Re: Teo Van Gogh!
Komenti im në lidhje me këtë është ky:
Ky tekst bën pjesë në vazhdën e atyre teksteve që ju z.Antares huazoni pranë organizatave të ekstremit të djathtë dhe të atij të majtë që, siç dihet, në luftën e tyre kundër Amerikës dhe hebrenjve, janë të lidhur në një aleancë të fortë, megjithëse të përkohshme.
Fashizmi dhe komunizmi kanë parë tek hebrenjtë armiqtë e tyre më të rrezikshëm sepse për fashizmin, këta të fundit janë komunistë dhe për komunizmin ato janë kapitalistë. Dihet mirë se edhe sot ka njerëz që besojnë që bolshevizmi ishte vepër e çifutëve. Për këtë ndihmon padyshim figura e Karl Marx. Dhe ka gjithashtu njerëz që besojnë që kapitalizmi ishte një vepër e çifutëve me sistemin e tyre të fajdeve. Pra çifuti urrehet për një gjë dhe të kundërtën e saj. Por, në fakt, këto ndjenja urrejtjeje marrin zanafillë shumë më herët sesa lindja e këtyre dy fenomeneve botërore. Çifuti është fajtor sepse ai është çifut. Ai nuk mund t'a shpaguajë kurrë fajin e tij që ka lindur. Kjo uurejtje e ndjek atë hap pas hapi qysh prej kohës së Romakëve në Jeruzalem. Dhe këtu është gjetur mrekullia më e madhe: populli çifut është popull deicid. Nga ku mallkimi i përjetshëm i çifutit. Kjo ka shkuar aq thellë saqë ka patur edhe çifutë që kanë menduar që Holokausti ka ndodhur me vullnetin e Zotit. Të gjitha metaforat që janë përdorur kundrejt çifutëve kanë shërbyer për ndezjen e një urrejtje e cila duhet të merrte pamjen e një natyrshmërie. Nazistët përdornin metaforën e kancerit me metastazat e tij, francezët e mareshalit Petain përdornin metaforën e minjve që jetojnë nëpër kanale, që lëvizin natën kur të gjithë flenë, dhe pra duke komplotuar kundër lumturisë së popullit francez. Si pasojë, genocidi nuk e pati të vështirë të merrte krahë ngado në Europë. Dhe ky genocid ishte vepra më e madhe e ndërmarrë ndonjëherë: zhdukja e një populli të tërë nga faqja e dheut, me synimin që pas kësaj bota do të ishte më e lirë, më e lumtur. Hitleri paraqitej si shpëtimtari i njerëzimit nga kjo farë e keqe. Franca ishte në njëfarë ngazëllimi sepse më në fund ajo kishte gjetur një armik të përbashkët me armikun e saj shekullor.
Pas mbarimit të luftës, pas zbulimit të tmerrit të kampeve të vdekjes, kishte nga ata gjermanë (dhe jo të pakët) që kur ktheheshin në shtëpi pasi kishin parë dhe transportuar kufomat, shpreheshin: "sa të poshtër këta amerikanët, n'a bëjnë për të duruar të padurueshmen". Aspak për t'u ndalur një çast në vend dhe për të medituar: "Po unë, unë ku isha?". Dhe madje ka akoma nga ato të cilët e shajnë Hitlerin ngaqë ai e humbi luftën dhe jo ngaqë ai ishte një kriminel. (Shiko këtu qëndrimin e opozitës "demokratike" të Serbisë, ku ajo e qorton Millosheviçin jo sepse ai ishte një diktator, por sepse ai e humbi Kosovën). I vetmi rast për t'u përjashtuar ishte rasti i filozofit të madh Karl Jaspers me artikullin e tij "Mbi fajësinë gjermane" (1946).
Dhe bota demokratike u betua: "Kurrë më kështu". Traumatizimi i Europës nga kjo periudhë ishte aq i thellë që nga këtu e marrin zanafillën të gjitha masat e mëvonshme për denazifikimin (që e çudit aq shumë zotin Antares), e deri tek ligji që dënon mohimin e genocidit (që për zotin Antares është shkelje e së drejtës së fjalës).
Urrejtja ndaj Amerikës gjithashtu bashkon forcat e ekstremeve, të djathtë dhe të majtë. Për ekstremin e djathtë, Amerika është e korruptuar nga çifutët, nga sistemi i tyre i ekonomisë. Në fakt, ato nuk janë aq kundër Amerikës si fuqi sesa kundër sistemit drejtues të saj. Ato duan një Amerikë të fortë, por raciste (një Amerikë të bardhë). Një Amerikë e bardhë e cila nuk ndërmerr për të zhdukur një racë tjetër, sepse kjo nuk do të kishte kuptim sot, por vetëm për të sunduar mbi racat e tjera, racat inferiore.
Kurse ekstremi i majtë e urren Amerikën sepse ajo është e fortë. Për to, do të kishte qenë më mirë sikur luftën e ftohtë t'a fitonte URSS dhe jo USA. Sepse Amerika është për to bastioni i kapitalizmit. (Dhe tërthorazi kush thotë kapitalizëm thotë çifut). Amerika, kur ndërmerr të bëjë diçka për rrëzimin e një diktatori, ajo e bën këtë gjithmonë për të vrarë të pafajshëm, lufta është e keqe, "Make love, no war", ja parullat e ekstremit të majtë. Më kujtohet në vitin 1999 këtu në Francë, të vetmet forca politike që ishin kundër ndërhyrjes së NATO-s në Kosovë ishin ekstremi i djathtë dhe ekstremi i majtë. Dhe secili kishte arsyetimin e vet: ekstremi i djathtë shprehej se asnjë gjë nuk n'a lidh me shqiptarët, kurse me serbët jemi miq, Amerika po n'a gjunjëzon, Franca është një shtet sovran i fuqishëm, etj,etj. Kurse ekstremi i majtë dilte me parullën: "Stop bombardimet, vetëvendosje!". Por se qysh, këtë ai nuk e thoshte.
Shkurt, sipas ekstremeve, Amerika është sinonim i së Keqes absolute. Dhe kjo nuk është aq e lehtë për t'u kaluar mënjanë. Sepse të gjithë duan të marrin pjesë në luftimin e së Keqes. E kundërta do të ishte mungesë kurajo. Tani e Keqja ka një emër: Amerika + Izraeli. Tani nuk luftojmë më personalisht Amerikën por të Keqen. Dhe kjo është shumë më komode për ndërgjegjet, pasi dihet që e Keqja mund të luftohet pa e vrarë më tej mendjen. Por mungesa e ndërgjegjes çon në formimin e popullacës (shiko Hannah Arendt mbi këtë problem). Dhe popullaca çon në lëvizjet e mëdha revolucionare të tipit social-nacionalist apo komunist. Dhe kështu vërtitemi rreth e përqark. Fashizmi dhe komunizmi kundër njëri-tjetrit dhe të dy kundër Amerikës. Në këtë treshe, gjithkush mund të bëjë zgjedhjen e vet. Unë e kam bërë timen. Megjithëse e papërkryer, unë kam zgjedhur Amerikën demokratike.
I shkruajta të gjitha këto, z.Antares, sepse mendova se me ju nuk qëndron problemi tek disa fakte të ditës të marra andej-këndej, por tek thelbi. Me sa kam kuptuar unë, ju keni një problem ideologjie dhe jo humori të ndryshueshëm. Megjithatë, shpresoj të jem i gabuar në lidhje me këtë. Dhe do të pres me dashamirësi vërejtjet tuaja.
A nuk ju duket se eshte nje tjeter shprehje e intolerances dhe rrezikut islamist qe keta arabe shimpanze orangotango paraqesin per boten e evoluar perendimore? A nuk mund te thuhet se para se t’i pranonin keta arabe ne vendin e tyre,holandezet duhet t’i detyronin te pranonin zakonet,kulturen,traditat,mentalitetin perendimor?