Poezitë që parapëlqej.

[makuciko]

Re: Poezi te preferuara

Kutia e burrnotit

Na ishte njëherë një kuti burrnoti,
Që Frederiku i Madh, ky burrë i zoti,
Vetë e kish gdhendur nga një copë dru arre.
Për këtë, kutia ndihej shumë krenare.

U afrua një krimb duke ecur zvarrë.
I kish rënë sëlargu er' e mirë, dru arrë.
Ia nisi kutia t'i rrëfejë gjerë e gjatë
Për Frederikun e Madh dhe kohën e artë.

Ajo plakun e vjetër e quajti Fric.
Këtu krimbi ynë, nuk duroi më hiç.
Ndaj filloi ta grryej e u nervozua:
"E ç'më plasi b.tha për Frederikun mua!"

Joahim Ringelnac

 

[trebeshina]

Re: Poezi te preferuara

Sot u pame e sot u ndame
Dhe nuk thame dot nje fjale:
Kur u ndame,vame e qame,
Qame me ca lot te vale.

Edhe shpejt kur me te dale,
Vame u pame e shume thame,
Thame fjale, fjale, fjale,
pastaj heshtme e me s'u ndame.

Nuk u ndame e zume e thame:
C'keto fjale?C'keta lote?
C'ky zemerim q'u vrame e rame
Shkrumb e pluhur nene bote?

Ah kur rame, kur u dhembme,
Ndritej dhembja drite e arte;
Kur u dhembme, kur u shembme,
Ndizej yll ne qjell te larte.

Drite e yll ne qjell te tija,
Qjell i ndezur ne shkendija,
Vjen e shkon e vjen si hija
plas e s'plas kjo dashuria.


Lasgush Poradeci

 

[karamel]

Re: Poezi te preferuara

La femme cependant, de sa bouche de fraise,
En se trordant ainsi qu'un serpent sur la braise,
Et pétrissant ses seins sur le fer de son busc *,( pjesa siperme e korses qe shtrengon gjoskin)
Laissait couler ces mots tout imprégnés de musc* ( substance odorante me origjine organike):
- "Moi, j'ai la lèvre humide, et je sais la science
De perdre au fond d'un lit l'antique conscience.
Je seche tous les pleurs sur mes seins triomphants
Et fais rire les vieux du rire des enfants.
Je remplace, pour qui me voit nue et sans voiles,
La lune, le soleil, le ciel et les étoiles!
Je suis, mon cher savant, si docte aux voluptés,
Lorsque j'étouffe un homme en mes bras redoutés,
Ou lorsuqe j'abandonne aux morsures mon buste,
Que sur ces matelas qui se pament d'émoi
Les anges impussants se damneraient pour moi!"

pjese e ndaluar nga "Lulet e se keqes" te Baudelairit ku flet per madheshtine e te qenurit seksit femer.

 

[trebeshina]

Re: Poezi te preferuara

Kur s'kisha asnje grosh
e gjeja lumturine duke enderruar naten ne shtratin tim,
gjumi mi lehtesonte embelsisht
mundimet e dites.
Gjumi ish i qete.
Atehere mendoja se vdekja do te ishte keshtu:
nje prehje e gjate.
Pyesja veten si ta kaloja te nesermen,
pyetja s'ish vecse kujtim i dites se mundimshme.
Kur s'kisha asnje grosh,
shpetoja naten me ane te gjumit.
Ishte pafundesisht i bukur.
Ishte apoteoza e nje gezimi pa kufi.
Te enderroja ish e vetmja lumturi,
qe ndoshta me ish dhene.
Dhe sot, si cdo nate,
rri i qete
dhe enderroje pa fund,por...
s'e ndiej me si njehere
as ate qetesi,as ate bukuri.
Provoj te harroj me gjume gjerat e dites
dhe jeten gelltis me zell, si gjithkush.
Mbi te gjitha, jeta s'eshte
vecse nje zinxhir pa fund
enderrash dhe gjerash, qe sjane enderra.
Gjithe c'pata enderruar,c'pata deshiruar,
s'mbeten stampuar mbi te kaluaren time,
ashtu si hapat mbi barin e shkelur te shtegut.
Ne pluhurin e shperndare te kesaj jete te vertete
dhe te ashper
ende enderroj enderra te shkuara pa kthim.

Kavaxi Riuko

 

[katunarja]

Re: Poezi te preferuara

BALADA E LOTIT


Vendosen qe ta goditnin me gure
Marie Madalenen e gjore,
Burrat qe s'arriten ta shtinin ne dore,
Grate, ziliqare per lirine e saj te shthurur,
Dhe pleqte inatcore..
Por duke ndjekur udhen andej pari
I biri perendise u ndal aty per fat,
E urdheroi : "Te godase i pari
Ai qe asnjehere s'ka rene ne mekat!"
Remeti u shtang,
Legjenda kaq na thote.
Por sapo biri i qiellit u largua,
Turmes kokeforte,
Demoni i mllefit perseri iu zgjua.
Veç si te benin?
Frika e ndeshkimit iu mpinte krahet, guret sa rrembenin
Dhe gati sa s'pellcisnin nga terbimi,
Qe s'gjenin dot menyren si te shfrenin,
Hakmarrjen mbi te gjoren Marie Madalene.
"Pse s'marrim heremtin?- tha nje ze,-
Veç njerez si ai mekate smund te kene...
Çu tha , u be..
Dhe heremiti i shpelles, çale, çale,
U gjend ne mes te turmes.
"Merr nje gur, i thane..
Dhe bjeri asaj femre te perdale!"
Te urtit plak iu duk siku i rane,
Atij me gur ne koke, por su ndie.
Papo i vajti mekatares prane:
"A jane te verteta - i tha- moj bije,
Keto qe veshi me degjon per ty ? "
Asaj mbi balle i ra nje e zbete hije,
Nje pikez loti i vezulloi ne sy,
Dhe vetem psheretiu.
Plaku i mire athere iu kthye turmes:
Nese doni t'jua plotesoj ne kete çast deshiren,
Avituni ketu e me veçoni,
Tek kjo krijese e ngrate,
Mekatin dhe njerine,
Se trembem mos godas aty ku s'duhet
Dhe zemeroj padashur perendine.
Sa folem ne qe s'ishim fare atje,
Aq hapen goje edhe ata qe qene
Vec, qysh prej asaj dite te gjithe bejne be,
Per lotin e Marie Madalene..

Jorgo Bllaci

 

[^Res-Cogitans^]

Re: Poezi te preferuara

NON GRIDATE PIU'
da IL DOLORE - da I RICORDI , G.Ungaretti.

Cessate d'uccidere i morti,
Non gridate più, non gridate
Se li volete ancora udire,
Se sperate di non perire.

Hanno l'impercettibile sussurro,
Non fanno più rumore
Del crescere dell'erba,
Lieta dove non passa l'uomo.

(...nje publicitet me kujtoj kte poezi hermetike,nen rikujtimin e Holokaustit)

Shttt...

 

[regisa]

Re: Poezi te preferuara

BALADA E GURIT
Dikur për të mos ardhur
Ktheva shpinën dhe hodha një gur
Mu duk se jeta mori nur
Sa shume eca e nuk ndala kund
Miliona gurë i preka dhe
për andej nga erdha ktheva gjoksin
Një det me lot e gjeta
dhe njerëz që si unë një gur kërkonin
Kthema zot kthema mallin
që më more kur më nise larg
Kthema zot vetëm loti
thyen gurin që e hodha pas
Të lutem kthema zot ti kthema lotin
që ma more kur më nise larg
Të lutem kthemë zot se vetëm
malli thyen burrin për tu kthyer pas

 

[makuciko]

Re: Poezi te preferuara

</font><blockquote><font class="small">Citim:</font><hr />
KENGA E KANDARIT
A.Z. Cajupi

Grua po prishet kandari
S'eshte me ai i pari
Qe qendronte dite e nate
Gati si barut i thate
Qe punonte dimer e vere
Pa u lodhur asnjehere
Qe ishte i lehte si flete
Qe mbante kryet perpjete
Qe turrej si trim ne balle
Qe kapte zocken te gjalle
Qe rropatej neper shpella
Ku ishin me te thella
Tani s'e di se cka pesuar
Here here rri menduar
Kur ben ftohte e acar shume
Struket e bie ne gjume
Ndonese eshte i permalluar
Gjuetine se ka rralluar
Kerkon belushka te ngrohta
Shijon shalushka te plota
Dhe me to sa guduliset
Fillon celet kapardiset
Buckoset e i qesh nuri
Edhe merr pamje prej burri
Pastaj fillon nga zanati
Si e ka bere dhe i jati
Dhe rreshqet vrull si ngjale
Drejte vendlindjes nga ka dale

[/ QUOTE ]

Hej, Vals, përshëndetje. Të lutem, mund të më thuash nëse e ke të sigurt që kjo poezi është shkruar nga Çajupi? Rreth dhjetë vjet më parë ma kanë dhënë edhe mua ta lexoja. Ishin të njëjtat vargje të shkruara me makinë në një letër-format, por aty thuhej se i kish shkruar Lasgushi. Më ngjan se stili e disa të tjera "hollësi" s'duket t'i përkasin Çajupit, por s'mund të them diçka vërtet të besueshme. Nëse s'të prish punë, e diskutojmë edhe njëherë.

PS: Në letrën që përmenda ishin shkruar edhe disa vargje të tjera, të shkruara gjithashtu (siç thuhej aty) nga Lasgushi:

Në këtë botë ç'është më hyjnore,
Ta them tani, por mos u tut:
Natën, të rrish mëbisht në nevojtore,
Lart qielli dhe poshtë m.t.

 

[sick_of_spleen]

Re: Poezi te preferuara

C'KEMI TE GJITHE.KJO QE DO LEXONI KTU POSHTE ESHT NJE NDER POEZIT E MIA DHE DO TE ISHTE NJE NDER SIKUR DO TE LEXOHEJ DHE VLERESOHEJ NGA NJEREZ ME KULTUR KAQ TE GJERE SI JU.FLM



REVOLTIM

Drita vjen e në t’u shojtur
Ngadal si c’do ide në mendjen time
Që zbehet gradualisht gradualisht, pa forcë
Dhe liria mjerisht zhduket…..

Si c’do minutë kohe që ikën
Nuk mund ta kthesh pranoje
Bashk me të dhe mua më harro
Si cdo fatkeqsi o prind, më harro

Dhe drita thjesht, shuhet
Dhe forca, ideja, liria me të
Në poezi gjejn prehje…
Në rimën e zhurmshme të poezis, në Spleen

Largohu ik vrapo, zhduku mos u mendo
Nga mendja ime fluturo tej mos më shqetëso
Ik djersitu larg syve të mij, shpejto
Merre pergjegjsinë dhe më ler pak ajër

Merre dhe zotin me vete, kape fort
Ndergjegje, un të urrej largohu!!!
Merr edhe realitetin e perceptueshëm
Unë ju urrej, Ndergjegje zhdukuni!!!

 

[makuciko]

Re: Poezi te preferuara

Shën Valentinin sonte do festoj
Dhe vetë me gaz plot.
E nga dritarja vajzë do t'i shkoj
Se nukë duronj dot.
U ngrit ai edhe u vesh
Dhe derën po ia çel.
Në dhomë vajza hyn e qesh,
Por jashtë vajzë s'del.
Për zotin Krisht, për zonjën Shën Mëri,
Ajme, sa turp sa keq
Vepron kur gjen rasjen djal' i ri
Dhe vajza shkon në dreq!
I thotë ajo: Po ti pa më shtrirë mirë,
Më the se do më merrnje për grua.
Po, thotë ai, por s'je e mirë
Kur fle për turp me mua.

Kënga e Ofelisë tek "Hamleti"

Përktheu: F S Noli

 

[aristokratja]

Re: Poezi te preferuara

S'ka hir apo shëmtim në Dashuri,
Për Ferr e për Parajsë s'ka mërzi,
As për pallate a kasolle a shpella
As për mëndafsh a rrecka a stoli.

Kjo zemr' e marr' e mbytur në mjerime
Pa prerë vuan e lëshon rënkime:
Kur më dha Zoti Verë Dashurie,
Ma mbushi kupën gjak prej zemrës sime.

E prisja! Si rrufeja më tronditi!
E Dashura më shkoi, më neveriti:
S'e çmoja kur e kisha... Ah, çma priti!
Në Ferrin nga Parajsa më vërviti.

Rubairat e Khajanit. Nga nje shoqja shoqe.

 

[Qerratai]

Re: Poezi te preferuara

Ay e ka Khajam mbiemrin ne fakt /pf/images/graemlins/smile.gif. Gabimin e dyte s'po ta korrigjoj...

 

[aristokratja]

Re: Poezi te preferuara

Epo M me N jane dhe afer dreqi e mori. Na ndrico per te dytin...

 

[Edi]

Re: Poezi te preferuara

Jetoj nepermjet teje ...

Jeto nje cast per mua, te lutem jeto
dhe kthjellu pra ti ne mendime,
ne frymemarrjen tende te ngrohte
merre, merre dhe endren time

Jeto pra ti vetem nje sekonde per mua,
dhe pastaj ik rruges si cdo dite
Asgje me teper nga ti nuk dua
pak nga dashuria jote, pak drite

Jeto sa ke gjak te ngrohte nder deje
dhe merre dhimbjen time thelle ne gji
me ler te jetoj dhe une nepermjet teje
nje tjeter enderr, nje tjeter dashuri

 

[bebi]

Re: Poezi te preferuara

...

 

[alinos]

Re: Poezi te preferuara

Elizabeth Barrett Browning

Sonnets from the Portuguese, 14

If thou must love me, let it be for nought
Except for love's sake only. Do not say
'I love her for her smile—her look—her way
Of speaking gently,—for a trick of thought
That falls in well with mine, and certes brought
A sense of pleasant ease on such a day'—
For these things in themselves, Belovèd, may
Be changed, or change for thee,—and love, so wrought,
May be unwrought so. Neither love me for
Thine own dear pity's wiping my cheeks dry,—
A creature might forget to weep, who bore
Thy comfort long, and lose thy love thereby!
But love me for love's sake, that evermore
Thou mayst love on, through love's eternity.

 

[alinos]

Re: Poezi te preferuara

I Have No Life But This


I have no life but this,
To lead it here;
Nor any death, but lest
Dispelled from there;
Nor tie to earths to come,
Nor action new,
Except through this extent,
The Realm of You!

 

[alinos]

Re: Poezi te preferuara

What If I Say


What if I say I shall not wait?
What if I burst the fleshly gate
And pass, escaped, to thee?

What if I file this mortal off,
See where it hurt me, - that’s enough, -
And wade in liberty?

They cannot take me any more, -
Dungeons may call, and guns implore;
Unmeaning, now, to me

As laughter was an hour ago,
Or laces, or a traveling show,
Or Who died yesterday!

 

[alinos]

Re: Poezi te preferuara

DESCENT

I made a far journey
Earth's fair cities to view,
but like to love's city
City none I knew

At the first I knew not
That city's worth,
And turned in my folly
A wanderer on earth.

From so sweet a country
I must needs pass,
And like to cattle
Grazed on every grass.

As Moses' people
I would liefer eat
Garlic, than manna
And celestial meat.

What voice in this world
to my ear has come
Save the voice of love
Was a tapped drum.

Yet for that drum-tap
From the world of All
Into this perishing
Land I did fall.

That world a lone spirit
Inhabiting.
Like a snake I crept
Without foot or wing.

The wine that was laughter
And grace to sip
Like a rose I tasted
Without throat or lip.

'Spirit, go a journey,'
Love's voice said:
'Lo, a home of travail
I have made.'

Much, much I cried:
'I will not go';
Yea, and rent my raiment
And made great woe.

Even as now I shrink
To be gone from here,
Even so thence
To part I did fear.

'Spirit, go thy way,'
Love called again,
'And I shall be ever nigh thee
As they neck's vein.'

Much did love enchant me
And made much guile;
Love's guile and enchantment
Capture me the while.

In ignorance and folly
When my wings I spread,
From palace unto prison
I was swiftly sped.

Now I would tell
How thither thou mayst come;
But ah, my pen is broke
And I am dumb.

~ Rumi

 

[alinos]

Re: Poezi te preferuara

The Night Has A Thousand Eyes

THE night has a thousand eyes,
And the day but one;
Yet the light of a bright world dies
When day is done.

The mind has a thousand eyes,
And the heart but one;
Yet the light of a whole life dies
When love is done.

Francis William Bourdillon