Vajë - Andon Zako Çajupi
Që ditën që vdiqe, që kur s'të kam parë 
Lotët që kam derdhur, s'më janë tharë 
Shumë vjetë u bënë sot u mbushen dhjete 
Që kur më ke lënë dhe s'të shoh ne jete! 
Në ç'kopshte me lule ke qëndruar vallë? 
S'të vjen keq për mua?S'të vjen mallë për djalë ? 
O ëngjëll I bukur mos meno në botë 
Kthehu të të shomë të na mbeten lotë 
S'rrojmë dot pa tynë ti si rron pa neve? 
Motëmot që rrojtëm bashkë s'më urreve 
Atje tek rri janë qipariz' e varre 
Kthehu të të shomë mos na lër përfare 
Mos na lër të gjorë me zemër të ngrirë 
Kthehu të gëzohesh kur të shoç tët birë 
E ke lenë foshnje tani u bë burrë 
S'arrite ta rritje s'të ka parë kurrë 
Për ty shumë herë çoç do të më thotë 
Por s'mund ti përgjigjem se më mbytin lotë 
Kthej kokën mënjanë dhe vështroj përpjetë 
Duke psherëtitur te zot' I vërtetë 
O zot I vërtetë s'të erdhi keq për djalë 
Kur i more mëmën dhe më le të gjallë 
Të më keshe marrë do të qe më mirë 
Dhe të rronte mëma të rriste të birë 
Me se rrojnë foshnjat çi rrit çiliminjtë 
Dashuri e mëmës dhe përkëdhelitë 
Doje dritë o qiell more dritën time 
dhe ma mbushe jetën plot me hidhërime 
Tani rroj pa shpresë ndaj s'dua të rroj 
Se dhe perëndinë tani s'e besoj