nga shtepia u nisa me nje bilete
dhe prisja trenin me lot ne sy
putha gjithe vajzat e botes
dhe u ktheva prape ne shtepi.
(sado ca shkronja qe bejne ca fjale e me pas nja dy vargje, per me teper edhe goxha shkurt, te duket sikur eshte dicka qe lindi nga ti e qe per te cilen, vec pergjegjesise, ke edhe njefare ankthi paraqitjeje.
Kete "poezi", po e ve re tani, e kam lene pa pjesen tjeter te saj dhe qe, per te shprehur komicitetin sic e desha, do t'i bej nje ndryshim te vockel edhe pjeses siper. Personazhi, rolin e te cilit e luaj une

, nuk e mori trenin, qe e nenkupton kur thuhet:
vajzat e botes. Prandaj po e bej:
vajzat e atjeshme, pra te stacionit. Qe prapeseprape jane shume

)
nga shtepia u nisa me nje bilete
dhe prisja trenin me lot ne sy
putha gjithe vajzat e atjeshme
dhe u ktheva prape ne shtepi.
Nga neser s'do ta bej dot me
bileten e kam shume te vjeter
edhe lotet mezi me dalin
do te gjej marifet tjeter !