Tema e ditës

"Një llogari me certifikatat" Nasho Bakalli 11-01-2007 Këto 16 vjet, është bërë shumë-shumë pak për identifikimin e shtetasve. Cilat janë dokumentat bazë të identifikimit? Letërnjoftimi është dokumenti themelor zyrtar që rregullon në mënyrën më të përkryer marrëdhëniet e individit me shtetin dhe anasjelltas. Në vendin tonëm shtetasit me moshë nën 33 vjeç nuk janë të pajisur me letërnjoftim. Kjo, sepse pas vitit 1990, pothuajse pushoi së funksionuari mekanizmi shtetëror i identifikimit të shtetasve. Gjatë këtyre viteve biznesi i prodhimit të certifikatave false, ka lulëzuar. Lind pyetja: A është ky fakt një rastësi, një pakujdesi apo një veprim qëllimkeq? Përgjigja do të ishte, pa asnjë ekuivok, se është një veprim qëllimkeq. Është qëllimkeq pasi duke mos e pajisur individin me letërnjoftim (kartë-identiteti), shteti nuk e njeh atë dhe nga ana tjetër, i jep vlera të pamerituar certifikatës. Certifikatat false apo: 1 certifikatë = 1 votë, i kanë shërbyer botës së politikës për degjenerimin e lirisë dhe nderit të votës. Në vijim, me pak vëmendje, mund të kuptohet lehtë përse: 1 certifikatë është baras me një votë. Sipas të dhënave të buletinit të KQZ, për zgjedhjet vendore 2003, në qarkun e Tiranës, vërejmë se: 9 nga 11 njësitë bashkiake të kryeqytetit, janë fituar nga e majta. Grupi "a" Rezultatet e zgjedhjeve për kryetar, në Njësitë Bashkiake nr.2, 3, 5, 7 dhe 9 tregojnë se: kandidatët e majtë kanë fituar ndaj kandidatëve të djathtëve me një diferencë mesatare prej rreth 3000 votash secili, e shpërndarë kjo e fundit në mesatarisht 35 qendra votimi, për çdo njësi bashkiake. Grupi "b" Rezultatet e zgjedhjeve për kryetar në Njësitë Bashkiake nr.1, 4, 6 dhe 10, tregojnë se kandidatët e majtë kanë fituar ndaj kundërshtarëve të tyre të djathtë, me një diferencë mesatare prej rreth 500 votash secili, e shpërndarë kjo e fundit në 25 qendra votimi, për çdo njësi bashkiake. Supozojmë se edhe në zgjedhjet e pritshme vendore do të kemi përafërsisht të njëjtin numër zgjedhësish në votime për njësi bashkiake dhe të njëjtat rezultate. Mundësia për përmbysjen e fitores së të majtës, me anën e përdorimit të certifikatave false nga të djathtët, do të kërkonte që: në çdo qendër votimi të grupit "a", të manipulohen mesatarisht rreth 90 vota në favor të kandidatit të së djathtës. Ndërsa në çdo qendër votimi të grupit "b", të manipulohen mesatarisht rreth 25 vota në favor të kandidatit të së djathtës. Del gjithashtu se në grupin "b", mundësia e manipulimit është rreth katër here më e lehtë të arrihet sesa në grupin "a". Atëherë, ditën e zgjedhjeve vendore të pritshme, do të kemi një tjetër produkt. Produkti le të jetë i ndryshëm, nuk ka asgjë të keqe, pasi në demokraci jetojmë, por me kushtin e padiskutueshëm që të vijë nga vota e lirë dhe e ndershme e shqiptarëve. Prandaj edhe moskuptimet e deritanishme midis pozitës dhe opozitës, nuk janë për çështje datash, ditësh apo moti. Ato lidhen pikërisht me zbatimin ose jo të vlerave të demokracisë në shtetin tonë, me vetë qenien apo mosqenien e tij.

Nje mjeker dhe nje shami ? NJE MJEKER DHE NJE SHAMI Skënder Shkupi Në viset e Shqipërisë Jugore, përdoret shpesh sentenca shpotitëse “u zunë për mustaqet e Çelos”. Se kush ishte Çeloja pak rëndësi ka, me sa duket duhet të ketë qenë një burrë pak i rëndësishëm. Ndërkohë, ka edhe një vjershë folklorike, më tepër argëtuese se tallëse, që lidhet me “shaminë që ka Dudija”, një çupë nga viset e Tepelenës apo Mallakastrës, me të cilën qenë dashuruar dy veta dhe që merreshin me shaminë e Dudijes, për të mos rënë fort në sy për merakun e madh të tyre faqe të tjerëve, ndërkohë që të tjerët zbaviteshin me ta. Diçka e ngjashme po ndodh këto ditët e fundit me mjekrën e Julianit apo shaminë e Behijes, që kanë turbulluar Rektoratin e Universitetit të sapokrijuar të Durrësit dhe myftinitë e Shkodrës, Durrësit dhe Elbasanit. Në pamje të jashtme kjo ngjan vërtetë me precedentët argëtues folklorikë të Çelos e Dudijes. Një djalë i ri mysliman që ka dëshirë të mos e rruajë mjekrën e tij, por ta lerë atë të gjatë dhe një vajzë e re që e gjen më komode mbulimin e kokës sesa zbulimin e saj, apo nxjerrjen e kërthizës përjashta krahas dekolteve të skajshme të shoqeve të saj, nuk duhet të përbënin kurrfarë shqetësimi për askënd. Sigurisht, në një situatë normale. Mirëpo, me te drejtë mund të shtrojmë pyetjen: A gjendemi ne sot në një situatë normale? Ndofta të paktë janë ata, edhe në SHBA apo në Evropën Perëndimore, që ta ndiejnë realisht se vendet e tyre janë tashmë në luftë me një nazizëm të ri, me repartin e avancuar të një fondamentalizmi sa agresiv, aq edhe të pashpirt. Al- Kaeda e provoi me fakte ngjethëse se nuk është aspak një kundërshtar i neglizhueshëm. Avantazhi më i madh i pjesës më agresive të fondamentalizmit islamik është ilegaliteti i saj, fshehja dhe maskimi i veprimeve terroriste me të drejtën e pamohueshme të kujtdo për të shprehur lirisht bindjet e tij fetare dhe për t’i praktikuar ato pa pengesë. Në këtë luftë të re ka një asimetri të plotë. Në Perëndim, janë në shumicë ata që luftojnë për të drejtat e njeriut përfshirë, kuptohet, edhe të drejtën e femrës për t’u mbuluar. Ndërsa në Lindje, në ato vise ku sundojnë me dorë të hekurt fondamentalistët, një femër e zbuluar mund ta paguajë edhe me jetë guximin e saj. Të rinjtë islamikë të indoktrinuar në kampe stërvitore të specializuara, po përgatiten me përkushtim për të vrarë qindra mijëra njerëz të pafajshëm, vetëm sepse nuk janë myslimanë. Atyre u thuhet se të gjitha të zezat që po heqin, varfëria, mjerimi dhe fatkeqësitë e ndryshme kombëtare apo sociale kanë një autor të vetëm, imperializmin e krishterë perëndimor. Atyre u thuhet që të vrasësh një të krishterë apo një izraelit, është një sevap i dëshiruar dhe i shpërblyer nga Perëndia. Djemve të rinj u kanë mbushur mendjen, se në botën e përtejme ata i presin krahëhapur me dhjetëra bukuroshe që do t’u kompensojnë deficitet e tyre të rënda tokësore në fushën e erotizmit të munguar, do të kenë të hanë e të pinë sa të duan dhe do të jetojnë pafundësisht një jetë të mrekullueshme, një lumturi të paanë e të pafundme. Në të tilla rrethana, përballë mizerjes së përditshme, ata nisen me dëshirë në aksione vetëvrasëse, sepse mezi ç’presin që ta prekin atë botën tjetër që është plotësim i çdo dëshire e kënaqësie. Lexuesi mund ta përfytyrojë qartë se sa të rrezikshëm janë individë të tillë të cilët kur vdesin për vete, madje me shumë dëshirë, as që mendojnë për viktimat e tyre, që nuk përjashtohet aspak të jemi edhe ne, ndonëse përpiqemi me mish e me shpirt për të drejtat e njeriut, ku përfshihet edhe skota e atyre vrasësve mizorë. SHBA dhe Europa e Perëndimit ndodhen në luftë. Ne, si aleatë të tyre, jemi gjithashtu në luftë me terrorizmin e Al - Kaedas. Kjo nuk është një deklaratë diplomatike, që nënkupton solidaritetin tonë me aleatët perëndimorë. Aspak! Kemi të bëjmë me një fakt real pasi trupat tona janë të vendosura në Irak dhe Afganistan. Qëndrimi i trupave të aleancës atlantike në Irak apo Afganistan nuk është një veprim anti-islamik, përkundrazi, ato trupa janë atje për të mbrojtur miliona myslimanë të tjerë të pafajshëm që rrezikohen nga tërbimi terrorist islamik i Al-Kaedas dhe i pasuesve të saj. Ata janë atje për të realizuar pajtimin e besimeve dhe mirëkuptimin mbarëbotëror të njerëzve, pavarësisht nga fetë që praktikojnë apo ideologjitë te të cilat besojnë. Ato janë atje për të emancipuar ata njerëz dhe për të demokratizuar ato vende. Ndërkohë me të drejtë shtrohet pyetja: ç’lidhje kanë të gjitha këto me mjekrën e Julianit apo me shaminë e Behijes? Personalisht, jam i prirur të besoj se të dy të rinjtë janë njerëz krejtësisht normalë dhe paqësorë që shohin jetën e tyre dhe që u pëlqen të bëjnë atë që bëjnë. Mirëpo jemi në luftë. “Mjekra e Julianit” dhe “shamia e Behijes”, mbartin një simbolikë të përcaktuar qartë dhe transmetojnë një mesazh. Ato janë medalje të gjalla të një ideologjie që shprehet në ditët tona me një agresivitet të skajshëm. Le të përfytyrojë lexuesi, në vitin 1942 një britanik apo një amerikan të bredhë lirisht rrugëve të Londrës apo Nju Jorkut, me një kryq të thyer të varur në qafë. Ndonëse një traditë e vjetër demokratike angleze dhe një kushtetutë amerikane ua garantonte paprekshmërinë dhe respektin për zgjedhjen e tyre, vështirë se do t’i shpëtonin linçimit nga turmat. Këtu duhet të ndalemi pak. Ka vërejtës, që me të drejtë theksojnë se mjekra e gjatë dhe mbulimi i grave nuk u takon vetëm terroristëve, por edhe miliona islamikëve të tjerë paqësorë. Sigurisht. Por tek Al-Kaeda ato përbëjnë simbolin e shenjtëruar të Islamit militant që sfidon çdo arritje të qytetërimit të sotëm dhe që është gati t’i verë zjarrin botës së sotme perëndimore, për hir të një ideje absurde të ngadhnjimit të rendit të tyre mizor. Edhe kryqi i thyer nuk ka qenë vetëm simbol i nazistëve. Ai ndeshet fillimisht në Indi. Ai është një simbol diellor. Varret e ilirëve të lashtë janë të mbushura me kryqe të thyer. Por një turmë e revoltuar britanikësh apo amerikanësh, që do të sulmonin një nazist pervers të kombit të tyre në ato vite të vrenjtura të L2B, gjatë veprimit të tyre, nuk do të kishin fare parasysh as Indinë e as Ballkanin por Gjermaninë e Hitlerit. E tillë është edhe simbolika e lartpërmendur, që mbartin ndofta pa qenë fort të ndërgjegjshëm edhe dy të rinjtë tanë të UD. Kryefjala e protestës së gjerë kundër vendimit të Rektorit të UD, për përjashtimin nga shkolla të të dy të rinjve, nëse ata nuk pranojnë të korrigjojnë qethjen apo veshjen e tyre, kanë qenë të drejtat e njeriut, mbrojtja dhe respektimi i tyre. Të përzihesh në veshjet e grave apo qethjet e burrave, është në të vërtetë një akt meskin që na kujton atë periudhën e brigadave të rinisë së Enver Hoxhës, që kërkonin të korrigjonin madje edhe modën e turistëve të huaj që vizitonin Shqipërinë Socialiste në vitet e diktaturës. Mirëpo, këtu kemi të bëjmë me një rast krejt të veçantë, në kushte të veçanta e të jashtëzakonshme të luftës, ku përligjen edhe shkelje jo thelbësore të të drejtave të njeriut. Unë jam pothuajse i sigurt, në masën gati 100 për qind, se Juliani dhe Behija janë si të gjithë ne të tjerët, njerëz paqësorë. Por në kushtet e sotme ata duhet të kuptojnë se është në interes të vendit të tyre, pra edhe në interesin e tyre, që të pranojnë njëfarë cënimi të të drejtave të tyre për hir të një përfitimi shumë më të madh, siç është pavarësia e Kosovës apo garantimi i një mbështetjeje ekonomike edhe më të fuqishme të Perëndimit ndaj nesh. Nuk është aspak sekret që Shqipëria ndodhet në shënjestrën e shumë qarqeve të ekstremistëve islamikë. Me një shumicë myslimane, ajo mund të ëndërrohet prej tyre si një pararojë e mësymjes së madhe terroriste ndaj Evropës së krishterë në një të ardhme të afërt. Mirëpo për këtë duhet përgatitur terreni. Dhe lulet e para të një përpjekjeje të tillë janë, pa dyshim, djemtë mjekroshë dhe vajzat e mbuluara. Të tjerat vijnë prapa. Të mos harrojmë që kemi edhe dy fqinjë të sertë që vigjilojnë natë e ditë për të na inkriminuar si terroristë islamikë dhe presin vetëm rastin. Të mos u japim atyre mundësinë komode për të na dëmtuar. Ka kritizerë që ankohen, se pse Rektori i UD nuk merret fare me femrat barkjashtë apo me meshkujt me flokë të gjata, apo me veshje të shkarravitur ekstravagante. Kjo, kuptohet, ka ndodhur jo se rektori ka dobësi për to apo për ta. Kjo ndodh sepse nuk ka dalë asnjë femër barkjashtë në botë që të kërcënojë se do të hedhë në erë bark-mbuluarat apo ndonjë hipi që do të djegë me benzinë burrat me kollare. Hierarkët e lartë të Al-Kaedas nuk kanë ngurruar madje t’i kërkojnë edhe Xhorxh Bushit të ndërrojë fenë, ndërkohë që nuk dimë nëse ndonjë politikan perëndimor t’i ketë kërkuar Osama Bin Laden-it të kthehet në të krishterë. Duhet të mos harrojmë për asnjë çast se nuk bëhet fare fjalë për punë mode apo censurimi të mendjeve të lira të rinisë shqiptare. Është fjala që ndodhemi përpara një kërcënimi real të një agresioni të frikshëm. Ndërkohë edhe Hirësia e tij, Myftiu i Shkodrës, mund ta ketë marrë vesh që natën e 11 shtatorit 2001, në një lokal të qytetit të tij, një pronar qeraste klientët për të festuar rrëzimin e dy kullave binjake në Nju Jork. Një rast krejt i veçuar ky, por thellësisht tronditës, që tregon se rreziku i terrorizmit islamik nuk është edhe fort imagjinar, siç mund të pretendojnë shumë luftëtarë të devotshëm të mbrojtjes së të drejtave të njeriut në Shqipëri. Së fundi, le të ndalemi pak te koncepti i shenjtëruar i respektimit të të drejtave të njeriut në rendet demokratike. Është një nga fitoret më të mëdha të historisë së Perëndimit të 200 viteve të fundit. Mirëpo si çdo koncept themelor edhe ai ka karakter relativ. Le t’i referohemi historisë së re të dy vendeve me ndikim më të madh apo më të vogël islamik, Turqisë dhe Shqipërisë. Në vitet ‘20 – ‘40 të qindvjetorit që kaloi, Kemal Ataturku burgosi dhe persekutoi me mijëra hoxhallarë, madje duke i detyruar ata që mbetën të dalin me kapele republike e me kravatë në rrugë kurse veshjen ceremoniale ta veshin e ta zhveshin në xhami; i detyroi femrat të zbulohen, nxori ligjin që në zyra nuk pranoheshin gra të veshura tradicionalisht por vetëm alla-franga e masa të tjera të shumta drakoniane që ne sot na i ngrenë flokët përpjetë ngaqë përbëjnë shkelje flagrante të të drejtave të njeriut. Mirëpo, si rrjedhojë, Turqia i shpëtoi perspektivës së tmerrshme të kthimit në një Afganistan të dytë nën trysninë e turmave të mykura islamike, të cilat Ataturku i vrau e i preu pa mëshirë. Ndërkohë, Ahmet Zogu, në vitet ‘30-të të shekullit të kaluar nxori ligjin e heqjes së ferexhesë për gratë dhe të përdorimit të kostumit civil nëpër zyrat shtetërore për burrat, duke bërë të mundur të shmangej kontrasti i thellë që mund të lindte ndërmjet besimeve të ndryshme për shkak të paraqitjes së jashtme e cila kishte edhe rrjedhoja të tjera të parashikueshme. Nëse gratë do të mbesnin të mbuluara, pak prej tyre mund të shkolloheshin disi, por intelektuale të mirëfillta nuk ngjizeshin dot nga një brumë i tillë. Ndërkohë burra zamani, me tirqe apo veshje jo-civile, nuk do të ishin shumë të prirur për t’u shkolluar në universitetet e Evropës, si rrjedhojë midis të krishterëve e myslimanëve do të krijohej një hendek i madh e i rrezikshëm. Ishin nismat e mbretit Zog ato që siguruan daljen e një brezi intelektualësh të mëdhenj në vitet ‘30-‘40 të mbretërimit të tij, pa kurrfarë dallimi si nivel nga përkatësitë e tyre fetare. Ishte ajo frymë që edhe sot, sigurisht pa neglizhuar edhe unifikimin e dhunshëm të shoqërisë shqiptare të ndërmarrë prej komunistëve, në Shqipëri askush nuk vë re ndonjë ndryshim në shkollim apo mentalitet ndërmjet intelektualëve me prejardhje të krishterë apo myslimane. Atëherë, shtrojmë pyetjen: A bënë mirë apo keq, Ataturku dhe Zogu, që shkelën me të dyja këmbët të drejtat e njeriut turk dhe të atij shqiptar, për shumë vite të gjata me radhë? Përgjigjen le ta japë vetë lexuesi. Në kuadrin e të gjitha parashtrimeve të mësipërme, le t’ia lemë lexuesit edhe përgjigjen e pyetjes së fundit: A veproi mirë apo gaboi rektori i UD, z. Agim Kukeli, me vendimin e tij kundër Julian Mebellit dhe Behije Hoxhës?

E drejta e Bush-it te kontrolloje posten Muajin e kaluar presidenti Bush I dha te drejte qeverise, dhe US Postal te kontrollojne posten e qetetareve duke firmosur nje njoftim te “vockel”, si gjithmone nen justifikimin e “mbrojtes se qytetareve”, evitimin e ngjarjeve tragjike, etj etj. Kongresi se bashke me Shtepine e bardhe, pohojne se ky nuk eshte nje ndryshim I ligjit aktual te US Postal, apo perqendrim fuqie ne duart e presidentit...por nje e drejte qe I jepet presidentit. Sigurisht, kunderpergjigjet e mases dhe kritikeve te kabinetit qeveritar perqendrohen tek : nderhyrja ne lirine e individeve, dhenie fuqie te deges egzekutive te qeverise. Per me shume lexoni me poshte artikullin: http://www.washingtonpost.com/wp-dyn/content/article/2007/01/04/AR2007010401702.html

Shqipeve shume te lashta u imponohet kultura arabe Shqipeve me kulture shume te lashte dhe me tradita shume te bukura,gjuhe te lashte e tradita te bukura e shqiptare u imponohet gjuha e kultura arabe. Pse??? Sepse po tu kendosh ne reze te veshit qe ne oren 4.30 te mengjezit ne gjuhen me te shpifur ne bote ne arabisht atehere kjo domethene meso dhe ndihu si arab me detyrim cfare ndryshimi ka Fatima nga Maroku me Fatimen nga Tirana?? I shikoja e i shikoja dhe po perpiqesha te shikoja ndryshimin por nuk e pash sepse si Fatima nga Maroku ashtu dhe fatima nga Tirana te njejta ishin .Qe te dyja zgjoheshin me nje muzike arabce qe ne oren 4.30 te mengjezit e qe te dyja ishin te mbuluara me shami e mbulese alla arabce nga koka deri te kembet. per mendimin tim keta nuk jane shqiptar por arab

F.D.A. aprovon ushqimin nga kafshet e Klonuara Pas shume vitesh polemikash dhe diskutimes, me ne fund F.D.A. deklaron se mishi dhe qumeshti i kafsheve te klonuara eshte mese i sigurt dhe i shendetshem per perdorim. Kjo gje ka bere USA vendin e pare ne bote te pranoje produktet e klonimit si te gatshme per bleresin ne supermarket. Duke qene se teknologjia e nxjerrjes se atyre produkteve eshte shume e shtrenjte, te tilla produkte nuk do te jene shume te perhapura ne tregun Amerikan. Kritikat rreth ketij vendimi ishin te paevitueshme. Shume prej bleresve dhe organizatat te cilat mbrojne te drejtat dhe sigurine e tyre, mendojne se nuk eshte aspakt konvecionale perdorimi i tyre. Ata mendojne se vete klonimi, si fillim, eshte nje akt i gabuar, jo me perdorimi i produkteve te kafsheve te tilla. Nje tjeter argument qe po diskutohet eshte etiketimi i ketyre produkteve. Nuk eshte marre akoma nje vendim nese keto produkte do te vecohen nga ato natyralet. (Shkeputur nga New York Times, -nuk e perktheja dot te gjithin per mungese kohe) Pyetja ime eshte e qarte: "A do te beheni perdorues te ketyre produktve? Pse"

A kini vene re qe ka shume tradhetare greke? Tani qe erdhi vera kam ca me kohe te lire dhe po shfletoj ca forume. Kam vene re qe te forumi shqiptar psh ka shume aktivitet antikombetar. Nqs nuk e dini se cfare po flas shikoni postimet e Albo (moderator!! apo pronar?), Qerim, Tannhauser dhe mbase edhe ndonje tjeter. Per Albo-n kam lexuar qe sponsorizohet nga greket, me sakte nga Janullatosi. Kete teme po e hap jo per te share e per banalitet, prandaj ju lutem sillni fakte dhe beni komente te hajrit. Nuk eshte e thene qe te kufizohet me forumet, mund te jete kushdo. Eshte nje teme shume e rendesishme per mendimin tim prandaj ju lutem mos e banalizoni dhe mos u ndikoni nga mendimet polike personale. Sillni fakte!

"Betejat" që zhvillohen në ekrane <font color="red"> Cilat janë lajmet ndryshe të gjigandëve të rinj mediatikë botërorë </font> "Betejat" që zhvillohen në ekrane "Shpërndarja e një vizioni të ri" misioni i mundur i "Telesur", "Rusia Today" dhe "Francë 24" Ka nisur me një "count down" (numërim së prapthi). Mungojnë edhe pak sekonda: 50, 49, 48. Kjo shoqërohet me një muzikë në sfond, e cila shoqëron numërimin deri në zero. Momenti erdhi: "Është 15 nëntor 2006, dita e parë e një epoke të re". Përpara një logoje të madhe flakëruese me sfond blu, dy moderatorët prezantojnë "Al Jazeera English", kanalin e ri të informacionit global. Ndoshta Shiulie Ghosh dhe Sami Zeidan nuk janë njohës të mirë të botës perëndimore, por kanë fituar çmime të ndryshme televizive në të gjithë botën. Prezantojnë kanalin e ri si një sfidë për britaniken BBC dhe amerikanen CNN. "Al Jazeera English" i dërgon një mesazh të qartë gazetarëve perëndimorë: që nga ai moment nuk do të jenë më vetëm për të interpretuar botën. Studio është shumë e madhe dhe ka një ndriçim shumë të mirë. Galeria e katit të parë bie në sy, për shkak të një drite ngjyrë portokalli, e cila formon një kontrast shumë të bukur me blunë e thellë të dyshemesë, ku janë vendosur skrivanitë e redaktorëve. Është studio televizive më moderne në botë: në të gjendet një video muri, e gjatë 21 metra. Për prezantimin e këtij kanali kanë punuar për më shumë se dy vjet 700 punonjës nga 45 kombësi të ndryshme. "Al Jazeera English" ka punësuar më tepër se 300 gazetarë dhe ka hapur zyra në rreth 30 vende. Strukturat e saj kanë kushtuar 1 miliard dollarë. Kanali transmeton nga lagjja "Doha" dhe nga tri qendrat e tjera, si Uashingtoni, Kuala Lumpur dhe Londra. Është një eksperiment shumë kurajoz: një sallon televiziv, i cili transmetohet falë satelitit dhe e përbërë nga një redaksi ku bëjnë pjesë myslimanë e perëndimorë. Versioni në anglisht i "Al Jazeera"-s është një hap përpara i informacionit të globalizuar, i cili u lejon të gjithë pjesëmarrësve që të marrin pjesë në mënyrë direkte në ngjarjet më të rëndësishme. Ky kanal ka si qëllim që të transmetojë dhe të përhapë në botë kulturën, estetikën, dijen dhe vlerat politike të çdo këndi të botës për të ndikuar në shoqërinë në të cilën jetojnë. Në një situatë si kjo duhet të matësh çdo fjalë. Në fillim, Jamal el Shayyay qëndron i qetë dhe hedh në ujë një bustin çaji, teksa seleksionon letrat e lajmeve. Duket qartë se është i lodhur. Çdo ditë duhet të seleksionojë dhe të verifikojë lajmet, të cilat vijnë nga Lindja e Mesme. Është i parruar dhe mban syze. Shikimi i tij shkon vazhdimisht drejt tryezës së bukës, ku shumë kolegë të tij (pjesa më e madhe britanikë) janë të ulur në karrige të bardha dhe të verdha. Kafeteria është shumë e madhe, si një sallë pritjeje dhe mobilimi nuk ka asgjë arabe: është një miks mes Ikeas dhe Starbucks. Në fund, El Shayyal prish qetësinë. Mjetet e informimit perëndimor nuk shprehin asnjëherë "këndvështrimin e njerëzve që jetojnë në Lindjen e Mesme". Flet me një zë të sigurt, por të kontrolluar, nuk është tipi i cili bën viktimën: vrojtimi i tij është një analizë e ftohtë dhe e liruar nga pasionet. El Shayyal është një qytetar britanik, por me fe myslimane. Është tifoz me Çelsin dhe për t‘u relaksuar luan me lojëra elektronike në kompjuter. Pas tetëvjeçares ka studiuar ekonomi, gjuhën hebraike dhe arabe në Londër dhe në moshën 20-vjeçare ishte gati që të hynte në botën moderne të punës. Ndërsa ishte akoma në universitet u bë zëdhënës i një organizate të madhe islamike, më pas hyri në këshillin e konsulentëve në Bashkinë e Londrës. Më pas, ai filloi të analizonte punën e ministrit të Jashtëm të Britanisë së Madhe, nëpërmjet analizave të ndryshme. Ndër të tjera, Partia Laburiste e ka zgjedhur si kandidat për të përfaqësuar zgjedhjet komunale. Ai ka qenë myslimani i parë, i cili është zgjedhur në organizatën e studentëve britanikë. Është vështirë të gjesh ndonjë djalë emigrant, i cili është integruar dhe ka pasur një sukses të tillë si El Shayyal. Kohët e fundit, në faqen e tij të internetit, ka shkruar: "Si mysliman në Britaninë e Madhe ndiej se duhet të justifikoj ekzistencën time sa më mirë aty". Kështu që nuk ngurroi, bëri gati valixhet dhe bleu një biletë për në Qatar për t‘i treguar Perëndimit se çfarë është i aftë që të bëjë. Këtë do ta bëjë nga Gjiri Persik, falë teknologjive të fundit perëndimore, por edhe falë bindjes se ata që duan të ndryshojnë botën duhet të ndryshojnë mënyrën me të cilën gazetarët e tregojnë. "‘Al Jazeera English‘ mund të bëhet një nga burimet më të rëndësishëm të informacionit në planet dhe të ndryshojë fluksin botëror të lajmit", tregon Rudolph Stichweh, pedagog i Sociologjisë në Lucernë, i cili është autor i eseve të ndryshme, mes të tjerash, një studim mbi të ardhmen e shoqërive botërore. Kai Hafez, ekspert i masmedias, mendon se kanali i ri mund të bëhet një "urë lidhëse mes Lindjes së Mesme e Perëndimit". Në eksperiencën e tij ka treguar se: "Mjetet e informimit global janë të orientuar në bazë të publikut vendas. Versioni anglisht i ‘Al Jazeera-s‘ ka një rëndësi të veçantë dhe sjell risi". Kush përpiqet që të lokalizojë spektatorët e tij duhet të ketë parasysh një hartë pa kufi kombëtarë: "‘Al Jazeera English‘ shkon nga pjesa më jugore e botës e deri te vendet të cilat ofrojnë informacion elitar", shpjegon Hafez. Para disa vjetësh, dy studiues britanikë, John Micklethwait dhe Adrian Wooldrige kanë përshkruar këtë elitë në librin: "A future perfect: the challenge and hidden promise of globalization" (E ardhmja perfekte: sfida dhe premtimi i fshehur i globalizimit). Në studimin e tyre kanë përfshirë tregtarë, politikanë, ekspertë të informacionit, gazetarë, intelektualë dhe artistë të ndryshëm. Në elitën e informacionit bëjnë pjesë myslimanët, indianët dhe kinezët, të cilët flasin anglisht e përbëjnë një publik prej një miliardë njerëzish. Ky kanal përmbush të gjitha shijet e publikut, duke mos pasur parasysh vetëm politikën. Historia, e cila ka sjellë lindjen e "Al Jazeera English" ka filluar para 10 vjetësh, kur emiri i Qatar Sheikh hamad bin Khalifa al Thani, themeloi kanalin televiziv arab "Al Jazeera". Një televizion si asnjë tjetër, që e ka frymëzuar nëse i referohemi publikut botëror. Për vetë fatin se sot "Al Jazeera" është "marshi" i pestë më i njohur në botë, pas "Apple", "Google", Ikea dhe Starbucks. Por në 1996-ën, redaktorët e saj nuk mendonin se do të bëheshin një zë shumë influencues i zonës, në të cilën jetonin dhe për atë kohë ka qenë një mendim shumë i guximshëm. Një herë, drejtori Hamad bin Thamar mendoi se ky kanal do të përhapej si një "virus", duke sjellë në botën arabe lirinë e shtypit. Në mes të viteve ‘90 kjo gjë dukej e pamundur. Deri para dhjetë vjetësh nuk kishte gazetarë të pavarur në botën arabe, por edhe sot Abu Dhabi, drejtuesi i Agjencisë Shtetërore të Shtypit, është praktikisht një zëdhënës i qeverisë. Influenca politike "Është vështirë të thuash nëse ‘Al Jazeera‘ është një stacion televiziv publik ose privat", tregon Hafez. Deri më tani, emiri i Qatarit ka mbështetur pjesën më të madhe të shpenzimeve, por nuk ka ndërhyrë asnjëherë në çështjen redaksionale. Kohët e fundit, emiri ka marrë fjalën para Parlamentit Evropian, duke u prezantuar si zëri i botës arabe. Një kushëriri i tij ka drejtuar në emër të ligjit arab tratativat për një zgjidhje të Kombeve të Bashkuara, për sa i përket konfliktit izraelo-palestinez. Edhe në Perëndim, "Al Jazeera" është i njohur për një publik, që ka një shtrirje të madhe, por qarkullojnë shumë zëra, të cilat janë kundër këtij kanali nga anë të paditura për manipulim lajmi, përkrahjen e terrorizmit dhe spiunazh. Gjashtë vende arabe kanë dëbuar korrespondentët e tyre. Presidenti i SHBA-së, George W. Bush, e ka përcaktuar si "megafonin e Bin Ladenit", sepse terroristi ka përdorur shpeshherë korrespondentët e "Al Jazeera"-s për të transmetuar komunikatat e tyre. Presidenti amerikan ka pasur disi të drejtë në gjykimin e tij, por, në fakt, televizioni i Qatar i jep zë telespektatorëve të tij dhe shpeshherë është konsideruar si "vendi i shfryrjes së mërzisë". Kjo shpjegon edhe arsyen se pse interesi botëror për "Al Jazeera English" është shumë i madh. Sipas sociologut Stichwen, kanali televiziv do të ketë sukses "vetëm nëse do të arrijë të ketë një organizim stabël dhe të punojë në mënyrë të pavarur, duke u bërë i besueshëm për publikun". Bashkëpunuesit e "Al Jazeera English" preferojnë të flasin për paanshmëri. Por çfarë do të thotë paanshmëri? Se "Al Jazeera English" duhet të mbajë distancë nga shtëpia e saj mëmë për t‘u pranuar në Perëndim. Suksesi i saj do të varet pikërisht nga kjo. Në luftën e informacionit akoma nuk kemi arritur në pikën që ta konsiderojmë median si pala e akuzuar, por nuk mund të injorohet fakti se një numër gjithmonë e më i madh të rinjsh kanë një interes strategjik që ta kenë gjithmonë përkrah. Gënjeshtra dhe shpifje Qeveria amerikane nuk është e vetmja që kërkon mbështetjen e gazetarëve. Rusia ka prezantuar një kanal televiziv në gjuhën angleze, "Russia Today", ndërsa Gjermania financon prej vitesh "Deutsche Welle". Ministri i Jashtëm francez, Domenique de Villepin, mendon për domosdoshmërinë e rimodelimit të editorialit dhe akuzon mjetet e informacionit britanik e amerikan se përflasin për shpifje e gënjeshtra në vendin e tij. Të njëjtin mendim ka edhe Presidenti Jacques Chirac, sipas të cilit Franca duhet të prezantohet më fort në luftën e imazhit për t‘u mbrojtur nga këto sulme. Kështu që Parisi ka vendosur të financojë një televizion global në gjuhën franceze: "France 24". Deri në çfarë pike mund të jenë sot neutrale mjetet e komunikimit? Sipas disa studiuesve, çdo mjet informacioni ka një identitet kombëtar ose rajonal. Në rastin e "Al Jazeera English", çështja është më e komplikuar, sepse kanali nuk ka një qendër fikse, por organizohet si një rrjet. Për momentin, tentativa për të lidhur zonat më të rëndësishme të botës në një strukturë televizive unike ka sjellë një lloj mungese vazhdimësie në programacion. Fakti se edicionet e lajmeve përgatiten në "Doha", ka peshën e saj në çdo edicion lajmesh. Kush shikon lajmet në "Al Jazeera English" mund të krijohet përshtypja se gazetarët e Uashingtonit dhe Kuala Lumpur nuk janë futur plotësisht në mekanizëm. El Shayyal tregon: "Fjalët me të cilët mjetet e informimit shpjegojnë botën përcaktojnë ndërgjegjen tonë". Kjo është mënyra më e mirë për të ndërtuar një urë lidhëse mes Perëndimit dhe botës myslimane. "Inkursioni ajror izraelit vret dy palestinezë. Në rripin e Gazës dy ushtarë izraelitë mbetën të plagosur në një atentat vetëvrasës". Në këtë shërbim, "Al Jazeera" bën një lloj propagande. A është kjo zgjidhja që do t‘i bindë të gjithë? Të jesh objektiv me çfarëdolloj kushti? Për këtë pyetje do ta marrim përgjigjen vetëm pas edicionit të ardhshëm të lajmeve. Sfidë dominimit anglosakson Me "France 24", Parisi dëshiron që të shpërndajë pikëvështrimin e tij për ngjarjet ndërkombëtare. Por, televizioni nuk është akoma në lartësinë e konkurrentëve gjigantë si CNN dhe BBC Të tregosh atë që ndodh në botë "përmes syve të Francës". Me këtë mision lind "France 24", kanali televiziv i lajmeve aq shumë i dëshiruar nga Jacques Chirac. "Presidenti francez ka luftuar për këtë projekt qëkur ishte Kryeministër e deri në fund të viteve ‘80", shkruan "Guardian". "Por kthesa arriti vetëm në 2003-shin, kur tentativa e Shirakut për të frenuar pushtimin amerikan të Irakut u kritikua nga mjetet e komunikimit britanik dhe amerikan. Që atëherë lindi nevoja për një kanal televiziv, i cili të shprehte këndvështrimin e Francës". Projekti u krijua nga Aleanca mes televizionit shtetëror "France Televisions" dhe rrjetit privat TF1. Do të financohet për vitin e parë me 86 milionë euro nga fondet publike dhe aty do të punësohen 170 gazetarë. "Shumë pak me rivalët e tij, duke e krahasuar me CNN, që ka një buxhet prej 1,2 miliardë eurosh dhe një staf prej 4000 bashkëpunëtorësh", nënvizon e përditshmja britanike. Dyshimet e studiuesve i përkasin edhe programacionit. Kanali francez nuk do të merret vetëm me politikë dhe ekonomi ndërkombëtare, por do t‘i kushtojë rëndësi të veçantë kulturës dhe stilit të jetës franceze. Fillimisht do të jenë dy kanale: një në frëngjisht dhe tjetri në anglisht, por parashikohet hyrja e transmetimeve në arabisht e spanjisht. "Kjo risi e vogël do të lejojë që të ridimensionojë pak imazhin e ‘teleshirakut‘". Edhe britanikja "The Times" tregon për "një publik të interesuar, që ta shohë botën me sytë e Francës", por vazhdon se "France 24 është televizioni i një kombi të irrituar, sepse nuk mund të bindë pjesën tjetër të botës që të flasë frëngjisht në vend të anglishtes". Sipas të përjavshmes gjermane "Die Zeit", "France 24" do të pushtojë vonë tregun: "CNN ekziston prej më shumë se 20 vjetësh dhe po krijon kanale të reja në Amerikën Latine, në Kinë dhe Rusi. Këto vende investojnë shuma të konsiderueshme për të bërë për vete audiencën globale". Burimi: Gazeta Shqip

Jemi ne Shqiptaret kriminela te lindur??? Situate eshte vertet alarmante kur lexon lajme sikur : Nje i ri u qellua me 2 plumba ne koke nga nje i ri tjeter pse pak me perpara i kishte parakaluar me makine" ose " nje i ri u godit me kallashnikov pse i riu tjeter e kish pare me sy" kesi lloj lajmesh nuk i gjen vecse ne shqiperi.Shtrohet pyetja : Ne shqiptaret jemi te trashe deri sa nuk ka me ku te vej,kriminela apo jemi te semure mendor??? Kur do mesojme ne njehere te komunikojme si njerez ,kur do mesojme ne njeher te falim e te pastaj te presim qe te na falin.Kjo eshte e tmershme po ikin djem te rinj kot fare per motive nga me idjotesket.

Manhatan 11/10 , 2006! Sulmohet SHBA! Sapo mora vesh lajmin se Amerika eshte sulmuar serisht nga nje avion i vogel. Ngjarja ka ndodhur ne Manhatan si me 11 shtatorin e famshem, dhe ka goditur nje ndertese 30 kateshe.aktualisht nuk kemi asnje konfimim nqs eshte sulm terrorist por koecidencat jane te cuditeshme. 11 Tetor dhe serisht ne Manhatan.

Përplasja e emocioneve dominon botën <font color="red">Një dhjetëvjeçar më parë, Samuel Huntington parashikoi "përballjen e civilizimeve" </font> "Përplasja e emocioneve dominon botën" Sipas një studiuesi francez, ndjenjat janë konflikti i kohës Trembëdhjetë vjet më parë, Samuel Huntington argumentonte se një "përplasje civilizimesh" ishte ajo çka do dominonte më pas politikën botërore. Ngjarjet qysh prej asaj kohe ngjan të kenë provuar se vizioni i Huntington-it ka qenë më shumë i saktë sesa i gabuar. Por, në këtë rast, do të ishte më korrekte, gjithsesi, të flisnim për një "përplasje emocionesh" (clash of emotions). Bota perëndimore shfaq një kulturë frike, ajo arabe e myslimane ka rënë në kurthin e një kulture armiqësie dhe shumëçka nga Azia shfaq një kulturë shprese. Shtetet e Bashkuara dhe Evropa janë të ndara nga një kulturë e përbashkët frike. Në të dyja anët, secila prej tyre takohet në shkallë të ndryshme; frikë nga tjetri, frikë për të ardhmen dhe një ankth fondamental për humbjen e identitetit dhe kontrollin mbi fatin e tjetrit në një botë me komplekse në rritje. Në këtë rast, në Evropë ekziston frika e invadimit nga varfëria, që kryesisht vjen nga jugu. Evropianët gjithashtu kanë frikë se mos mbyten nga depërtimi i islamikëve radikalë apo se mos pushtohen demografikisht prej tyre e që më pas kontinenti i tyre të shndërrohet në atë që njihet si "Eurabia". E pas kësaj vjen frika se mos mbeten prapa në nivel ekonomik. Në fund, ekziston edhe frika se mos qeverisen nga një fuqi e huaj, edhe nëse kjo është miqësore (si për shembull SHBA-ja) apo një e tillë e pafuqishme (siç është për shembull Komisioni Evropian). Pak nga ky sens i humbjes së kontrollit është prezent akoma në Shtetet e Bashkuara. Frika demografike është lehtësuar disi, por ajo është akoma mjaft prezente. Amerikanët nuk ia kanë frikën një rrënimi ekonomik, në mënyrën që evropianët e perceptojnë (megjithëse ata shqetësohen mbi shterimin e burimeve). Edhe ata po mendojnë prej kohësh për dobësim të trupave të tyre, duke luftuar me obezitetin, në buxhetet e tyre, me deficite të mëdha dhe në shpirtrat e tyre, me humbjen e oreksit për aventura jashtë vendit dhe një rritje të kërkesës për çështje të brendshme nacionale. Dhe sigurisht, që pas 11 shtatorit, amerikanët janë të obsesionuar nga problemet e sigurisë. Ndërsa evropianët po përpiqen të mbrojnë veten nga bota nëpërmjet një kombinimi të "eskapizimit" dhe asaj që njihet si "appeasement" (paqtim, zbutje), amerikanët po përpiqen të veprojnë në të njëjtën mënyrë, duke u përballur me problemin që në rrënjët e tij, atje ku ai e ka burimin, jashtë vendit të tyre. Por, përtej retorikës së ashpër e me gjuhën e dhunës që fshihet pas administratës "Bush", qëndron realiteti i zymtë, që përgjigjja amerikane ka rezervuar kundër asaj që ndodhi më 9.11.2001, e që e ka bërë SHBA-në, nga ana tjetër, më pak popullore se kurrë më parë. Ndërhyrja amerikane në Irak, për shembull, ka gjeneruar më shumë probleme se sa i ka zgjidhur ato. Bota myslimane, ndërkohë, ka qenë e përfshirë nga një obsesion i vërtetë për një rrënim të mundshëm, që e ka ndjekur prej shekujsh. Kur Evropa ishte në errësirën e Mesjetës, islami po përjetonte apogjeun e tij, por kur nisi rilindja evropiane, islami nisi rënien e tij të pandalshme. Myslimanët panë krijimin e një shteti të Izraelit në mes të një toke arabe, si një dëshmi themelore për rrënimin e vet. Për hebrenjtë, legjitimiteti i Izraelit ishte i shumëfishtë; ai kombinonte përmbushjen e një premtimi religjioz, realizimin e një fati të përgjithshëm nacional dhe kompensimin nga ana e komunitetit ndërkombëtar për një krim unik të bërë prej tyre, Holokaustit. Për arabët, si përkundrazi, ai ishte një qëndrim i imponuar me dhunë nga logjikat koloniale të Perëndimit, e që po ndodhte pikërisht në momentin e procesit të dekolonizimit që sapo kishte marrë udhë. Konflikti i pazgjidhur mes Izraelit e fqinjëve të tij arabë ndihmoi në kthimin e kulturës së armiqësisë në një kulturë urrejtje. Me kalimin e kohës, karakteri nacional i konfliktit u zhvendos në një konflikt në bazën e tij të origjinës, atë religjioze - u kthye në një konflikt mes myslimanëve e hebrenjve, në mos edhe mes islamit e Perëndimit në një aspekt më të gjerë. Kombinacioni i thellimit të luftës civile në Irak dhe luftës në Liban mes grupeve "Hezbollah" dhe Izraelit, ka përforcuar një sens dhune te shumë myslimanë, i cili është shfrytëzuar plotësisht nga Irani e aleatët e tij. Dhe globalizimi, me ekspansionin e tij të shoqëruar me boshllëqet mes fituesve e humbësve në sektorin ekonomik, ka kontribuar në ushqimin e këtij problemi. Kultura e armiqësisë është zgjeruar gjithashtu edhe tek diaspora arabo-myslimane në Perëndim. Trazirat në Francë, gjatë vjeshtës së vitit 2005, për shembull, kanë një origjinë në esencë socio-ekonomike, por ato ishin gjithashtu edhe një fshikullim nga pakënaqësia e akumuluar kundër një shoqërie që pretendon t‘u japë atyre të drejta të barabarta në princip, por që dështon ta bëjë këtë në praktikë. Pas dy shekujsh të një rënieje relative, Kina tashmë po rikuperon statusin e saj legjitim në rang ndërkombëtar. Politika e saj e përqendrimit në çështjet e zhvillimit ekonomik, duke shmangur konfliktet, duket se po i jep Pekinit përfitime në dy plane: atë material-ekonomik e respektin ndërkombëtar. Ndërsa për Indinë, për herë të parë në historinë e saj moderne, ajo ka bërë hapa para në shkallët botërore të renditjes si një vend i pavarur dhe fuqi e rëndësishme botërore. Vështirësitë hasen në të dyja planet, por optimizmi sot është real dhe duket se do të zgjasë për sa kohë që rritja vazhdon. Për sa i përket përplasjes globale të emocioneve, prioriteti numër 1 për Perëndimin duhet të jetë njohja e natyrës së kërcënimit, që kultura e botës myslimane të armiqësisë paraqet për Evropën dhe për SHBA-në. As paqtimi dhe as forca, të vetme nuk mund të mjaftonin. Lufta që po shpërthen është një nga ato që kultura e armiqësisë nuk mund ta fitojë, por është një luftë, gjithsesi, dhe një nga ato që Perëndimi mund ta humbasë duke vazhduar të ndahet, ose duke tradhtuar vlerat e tij liberale dhe respektin për ligjin e individin. Sfida nuk duhet kuptuar në mënyrën se si ta interpretojmë islamin e moderuar përballë forcave radikale. Duhet gjetur mënyra se si të inkurajohet një sens i mjaftueshëm shprese e progresi në shoqëritë myslimane, në mënyrë që radikalizmi të zhduket dhe që zemërimi të mos i çojë masat e njerëzve të rrëmbejnë armët që ua japin radikalët. Në këtë këndvështrim, konflikti izraelito-palestinez duket më shumë se kurrë një mikrokozmos i asaj çka bota po bëhet. Izraeli është Perëndimi, i rrethuar nga kultura e armiqësisë dhe ëndrra për t‘u larguar nga një rajon i rrezikshëm dhe rihyrja në një kulturë shprese. Por duhet gjetur një zgjidhje, së pari për problemin palestinez, ose përndryshe "the escape" (ikja, largimi, arratia) nuk do të jetë e mundur. Kështu që, Evropa dhe Amerika do të kërkojnë në mënyrë të vazhdueshme të largojnë frikën e tyre, por do të jenë të afta ta bëjnë një gjë të tillë vetëm kur të gjejnë mënyrën se si të ndihmojnë botën myslimane të zgjidhë problemet e veta. Burimi: Gazeta Shqip

Bluetooth vazhdojne skandalet ne Shqiperi http://www.speedyshare.com/553261910.html

shqiptare dhe islamiket hi ju lutem mos u ofendon po doja te beja nje pytje ndaj fese islame cfare eshte feja islame per shqiptarte dhe cilat jane ato qe iperkasi popullt shqiptare dhe dhe perse te jen shtet misliman shqipria dhe cilat jane atu qe jubejne te lumtu te jemi shtet ilamik

Terminal i ri per portin e Durresit Qeveria ka njoftuar dje se do hap tenderin nderkombetar per ndertimin e nje terminali modern per portin e durresit.Vlera e tenderit eshte 40 milion euro , ku perfshihet rikunstruksion i plote i terminalit ekzistues te portit te Durresit edhe do perfundoje brenda vitit 2008.Gjithashtu ky projekt do jete nje ndihme edhe per popullin kosovar te cilet edhe me perfundimin e rruges Durres - Morine do e kene me te lehte ardhen e tyre nepermjet portit te Durresit.

www.peticioni.org SHQIPTARE TE SHQIPERISE, SHQIPTARE TE KOSOVES, SHQIPTARE TE CAMERISE, SHQIPTARE TE MAQEDONISE, SHQIPTARE TE MALIT TE ZI, Sot eshte koha te ngrini zerin tuaj, Sot Politika Greke kerkon te ktheje Jugun e Shqiperise ne Vilajetin e 6 shqiptar te turpit dhe mos respektimin e te drejtave te kombit Shqipetar, Sot eshte koha te mbroni te drejtat tuaja si shqiptare, te mbroni te drejtat tuaja si qyetetare te lire, te mbroni vlerat e kombit tuaj nga cenimi qe vjen nga politikat shekullore te fqinjit tone Jugor, Sot eshte koha te bashkohemi se bashku ne mbrojte te vlerave tona kombetare, per te mos tradhtuar sakrificat qe bene gjysherit dhe stergjysherit tane per ngritjen e nje kombi te lire dhe ne prosperitet Sot eshte koha per te mos qene me te shtypur dhe inferior SOT ESHTE KOHA PER FIRMOSJEN E PETICIONIT DREJTUAR PERSIDENTIT TE REPUBLIKES, KRYEMINISTRIT DHE TE GJITHA ORGANIZMAVE NDERKOMBETARE MBI CENIMIN QE PO I BEN POLITIKA GREKE KOMBIT SHQIPTAR FILLO MBRO VLERAT DHE KOMBIN TEND THJESHT DUKE FIRMOSUR KETE PETICION CDO FIRME E JUAJA, ESHTE NJE ZE ME SHUME, VETEM DUKE BASHKUAR ZERAT TANE, DO TE MUND TE NGREJME ZERIN E KOMBIT TONE. www.PETICIONI.ORG Me respekt Arber Cepani

SHQIPTARE NDERGJEGJESOHUNI!!!!!!! PASAPORTA GREKE PER MINORITARET……. REALIZMI I ENDRRES GREKE PO BEHET REALITET!!!!!!!!!!!!! VELLEZER SHQIPTARE NDERGJEGJESOHUNI….. SHQIPERIA ESHTE AFER DRAMES ME TE MADHE TE HISTORISE SE SAJ MODERNE. Te gjithe shtetasit shqiptare qe kane marre karten homogjene Greke (dokumenti qe verteton kombesine Greke), do te marrin perfundimisht Pasaporten Greke. Vendimi u deklarua mesditen e djeshme pas nje mbledhjeje te komisionit qeveritar me prezencen e vete Kryeministrit Grek Kostas Karamanlis, Ministres se Jashtme Dora Bakojanis dhe te Ministrit te Brendshem Prokopis Pavlopulos. Ministri i Brendshem Grek Pavlopulos theksoi se te gjithe ata minoritare greke qe kane marre karten homogjene do te marrin neneshtetesine Greke. Karta homogjene eshte ajo leje e posacme e cila eshte dhene per here te pare nga fundi i viteve 90, te gjithe atyre shqiptareve qe kane vertetuar qe kane prejardhje Greke. Ne fillim karta ka pasur afat 3 vjecar, por prej 2005 eshte bere dhjete vjecare. Pasaporten Greke dhe neshtetesine Greke, do ta fitojne jo vetem ata qe kane karten homogjene aktualisht por edhe te gjithe ata individe te cilet kane aplikuar dhe do te aplikojne per kete karte ne te ardhmen. Vitet e fundit per nje motiv apo per nje tjeter….. emrat e lavdishem te dizenjuar nga gjaku i luftetarve per liri, nga ideali per te valvitur krenar flamurin me shqiponjen dykrenare…emra si Genti, Arber , Teuta, Agron etj. u ndryshuan ne Jorgo, Dimitris, Kosta etj. vetem e vetem per te treguar qe kishin prejardhje Greke. Shume shqiptare bene dokumenta falso per te marre kete karte homogjeni… Dhe autoritetet Greke megjithese e dinin qe keta shqiptare nuk kishin asnje lidhje me Greqine, i mireprisnin keto dokumenta falso, i mireprisnin ndryshimet e emrave dhe shpejtonin dhe shpejtojne te japin sa me shume karta homogjene. VELLEZER SHQIPTARE!!! Sot nje perqindje shume e larte shqiptaresh kane karten e famshme homogjene, neser keta shqiptare nuk do te jene me te tille, neser keta shqiptare do te kene pasaporta greke… Neser keta shqiptar do te jene Greke!!! VELLEZER SHQIPTARE!!! Endrra Greke per greqizimin e Vorio Epirit po behet realitet, neser kjo zone e Shqiprise do te rezultoje e jetuar nga greke, neser kjo zone e Shqiperise do te deklarohet nga Greqia zone e asaj autonome. VELLEZER SHQIPTARE, NDERGJEGJESOHUNI!!!! • Dhenja e pasaportave Greke per pseudo minoritaret Grek ne Shqiperine e Jugut, • Ndertimi i Varreve te ushtareve greke ne kater pikat e kufirit te Vorio Epirit, me varre qe u mbushen me eshtrat e bijve krenare te Illirise, • Hapja edhe ndertimi i shkollave ne gjuhen greke ne jugun e Shqiperis, me muret e shkollave qe jane lyer bardh e blu. ESHTE NJE SHENJE E QARTE E POLITIKES GREKE PER TE BERE REALITET NJE ENDERR TE VJETER: “GREQIZIMIN E VORIO E EPIRIT” VELLEZER SHQIPTARE, VELLEZER ILIRE LUFTA NE PAQE QE PO KRYEN POLITIKA GREKE, KA NEVOJE PER NGRITJEN E ZERIT TUAJ, KA NEVOJE PER NDERGJEGJESIMIN TUAJ, KA NEVOJE PER RIZGJIMIN E KRENARISE TUAJ ILIRE PER TE MBROJTUR VLERAT TONA, PER TE MBROJTUR ATE QE GJYSHRIT TANE E KANE MBROJTUR ME GJAK DHE ME PENE. NEQOFTESE E NDJEN QE NE DAMARET E TU LEVRON AKOMA GJAK SHQIPTARI, NEQOFTESE E NDJEN QE KRENARIA E KOMBIT SHQIPTARE NUK DO TE SHUHET KURRE DERISA TE KETE SHQIPTARE KRYELARTE QE TA MBROJNE ATE……. DERGOJA KETE E-MAIL TE GJITHE VELLEZERVE SHQIPTARE KUDO QE JANE NE CDO CEP TE BOTES NE EMER TE KOMBIT SHQIPTAR. ME RESPEKT ARBER CEPANI