Poezitë që parapëlqej.

[shqipe]

Re: Poezi te preferuara

Lasgush Poradeci

Balladë (në frymë popullore)
- fragment -

Fryn veriu në mal të thatë,
Thotë vasha lele ngriva.

Duro,vashë,të durojmë,
Si duron mali dëborën.

Në të shtënça moj në dorë,
Do të ngroh si top dëborë.

....

Në m`a dhënç moj bel` e hollë,
Do të thyej si mënjollë,
Do të shtryth posi një mollë.

Në më arthç o moj në hije,
Do t`i puth prej dhembshurije,
Do t`i skuq t`i ndes qirije,
Do t`i nxi t`i bëj mavije
Ato buzë gjak-qershije.

....

Në të marça moj përherë,
Do të shtroj të parën herë,
Do të ngroh të dytën herë,
Do të puth të tretën herë

Buzë-e gushë-e gjinë-e mjerë
Dh` atë shtatin që mban erë
Posi luleja në verë:
Gjer sa gjumi të m`të zerë,
Të m`të zerë-e të m`të flerë
Syr` i urtë si mëshqerë.

 

[shqipe]

Re: Poezi te preferuara

Dy buzë

Dy buzë të kuqe,
dy buzë të flakta,
që afshin ma thithën,
gëzimin ma fikën,
si fantazma hikën
ndër do bota të larta...
Dy buzë si të përgjakta,
dy dëshira të flakta,
që afshin ma thithën
në buzë kur m`u njitën -
andjet m`i trazuen,
zemrën ma tërbuen,
trunin ma helmuen
e në fund u mërguen...
Dy buzë të kuqe,
bukuri fatale,
të një gruaje stërzane
një pjesë zemre më nxorne,
një pranverë të tanë me morne
dhe gëzimin ma vodhne...
Ato dy buzë të kuqe
dhe dy lote të mija
qenë shenjat e dhimbjes,
kur më vrau bukuria,
kur më zu dashunia
e më dogji rinia.

Migjeni

 

[almost perfect]

Re: Poezi te preferuara

Jemi larg.kaq kohe pa te pare.
te shohin sy te ligj
te ftohte, indiferente,
sy qe ste duan,
a te tjere qe si drita mbi ujra
mbi ty kane mbetur,
vec syte e mi s'te shohin,
syte e mi...
per bukurine tende
perveluar, etur...

 

[Diavolessa]

Re: Poezi te preferuara

Vdekje

Poeti i vuajtjes vdiq.
Brenda meje eshte nje lule varri.
Dritare qe hapet
dhe mbyll nje jete.
Emra te vdekurish
me mbushin memorjen......

.....Plaku i vjeter
u ngrit
Puthi plot mall
femijen e vogel
dhe vdiq......

 

[Diavolessa]

Re: Poezi te preferuara

Vuajtje

Ndoshta po eci
ne nje rruge te gabuar.
Ndoshta s'kam me forca
ket' rruge per te ndryshuar.

Dhe tani perpelitem
nen dhunen e fatit tim
ndersa ti e lumtur
m'shikon me permim.

Ndoshta po gaboj
per gjithcka qe te thashe me pare
vec jam i sigurt
vuajtjen ne shpirt e kam.

 

[zana_e_malit]

Re: Poezi te preferuara

me vjen keq ema . je shume e varfer ne emra autoresh

 

[kabal]

Re: Poezi te preferuara

pse zana ka dale noj monedhe e re"emra autoresh" ?

me sa e ka kursin kjo?

heh,rendesi shume e dashur zonj/ushe ka poezia,vlerat qe ajo mbart,mund edhe te jete anonime,e krijuar nga poeti i famshem "popull",mjaft qe te jete e buku dhe e ndjere...
ty te interesojne krijuesit apo veprat e tyre?

 

[Diavolessa]

Re: Poezi te preferuara

Dietro la porta dell'anima

si nascondono i ricordi di ognuno .

per i piu' sentirseli raccontare

non ha nessun significato,

ma sovente capita

che qualcun'altro ci si specchi dentro ...

e riveda la propria storia.

E' li , in quel momento ,

che si congiungono i

destini di tanti sconosciuti ...

 

[zana_e_malit]

Re: Poezi te preferuara

Fillimisht postuar nga Brian:
[qb]pse zana ka dale noj monedhe e re"emra autoresh" ?

me sa e ka kursin kjo?

heh,rendesi shume e dashur zonj/ushe ka poezia,vlerat qe ajo mbart,mund edhe te jete anonime,e krijuar nga poeti i famshem "popull",mjaft qe te jete e buku dhe e ndjere...
ty te interesojne krijuesit apo veprat e tyre?[/qb]

Sa me shume autoore njef aq me shume ke fatin te shijosh gjera te bukura, por po lexove vetem tre , vetem tre do njohesh dhe kesaj i them une varferi o brian djali. Edhe gjynaf...

 

[Diavolessa]

Re: Poezi te preferuara

Gënjeve

Binte një shi pranvere
në jetën time hyre ti
më quajte bijë Venere
engjëllushë me sytë e zi

Qenien time ta fala
Ta dhurova rininë
po nuk e dita se fjala
mund ta vras dashurinë

Gënjeve kur më betove
në amshimin e dashrurisë sonë
rëmbeve lumturinë time
dhe ike nga une përgjithmonë

gënjeve kur më dhe besën
se e vetmja për ty do të jem
mi vodhe ëndrat rinore
"të dua" kurrë më nuk do të them

 

[Cassandra]

Re: Poezi te preferuara

Il mio amore..

Il mio amore era cristallo di rocca,
nelle sue sfaccettature giocavano
il sole e la luna

Il mio amore era grande,
il suo splendore illuminava
gli antichi confini dell'universo,
il suo calore scaldava i cuccioli
rannichiati nel fondo della terra

Il mio amore era potente,
perchè ogni giorno mutava
il freddo inverno in primavera,
al suo tocco si risvegliavano
i rami secchi espogli
facendone sprizzare gemme e fiori

Il mio amore era generoso
perchè portava la luce nel buio,
toglieva la tristezza dal cuore più arido
trasformandolo in tenero cerbiatto

e le margherite ricoprivano le colline
e gli uccelli sentendolo
si affacciavano dal nido spauriti,
spauriti di tanta felicità
e cantarono con lui

Perchè il mio amore era terribile
e spaventava i cuori pavidi
perchè voleva tutto e non da tregua,
si ergeva alto sulla città e sulle colline
ed il suo sguardo era così limpido
che tutte le cose impure fuggivano
a nascondersi nell'ombra
per non morire,
il suo sguardo era così adamantino
che il piu' piccolo frammento di cristallo
rifletteva luce di diamante;

il mio amore di giorno era così dorato
che lo si poteva vedere danzare con il sole
e con lui fugare le nubi
e la notte era così bianco
che cavalcando la luna
faceva danzare le fronde del bosco
con lenti flussi e riflussi di onde marine
cullando e rincuorando
i piccoli animali della note.

Amore tu eri questo
e molto di piu',
tu mi avevi fatto risorgere
dalla palude de i miei giorni
per una nuova adolescenza
vestito di una pelle senza cicatrici
sotto cui scorgeva giovane sangue
come un torrente nell'alveo del mio corpo,
mi avevi dato mani che accarezzavano
come una tiepida folata di primavera
che porta un lontano frinire di grilli
e dolce profumo di fiori,
sentore di terra nuova.

Qusto amore,
dolce e terribile,
ha scavato gallerie sul mio viso
perchè la felicità mi faceva piangere.

 

[PrInCiPiEl]

Re: Poezi te preferuara

My soul ,
like a homing bird,
yearning for paradise
shall arise and soar,
from the snares of the world set free,
when the voice of thy LOVE shall call me !

From the tomb of the poet Hafiz,Shiraz

 

[Diavolessa]

Re: Poezi te preferuara

Braktisja

Nuk te kam dashur kurre, o shpirti im,
ndaj te kam braktisur diku, larg diku...

Diku larg ku nuk ka diell
Diku larg ku nuk ka ajer.

Tani je vetem fryme
dhe endesh pa sens , pa mase.
Vetem fryma nuk vdes , por jeton.
Kur shpirti te plase.

 

[Diavolessa]

Re: Poezi te preferuara

Tek ti

Eshte shume nate sonte
eshte shume terr.
Jashte bie shume shi
shume lot qe qielli derdh.

Jam tek ti i dashuri im
si zogu i strukur ne nje cerdhe
te jam futur ne gji.

Jam tek ti, asgje tjeter
nuk mendoj.
Si qeni besnik i vjeter
si qeni qe nuk te tradheton.

Eshte shume nate me te vertete
Ne dritare godet shi.
Vec nje here ne kete bote
ke qene ti .

pS: Nuk mbaj mend ne e kam shkruar here tjeter kete. Ne se po ju lutem te fshini postimin. Flmnd!

 

[kaprollja]

Re: Poezi te preferuara

ME NDERSHMERI

Nese njeriu nuk ndien as kenaqesi as dhimbje,
Nuk ndien as gaz, as hidherim, as shprese...
Nje gje po jua them me ndershmeri dhe bindje,
Lereni te vdese...


Dritero Agolli

 

[Diavolessa]

Re: Poezi te preferuara

Prej mijera vitesh i deshperuar te pres
Me qindra te tjere i shtyva ne harrese
E pyes veten,valle ku do te jete
Do ta takoj ndonjehere ne kete jete

I mbyll syte e te shoh prane
Plot me lule anembane
Ne cdo lule ty te gjeta
Me te bukur se vete jeta

Plot me ankth e zgjas doren
S'te kap dot
Me dore ne zemer te afrohem
Eshte e kote

I hap syte e per cudi
C'do gje zhduket perseri
Iku bukuri e perkryer
Kjo bote mizore serisht eshte kthyer

Por perseri te pres me shprese
O perendi e gezimit dhe e harese
O yll i endrave te mia
Kur te shoh ty me kalon vetmia

 

[Dajaku]

Re: Poezi te preferuara

Dale moj se kam nje fjale
Se me rrjedhin djerset vale
Dale mos me sille verdalle
Se me s’eci dot

Dale moj se me kapite
Me kepute me sfilite
Prite moj djalin prite
Se per ty s’vjen kot

E arriva dhe n’sy e pashe
Asnje fjale pa thene s’I lashe
Dhe ne gjunjazii rashe
C’u mundova kot

Ula koken dhe vajtova
Ishte e kote e kuptova
M’e erdhi keq qe u mundova
Syri m’u perlot

Nga kjo jete u merzita
Mu ne zemer u godita
Dua te vdes se u neverita
Qe tani qe sot

Po ti o Zot me ngushullove
Me te dashuren me afrove
Dhe nga vuajtjet me shpetove
Lavdi pac o Zot

Dale moj se kam nje fjale
Se me rrjedhin lotet vale
Dale moj se jame permalle
Dhe s’duroj me dot
:tipsy: :tipsy: :tipsy:

Sonte yjet pse s’ndricojne?
Zogjte valle pse s’kendojne?
Pse lulet, pse jane thare?
Pse po me vineka per te qare?
Zemra pse me rreh kaq shume?
Pse sonte nuk paskem gjume?
Pse m’u renduaka tere kjo jete?
Se vajza qe doja vertete
Iku e me la te mere te shkrete
Harroje dash urine e vjeter
Dhe morri burre nje tjeter
Qe paskesh dhene, dhi, e buaj
Lope, qe, pela, e kuaj
Per kete ket burre e mori
Sado qe dhe i shemtuar eshte i gjori
Po ne qofte e vertete kjo fjale
Zot mos me lere e mos me fale
E te vdekur kur t’me shikoje
Te kenaqet bese-prera, e te gezoje


Ich ging in Walde
So fur mich in
Und nicht zu Suchen
Das war mein Sinn

In Schatten sah ich
Ein Blumhen stehn
Wie sterne leuchted
Wie moglen schon

Ich volt’s brechen
Das sagtes fien
Soll ich zu Welken
gerbochen sein?

Ich grab’s mit allen
Den Wurzlein aus
Zun Garten trug ich’s
Am hubschen Haus

Und planzt’es wieder
Am stillen Ort
Nun zweigt es immer
Und bluht so fort.
Goethe


Sah ein Knab’ein Roslein stehn
Roslein auf der Heiden
var so yung und morgenschon
Lief er shnell es nah zu sehen
sah’s mit vielen Freuden
Roslein, Roslein, Roslein Rot
Roslein auf der Heiden

Knabe shprah: Ich breche dich
Roslein auf der Heiden!
Roslein shprah: Ich steche dich
dass du ewig denkst an mich
und ich will’s nicht leiden
Roslein, Roslein, Roslein Rot
Roslein auf der Heiden

Und der wilde Knabe brach
‘s Roslein auf der Heiden
Roslein wehrte dich und stach
half ihm doch kein Weh und Ah
musst’es eben leiden
Roslein, Roslein, Roslein Rot
Roslein auf der Heiden
Schiller


A ju pelqyen ndopak more kopuker?????

---------------------------------------

Sento un certo non so che
che mi spizzica e mi diletta.
Dirmi tu che cosa e
dammigella omorosseta!

:rockband: :rockband:

 

[alinos]

Re: Poezi te preferuara

Song of Myself

11
Twenty-eigt young men bathe by the shore,
Twenty-eight young men and all so friendly;
Twenty-eight years of womanly life and all so lonesome.

She owns the fine house by the rise of the bank,
She hides handsome and richly drest at the blinds of the window.

Which of the young men does she like the best?
Ah, the homeliest of them is beautiful to her.

Where are you off to, lady? for I see you,
Your splash in the water there, yet stay stock still in your room.

Dancing and laughing along the beach came the twenty-ninth bather,
The rest did not see her, but she saw them and loved them.

The beards of the young men glisten'd with wet, it ran from their long hair,
Little streams pass'd all over their bodies.

An unseen hand also pass'd over their bodies,
It descended tremblingly from their temples and ribs.

The young men float on their backs, their white bellies bulge to
the sun, they do not ask who seizes fast to them,
They do not know who puffs and declines with pendant and bending arch,
They do not think whom they souse with spray.

 

[Kordelja]

Re: Poezi te preferuara

SUCCESS
To laugh often and much;

To win the respect of intelligent people and the affection of children;

To earn the appreciation of honest critics and endure the betrayal of false friends;

To appreciate beauty,

To find the best in others,

To leave the world a bit better, whether by a healthy child, a garden patch or a redeemed social condition;

To know even one life has breathed easier because you have lived.

This is to have succeeded.

by Ralph Waldo Emerson

 

[Kordelja]

Re: Poezi te preferuara

DON'T QUIT
by Edgar A. Guest
When things go wrong, as they sometimes will,
when the road you're trudging seems all uphill,
when the funds are low and the debts are high,
and you want to smile but you have to sigh,
when care is pressing you down a bit - rest if you must,
but don't you quit.

Life is queer with its twists and turns.
As everyone of us sometimes learns.
And many a fellow turns about when he might have won had he stuck it out.
Don't give up though the pace seems slow - you may succeed with another blow.

Often the goal is nearer than it seems to a faint and faltering man;
often the struggler has given up when he might have captured the victor's cup;
and he learned too late when the night came down,
how close he was to the golden crown.

Success is failure turned inside out - the silver tint of the clouds of doubt,
and when you never can tell how close you are,
it may be near when it seems afar;
so stick to the fight when you're hardest hit - it's when things seem worst,
you must not quit.