsh me mbretër të ecësh pa krenari

N`se hasm as miq nuk munden me t`dëmtue

N`se njerzit të gjithë i çmon po pa tepri

Po e mbushe dot minutin që s`fali kënd

Me plot “60 sekonda” udhëtim

E JOTJA është BOTA me çka brënda

Dhe BURRE do të jesh atëhere ti biri im…



***



If . . .

If you can keep your head when all about you,
Are losing theirs and blaming it on you,
If you can trust yourself when all men doubt you,
But make allowance for their doubting too;
If you can wait and not be tired by waiting,
Or being lied about, don't deal in lies,
Or being hated, don't give way to hating,
And yet don't look too good or talk too wisae:

If you can dream and not make dreams your master;
If you can think and not make thoughts your aim;
If you can meet with Triumph and Disaster
And treat those two impostors just the same;
If you can bear the words you've spoken
Twisted by knaves to make a trap for fools,
Or watch the things you gave your life to, broken,
And stoop and build 'em up with worn-out tools:

If you can make one heap of all your winnings
And risk it on one turn of pitch-and-toss,
And lose, and start again at your beginnings
And never breathe a word about your loss;
If you can force your heart and nerve and sinew
To serve your turn long after they are gone,
And so hold on when there is nothing in you
Except the Will which says to them: "Hold on!"

If you can talk with crowds and keep your virtue,
Or walk with Kings -- nor lose the common touch,
If neither foes nor loving friends can hurt you,
If all men count with you, but none too much;
If you can fill the unforgiving minute
With sixty seconds worth of distance run,
Yours is the Earth and everything that's in it,
And -- which is more -- you'll be a man, my son!

Rudyard Kipling

nga Alban Tartari
 

alinos

Forumium maestatis
Re: Përkthime

D.D. a ka mundesi Thanatopsis ne shqip?
Teksti tek tema ime ne Diapazon.
thnx
 

HeavenBesideHellWithin

Primus registratum
Re: Përkthime

para ke humbur
dicka ke humbur
fillo te mendosh
te tjera te fitosh
nderin ke humbur
shume ke humbur
perpiqu mendjen te tjereve tua nderrosh
vendin tend te rifitosh
guximin ke humbur
gjithcka ke humbur
te ishe i bindur
me mire te mos kishe lindur
 

grenza

Primus registratum
Re: Përkthime

Mein Tag
~~~~~~~~~~~~~~~~
Ich konnte heute Morgen nicht fruhstucken,
weil ich an dich dacht'
Ich konnte heute Mittag nichts essen,
weil ich an dich dacht'
Ich konnte heute abend kein abendessen,
weil ich an dich dacht'
Ich konnte heute Nacht nicht schlaffen,
weil ich hunger hat'......


Dita ime
~~~~~~~~~~~~~~~~

Sot ne mengjes,nuk hengra dot mengjes,
sepse te mendoja ty.
Sot ne dreke nuk hengra dot dreke ,
sepse mendoja per ty.
Sot ne darke nuk hengra dot darke,
sepse te mendoja ty.
Sot naten nuk me zinte gjumi ,
sepse kisha uri..... /pf/images/graemlins/tongue.gif
 

Diabolis Dassaretis

Forumium praecox
Re: Përkthime

Pak nga të gjitha. Disa përkthime angari. Rishikoj ato që kam ribërë, për fjalë që nuk mi nxe veshi dhe për këshillën tënde "ajo i tha, se ajo...". Shkruaj dhe vetë e postoj tek një forum binjak.
Para se të hapja internetin kisha në gojë "na ishte një djalë, na ishte një vajzë" pambarim. Po ta kisha hapur albforumin e të shikoja postimin më lart patjetër do kishte një përkthim, e na ishte do ishte harruar. Në vend që ta hapja, ato nja dy orët e lira ja kushtova atij djalit dhe asaj vajzës, dhe po postoj ç'bëra:

Vajkali

Na ishte një djalë, na kishte një kalë
Një vraç një kuqal, si veriu në mal.
Na ishte një vajzë, e brishtë si majëzë,
Me sytë përdhe, nuk kishte shoqe mbi dhe.

Na ishte një djalë, na kishte një kalë
Për mëngjez shaluar për sytë e kulluar
Të vajzës si bora nën lajthitë kurora
Hingëllimë dhe trok, ah të ishim tok.

Na ishte një vajzë, e brishtë si majëzë,
Që mbante një shtambë e shkonte më këmbë,
Shkonte faqepjeshka për ujë tek lajthjeshka,
Kreshtës tek burimi, ku hidhte hijen trimi.

Na ishte një djalë, na kishte një kalë
Që mbante bagëtinë, edhe blegtorinë
Që të kishte tundë, derdhte djersë e mund
Derisa në fund, binte muzgu mbi katund.

Na ishte një vajzë, e brishtë si majëzë
Mëkonte manaren, rudën lozonjaren.
I çonte ujë në arë të atit fshatar,
Që punonte me shatë se rronin në fshat.

Na ishte një djalë, na kishte një kalë,
I bukur si yll, flokëderdhur si pyll,
Vajzës i doli para kur ju bë e mbara,
Dhe u panë mu aty, të dy sy ndër sy.

Na ishte një vajzë, e brishtë si majëzë,
Djalit ja ktheu "po", kur ky i tha "më do?",
Dhe u ngjit në shalë pa thënë një fjalë;
Dhe rrahën e ndalën në një va kur nata ra.

Na ishte një djalë, na kishte një vajzë
Kalin të kulloste e la në luadhet në va.
Na ishte një vajzë, na kishte një djalë
Me shpirt e mëkonte dhe e dashuronte.

Na ishte një djalë, na ishte një vajzë
Kalin kishin saraje dhe gjirin për pajë
Ashtu u çiftuan edhe u martuan
Ndërtuan shtëpinë në atë lëndinë.

Ku bëhet përrua uji nga një krua
Atje në një va një fshat shtëpitë ka
E pat nisur një djalë atje në rrëzmal
Ku zbriti vajza nga kali ngrihet Vajkali.

Na ishte një djalë, na kishte një kalë
Një vraç një kuqal, si veriu në mal.
Na ishte një vajzë, e brishtë si majëzë,
Me sytë përdhe, nuk kishte shoqe mbi dhe.

Për mos dalë nga tema, kjo duhet përkthyer.
 

alinos

Forumium maestatis
Re: Përkthime

Kjo eshte aq e bukur, sa do e shijoj avash avash dhe ndoshta nje dite do e perkthej per t'i dhene kenaqesi edhe anglisht-folesve /pf/images/graemlins/smile.gif
 

Diabolis Dassaretis

Forumium praecox
Re: Përkthime

T.S. ELIOT

La Figlia Che Piange (The Weeping Girl)

O quam te memorem virgo . . .

STAND on the highest pavement of the stair --
Lean on a garden urn --
Weave, weave the sunlight in your hair --
Clasp your flowers to you with a pained suprise --
Fling them to the ground and turn
With a fugitive resentment in your eyes:
But weave, weave the sunlight in your hair.
So I would have had him leave,
So I would have had her stand and grieve,
So he would have left
As the soul leaves the body torn and bruised,
As the mind deserts the body it has used.
I should find
Some way incomparably light and deft,
Some way we both should understand,
Simple and faithless as a smile and a shake of the hand.
She turned away, but with the autumn weather
Compelled my imagination many days,
Many days and many hours:
Her hair over her arms and her arms full of flowers.
And I wonder how they should have been together!
I should have lost a gesture and a pose.
Sometimes these cogitations still amaze
The troubled midnight, and the noon's repose.


Vajza që qan

O quam te memorem virgo...

Qëndron mbi më të lartin shesh të shkallareve--
Mbështetur në një shtambë parku--
Të endet, të endet rrezedielli mes flokëve--
Ti përqafon lulet e tua me një përlindje të dhimbur--
I përplas ato deri përdhe dhe rihyn
Në sytë e tua me një zëmëratë arratisur:
Por të endet, të endet rrezedielli mes flokëve.
Ndaj unë duhet të ta kisha larguar,
Ndaj unë duhet të të ngrija pikëlluar,
Që ai të shkonte
Si shpirti që le trupin copë e shkretuar,
Si mendja në trupin që ka merituar.
Duhet të gjeja
Rrugën më pakrahasim të lehtë dhe të shkathët,
Rrugën që për të dy të kishte kuptim,
Të thjeshtë dhe të pabesë si një qeshje e duarshtrëngim.
Ajo bëri tutje, por me ajrin vjeshtak
Ndrydhi imagjinatën time shumë ditë,
Shumë ditë dhe shumë orë:
Flokët e saj përmbi krahë dhe krahët plot me lule.
Dhe unë çuditesha si ja kishin kaluar bashkë!
Unë duhet të kisha humbur ndonjë gjest a pozim.
Ndonjëherë këto përsiatje ende më habisin
Mesnatën e shqetësuar dhe mbasdites në pushim.
 

alinos

Forumium maestatis
Re: Përkthime

Kjo ishte per kete

godward6_t.jpg


It is strange how somethings and/or some people resemble to us, or at least, to what we think ourselves to be /pf/images/graemlins/frown.gif
 

Diabolis Dassaretis

Forumium praecox
Re: Përkthime

EZRA PUND

Alba ['Dawn Song']

AS cool as the pale wet leaves
of lily-of-the-valley
She lay beside me in the dawn.

Alba

Aq e freskët sa të zbehtat gjethe të njoma
të lules lotët e vajzës
Ajo ngjitet mbas meje në agim.


In a Station of the Metro

THE apparition of these faces in the crowd;
Petals on a wet, black bough.

Në një stacion metroje

Pamja e atyre fytyrave në grumbullim;
Petale në të lagurin, të ziun degëzim.


Ts'ai Chi'h

THE petals fall in the fountain,
the orange-coloured rose-leaves,
Their ochre clings to the stone.

Caj Çi

Petale bien në burim,
ngjyrëportokalli gjethetrëndafili,
Okra e tyre kapet në gur.


Ité ['Go']

GO, my songs, seek your praise from the young
and from the intolerant,
Move among the lovers of perfection alone.
Seek ever to stand in the hard Sophoclean light
And take you wounds from it gladly.

Shkoni

Shkoni, këngët e mia, kërkoni lavdinë tuaj prej rinisë
dhe prej padurimit,
Bridhni midis dashnorëve në përsosmëri mënjanë.
Kërkoni përherë të qëndroni në dritën e mundimit të Sofokliut
Dhe merni plagë prej saj me gëzim.
 

Diabolis Dassaretis

Forumium praecox
Re: Përkthime

Thomas Campion

Është një kopësht në të sajën faqe

Është një kopësht në të sajën faqe
Ku trëndafila dhe zambakë të bardhë rriten,
Një parajsë tokësore atje në paqe,
Ku gjithë frutat e dashur brerojnë.
Atje qershi rriten që askush nuk i ble dot
Derisa "Qershitë e pjekura" të qajnë lot.

Ato qershi mirë rrethuar
Me perla orienti në dy rradhë,
Që kur ajo qesh aq dashuruar,
Duken si gonxhe trëndafilësh plot me borë;
Por ato as fisnik as princ nuk i ble dot,
Derisa "Qershitë e pjekura" të qajnë lot.

Sytë e saj si ëngjëjt mbrojnë ato
Vetullat si harqe të tendosura qëndrojnë,
Kërcënojnë me vrentësi therrëse të vrasin këdo
Nga ata që me sy a dorë tentojnë
Atyre qershive të shenjta t'ju dalin zot,
Derisa "Qershitë e pjekura" të qajnë lot.
 

Diabolis Dassaretis

Forumium praecox
Re: Përkthime

Kristofer Marlou

Bariu i dëshiruar të dashurës së tij

Jeto me mua, bëmu dashuria
Që kënaqsitë ti provojmë të gjitha
Në këto kodra e gryka, lugina e fusha
Pyje a drurë të maleve me rrëpira.

Ne do të rrimë përmbi shkëmbinj
Kur kullosin tufat të shohim barinjtë,
Anës lumenjve të cekët, në ujvarat e të cilëve
Zogjtë melodiozë ja thonë madrigaleve.

Unë do të të bëj një shtrat trëndafilash.
Dhe me mijra tuflule erëmirash
Një kurorë lulesh, edhe një cibunë
Qëndisur fund e krye me mërsinë.

Një gunë bërë nga leshi i pastruar
Prej qingjave bukuroshë grumbulluar,
Pantofla të sheshta për të mos mbërdhirë
Me tokëza të arta për të vetëtirë.

Një rrip prej kashte e lule dredhka,
Me kapse korali dhe sumbulla të qelibarta,
E nëse të nxitin ty këto kënaqsira,
Eja jeto me mua, bëmu dashuria.

Enë t'argjëndta për esencat e tua
Sa të çmuara dhe të mira kur ja thua
Mbi tryezë fildishi do jenë shtruar
Përgatitur çdo ditë për ty dhe mua.

Barinjtë e rinj me këngë do ti prijnë valles
Për kënaqsinë tënde Majit çdo mëngjes
Nëse mendjen ta nxisin këto kënaqsira
Atëhere jeto me mua, bëmu dashuria.
 

Diabolis Dassaretis

Forumium praecox
Re: Përkthime

Sir Walter Raleigh

Përgjigjia e Nimfës për bariun

Nëse gjithë bota dhe dashuria do ishin rinore
Dhe e vërteta prej çdo gjuhe baritore,
Mund të më nxitnin të bukurat kënaqsi
Të rroja me ty dhe të të bëhem dashuri.

Koha nget kopetë nga fusha në vathë
Kur lumenjtë tërbohen dhe shkëmbinjtë ftohtë,
Dhe bilbili bëhet memec bëlbëzak;
Kusuri ankohen për meraqet nga pas.

Lulet veniten, dhe s'nevojiten fushat
Me dimrin e rrëshqitshëm njehëso frutat
Një gjuhë mjalti, një zemër prej vrerit,
Pranvera e kënaqsive, por vjesha e trishtimit.

Guna, këpucët, shtrati yt i trëndafilave
Kurora jote, cibuna dhe tufat me lule,
Shpejt grisen, shpejt vyshken, shpejt harrohen,-
Në marrëzi piqen, në gjykim prishen.

Gjerdani yt prej kashte dhe luledredhka
Tokëzat prej korali dhe sumbullat e qelibarta
Të gjitha këto nuk më nxitin kurrsesi
Të vij me ty të të bëhem dashuri.

Por nëse rinia zgjat dhe dashuria rritet,
Për gëzimin as datë as moshë nevojitet,
Atëhere mendjen mund ta nxitin këto kënaqsi
Të vij me ty të të bëhem dashuri.
 

Archi

Forumium praecox
Re: Përkthime

„Der Abenteuerliche Simplicissimus Teutsch“ von H. J. Ch. Grimmelshausen

Zuletzt trat ein Soldat hervor, und sagte: »Ihr Herren, dieweil es der ganzen Soldateska ein Schand ist, daß diesen Schurken (deutet damit auf den Reuter) fünf Bauren so greulich gedrillt haben, so ist billig, daß wir solchen Schandflecken wieder auslöschen, und diese Schelmen den Reuter wieder hundertmal lecken lassen.« Hingegen sagte ein anderer: »Dieser Kerl ist nicht wert, daß ihm solche Ehr widerfahre, denn wäre er kein Bärnhäuter gewesen, so hätte er allen redlichen Soldaten zu Spott diese schändliche Arbeit nicht verrichtet, sondern wäre tausendmal lieber gestorben.« Endlich wurde einhellig beschlossen, daß ein jeder von den saubergemachten Bauren solches an zehen Soldaten also wettmachen, und zu jedem Mal sagen sollte: »Hiermit lösche ich wieder aus, und wische ab die Schand, die sich die Soldaten einbilden empfangen zu haben, als uns ein Bärnhäuter hinten leckte.« Nachgehends wollten sie sich erst resolvieren, was sie mit den Bauren weiters anfangen wollten, wenn sie diese saubere Arbeit verrichtet haben würden: Hierauf schritten sie zur Sach, aber die Baurn waren so halsstarrig, daß sie weder durch Verheißung, sie mit dem Leben davonzulassen, noch durch einigerlei Marter hierzu gezwungen werden konnten. Einer führte den fünften Bauren, der nicht geleckt war worden, etwas beiseits, und sagte zu ihm: »Wenn du Gott und alle seine Heiligen verleugnen willst, so werde ich dich laufen lassen, wohin du begehrest;« hierauf antwortet' der Baur, er hätte sein Lebtag nichts auf die Heiligen gehalten, und auch bisher noch geringe Kundschaft mit Gott selbst gehabt, schwur auch darauf solenniter, daß er Gott nicht kenne, und kein Teil an seinem Reich zu haben begehre; hierauf jagte ihm der Soldat ein Kugel an die Stirn, welche aber so viel effektuiert', als wenn sie an einen stählernen Berg gangen wäre, darauf zückte er seine Plaute, und sagte: »Holla, bist du der Haar? ich hab versprochen, dich laufen zu lassen, wohin du begehrest, siehe, so schicke ich dich nun ins höllische Reich, weil du nicht in Himmel willst«, und spaltete ihm damit den Kopf bis auf die Zähn voneinander, als er dorthin fiel, sagte der Soldat: »So muß man sich rächen, und diese losen Schelmen zeitlich und ewig strafen.«


Aventurieri gjerman Simplicissimus nga H. J. Ch. Grimmelshausen

Se fundi nje ushtar beri perpara e tha: „Ju, o zoterinj, per shkak, se per te gjithe ushtarllekun eshte nje turp, qe kete halldup (dhe beri me shenje nga kaloresi), pese fshatare kaq mjerisht e kane torturuar, keshtu eshte e udhes, qe ne kete njolle turpi ta shlyejme perseri dhe keta lolo ti bejme t´ia lepijne (prapanicen) njeqind here.” Perkundrazi, nje tjeter tha: “Ky trim nuk e ka hak, qe ne ti bejme nje nder te atille, sepse po te mos kishte qene qyrravec, nuk do t´ia kishte punuar ushtareve te famshem kete pune te turpshme, por me mire do te kishte vdekur njemije here.” Me se fundi u vendos njezeri, qe cdokush prej fshatareve te bere paster (nga e lepira), te njejten gje ta bente ne dhjete ushtare njeri pas tjetrit, e cdo here te thoshte: “Me kete une shlyej perseri dhe fshij turpin qe ushtaret e konsiderojne ta kene marre, kur nje qyrravec na lepiu prapanicen.” Me tutje, ata donin fillimisht te vendosnin, c´do te benin tjeter me fshataret, kur keta te kishin mbaruar se beri punen e paster:
Qe ketej u hodhen ne teme, por fshataret ishin aq kokeforte, saqe as me premtimet se do t´i linin te shkonin te gjalle, e as disa tortura nuk munden ti shtrengonin per nje gje te tille.Njeri e drejtoi fshatarin e peste, i cili nuk ishte lepire, paksa menjane dhe i tha: “Ne qofte se ti do ta mohosh Zotin dhe shenjtoret e Tij, atehere une do te leshoj te ikesh, ku te ta kete enda ty?”: qe ketej iu pergjigj fshatari, se ai nuk e kishte cuar diten sipas shenjtoreve dhe se vete nuk kishte patur ndonje marredhenie me Zotin, u betua edhe solemnisht, qe nuk e njihte Zotin dhe as nuk ia kishte enda fare te merrte pjese ne mbreterine e Tij; ketu ushtari i keputi atij nje plumb ne balle, i cili aq i beri efekt, sikur u fut ne nje mal te hekurt, ne kete e siper e nxorri jataganin e tij e tha: “Ha, a ti je me i sojit, a? Une te premtova, te te leshoj te ikesh ku te ta kishte enda, e shif pra, keshtu po te coj ne mbreterine e Ferrit, sepse ti nuk don te ikesh ne Qiell”, dhe me jatagan ia hapi koken, deri tek dhembet, medysh, e ndersa ai u rrezua tutje, ushtari tha: “Keshtu duhet te hakmerresh dhe ti ndeshkosh keta lolo pavlere ne kohe e perjetesi.”


simplex.jpg
 

Diabolis Dassaretis

Forumium praecox
Re: Përkthime

Edgar Allen Poe

A Dream within a Dream

Take this kiss upon thy brow!
And, in parting from you now,
Thus much let me avow—
You are not wrong, to deem
That my days have been a dream;
Yet if hope has flown away
In a night, or in a day,
In a vision, or in none,
Is it therefore the less gone?
All that we see or seem
Is but a dream within a dream.

I stand amid the roar
Of a surf-tormented shore,
And I hold within my hand
Grains of the golden sand—
How few! yet how they creep
Through my fingers to the deep,
While I weep—while I weep!
O God! can I not grasp
Them with a tighter clasp?
O God! can I not save
One from the pitiless wave?
Is all that we see or seem
But a dream within a dream?


Ëndërr brenda një ëndrre

Merre këtë puthje përmbi ballë!
Dhe, në ndarjen tonë që u kall,
Më në fund unë të shpall-
Ti nuk je gabim, me atë gjykim
Se ditët time kanë qënë ëndërrim;
Në se shpresa tutje u tret
Në një natë a në një ditë,
Në një vision a në asgjë,
A është më pak e shkuar, ë?
Gjithë ç’ka shohim a na ngjet
Është ëndërr brenda ëndrrës vet.

Mes oshëtimës kam qëndruar
Të një bregu dallgë torturuar,
Dhe mbaj brenda në pëllëmbë
Grimca të rërës së artë-
Sa pak! Por si zvarriten si
Mes gishtave të mi në thellësi
Ndërsa unë lotoj – ndërsa unë lotoj!
O Zot! a s’mundem për t’i rrokur
Ato me një shtrëngim më puthitur?
O Zot! a s’mundem unë të ruaj
Njërën nga vala e pamëshiruar?
Është gjithë ç’ka shohim a na ngjet
Një ëndërr brenda ëndrrës vet?
 
Top