Re: Mbi krishterimin!
Zoti ofroi esencen e Vetvetes ne sacrifice njerezore. Sakrificat njerezore gjithmone ishin bere ose 1) me ane te mashtrimit; b) te pavullnetshme. Jezusi nuk ishte asnje nga keto te dyja. Ai dha jete e vete me qellim. Si te sulesh te shpetosh nje shok ne nje ndertese qe eshte ne zjarr, dhe te vdesesh ne proces. Kjo nuk eshte vrasje por perkundrasi dicka me vlere. Personi qe e ben kete eshte hero.
Gjoni 10:11 Unë jam bariu i mirë. Bariu i mirë jep jetën e vet për dhentë.
12 Rrogëtari që nuk është bari, i cili nuk i ka dhentë të vetat, e sheh ujkun duke ardhur, i braktis dhentë dhe ikën; ujku i rrëmben dhe i arrakat ato.
13 Sepse rrogëtar është dhe nuk shqetësohet për dhentë.
14 Unë jam bariu i mirë dhe i njoh dhentë e Mia dhe dhentë e Mia më njohin Mua –
15 Siç më njeh Ati Mua, edhe Unë e njoh Atin – dhe jap jetën Time për dhentë.
16 Kam edhe dhen të tjera, që nuk janë prej kësaj vathe. Më duhet t’i mbledh edhe ato, të cilat do ta dëgjojnë zërin Tim dhe do të jetë vetëm një grigjë, vetëm një bari.
17 Prandaj më do Ati Mua, sepse Unë jap jetën Time, që ta marr përsëri.
18 Askush nuk ma heq, por Unë e jap atë nga vetja Ime. Unë kam pushtet ta jap dhe kam pushtet ta marr atë përsëri. Këtë porosi e kam marrë prej Atit tim."
Gjoni 15:13 Askush nuk ka dashuri më të madhe se këtë, që të japë jetën për miqtë e vet.
Dhe pse ishte e nevojshme per te te vinte, sepse ne ishim te denuar para Atit. Ligji nuk na pastron por na tregon qe jemi te piset.
Hebrenjeve 10
1 Sepse Ligji është vetëm një hije e të mirave që po vijnë dhe jo vetë realiteti i tyre. Për këtë arsye, Ligji, nëpërmjet po atyre flijimeve të përsëritura nga viti në vit, nuk mund t’i bëjë kurrë të përsosur ata që afrohen për të adhuruar.
2 Përndryshe, a nuk do t’i jepnin fund dhënies së flijimeve? Sepse adhuruesit, duke qenë një herë e përgjithmonë të pastruar, nuk do ta ndienin më veten fajtorë për mëkatet e tyre.
3 Por këto flijime u kujtojnë mëkatet nga viti në vit,
4 sepse është e pamundur që gjaku i demave dhe i cjepve të heqë mëkatet.
5 Prandaj, kur erdhi në botë, Ai tha: "Flijim dhe dhuratë Ti nuk ke dashur, por një trup më ke përgatitur.
6 Me flijime të djegura dhe ofrime për mëkatet ti nuk u kënaqe.
7 Pastaj thashë: ‘Ja, kam ardhur – në rrotullën e librit është shkruar për mua – të bëhet vullneti Yt, o Perëndi’."
8 Më parë tha: "Flijimet dhe ofrimet, flijimet e djegura dhe flijimet për mëkatet Ti nuk i ke dashur, as nuk u kënaqe" (të cilat ofrohen sipas Ligjit.)
9 Pastaj Ai tha: "Ja, kam ardhur të bëhet vullneti Yt." Ai heq të parën, që të vendosë të dytën.
10 Me këtë vullnet jemi shenjtëruar nëpërmjet flijimit të trupit të Jezus Krishtit një herë e përgjithmonë.
11 Çdo prift qëndron përditë duke shërbyer dhe duke ofruar vazhdimisht po ato flijime, të cilat kurrë nuk mund të heqin mëkatet.
12 Kurse Ai, duke ofruar një flijim një herë e përgjithmonë për mëkatet, u ul në të djathtë të Perëndisë,
13 dhe që prej asaj kohe pret derisa armiqtë e Tij të bëhen stol për këmbët e Tij.
14 Sepse, me anë të një flijimi Ai i ka bërë të përsosur përgjithmonë ata që janë shenjtëruar.
15 Këtë na dëshmon edhe Fryma e Shenjtë. Më parë pati thënë,
16 "Kjo është besëlidhja që do të bëj me ta pas atyre ditëve, thotë Zoti: Do t’u shtie në zemër ligjet e Mia dhe në mendjet e tyre do t’i shkruaj ato."
17 Pastaj Ai shton: "Mëkatet dhe paudhësitë e tyre nuk do t’i kujtoj më."
18 Dhe ku ka falje të këtyre gjërave, nuk ka më flijime për mëkat.
19 Prandaj, vëllezër, përderisa kemi besim për të hyrë në Vendin më të Shenjtë me anë të gjakut të Jezusit,
20 nëpërmjet një rruge të re dhe të gjallë, të cilën Ai e e hapi për ne nëpërmjet velit, domethënë mishit të Tij,
21 dhe meqë kemi një prift të madh mbi shtëpinë e Perëndisë,
22 le t’i afrohemi Perëndisë me zemër të dëlirë dhe siguri të plotë besimi, me zemrat të spërkatura për të na pastruar prej ndërgjegjes së ligë dhe me trupat të larë me ujë të pastër.
23 Le të mbahemi të patundur në shpresën që rrëfejmë, sepse Ai që premtoi, është besnik.
24 Le të mendojmë se si të nxisim te njëri-tjetri dashurinë dhe veprat e mira,
25 pa i lënë pas dore mbledhjet që bëjmë së bashku, siç po i bëjnë disa, por le t’i japim zemër njëri-tjetrit, dhe aq më tepër kur e shihni se dita po afron.
26 Sepse po të vazhdojmë të mëkatojmë me dashje, pasi kemi arritur të njohim të vërtetën, nuk mbetet më flijim për mëkatet,
27 por një lloj pritjeje e frikshme gjykimi dhe zjarr përvëlues që do të gllabërojë kundërshtarët e Perëndisë.
28 Cilido që hodhi poshtë Ligjin e Moisiut vdiq pa mëshirë me dëshminë e dy ose tre dëshmitarëve.
29 Si mendoni ju, sa më të rëndë do ta meritojë dënimin ai që ka shkelur me këmbë Birin e Perëndisë dhe e ka quajtur si të papastër gjakun e besëlidhjes me anë të të cilit ai u shenjtërua, dhe që ka fyer Frymën e hirit?
30 Sepse ne e njohim Atë që tha: "Hakmarrja është Imja. Unë do ta marr shpagimin." Dhe përsëri: "Zoti do ta gjykojë popullin e Vet."
31 Ç’gjë e tmerrshme është të biesh në duart e Perëndisë së gjallë.
32 Por kujtoni ditët e mëparshme pasi u ndriçuat, kur duruat një luftë të madhe me vuajtje,
33 herë duke u bërë para botës objekt i fyerjeve dhe përndjekjeve dhe, herë të tjera duke qëndruar përkrah atyre që u trajtuan në këtë mënyrë.
34 Sepse ju morët pjesë në dhimbjet e të burgosurve dhe me gëzim pranuat t’ju rrëmbejnë pasurinë, sepse e dinit se keni një pasuri më të mirë e më të qëndrueshme për veten tuaj.
35 Prandaj, mos e flakni tutje bindjen që keni, e cila ka një shpërblim të madh.
36 Sepse keni nevojë për durim, që pasi të bëni vullnetin e Perëndisë, të merrni premtimin.
37 Sepse edhe për pak kohë, "Ai që po vjen, do të vijë dhe nuk do të vonojë.
38 Por i drejti Im do të jetojë me anë të besimit. Po të tërhiqet prapa, kjo nuk do t’i pëlqejë shpirtit Tim."
39 Por ne nuk jemi nga ata që tërhiqen prapa dhe humbasin, por nga ata që kanë besim dhe e ruajnë shpirtin.
Predikuesit 7:20 Nuk ka ne fakt asnje njeri te drejte mbi toke qe ben te miren dhe te mos mekatoje.
Romakeve 3: 12 Te gjithe kane dale nga udha e tij, qe te gjithe jane bere te padobishem, nuk ka asnje qe te beje te miren, as edhe nje.
Romakeve 3: 20 Sepse asnje mish nuk do te shfajesohet para Tij per veprat e ligjit; me ane te ligjit ne fakt arrihet njohja e mekatit.
Galatasve 2:16 Duke ditur se njeriu nuk shfajesohet me ane te veprave te ligjit, por me ane te besimit ne Jezu Krishtin, besuam edhe ne ne Jezu Krishtin, qe te shfajesoheshim me ane te besimit ne Krishtin dhe jo me ane te veprave te ligjit, sepse asnje mish nuk do te shfajesohet me ane te veprave te ligjit.
3:21 A thua ateher ligji eshte kunder premtimeve te Perendise? Kurrrsesi jo! Sepse po te ishte dhene nje ligj qe mund te jepte jete, drejtesia do te ishte me te vertete prej ligjit.
Premtimi i ardhjes heren e pare te Mesias ne Dhiaten e Vjeter.
Isaia 53:1 Kush i ka besuar predikimit tonë dhe kujt iu shfaq krahu i Zotit?
2 Ai erdhi lart para tij si një degëz, si një rrënjë nga një tokë e thatë. Nuk kishte figurë as bukuri për të tërhequr shikimin tonë, as paraqitje që ne ta dëshironim.
3 I përçmuar dhe i hedhur poshtë nga njerëzit, njeri i dhembjeve, njohës i vuajtjes, i ngjashëm me dikë para të cilit fshihet faqja, ishte përçmuar, dhe ne nuk e çmuam aspak.
4 Megjithatë ai mbante sëmundjet tona dhe kishte marrë përsipër dhembjet tona; por ne e konsideronim të goditur, të rrahur nga Perëndia dhe të përulur.
5 Por ai u tejshpua për shkak të shkeljeve tona, u shtyp për paudhësitë tona; ndëshkimi për të cilin kemi paqen është mbi të, dhe për shkak të vurratave të tij ne jemi shëruar.
6 Ne të gjithë endeshim si dele; secili prej nesh ndiqte rrugën e vet, dhe Zoti bëri që të bjerë mbi të paudhësia e ne të gjithëve.
7 I keqtrajtuar dhe i përulur, nuk e hapi gojën. Si një qengj që e çojnë në thertore, si një dele e heshtur përpara atyre që i qethin nuk e hapi gojën.
8 U çua larg nga shtypja dhe nga gjykimi; dhe nga brezi i tij kush mendoi se ai ishte larguar nga toka e të gjallëve dhe ishte goditur për shkak të shkeljeve të popullit tim?
9 Kishin caktuar ta varrosnin bashkë me të pabesët, po kur vdiq e vunë me të pasurin, sepse nuk kishte kryer asnjë dhunë dhe nuk kishte pasur asnjë mashtrim në gojën e tij.
10 Por i pëlqeu Zotit ta rrihte dhe ta bënte të vuante. Duke ofruar jetën e tij si flijim për mëkatin, ai do të shikojë pasardhës, do të zgjasë ditët e tij, dhe vullneti i Zotit do të ketë mbarësi në duart e tij.
11 Ai do të shikojë frytin e mundimit të shpirtit të tij dhe do të jetë i kënaqur; me anë të diturisë së tij, i drejti, shërbëtori im, do të bëjë të drejtë shumë veta, sepse do të marrë përsipër paudhësitë e tyre.
12 Prandaj do t`i jap pjesën e tij midis të mëdhenjve, dhe ai do ta ndajë plaçkën me të fuqishmit, sepse e ka përkushtuar jetën e tij deri në vdekje dhe u përfshi midis keqbërësve; ai ka mbajtur mëkatin e shumë vetave dhe ka ndërhyrë në favor të shkelësve.
Zoti ofroi esencen e Vetvetes ne sacrifice njerezore. Sakrificat njerezore gjithmone ishin bere ose 1) me ane te mashtrimit; b) te pavullnetshme. Jezusi nuk ishte asnje nga keto te dyja. Ai dha jete e vete me qellim. Si te sulesh te shpetosh nje shok ne nje ndertese qe eshte ne zjarr, dhe te vdesesh ne proces. Kjo nuk eshte vrasje por perkundrasi dicka me vlere. Personi qe e ben kete eshte hero.
Gjoni 10:11 Unë jam bariu i mirë. Bariu i mirë jep jetën e vet për dhentë.
12 Rrogëtari që nuk është bari, i cili nuk i ka dhentë të vetat, e sheh ujkun duke ardhur, i braktis dhentë dhe ikën; ujku i rrëmben dhe i arrakat ato.
13 Sepse rrogëtar është dhe nuk shqetësohet për dhentë.
14 Unë jam bariu i mirë dhe i njoh dhentë e Mia dhe dhentë e Mia më njohin Mua –
15 Siç më njeh Ati Mua, edhe Unë e njoh Atin – dhe jap jetën Time për dhentë.
16 Kam edhe dhen të tjera, që nuk janë prej kësaj vathe. Më duhet t’i mbledh edhe ato, të cilat do ta dëgjojnë zërin Tim dhe do të jetë vetëm një grigjë, vetëm një bari.
17 Prandaj më do Ati Mua, sepse Unë jap jetën Time, që ta marr përsëri.
18 Askush nuk ma heq, por Unë e jap atë nga vetja Ime. Unë kam pushtet ta jap dhe kam pushtet ta marr atë përsëri. Këtë porosi e kam marrë prej Atit tim."
Gjoni 15:13 Askush nuk ka dashuri më të madhe se këtë, që të japë jetën për miqtë e vet.
Dhe pse ishte e nevojshme per te te vinte, sepse ne ishim te denuar para Atit. Ligji nuk na pastron por na tregon qe jemi te piset.
Hebrenjeve 10
1 Sepse Ligji është vetëm një hije e të mirave që po vijnë dhe jo vetë realiteti i tyre. Për këtë arsye, Ligji, nëpërmjet po atyre flijimeve të përsëritura nga viti në vit, nuk mund t’i bëjë kurrë të përsosur ata që afrohen për të adhuruar.
2 Përndryshe, a nuk do t’i jepnin fund dhënies së flijimeve? Sepse adhuruesit, duke qenë një herë e përgjithmonë të pastruar, nuk do ta ndienin më veten fajtorë për mëkatet e tyre.
3 Por këto flijime u kujtojnë mëkatet nga viti në vit,
4 sepse është e pamundur që gjaku i demave dhe i cjepve të heqë mëkatet.
5 Prandaj, kur erdhi në botë, Ai tha: "Flijim dhe dhuratë Ti nuk ke dashur, por një trup më ke përgatitur.
6 Me flijime të djegura dhe ofrime për mëkatet ti nuk u kënaqe.
7 Pastaj thashë: ‘Ja, kam ardhur – në rrotullën e librit është shkruar për mua – të bëhet vullneti Yt, o Perëndi’."
8 Më parë tha: "Flijimet dhe ofrimet, flijimet e djegura dhe flijimet për mëkatet Ti nuk i ke dashur, as nuk u kënaqe" (të cilat ofrohen sipas Ligjit.)
9 Pastaj Ai tha: "Ja, kam ardhur të bëhet vullneti Yt." Ai heq të parën, që të vendosë të dytën.
10 Me këtë vullnet jemi shenjtëruar nëpërmjet flijimit të trupit të Jezus Krishtit një herë e përgjithmonë.
11 Çdo prift qëndron përditë duke shërbyer dhe duke ofruar vazhdimisht po ato flijime, të cilat kurrë nuk mund të heqin mëkatet.
12 Kurse Ai, duke ofruar një flijim një herë e përgjithmonë për mëkatet, u ul në të djathtë të Perëndisë,
13 dhe që prej asaj kohe pret derisa armiqtë e Tij të bëhen stol për këmbët e Tij.
14 Sepse, me anë të një flijimi Ai i ka bërë të përsosur përgjithmonë ata që janë shenjtëruar.
15 Këtë na dëshmon edhe Fryma e Shenjtë. Më parë pati thënë,
16 "Kjo është besëlidhja që do të bëj me ta pas atyre ditëve, thotë Zoti: Do t’u shtie në zemër ligjet e Mia dhe në mendjet e tyre do t’i shkruaj ato."
17 Pastaj Ai shton: "Mëkatet dhe paudhësitë e tyre nuk do t’i kujtoj më."
18 Dhe ku ka falje të këtyre gjërave, nuk ka më flijime për mëkat.
19 Prandaj, vëllezër, përderisa kemi besim për të hyrë në Vendin më të Shenjtë me anë të gjakut të Jezusit,
20 nëpërmjet një rruge të re dhe të gjallë, të cilën Ai e e hapi për ne nëpërmjet velit, domethënë mishit të Tij,
21 dhe meqë kemi një prift të madh mbi shtëpinë e Perëndisë,
22 le t’i afrohemi Perëndisë me zemër të dëlirë dhe siguri të plotë besimi, me zemrat të spërkatura për të na pastruar prej ndërgjegjes së ligë dhe me trupat të larë me ujë të pastër.
23 Le të mbahemi të patundur në shpresën që rrëfejmë, sepse Ai që premtoi, është besnik.
24 Le të mendojmë se si të nxisim te njëri-tjetri dashurinë dhe veprat e mira,
25 pa i lënë pas dore mbledhjet që bëjmë së bashku, siç po i bëjnë disa, por le t’i japim zemër njëri-tjetrit, dhe aq më tepër kur e shihni se dita po afron.
26 Sepse po të vazhdojmë të mëkatojmë me dashje, pasi kemi arritur të njohim të vërtetën, nuk mbetet më flijim për mëkatet,
27 por një lloj pritjeje e frikshme gjykimi dhe zjarr përvëlues që do të gllabërojë kundërshtarët e Perëndisë.
28 Cilido që hodhi poshtë Ligjin e Moisiut vdiq pa mëshirë me dëshminë e dy ose tre dëshmitarëve.
29 Si mendoni ju, sa më të rëndë do ta meritojë dënimin ai që ka shkelur me këmbë Birin e Perëndisë dhe e ka quajtur si të papastër gjakun e besëlidhjes me anë të të cilit ai u shenjtërua, dhe që ka fyer Frymën e hirit?
30 Sepse ne e njohim Atë që tha: "Hakmarrja është Imja. Unë do ta marr shpagimin." Dhe përsëri: "Zoti do ta gjykojë popullin e Vet."
31 Ç’gjë e tmerrshme është të biesh në duart e Perëndisë së gjallë.
32 Por kujtoni ditët e mëparshme pasi u ndriçuat, kur duruat një luftë të madhe me vuajtje,
33 herë duke u bërë para botës objekt i fyerjeve dhe përndjekjeve dhe, herë të tjera duke qëndruar përkrah atyre që u trajtuan në këtë mënyrë.
34 Sepse ju morët pjesë në dhimbjet e të burgosurve dhe me gëzim pranuat t’ju rrëmbejnë pasurinë, sepse e dinit se keni një pasuri më të mirë e më të qëndrueshme për veten tuaj.
35 Prandaj, mos e flakni tutje bindjen që keni, e cila ka një shpërblim të madh.
36 Sepse keni nevojë për durim, që pasi të bëni vullnetin e Perëndisë, të merrni premtimin.
37 Sepse edhe për pak kohë, "Ai që po vjen, do të vijë dhe nuk do të vonojë.
38 Por i drejti Im do të jetojë me anë të besimit. Po të tërhiqet prapa, kjo nuk do t’i pëlqejë shpirtit Tim."
39 Por ne nuk jemi nga ata që tërhiqen prapa dhe humbasin, por nga ata që kanë besim dhe e ruajnë shpirtin.
Predikuesit 7:20 Nuk ka ne fakt asnje njeri te drejte mbi toke qe ben te miren dhe te mos mekatoje.
Romakeve 3: 12 Te gjithe kane dale nga udha e tij, qe te gjithe jane bere te padobishem, nuk ka asnje qe te beje te miren, as edhe nje.
Romakeve 3: 20 Sepse asnje mish nuk do te shfajesohet para Tij per veprat e ligjit; me ane te ligjit ne fakt arrihet njohja e mekatit.
Galatasve 2:16 Duke ditur se njeriu nuk shfajesohet me ane te veprave te ligjit, por me ane te besimit ne Jezu Krishtin, besuam edhe ne ne Jezu Krishtin, qe te shfajesoheshim me ane te besimit ne Krishtin dhe jo me ane te veprave te ligjit, sepse asnje mish nuk do te shfajesohet me ane te veprave te ligjit.
3:21 A thua ateher ligji eshte kunder premtimeve te Perendise? Kurrrsesi jo! Sepse po te ishte dhene nje ligj qe mund te jepte jete, drejtesia do te ishte me te vertete prej ligjit.
Premtimi i ardhjes heren e pare te Mesias ne Dhiaten e Vjeter.
Isaia 53:1 Kush i ka besuar predikimit tonë dhe kujt iu shfaq krahu i Zotit?
2 Ai erdhi lart para tij si një degëz, si një rrënjë nga një tokë e thatë. Nuk kishte figurë as bukuri për të tërhequr shikimin tonë, as paraqitje që ne ta dëshironim.
3 I përçmuar dhe i hedhur poshtë nga njerëzit, njeri i dhembjeve, njohës i vuajtjes, i ngjashëm me dikë para të cilit fshihet faqja, ishte përçmuar, dhe ne nuk e çmuam aspak.
4 Megjithatë ai mbante sëmundjet tona dhe kishte marrë përsipër dhembjet tona; por ne e konsideronim të goditur, të rrahur nga Perëndia dhe të përulur.
5 Por ai u tejshpua për shkak të shkeljeve tona, u shtyp për paudhësitë tona; ndëshkimi për të cilin kemi paqen është mbi të, dhe për shkak të vurratave të tij ne jemi shëruar.
6 Ne të gjithë endeshim si dele; secili prej nesh ndiqte rrugën e vet, dhe Zoti bëri që të bjerë mbi të paudhësia e ne të gjithëve.
7 I keqtrajtuar dhe i përulur, nuk e hapi gojën. Si një qengj që e çojnë në thertore, si një dele e heshtur përpara atyre që i qethin nuk e hapi gojën.
8 U çua larg nga shtypja dhe nga gjykimi; dhe nga brezi i tij kush mendoi se ai ishte larguar nga toka e të gjallëve dhe ishte goditur për shkak të shkeljeve të popullit tim?
9 Kishin caktuar ta varrosnin bashkë me të pabesët, po kur vdiq e vunë me të pasurin, sepse nuk kishte kryer asnjë dhunë dhe nuk kishte pasur asnjë mashtrim në gojën e tij.
10 Por i pëlqeu Zotit ta rrihte dhe ta bënte të vuante. Duke ofruar jetën e tij si flijim për mëkatin, ai do të shikojë pasardhës, do të zgjasë ditët e tij, dhe vullneti i Zotit do të ketë mbarësi në duart e tij.
11 Ai do të shikojë frytin e mundimit të shpirtit të tij dhe do të jetë i kënaqur; me anë të diturisë së tij, i drejti, shërbëtori im, do të bëjë të drejtë shumë veta, sepse do të marrë përsipër paudhësitë e tyre.
12 Prandaj do t`i jap pjesën e tij midis të mëdhenjve, dhe ai do ta ndajë plaçkën me të fuqishmit, sepse e ka përkushtuar jetën e tij deri në vdekje dhe u përfshi midis keqbërësve; ai ka mbajtur mëkatin e shumë vetave dhe ka ndërhyrë në favor të shkelësve.