Re: Deshtaket
Vetemeshirimi
Ne momentin qe te vjen keq per veten kupton se koha te ka ikur per shalesh dhe se nuk ke qene e zonja ta ndalesh. Kupton se te kane bere keq dhe ke qene ti qe i ke lejuar. Kupton se buzeqeshjen tende e bene shuk dhe e futen ne xhep me paftyresine me te madhe.
Heronjte
Ata perfundimisht kane vdekur, edhe pse kam zbuluar se nuk kane ekzistuar ndonjehere. Nje hero eshte nje person me probleme pershtatje me realitetin, pergjithesisht nje krize identiteti, i cili per te pranuar veten shkakton nje konflikt social, qe synon ndryshimin e rendit shoqeror duke vendosur keshtu ekuilibra te rinj. Si rrjedhoje, nje i cekuilibruar nuk mund te jete hero, e megjithate kane qene miqte e armiqte e tyre qe i kane dhene lustra lebyrese me te cilat jane ushqyer vete ne kurriz te pseudo-heronjve. Te shkretet!
Vdekja
Ka nje PR te shkelqyer. Nepermjet librave te shenjte, atyre artistike, filmave, legjendave e perrallave ka arritur t'i fusi friken gjithe njerezit. Ne fakt s'eshte per t'u pasur frike, sepse ne nuk takohemi kurre me vdekjen. Ne momentin qe ajo vjen, ne kemi shkuar. C'rendesi ka nese ka apo s'ka jete pertej kesaj te momentit. Gjithesecili nga ne jeton sic ka vendosur te jetoje me ose pa zot, me ose pa jete pas vdekjes. E vetmja gje qe me tmerron dhe ndihem e pafuqishme eshte vdekja e dikujt qe dua, por edhe per kete kam kuptuar se askush nuk i ka shpetuar vdekjes deri me sot, keshtu qe s'ka vend per drame!
Dashuria
...nje perralle si shume te tjera. E dini historine e vertete te Borebardhes? Ajo ishte nje princeshe qe vinte ne pyll te takonte dashnorin e vet, dhe ndersa priste torturonte disa femije te vegjel qe punonin ne minieren e saj. Ashtu dhe dashuria nuk eshte gje tjeter vec nje shperfytyrim i realitetit per ta bere ate me te pranueshem. Nje deshire, me shume se dicka konkrete. Dikush dikur me ka thene: gjithcka per te cilen kemi nevoje eshte dike me te cilin/cilen te bisedojme. Ky do te ishte perkufizimi me i mire per dashurine e vertete!
Burrat
Qeniet me te dobeta qe kam pare ndonjehere. Te pavendosur te brishte dhe ne kerkim te deshperuar te afeksionit. Deshperimi i ben dhe me te lekundur e si perfundim qenie mjerane. Te zote vetem per te kamufluar vuajtjen e tyre me arrogance e fortesi muskujsh. E verteta? Nuk ia kane arritur!
Femrat
pragmatiste te pasherueshme. Cdo gje qe nje synim dhe nje rezultat: dashuri, banese, para, siguri. S'kane faj, u kane mesuar se nuk bejne dot gje vete me ato gjymtyre te brishta qe kane dhe kur kane pyetur u kane thene se edhe truri gjymtyre eshte. Viktima te nje fati qe e permbushin po vete, femrat i lene te tjeret t'i shfrytezojne. Ka raste kur jane te lumtura per kete, por edhe ne rastet kur nuk jane, perulen me justifikimin se kjo eshte ajo qe u ndodh femrave.
Tradhetia
Paaftesia per te respektuar nje kontrate. Per kete arsye kontratat sot behen me jurist, ne menyre qe te demshperblehesh ne rastet kur ajo shkelet.
Koha
Iluzion i shemtuar me te cilin njerezit genjejne veten duke e shfrytezuar per te harruar dicka te keqe qe kane bere ose u kane bere, ose per te mos bere dicka qe duhet bere. Shume ngaterrestare dhe lodhese per dicka qe nuk ekziston.
Deshtaket
ata qe nuk e provojne. S'ka gje me te keqe se te mos provosh te kesh apo te jetosh dicka.
Rruga ime
e vetmuar! Rruga ime qenka me kthesa, gure, gropa, pengesa, por gjithnje perpara edhe pse nganjehere e ngadalte. Disa pasken lindur per te punuar!!!
Neser
do te kem harruar. Koha do me ndihmoje te harroj. Neser do te bej ato gjera qe nuk i bera dje dhe as sot. Neser do te jete nje dite e re, e cila do te kthehet ne sot, e ne pamundesi per te qene neser do ta shtyje ne kohe ate qe thash pak me lart.
Une
pa doreza! Ne nje dite me diell I am the shining star!; zakonisht "smart, but weird"; ne pergjithesi "pa forme si ajri", "nje qenie gjithnje ne transformim", "nje pjelle e pazakonte e kohes dhe vendit ku u linda e rrita"; neser "e paharrueshme"!!!
If tomorrow never comes...?
dikush tjeter do te zere vendin tim, ndersa une do te pi gjithe tangerllik cigaren e fundit nga paqeta e Rremes...