Re: Përkthime
Fucia e Amontillados (Poe)
Pj e pare:
Ofendimet e shumta te Fortunatos i kisha duruar me sa mundja, por kur ai nisi te me poshteronte vazhdimisht, u betova te hakmerresha. Ti qe e njeh shume mire natyren e shpirtit tim, nuk mendon se e kercenova ndonjehere. Ne nje rast, ne nje moment une do te hakmerresha, kjo as qe nuk diskutohej. Une nuk duhet te ndeshkoj, duhet te ndeshkoj hidhur, dhe pa rezzik per deshtim. NJe veprim i gabuar zhvishet nga gabimi, kur gabimi perdoret kundrejt gabim-beresit.
Duhet te kupohet se nuk i kisha dhene shkas as me fjale as me veprime, Fortunatos te dyshonte dashamiresine time. Vazhdova te qeshja ne pranine e tij dhe kurre nuk e kuptoi se e qeshura ime ishte shenja e mbarimit te tij. Ai kishte nje pike te dobet, ky Fortunatua, megjithese ne fusha te tjera ai ishte nje njeri i respektuar dhe intimidues.
Ai ishte krenar per njohursine e tij ne fushes e verave.
Pak Italiane kane shpirt virtuoz. Shumica e ethuziazmit te tyre adoptohej per te kapur rastin dhe mundesine- si psh mashtrimi i milionareve Angleze dhe Austriake.
Fortunato, si gjithe patriotet e tij ishte i shkathet , por kur vjen fjala per vere te vjeter ai ishte i sinqerte. Ne kete aspekt nuk ndryshoja shume nga ai, vete isha nje njohes i mire i verave Italiane, dhe bleja sa here qe mundja.
Mbremja po binte ate nate karnavalesh kur takova mikun tim Fortunato.
Ai mu drejtua me ngrohtesi te madhe sepse kishte i ishte tejet i pire.
"I dashur Fortunato, sa mire qe u takuam. Dukeni mire per kanravale, por me ka rene ne dore nje fuci qe duhet te jete Amontillado."
"Si eshte e mundur? Amontillado? NJe fuci e tere? E pamundur?"
"Te thashe qe kam dyshimet e mija, dhe bera gabim qe pagova cmimin e plote te fucise pa te konsultuar ty."
"Ti ishte i pamundur per tu gjetur, dhe pata frike se mos humbisja blerjen"
"Amontillado!"
"Ta tashe qe kam dyshime."
"Amontillado!"
"Meqenese ti je i zene, isha duke shkruar tek Luchesi, edhe pse nuk prisja ndonje gjykim te mbare prej tij".
"Luchesi nuk dallon dot Amontilladon nga Sherry, nisemi i dashur".
"Per ku?"
"Per tek kantinat e tua ne nendheshme, per ku tjeter!?"
"Oh jo miku im, ti je i zene, dhe nuk dua te te bezdis, duhet te vazhdoni punen tuaj"
"Nuk kam asnje pune, eja!"
"Miku im, nuk eshte thjesht ajo, por ju vuani nga nje e ftohte kronike me sa di, dhe kantinat e mija jane te mykta dhe te ftohta".
"Mos ki merak, eshte Amontillado mik, dhe ti e di qe Luchesi nuk e dallon dot Amontilladon nga Sherry".
Duke folur Fortunato me kapi prej krahu duke vene nje maske te zeze karnavaesh.
U drejtuam me shpjetesi tek palazzo im, dhe me erdhi pak keq qe gjithcka po shkonte kaq shpjet.Ne shtepi nuk gjendej askush, u kisha dhen urdher te gjithe sherbetoreve te rrini ne shtepi gjate karnevaleve, dhe asgje mos te pipetinte gjate kesaj kohe.
Hoqa nga flambonet dy pishtare dhe nje ja dhashe Fortunatos. Kaluam neper disa dhoma dhe dyer dhe me se fundi e gjendem para nje dere te vogel te gdhenur qe te drejonte per ne thellesite e kantinave te mija. Kaluam ne nje korridor te gjate dhe te erret, aty ndeza dy pishatre ne mure.
"Ku eshte fucia" pyeti ai.
"Eshte me tutje miku im".
"Ugh, Ugh , Ugh, Ugh , Ugh"
"Sa kohe ke me ate kolle? e pyeta.
Dhe, ai nuk mund te pergjigjej per momneteme rradhe.
"S'eshte gje, mos u bej merak".
"Eja" i thashe me vendosemeri, "do kthehemi, shendeti yt eshte me i rendesishem se gjithcka tjeter. Ti je i pasur dhe i respektuar, si une isha njehere, dhe nje njeri i kerkuar, nuk dua te jem i pergjegjshem per shendetin tend, pastaj aty eshte dhe Luchesi".
"Mjaft" tha ai: "kolla s'eshte asgje, nuk do te me vrase, une nuk do te vdes se kollas shume".
"Ke te drejte" i thashe, " me fal nese te bezdisa, nuk dua te dukem tejet alarmant, por duhet te keni kujdes miku im. Nje shishe Medoku duhet te na ngrohe ca, si thua?"
Nga nje raft i larte mora nje shishe Medok.
"Pi mik" i thashe duke i drejtuar shishen e veres.
Ai pa rrotull dhe mori shishen ne dore.
"Pi per shendetin e atyre qe prehen ne keto qilare".
"Ndersa une pij per jeten e gjate perpara nesh."
Ai me zuri prej krahu dhe vazhduam te ecnim.
"Keto qilare, jane te gjata"
"Familja e Montresoreve" iu pergjigja, "ishte e madhe ne numer".
Vera i shkelqeu ne sy dhe fytyre, dhe vete gjithashtu isha i ngrogur nga lengu i kuqte.
Kishim kalur mesh mureve me kocka te radhitura, me fuci dhe shishe renditur neper rafte.
"E shikon mykun" me tha Fortunato, "shtrihet gati deri me mes te mureve , patjeter duhet te jemi poshte shtratit te lumit".
"Ben ftohte, dhe e shikon si pikojne muret, duhe te kthehemi, nuk eshte mire pershendetin tend".
vazhdon........