Re: Pjese nga Ditari qe nuk mbaj...
Kerkoj mes sendeve te shumta qe me ndodhen ne çanten e Mary Poppins-it dhe me ne fund gjej ato qe kerkoja ...çelesat.Me shume mundim ,ne menyre qe librat qe mbaj ne krah te mos me rreshqasin pikerisht tani,nje hap larg target-it,me hamendje gjej vrimen e deres,rrotulloj 2 here çelesin (ohh,me shume rendon mbajtesja e çelesit sesa ai vete)..dhe hyj brenda.Erresire!Grilat jane te ulura,drita eshte e fikur,ne dhome s'ka njeri...s'kam gjetur ndonjehere njeri kur jam kthyer ne shpi...Ahh,keto ditet e fundit me kane bere te harroj qe une ne fakt jetoj vetem.Bej nje hap perpara dhe me te mbeshtetur doren ne mur gjej menjehere çelesin e drites.Ohh,sa mire e njof kete dhome...sikur te jetoja ketu prej muajsh.per nje moment drita qe ndizet gati me verbon,mbylle dhe hap syte ne nje flash dhe fokusoj veshtrimin.Shtepi e embla shtepi.Nxitoj te hedh librat mbi shtrat...tavolina qenka plot me te tjere libra...Shtrati i rregulluar...s'mbaja mend qe para 2 ditesh kur isha ne shpi per here te fundit ta kisha lene ashtu.çdo gje ne vendin e vet.Ohh ,me ne fund ne shpi...ketu çdo gje eshte imja,ose paguaj per te ...gjithsesi possesso vale titolo ,no??Afrohem prane dritares,terheq litarin qe ben te mundur ngritjen e grilave...Jashte akoma eshte drite...Bora po shkrin...gjynah,ishte bukur kudo bardhesi.Kurse tani eshte e piset fare.Pa merak,do bjere prape...jo se me mungon edhe aq.
Nxjerr nga çanta nje disk timin te vjeter ,ndez kompjuterin dhe hap programin qe me ben te mundur 'leximin' e diskut..Ahh,tinguj muzike ne sfond...muzika ime e preferuar sa shume me kishte mungu...Zeri i embel i kengetares me sjell ne mendje njerez te mij te dashur,ato qe me mua me drejtohen me nje ze po aq te embel.Ka 10 minuta qe jemi ndare dhe me mungon...E di qe do shihemi neser,po qe tani me mungon te jem me ty.Valle kaq shpejt u mesova me te qenurit 2 saqe tani qe jam vetem ndihem e humbur...Mundohem te heq mendjen duke kenduar fjalen e refrenit te kenges njekohesisht me kengetaren...dhe bej te shkruaj 2 rreshta.
Eshte e veshtire te shkruhet ajo qe ndihet,mua fjalet e shkruara s'me kane pelqyer kurre aq,ato jane per ato qe ndodhen larg.Une preferoj tingujt,apo edhe thjesht momentet,edhe sikur pa tinguj...mjafton ti ndjej...edhe momentet ndihen.Dhe une i kam ndjere,ashtu siç nuk mund te ndjej as tinguj e as vale...Edhe ajo çfare kam ndjere une,ti s'mund ta kuptosh;me ka pershkuar te teren,si vale.
...mund te luhet me nje vale ?? Po me nje tingull? Une dua te kthehem femije,dua te luaj:dua qe vala te me perkedhele,te me ledhatoje,te me mbeshtjelle te teren,te me konsideroje te sajen.Dua ti perkas e tera vales,tingullit.E dua edhe pse vetem per nje moment,e dua me gjithemend...Se beson?? Edhe pse jam une ajo qe po ta them?? Kij besim te une...nuk je vetem ti femija qe ka nevoje ti thone qe e kane xhan.Nuk je vetem ti 'il bimbo viziato'.Nuk je ti ,nuk je vetem...