Feja jashtë shkolle edukata fetare në shkolla!
Futja e fesë nëpër shkolla do të thotë futja e islamit, e kjo mund të na prish miqësinë me dikë, dhe në fund kjo do të thotë se “po” shqiptarët janë myslimanë si shumicë, por “ama” Kosova nuk është islame</p>
Shkruan: Pastor Dr. Femi Cakolli</p>
Sërish gjatë këtyre javëve të fundit në disa media kosovare është riaktualizuar çështja e futjes në shkollat publike e lëndës fetare. Dikush po e quan mësim-besimi. Besimi si kategori shpirtërore nuk mësohet. Mësohet feja, religjioni. Si lëndë shkollore mund të quhet edukata fetare. Kush po e kërkon këtë lëndë të futet nëpër shkolla? Deri tani kemi parë së bëhet fjalë për Bashkësinë Islame të Kosovës dhe Partinë e Drejtësisë. Si kërkesë është një e drejtë plotësisht legjitime, jo së shumë shtete përreth e kanë këtë lëndë. Nga shtetet perëndimore ka më shumë shtete që nuk e kanë këtë lëndë sesa që e kanë. T’ju kujtojë se në SHBA para shumë vitesh është ndaluar feja në shkolla.</p>
Mua me habit qëndrimi i disa institucioneve shtetërore dhe publike lidhur me idenë e futjes së fesë në shkolla. Ata nuk shprehin një pozicion të qartë. Kështu së voni reagoi edhe kryetari i LDD-së z. Nexhat Daci, duke thënë se as nuk do ta përkrah e as nuk do ta pengojë këtë nismë. Ky konstatim ngjet me tonin e kryeadministratorëve të dikurshëm të UNMIK-ut atëherë kur mbaheshin zgjedhjet serbe në Kosovë (as nuk japim leje – as nuk i pengojmë). Z. Daci për mendimin tim është tallur, apo e ka ofenduar kryetarin e BIK-ut z. Naim Tërnava, sepse ai do të duhej ose t’i thoshte po ose jo kërkesës së tij. Paramendoni moralin e këtij politikani i cili pretendon të jetë i pari i vendit tonë, ndërsa njërit nga autoritet kryesore fetare të Kosovës nuk është në gjendje që t’ja thotë po-n, ose jo-n. Zëri i tij në të vërtetë është tipik edhe i shumë figurave publike dhe shtetërore të vendit tonë, jo vetëm për këtë çështje, por thuajse për të gjitha çështjet. Nga ky këndvështrim rreth kësaj çështje, dhe më shumë, me pëlqen për shembull z. Pacolli, i cili shkon në xhami, nuk fshihet, i kontribuon fesë islame, angazhohet dhe zotohet që edukata fetare të hyjë në shkolla etj.</p>
Kosova, sipas Ligjit të Fesë i njeh pesë bashkësi fetare: Kisha Katolike, Bashkësia Islame, Kisha Protestante, Kisha Ortodokse dhe Bashkësia Hebreje. Prej këtyre bashkësive fetare asnjëra, përpos BIK-ut, kurrë nuk kanë kërkuar që të futet feja si lëndë nëpër shkolla. Kërkesën e BIK-ut madje nuk e trajton me aq seriozitet as shoqëria civile e as mediet. Por, prej shumë qytetarëve nga opinionet e tyre publike, disa janë shprehur për e disa kundër. Cili është këtu mesazhi i parë për BIK-un? Këta shpeshherë thonë së përfaqësojnë 95 për qind të popullatës së Kosovës, pasi ata janë myslimanë, por në realitet kërkesa e tyre nuk mund të shtyhet as sa për një deklarim publik të një lideri kosovar.</p>
Heshtja, hamendja, droja e liderëve, e politikanëve, e shoqërisë civile, e medieve, e bashkësive të tjera fetare kosovare deri tani publikisht a privatisht japin këto mesazhe (reagime) të përgjithshme ndaj kësaj çështje:</p>
Futja e fesë në sistemin shkollor publik nuk është një çështje që duhet të ngutemi sepse është komplekse; nuk është një çështje që e duam sepse ka shumë divergjenca politike, kulturore dhe historike etj.
Futja e fesë nëpër shkolla do të thotë futja e islamit, e kjo mund të na prish miqësinë me dikë, dhe në fund kjo do të thotë se “po” shqiptarët janë myslimanë si shumicë por “ama” Kosova nuk është islame.
Të mësohet feja nëpër shkolla nuk është një ide e keqe, por feja na lë mbrapa. Ky është një percepcion romantiko-komunist që e dëgjoj shumë herë.
Përmes futjes së fesë, kupto pra fenë islame në shkolla, edhe pse BIK-u ka sqaruar disa herë se bëhet fjalë edhe për mësimin e fesë katolike – kurse çka do të bëhet me nxënësit e komunitetit protestant BIK-u i mbyll sytë, do të depërtojë islami jotradicional, islami radikal, e islami politik, dhe kështu Kosova do të fundamentalizohet si shoqëri dhe kështu një ditë mund të përmbytet rendi demokratik i Republikës së Kosovës dhe laicizmi i saj i garantuar me kushtetutë.
Personalisht dyshoj në nevojat e shprehura, filozofinë dhe platformën që e propozon BIK-u për këtë problem. Ja pse:</p>
BIK-u shpeshherë deklaron se ata tashmë i kanë gati tekstet shkollore për këtë lëndë që shumë vjet. Kjo domethënë se shkollat publike për BIK-un janë mejtepe a medrese. Nëse futet kjo lëndë tekstet duhet t’i përpilojë ministria përkatëse.
BIK-u na thotë së për këtë lëndë ka përgatitur shumë kuadro, me këtë BIK-u nënkupton se mësimdhënësit caktohen prej tyre dhe jo prej ministrisë.
BIK-u thotë se nevoja pse duhet të futet feja në shkolla është se rinia është degjeneruar (veshja/zhveshja, droga, alkooli, sjelljet tjera të këqija). Ky argument është shumë kontradiktor. Nëse në Kosovë janë 95 për qind me besim islam fëmijët e kujt po degjenerohen? Atëherë po i bie që gjithë infrastruktura dhe superstruktura islame, e shënuar më poshtë, është jo funksionale.
Tani islami në Kosovë si kurrë më parë prej 1945 nuk ka pasur mundësi për ndikimin e saj fetar: Medrese të shumta, shoqata fetare-humanitare nga tërë bota, xhami me numrin më të madh në historinë e shqiptarëve, Fakulteti për Studime Islame në Prishtinë, numri i studentëve kosovarë që studiojnë islamin nëpër botën arabe, Dega e Orientalistikës në UP, numri i madh i haxhilerëve për çdo vit që e vizitojnë Mekën, radiot, tv., gazetat, interneti, njerëzit e tyre kudo në qeveri dhe institucione të tjera. Sikur këto nuk po mjaftojnë për dhënien e edukatës së fesë islame, por po duhen edhe shkollat, pra nxënësit.</p>
Shpeshherë thuhet se ky apo ai shtet evropian ka zyrtarizuar mësimin e lëndës së fesë islame, kjo është mirë, e këndshme, por ia vlen me i përmend dy fakte. Një, në ato shtete mungon infrastruktura islame që gjendet ta zëmë në Kosovë, andaj shteti merr përsipër, garanton të drejtat e secilit qytetar. Dy, pse kurrë nuk flitet se çfarë lloj të drejtash qytetare kanë të krishterët nëpër vendet arabe/myslimane?!</p>
Nuk e shoh të sinqertë kërkesën e BIK-ut për mësimin e fesë në shkolla, aq sa punësimin e ndoshta qindra e qindrave të diplomuarve islam. Nuk di kush prodhon kuadro tek të gjithë shqiptarët më shumë sesa Bashkësia Islame brenda ose jashtë vendit. Kur krijohen shumë kuadro e s’ka punë kjo ngjet sikur të pajisësh mirë e ta përgatisësh fort një ushtri të madhe, por që s’ka ku të luftojë, s’ka arena. Për ushtarin e përgatitur mirë o lufta o anarkia!
Opinioni ynë publik është dëshmitarë se prej grupe myslimanësh, nuk dihet kush qëndron pas tyre, kanë uzurpuar hapësira publike në Bibliotekën Kombëtare dhe Universitare, në Qendrën e Studentëve, në Pallatin e Rinisë dhe të Kulturës etj., për kryerjen e ritualeve të tyre fetare. Kjo ngjan më shumë në imponim, pushtim sesa në edukatë dhe tolerancë.
Futja e fesë, qoftë ajo edhe e variantit që e propozon BIK-u, do të shkaktojë segregacion në shkollat shqipe në Kosovë.
Futja e lëndës së fesë, sipas variantit BIK-ut, do të shkelë Kushtetutën e Republikës së Kosovës dhe disa ligje në fuqi. Kushtetuta dhe Ligji mbi Liritë dhe të Drejtat Fetare në Kosovë garanton që secili qytetar i Kosovës është i lirë ta ushtrojë besimin e tij (ama jo në shkolla), ta ndërrojë, dhe askush s’mund ta detyrojë që ta dëshmojë besimin e tij, pasi kjo është çështje e lirisë së ndërgjegjes personale. Pra, si do të veprohet me ata nxënës që sigurisht se mund të rrjedhin nga një familje me traditë myslimane ose krishtere, por që ata nuk duan të identifikohen më me këto fe, por thjesht deklarojnë se janë shqiptarë, se feja e tyre është shqiptaria ta zëmë – ashtu si i dëgjojmë mori njerëzish, ose në raste të tjera të deklarohen se janë ateist, ose bindje të tjera fetare. Çfarë feje do të mësojnë ata? Si do të zgjidhet kjo situatë pa u shkelur Kushtetuta dhe Ligji?
Unë e dua dhe e besoj Zotin, besoj në rilindje shpirtërore dhe shërbej si kler në kishën protestante, por nuk pajtohem me futjen e fesë, ose feve, në cilëndo formë nëpër shkolla domosdo dhe dosido. Absolutikisht si shoqëri kemi shumë nevojë për edukatë fetare, por përqasjet duhet t’i përmbushin tri kritere bazë: shpirtëroren, shkencoren, legalen (ndërgjegjja, ligji, barazia, Kushtetuta).</p>
Gjatë komunizmit, fesë nuk i është kushtuar kurrfarë rëndësie shoqërore tek ne, por ne nuk i kemi pasur këto dukuritë negative tek rinia që i evidencon BIK-u. Kjo më bën të kuptojë se shoqëria shqiptare/kosovare duhet të gjejë përgjigje të reja, koncepte dhe filozofi të re, forma të reja, mësimdhënie të reja, moral të ri, shpirt të ri që t’i tejkalojë problemet e saj, dhe kur jemi këtu merakun që e shtron BIK-u është i qëlluar sepse ata po thonë se ky problem i rinisë, përkatësisht i shoqërisë sonë zgjidhet duke e futur fenë në shkolla dhe nuk duhet pritur tjetër ide prej tyre. Prandaj, jam thellësisht i bindur se është më mirë që secili të flasë, t’i përgjigjet kësaj kërkese, të përgatiten mendjet dhe zemrat. Përfundimisht them se feja s’duhet të futet asnjëherë në shkollat publike, por atje mund të mësohet edukata fetare për të gjithë nxënësit pa dallime.</p>
Moralin shoqëror s’mundemi ne ta shndërrojmë në mjet privat. Morali është lëndë. Ai duhet të fillojë pa lindur fëmija e jo në shkollë. Ai duhet të fillojë në shtëpi e jo në rrugë a teatër. Ai duhet të fillojë në zemër dhe jo në kishë o xhami. Për të kemi nevojë kur ende s’kemi ngrënë dhe jo pasi të ngopemi!?</p>
Ky artikull eshte marre nga: http://www.shqipmedia.com/?p=22458. Per me shume artikuj te ngjashem vizitoni: http://www.shqipmedia.com/?p=22458