Poezi

Hektor12

Locus omnem
''Lamtumirë në heshtje''

C’do gjë mbaroi ashtu papritur..
Si c’do gje, mbaron në botë…
Nuk mund të ket’fund të mirëpritur..
As “plane fundi” nuk bëhen dot..

Filloi c’do gjë nga një shikim..
Në një vështrim dhe përfundoi…
Kaluan vitet, me shumë nxitim..
Dhe dashuria ndoshta kaloi…

Në sy u pamë, ashtu të heshtur…
Fjalë kërkuam e s’gjetëm dot…
N’atë qetësi që na përpinte..
Thamë lamtumirë,pa fjalë,pa lot..

Një dashuri e bërë thërrime..
Cop’zat e saj s’munda t’i mbaj..
Thash…më mire t’mbeten kujtime..
Sesa me ‘to duart te çaj…

E për çudi kur ti po ikje..
Me lindi dëshira të të ndaloj
Dalëngadal shkallët i zbrisje…
E unë nga pas ty të vështroj…

Të thërrita....s'më dëgjove..
Kokën s'ktheve...drejt vazhdove...
Diku larg...për pak ndalove...
Kush e di...se cfarë mendove..!

(Bledo. L.Ylli.new collection)
 

Hektor12

Locus omnem
C'do kush ka të drejtë në të ''bukur'' e të ''mirë''...
ashtu sic ka në ''vuajtje'' e në ''sëmundje''...
c'do kush ka të drejtë në ''ëndrra'' e ''dëshire''...
ashtu sic ka në ''realitetin'' plotë ''lëkundje'' ....

Si do ta marrësh a ta shohësh këtë botë...
dhe pse e di që një dit' do t'jesh i ''zhdukur''...
e sa të duash le të thuash ''jetoj kot''...
nuk mund te thuash, që kjo jetë nuk është e bukur.

(Bledo Leador Ylli)
 

Hektor12

Locus omnem
Gabim!!

Duke parë unë jetën time,
Nga një tjetër këndvështrim,
Në të turbullta mendime,
E kuptoj që është gabim!

E drejta ime, të gaboj,
E përsëri tek ti të kthehem,
Përsëri, të dashuroj,
Përsëri le’ të zhgënjehem.

Nuk e di se c’është gabimi,
Vërtet,asnjëhere se kam kuptuar,
Ndonjëherë dhe vetë mendimi,
Kur e tepron, është i gabuar…..

Pra s’do mendoj,le të gaboj,
Do t’vij tek ti unë, pa nguruar,
Puthja puthjen do t’takoj
“Gabim”..
Me ty jam dashuruar!!!

(Rikthim ne poezit e vjetra 1999)
 

Hektor12

Locus omnem
Shpirt i dashuruar

Ikën vitet, me rradhë kaluan,
Do t’vijn’ të tjerë e do t’kalojn’,
Dashuri, që u harruan,
Dashuri, që s’do t’harrojmë.!

Me shpejtësi hedh’hapat jeta,
Rend dhe shpirti invalid,
Nëpër përralla te vërteta,
Në të kundërt, xhirojn’ ditë’.

Kohëmatës është memorja,
Që të shpje në nostalgji,
Zemra është gjithmon peshorja,
Që peshon c’do dashuri.!

Po të tënden si ta quaj?
Dashuri apo përrallë,
Ditë të tëra u ben muaj,
Edhe muajt vite me rradhë.

E nuk rreshta së menduari,
Sytë e tu , buzët e tua,
Kjo simbtomë e të dashuruari,
Ka shumë kohë që rri me mua.!

Ti se di në më harrove,
Nuk e di a më mban mend,
C’do gjë preke e pag’zove,
Edhe sot mban emrin tënd..

Eshtë dëshirë a dashuri,
Sido qoftë është një për mua,
Je në shpirt një bisturi,
Je bërë plagë e prap të dua!!!

(Ripostim 2012)
 

Hektor12

Locus omnem
“Drita malli”


Ajo zhurma buzës detit....
Një aromë mbushur "natyrë"...
Bashkë me dritat e qytetit...
Më kujtuan një "fytyrë"...

Hapi krahët nostalgjia..
Edhe nis’ të fluturoj..
I rrëmbeu, ndjenjat e mija..
Gjer atje..! Atje i coi…

Të përk’dhela unë sërisht,
Sërisht e ndjeva atë zjarr..
M’u mor fryma, tmerrsisht..
Zemra rrihte si e marrë..

E në qiellin e ëndrrës sime..
Me sy mbyllur si gjithnji..
Krahët hapur zemra ime..
Fluturon mbi dashuri..

U përpoqa të të flisja..
Fjalët mbledhur lëmsh në fyt..
“Të dua”, doja të thërrisja…
Por pa dashur hapa sytë..

E kur do te them ''të dua''....
Mire e di, do të jesh larg...
Ike ! Po, por le tek mua..
Një pafund kujtimesh,varg...!

Dhe tani ti vjen me rrallë...
E me rrallë akoma, flet...
Dikur vije mbushur mall...
Tani ''malli'', je ti vete...

Ajo zhurma buzës detit..
Ajo aromë që hap mushkritë..
Mij’ra, dritat e qytetit..
E unë shihja vec nje dritë…

( New collection) B. L. Ylli
 

Hektor12

Locus omnem
Një trëndafil..

Një trëndafil.!Dy gota verë,
Heshtje e thellë, ty të mbulonte,
Gëzuar..Them edhe nje here,
Thyej qetësin që mbizot’ronte !

Zjarri i oxhakut,e vetmja dritë,
E që të shohë, nuk më mjaftonte,
Ne errësirë kërkonin sytë,
Për një vështrim qe i’u mungonte!

Për ato buzë.. Për ata sy,
Për ato flokë e ato duar,
Nostalgjin që kam për ty,
Thellë në zemër e kam shkruar!

Afrohu pak,më jep pak dorën,
Të lutem, mos rri ashtu e ngrirë,
Shpirtit tim, shkriji ti borën,
Me një gjest,një fjalë të mirë !

Ti nuk pi e as nuk flet,
Nuk e di në më dëgjon,
C'po më ndodh se di as vetë,
S'di është herët,a është vonë.!

Në gjunjë i ulur, kavalier,
Dorën te zgjasë, kërce me mua,
Si vullkan, eja më merr,
më digjë,duroj e prap të dua!

Të dua tani edhe atëherë,
Të adhuroj në pafundësi,
Sikur t'më flisje dhe njeherë,
Ti e urtë , fotografi !!

(Ripostim 2010) B.L.Ylli
 

Hektor12

Locus omnem
Sa vargje dhimbjeje piva..
Sa here kalova permes dashurise se Eseninit e Nerudes,
per te ardhur tek ti..
E nuk isha me ajo dhoma e zbrazet,
ku dikush trokiste,
e degjonte vetem heshtje..
U ktheva ne nje qiell blu,
qe shume here psheretinte nga rete e mendimeve
te copetuara, por qe nuk benin zhurme,
per te mos trazuar ajrin rreth meje,
trupezuar nga qenia jote,
qe me mbeshtjell,
ne netet e ftohta dhe ne ditet e mia gri..
Sa vargje dashurie shkrova,
e me to mekatova,
per te te kthyer ty..
ne kryevepren time....
Ne limanin tim poetik,
te kam mitizuar ty,
dashuria ime..
 

Hektor12

Locus omnem
“Teori”

Përse zëri fillon të ngjiret,
Kur fort dua të bërtas.
Përse dora grusht nuk mblidhet,
Kur fort dua të godas,

Përse jeta është lavire
E gjithmon në gjunj’ më ulë.!
Përse thikën i ngul vetes,
Kur diku dua ta ngul!?

Përse e “thëna” me të”bërën”,
Janë kaq larg nga njëra tjetra.
Përse vallë te demostroj,
Duke shkruar nëpër letra.!

Përse vallë i bie pragut
E s’trokas direkt në derë.
Përse timonin e jetës sime,
Në dorë ta ken’ te tjerë!?

Sepse jeta është pikepyetje,
E askush nuk e gjen dot,
Se mes pyetjesh pa përgjigje
Na e dorëzuan këtë botë.

Sa më shumë të jesh i ditur,
Aq më shumë dilema ke.
Sepse thjesht, pas cdo veprimi
Ekziston dhe një” përse”!!

Bledo Leador Ylli
 

Hektor12

Locus omnem
Dritero Agolli

VECSE NJE ENDERR

Ja keshtu, ti erdhe, ndenje, ike
Dhe sikur ketu nuk ishe kurre
S'erdhe si e dashur, por si mike
Thjesht si vizitore tek nje burre.

Per takimin, tjeter enderr kisha,
Tjeter doli,sic u ndodh ne bote
Enderrova ne kulm te trendafilta
Si nje vere a trendafil ne gote.

Dhe megjithate them faleminderit
Ti me dhe nje fluturim mbi nje enderr
Neper porten hapur prej ylberit
Dhe s'ka gje se endrra ishte zhgjenderr.
 

Hektor12

Locus omnem
PASQYRËSHËMTIA E MADHE, TË THYHET: SA MË PARË…!

- Mjer Popujtë e pavetëdijshëm, veç e veç… e, - në p-ë-r-gj-i-th-ë-s-i . . .
Që lejojnë: që të atillët-atillat…t’i d-a-l-i-n në ballë - për t’iu p-r-i-j-ë…!!!
Dhe, PO, ata-ato… më të n-e-v-e-r-i-t-sh-m-i-t janë: tek ZOTI-NJË,
- Që bëjnë: krime-tradhti…duke u fshehur pas emrit të Popullit e, - të Tij!
------------------------------------------------------------------------------------------


I

Të atillëve-atillave… mendjetyrja e zezëterratisur ç’iu thotë?
Që e dinë: se janë kundër të vetëve e në shërbim të armiqëve…(!)
E – këndej: para të tjerëve… shtiren si atdhetarë – patriotë…?!

Vallë, në atë verëbëri miope… a e dinë: se janë hiqtë e – hiqëve?!!...

Po! Të atillët-atillat… si e ndjejnë: v-e-t-e-n ?
Para ndërgjegjes së vetëvrar… para ZOTIT e Popullit…!

O ZOT! Si mund: të j-e-t-o-j-n-ë . . . tërë j-e-t-ë-n . . . (?!)…
Përbrënda asaj verbërie… shkaktarë: të vuajtjes e lotit…(!!!)…

( … Po! Të Popullit të vet – tyre dhe të vendit të tyre – tij;
Veç e veç… e në – p-ë-r-gj-i-th-ë-s-i . . . ! ! ! )

O ZOT-NJË! Çfarë shpirtndërgjegje kanë, si ndjehen para saj?
Kur mes Popullit të vet… ( vetë marramendthi: duke u pasuruar …);
E, atyre - duke u shkaktuar: vuajtje-skamje… e, v-a-j . . . ! ! ! . . .

Vallë, si mund ta quajnë veten: njerëz? S’di…!
( Më thuaj: o vëlla! O shok! O mik! O Njeri ! )

II

… Andaj, O ZOT! Çfarë e zeze… mënxyre…!!!...
JO! As unë …as ti… O vëlla-shok-mik-Njeri…
Mos qofshim kurrë: në lëkurën e tyre…

( Përbrënda saj… (z)emërprishur… e, sh-p-i-r-t-z-i . . . ! ! ! . . . )

Prandaj, Vëllezër e Motra! Idealistë: Mirësie-(Z)emërBARDHË…
- STOP! – t’u themi; me Vetëdije – me VETËVENDOSJE,
me VOTËN e Lirë, për të gjallë… !
( … që të bien nga Skena: tradhtitë-fatkeqësitë…
që sundojnë: rëndë… e më rëndë…!!! )

O mjerë Populli… që shumë të atillë-atilla…sot: i prinë në ballë!
( Andaj, çdo gjë në zgjim…thellë përbrënda Tij: po vie duke u trënd’… )!

… Ja, kjo… është: pAsqYrËshËmtIA e mAdhE…shkaktare për çdo fatkeqësi…
( Më k-a-n-c-e-r-o-z-j-a… për NJERËZOREN… tek qenia… (jo)Njeri…! )

Megjithatë,edhe n’Vjeshtë-Dimër…ndjej: ArOmË PRANVERE… DIELL e SHI…

III

Njeri…! NJERËZ!... O Ju, të Dijes… Vallë, keni: (Z)emër-Shpirt e Sy…?
Botës… sa më parë: i duhet Një Rend i Ri…
( Me Votë-VETËVENDOSJEN,- sipas parimit: nga ZOTI-NJË;
aprovauar nga Njerëzorja-(OKB-ja): me njerëzi… );

JO: më me dredhira… gjakderdhje… trazira…hile-tradhti…

PO: me P-r-o-t-e-s-t-a… DEMONSTRATA… Demokratike-Paqesore-Dinjitore…
( Me Votën e Lirë të Popullit – besimtarëve të ZOTIT, njeri-për-njeri… );

… PO, PO! Gjithnjë: me më shumë DREJTËSI-MIRËSI-DASHURI
( KOMBËTARE-NJERËZORE… p-r-o-r-e . . . )

Njeri me Njeri – për NJERI-NJERËZIMIN…
(… si për Atë… si për Mua… si për Ty… );
… Që të gjithë: së bashku…e, secili: në Cakun e Vet…
ta sh-i-j-o-j-m-ë : JETËMIRËSIMIN!

Amerikë (SHBA) – Shqipëri (SHBSH)
Më 11 Shtator, 2013
 

HipHop-Girl

Papirus rex
Bardhyl Londo - Veten E Vrasim Perdite


Veten e vrasim perdite.
ne tavolina
te pista kafenesh.
ne rrjeshta
te ndyte gazetash.
ne qarqe
prapesish, intrigash.
vritemi
ne nje vdekje te ngadalte.
dhe, oh, zot,
s'arrime ta kuptojme vetvarsjen tone.
vjen pastaj nje cast.
merr revolverin.
kembeza
nuk hiqet.
ke vdekur prej kohesh.
i vdekuri nuk vetvritet.
 

Hektor12

Locus omnem
Nje kenge

Nje kenge se ciles I kam harruar
Melodine
E kam ne buze e s’e them dot

E dija dje
S’e di me sot

E dija dje
Se ishte e ndaluar

S’e di me sot
Diçka nga vetja kam tradhetuar

Nje kenge
Nje cope jete
Kthyer ne kujtim te mjegullt
Anonim

Diçka eshte thyer
Ne zerin tim
Edmond Tupja 30 .09 . 2013
 

Hektor12

Locus omnem
Pritja eshte...

Pritja eshte litar i tendosur
Dhe dashuria gershere e rende
Qe ti perpiqesh ta ngresh me te dy duart
Por duart t'i kane lidhur me zinxhire te hidhur
Atehere ti perpiqesh t'i zgjidhesh ato
Dhe koha iken moskokeçarese ndaj mundimit tend
Atehere ti perpiqesh te mbash kohen
Por kjo eshte rraskapitese e padurureshme
Nje çast ti mbeshtetesh tek litari i pritjes
Dhe befas ndodh mrekullia
Zemra te rreh kaq furishem sa litari merr zjarr
Ti s'ke nevoje per gershere ne duar
Pritja merr fund dashuria vjen
Por nderkohe zemra te ka pushuar

Edmond Tupja
 

Hektor12

Locus omnem
Shiu gërvisht

Shiu gërvisht
Vertikalisht
Peisazhin shurdh

Vështroj, kërkoj
Nëpër hapësirë
Dhe humb

Humb fillin
E ëndërrimit
Që larg të shpie
Humb pas vijave
Të shiut në dritare
Pa dritë, pa hije

Pa dritë, pa hije
Rri e pres
Një copë qiell blu
Një hap, një trokitje
Një fjalë, një gjest
Diçka, diku...

Edmond Tupja
 

Hektor12

Locus omnem
Ne keto dite

Ne keto dite lidhur nyje
Njeriu s'mund te jete shkemb
Ai ka nevoje edhe per yje
Edhe per henen qe u tremb

Njeriu s'eshte fosil i thare
Diçka te bute ka ne brendesi
Ndonese i urte dhe i marre
Vetes shtigjet mire ia di

Ne keto dite nyje lidhur
Vetem drita s'eshte e hidhur.

Edmond Tupja
 

Hektor12

Locus omnem
Pema

Kur e prene te gjithe e pane
Por askush nuk foli
As ai qe e mbolli

Kur e dogjen te gjithe e pane
Por askush uje s'i hodhi
As ai qe e mbolli

Kur u be prush te gjithe erdhen
Te ngrohen fare prane
Te gjithe ata qe heshten

Pas denimit qe i dhane
 

Hektor12

Locus omnem
Përtej teje

Përtej teje është një tjetër
Shpirt i butë shpirt i egër
Që në sy ka veç vetminë
Në vetmi një pikëllim
Që mendohet buzë mbrëmjes
Dhe i pastër dhe përlyer
Midis ankthit dhe dhëmbjes

Jeta është pasqyrë e thyer
 
Top