Re: Kendi i krijimeve te reja
criteri perfetti
l'isteria si contempla esula e si contrae
criteri doppi in parte immobili,
un vaglio critico adulatore sottotono
cementa l'orizonte nella tesa di una mano
freda e taciturna
sovrapposta per milioni di età
in fuga dal silenzio
nei crocefissi strappati davvero,
le bibbie confezionate con cura
si esuariscono in piede
come re di marmo e di legno
in pasto ai cani
e agli eroi di domani
traciati in una vela
che non sorge
e non si spiega
come il volto
che non sei
raggaza che rimani a lungo
sul muro grande
e inesistente
come me .
criteri perfetti
l'isteria si contempla esula e si contrae
criteri doppi in parte immobili,
un vaglio critico adulatore sottotono
cementa l'orizonte nella tesa di una mano
freda e taciturna
sovrapposta per milioni di età
in fuga dal silenzio
nei crocefissi strappati davvero,
le bibbie confezionate con cura
si esuariscono in piede
come re di marmo e di legno
in pasto ai cani
e agli eroi di domani
traciati in una vela
che non sorge
e non si spiega
come il volto
che non sei
raggaza che rimani a lungo
sul muro grande
e inesistente
come me .
Re: Kendi i krijimeve te reja
klevis2000
Muslimani krenar
Anetar/e # 2274
Shkruajtur më 19 Nëntor, 2003 13:49
--------------------------------------------------------------------------------
"Letra e Nenes"
Biri im, kjo është një letër,
nga nëna jote, një plakë e gjorë.
Mbas kohës që na largoi, si askënd tjetër,
më në fund lapsin mora në dorë!
2.
Sa herë loti rrugën ma preu,
mjegull e syve shikimin vodhi.
Diell i zjarrtë acarin theu,
zemër e nënës tutje s’të hodhi!
O biri im, shoh që je rritur,
je bërë i madh, në trup e mendje…
Veç mos harro, gjykim i ndritur,
t’keqen flak nga shpirti, pa fjalë, me endje!
4.
Si të gjithë nënat, ashtu dhe unë,
shikimin tres tutje, larg, tek e ardhmja…
Kurrë mos harro, të dua shumë,
e drejta e nënës është më e madhja!
5.
Të paktën këtë letër, ti bir, lexoje,
aty, veç dhembjes, ka plot urime.
Më pas, në do, grise, coptoje,
siç ke coptuar dhe zemrën time!
6.
Para 40 vitesh, kur një doktoreshë,
për shtatzëninë më lajmëroi,
mes shoqesh u ndjeva si luaneshë,
krah’ i gëzimit botën pushtoi!
7.
Të gjitha nënat e dinë se e mira,
merr tjetër vlerë kur pret një fëmijë.
Bashkë me agimet më të bukura, më të dlira
dhe det i trazuar i shqetësimeve do të vijë!
8
Në trup të mbajta jo pak, nëntë muaj,
flija e ngrihesha me vështirësi.
Si mund të mendoja që do t’bëhesha e huaj,
kur vuajtjet më shtonin veç dashuri!?
9.
Asgjë s’ma zvogëlonte dashurinë për ty,
dita-ditës mezi prisja të të shihja.
E ku kish më të lumtur se ne të dy,
për të varrosur djallin rrëmihja, rrëmihja!…
10.
Gëzohesha tek ndjeja t’ëmblat lëvizje,
për peshën tënde, që shtohej çdo ditë.
Të ndjeja tek rriteshe dhembje pas dhembjeje,
mes momentesh të mbushura plot shpresa e frikë!
11.
Më në fund erdh’ çasti kur ankthi larg humbi,
mes dhembjesh që as lapsi, as gjuha s’mund t’i shprehë.
Mbas shumë mundimesh jeta vdekjen mundi,
dhuratën që ta jep Zoti askush s’mund ta bjerrë!…
12.
E qara jote u përzie me lotët e mi,
të shihja e s’ngopesha nga gëzimi, mrekullia…
Për vite të tëra të mbajta në gji,
të lava, të shplava me duart e mia!
Prehrin e bëra shtrat për ty, o bir,
qumështin tim ushqimin më të preferuar.
Në netët e gjata t’i ndrisje si xhevahir,
unë vigjëloja e qetë, e lumturuar!…
14.
Lodhesha aq shumë, që ti të gëzoje,
mirësitë e mësimit prisja të shijoja.
Prisja me padurim diç të më kërkoje
e me gjithë shpirt, bir, të ta dhuroja!
15.
Kaluan mjaft vite e unë me këtë gjendje,
mëndeshë e gëzuar, durimtare e mirë.
Për ty s’ndjeja lodhje, mëdyshje e hamendje,
shërbëtore e papërtuar, pa sqimë, pa smirë!…
16.
Dhe nuk të vonuan shenjat e burrërisë,
kish ardhur koha për të të martuar.
Më në fund po ndaheshe nga krahët e djalërisë,
një agim i ri të ishte afruar!
17.
Martesa s’vonoi, ky ligj i bekuar,
por, oh, që n’ditën e dasmës zemra m’u thërmua.
Lotë gëzimi me dhembje rridhnin ngatërruar,
një re e çuditshme pranë m’u afrua!…
Dhe sot, sa keq që s’je më ai që njoh,
më braktise dhe e harrove, ti bir, hakun tim.
Kalojnë vite të tëra e unë nuk të shoh,
zërin s’ta dëgjoj e kridhem në trishtim!…
19.
O bir i dashur, s’të kërkoj shumë, veç pak,
këtë sjellje nënëmira kurrë nuk e priti.
Tashmë jam e lodhur, e dobësuar, plakë,
si e mohove atë që të rriti!?
20.
Nëse një e huaj diç do të dhuronte,
do t’i ishit mirënjohës, si ti dhe fëmija.
Vallë, si mundi djali kaq shpejt të harronte,
mirësitë e nënës, nga zemërligësia!?
21.
Sa herë që zemra ime për ty mirë dëgjon,
sa shumë që gëzohet, aq shtang e hutuar.
اfarë gjynahu kam bërë që nuk më viziton,
mos vallë hakun tënd s’e kam plotësuar?!…
22.
O biri im i shtrenjtë, dua të të shoh,
në mes besimtarësh e jo me qafirët.
Më jep shpërblimin e mos më moho,
mëshira e All-llahut është për të mirët!
23.
A s’ka ardhur koha që zemra të të zbutet,
për një plakë të përvuajtur që e coptoi malli?
Zemra e njeriut si aspak nuk tutet,
kur nënën e ka flakur porsi një gur zalli!?…
24.
Jo bir, jo, s’do ankohem e lutem kundër teje,
s’do e shfaq zemërimin, do e bluaj në vetvete.
Asgjë s’ka fuqi të të ndajë prej meje,
paçka se pikëllimi po më tret ndër vete!
25.
Dyert e qiellit do të hapeshin shpejt,
s’do të kish pengesë për lutjet e mia.
All-llahu do t’i përgjigjej kësaj nëne të shkretë,
mbi ty e familjen tënde do zbriste fatkeqësia!
26.
Oh, jo, nuk do ta bëj, se ti je im bir,
ke qenë dhe do të mbetesh pranverë e jetës sime.
Ke ndritur e më ndrit porsi xhevahir,
paçka se më ke lënë mes detit plot gulçime!
27.
Kthe rrugë, biri im, thinjat po të dalin,
vitet kalojnë shpejt e do të bëhesh plak.
Me lot të mërzisë ke për ta lutur dhe ti djalin,
e vërteta është e vërtetë dhe haku është hak!
Ki frikë të madhin Zot ndaj nënës që të pret,
besimi i vërtetë di t’i mposhtë pengesat.
Pendohu tek Krijuesi, si rob i sinqertë,
e dije se tek All-llahu grumbullohen ankesat!
29.
Kushdo që bën mirë, qoftë sa një thërrmijë,
do ta shohë atë, pa më të voglin dyshim.
Por dhe dënimi shpejt do ta arrijë,
atë që bën keq e s’ngutet në pendim!…
Marre nga libri me titull "Letra e Nenes" te autorit "Behauddin Gashi"
klevis2000
Muslimani krenar
Anetar/e # 2274
Shkruajtur më 19 Nëntor, 2003 13:49
--------------------------------------------------------------------------------
"Letra e Nenes"
Biri im, kjo është një letër,
nga nëna jote, një plakë e gjorë.
Mbas kohës që na largoi, si askënd tjetër,
më në fund lapsin mora në dorë!
2.
Sa herë loti rrugën ma preu,
mjegull e syve shikimin vodhi.
Diell i zjarrtë acarin theu,
zemër e nënës tutje s’të hodhi!
O biri im, shoh që je rritur,
je bërë i madh, në trup e mendje…
Veç mos harro, gjykim i ndritur,
t’keqen flak nga shpirti, pa fjalë, me endje!
4.
Si të gjithë nënat, ashtu dhe unë,
shikimin tres tutje, larg, tek e ardhmja…
Kurrë mos harro, të dua shumë,
e drejta e nënës është më e madhja!
5.
Të paktën këtë letër, ti bir, lexoje,
aty, veç dhembjes, ka plot urime.
Më pas, në do, grise, coptoje,
siç ke coptuar dhe zemrën time!
6.
Para 40 vitesh, kur një doktoreshë,
për shtatzëninë më lajmëroi,
mes shoqesh u ndjeva si luaneshë,
krah’ i gëzimit botën pushtoi!
7.
Të gjitha nënat e dinë se e mira,
merr tjetër vlerë kur pret një fëmijë.
Bashkë me agimet më të bukura, më të dlira
dhe det i trazuar i shqetësimeve do të vijë!
8
Në trup të mbajta jo pak, nëntë muaj,
flija e ngrihesha me vështirësi.
Si mund të mendoja që do t’bëhesha e huaj,
kur vuajtjet më shtonin veç dashuri!?
9.
Asgjë s’ma zvogëlonte dashurinë për ty,
dita-ditës mezi prisja të të shihja.
E ku kish më të lumtur se ne të dy,
për të varrosur djallin rrëmihja, rrëmihja!…
10.
Gëzohesha tek ndjeja t’ëmblat lëvizje,
për peshën tënde, që shtohej çdo ditë.
Të ndjeja tek rriteshe dhembje pas dhembjeje,
mes momentesh të mbushura plot shpresa e frikë!
11.
Më në fund erdh’ çasti kur ankthi larg humbi,
mes dhembjesh që as lapsi, as gjuha s’mund t’i shprehë.
Mbas shumë mundimesh jeta vdekjen mundi,
dhuratën që ta jep Zoti askush s’mund ta bjerrë!…
12.
E qara jote u përzie me lotët e mi,
të shihja e s’ngopesha nga gëzimi, mrekullia…
Për vite të tëra të mbajta në gji,
të lava, të shplava me duart e mia!
Prehrin e bëra shtrat për ty, o bir,
qumështin tim ushqimin më të preferuar.
Në netët e gjata t’i ndrisje si xhevahir,
unë vigjëloja e qetë, e lumturuar!…
14.
Lodhesha aq shumë, që ti të gëzoje,
mirësitë e mësimit prisja të shijoja.
Prisja me padurim diç të më kërkoje
e me gjithë shpirt, bir, të ta dhuroja!
15.
Kaluan mjaft vite e unë me këtë gjendje,
mëndeshë e gëzuar, durimtare e mirë.
Për ty s’ndjeja lodhje, mëdyshje e hamendje,
shërbëtore e papërtuar, pa sqimë, pa smirë!…
16.
Dhe nuk të vonuan shenjat e burrërisë,
kish ardhur koha për të të martuar.
Më në fund po ndaheshe nga krahët e djalërisë,
një agim i ri të ishte afruar!
17.
Martesa s’vonoi, ky ligj i bekuar,
por, oh, që n’ditën e dasmës zemra m’u thërmua.
Lotë gëzimi me dhembje rridhnin ngatërruar,
një re e çuditshme pranë m’u afrua!…
Dhe sot, sa keq që s’je më ai që njoh,
më braktise dhe e harrove, ti bir, hakun tim.
Kalojnë vite të tëra e unë nuk të shoh,
zërin s’ta dëgjoj e kridhem në trishtim!…
19.
O bir i dashur, s’të kërkoj shumë, veç pak,
këtë sjellje nënëmira kurrë nuk e priti.
Tashmë jam e lodhur, e dobësuar, plakë,
si e mohove atë që të rriti!?
20.
Nëse një e huaj diç do të dhuronte,
do t’i ishit mirënjohës, si ti dhe fëmija.
Vallë, si mundi djali kaq shpejt të harronte,
mirësitë e nënës, nga zemërligësia!?
21.
Sa herë që zemra ime për ty mirë dëgjon,
sa shumë që gëzohet, aq shtang e hutuar.
اfarë gjynahu kam bërë që nuk më viziton,
mos vallë hakun tënd s’e kam plotësuar?!…
22.
O biri im i shtrenjtë, dua të të shoh,
në mes besimtarësh e jo me qafirët.
Më jep shpërblimin e mos më moho,
mëshira e All-llahut është për të mirët!
23.
A s’ka ardhur koha që zemra të të zbutet,
për një plakë të përvuajtur që e coptoi malli?
Zemra e njeriut si aspak nuk tutet,
kur nënën e ka flakur porsi një gur zalli!?…
24.
Jo bir, jo, s’do ankohem e lutem kundër teje,
s’do e shfaq zemërimin, do e bluaj në vetvete.
Asgjë s’ka fuqi të të ndajë prej meje,
paçka se pikëllimi po më tret ndër vete!
25.
Dyert e qiellit do të hapeshin shpejt,
s’do të kish pengesë për lutjet e mia.
All-llahu do t’i përgjigjej kësaj nëne të shkretë,
mbi ty e familjen tënde do zbriste fatkeqësia!
26.
Oh, jo, nuk do ta bëj, se ti je im bir,
ke qenë dhe do të mbetesh pranverë e jetës sime.
Ke ndritur e më ndrit porsi xhevahir,
paçka se më ke lënë mes detit plot gulçime!
27.
Kthe rrugë, biri im, thinjat po të dalin,
vitet kalojnë shpejt e do të bëhesh plak.
Me lot të mërzisë ke për ta lutur dhe ti djalin,
e vërteta është e vërtetë dhe haku është hak!
Ki frikë të madhin Zot ndaj nënës që të pret,
besimi i vërtetë di t’i mposhtë pengesat.
Pendohu tek Krijuesi, si rob i sinqertë,
e dije se tek All-llahu grumbullohen ankesat!
29.
Kushdo që bën mirë, qoftë sa një thërrmijë,
do ta shohë atë, pa më të voglin dyshim.
Por dhe dënimi shpejt do ta arrijë,
atë që bën keq e s’ngutet në pendim!…
Marre nga libri me titull "Letra e Nenes" te autorit "Behauddin Gashi"
Re: Kendi i krijimeve te reja
klevis2000
Muslimani krenar
Anetar/e # 2274
Shkruajtur më 19 Nëntor, 2003 13:52
--------------------------------------------------------------------------------
Rridhni o lot të vajit dhe o plagë të zemres..
Mos pyet cilat shpërthime të torturave qetsuan shpirtin tim
Tashmë humba të dashuren e parë dhe çdo të nesërme të bukur
Dhe nga gota piva pikat e fundit të barrës së rëndë
* * *
Nëna ime!! Duart tuaja dridheshin e unë shkoja në pakthim
Piskata: Ah.. Prit mos shko ti pa shkuar unë
Ende vazhdon brenda nesh dashuria për ty
Ja ku ne po i shtrijmë gabimet tona mbi varrë
Nuk ka mbet nga rruga jonë përveçse nderit të arritjes
* * *
Nëna ime!! Kush është tani që më udhëzon mua nëse humbi rrugën
Kush është që më flet mua për ullishtat e atdheun e vrarë
Kush është që më uron mua për të më ndihmuar Zoti!!
O nëna ime
Më thuaj ngase unë jamë i vetmuari i shtëpisë që pret
Ngase nuk ka gjë që më ngroh.. se dielli im ka përenduar
* * *
Nëna ime!! Mos qaj!! Dhe kush qan për jetën e përdhosur?!
Kjo është kohë për ata që ballin e kan mbështjellë me pambuk
Kjo është kohë për ata që rrinë ulur afër flamujve e kolltuqeve
Sa bërtita: O frikacak, përse tërhjekja dhe rrahja e tupanave?!
Mos pastroni turpin e humbjes por pastroni lëshimet nga truni
* * *
Nëna ime!! Po ndëgjoj nga mbrapa në mungesë vringëllimën e kuajve
Dhe po shoh pas tyre një gjeneratë që u përpoq të bënte të pamunduren
I dhanë qiellit hieshinë e tij dhe tokës ngjyrat e stinëve
Mos u çudit, ngase kaloi koha e vajtimeve për shekujt e shkuar!!
klevis2000
Muslimani krenar
Anetar/e # 2274
Shkruajtur më 19 Nëntor, 2003 13:52
--------------------------------------------------------------------------------
Rridhni o lot të vajit dhe o plagë të zemres..
Mos pyet cilat shpërthime të torturave qetsuan shpirtin tim
Tashmë humba të dashuren e parë dhe çdo të nesërme të bukur
Dhe nga gota piva pikat e fundit të barrës së rëndë
* * *
Nëna ime!! Duart tuaja dridheshin e unë shkoja në pakthim
Piskata: Ah.. Prit mos shko ti pa shkuar unë
Ende vazhdon brenda nesh dashuria për ty
Ja ku ne po i shtrijmë gabimet tona mbi varrë
Nuk ka mbet nga rruga jonë përveçse nderit të arritjes
* * *
Nëna ime!! Kush është tani që më udhëzon mua nëse humbi rrugën
Kush është që më flet mua për ullishtat e atdheun e vrarë
Kush është që më uron mua për të më ndihmuar Zoti!!
O nëna ime
Më thuaj ngase unë jamë i vetmuari i shtëpisë që pret
Ngase nuk ka gjë që më ngroh.. se dielli im ka përenduar
* * *
Nëna ime!! Mos qaj!! Dhe kush qan për jetën e përdhosur?!
Kjo është kohë për ata që ballin e kan mbështjellë me pambuk
Kjo është kohë për ata që rrinë ulur afër flamujve e kolltuqeve
Sa bërtita: O frikacak, përse tërhjekja dhe rrahja e tupanave?!
Mos pastroni turpin e humbjes por pastroni lëshimet nga truni
* * *
Nëna ime!! Po ndëgjoj nga mbrapa në mungesë vringëllimën e kuajve
Dhe po shoh pas tyre një gjeneratë që u përpoq të bënte të pamunduren
I dhanë qiellit hieshinë e tij dhe tokës ngjyrat e stinëve
Mos u çudit, ngase kaloi koha e vajtimeve për shekujt e shkuar!!
Re: Kendi i krijimeve te reja
klevis2000
Muslimani krenar
Anetar/e # 2274
Shkruajtur më 19 Nëntor, 2003 13:52
--------------------------------------------------------------------------------
Fjalë me shpirtin
Eh o shpirti im engjëllor
Sikur të mos kishim pretendimet tona
Nuk do të kishim shkruajtur poezi për ty
Me shkronja nga gjaku i derdhur rrëke
Nuk do të dilnim edhe përkundër dhunës barbare
Që të përplasemi me terrin e zi
Nuk do të shkonim drejt vdekjes që nuk na la sytë të thahen
Mbi shkrepa e gjemba që nuk kanë të sosur
Vendi ynë është në fushbetejë me të vrarit e pa vorrosur
Ose me ata që përpeliten nga plagët
Ah medet për zemren time të thyer çka përjetuam
Dhe po përjetojmë në këto kohë ogure
Nga kriminelët që zemrat i kanë nga hekuri
Dhe të mallkuarit që fytyrat i kanë katran
Ata kultivuan turpin në fund të shekullit tone
Ngase ashtu dëshiruan zotërit e tyre, atje..
Ne atyre Zotin do ua lëmë havale,
Ngase Ai vonon por nuk harron..
Edhe kur humbjet tek ne ishin në kulm
Ata nuk pushonin duke na akuzuar e fyer
Na mveshën krimet që s’i kishim bërë
E të mdhenjtë sikur nuk dinin se kush po vret
U ulëm në pragun e derës së shkrumuar
Duke pritë pafajsinë që s’do të vinte kurrë!
Duke fshirë dyftyrësinë e atyre që nuk kanë fytyrë
Që fjalët e tyre shkelen pa u nxjerrë nga goja
Le të thonë ç’të duan,
Furtuna tani varret po zbulon
Tek qentë nuk ka veçse të lehura
E hienat nuk mbulojnë dot gjahun e vrarë kohë më parë
Eh o shpirti im, mos thuaj se u lodhem
Dhe u mërzitëm nga flijimi
Mos u bëj qefin atyre që nuk u ngopen me dhimbjet tona
Plagët e popullit janë pjesë e jona
Ne do të ngrihemi edhe nga varret
Që të ndërtojmë të nesërmen e merituar
Si t’u lëshosh rrugën kriminelëve
Që kënaqen në torturat e të pamundurve?!
Unë do të eci i vetmuar mbi plagë deri në amshim
E ti, pusho nëse dëshiron të pushosh.
--
kjo poezi i kushtojet te gjithe popujve qe vuajten dhe vuajne sot ne bote nga lufterat. Kosoves martire Bosnjes Maqedonise Palestines Cecenise Iraku Afganistanit Indonezise Filipineve etj Zoti i ndihmofte dhe ua ndricofte fytyrat ne kete bote dhe boten tjeter.
klevis2000
Muslimani krenar
Anetar/e # 2274
Shkruajtur më 19 Nëntor, 2003 13:52
--------------------------------------------------------------------------------
Fjalë me shpirtin
Eh o shpirti im engjëllor
Sikur të mos kishim pretendimet tona
Nuk do të kishim shkruajtur poezi për ty
Me shkronja nga gjaku i derdhur rrëke
Nuk do të dilnim edhe përkundër dhunës barbare
Që të përplasemi me terrin e zi
Nuk do të shkonim drejt vdekjes që nuk na la sytë të thahen
Mbi shkrepa e gjemba që nuk kanë të sosur
Vendi ynë është në fushbetejë me të vrarit e pa vorrosur
Ose me ata që përpeliten nga plagët
Ah medet për zemren time të thyer çka përjetuam
Dhe po përjetojmë në këto kohë ogure
Nga kriminelët që zemrat i kanë nga hekuri
Dhe të mallkuarit që fytyrat i kanë katran
Ata kultivuan turpin në fund të shekullit tone
Ngase ashtu dëshiruan zotërit e tyre, atje..
Ne atyre Zotin do ua lëmë havale,
Ngase Ai vonon por nuk harron..
Edhe kur humbjet tek ne ishin në kulm
Ata nuk pushonin duke na akuzuar e fyer
Na mveshën krimet që s’i kishim bërë
E të mdhenjtë sikur nuk dinin se kush po vret
U ulëm në pragun e derës së shkrumuar
Duke pritë pafajsinë që s’do të vinte kurrë!
Duke fshirë dyftyrësinë e atyre që nuk kanë fytyrë
Që fjalët e tyre shkelen pa u nxjerrë nga goja
Le të thonë ç’të duan,
Furtuna tani varret po zbulon
Tek qentë nuk ka veçse të lehura
E hienat nuk mbulojnë dot gjahun e vrarë kohë më parë
Eh o shpirti im, mos thuaj se u lodhem
Dhe u mërzitëm nga flijimi
Mos u bëj qefin atyre që nuk u ngopen me dhimbjet tona
Plagët e popullit janë pjesë e jona
Ne do të ngrihemi edhe nga varret
Që të ndërtojmë të nesërmen e merituar
Si t’u lëshosh rrugën kriminelëve
Që kënaqen në torturat e të pamundurve?!
Unë do të eci i vetmuar mbi plagë deri në amshim
E ti, pusho nëse dëshiron të pushosh.
--
kjo poezi i kushtojet te gjithe popujve qe vuajten dhe vuajne sot ne bote nga lufterat. Kosoves martire Bosnjes Maqedonise Palestines Cecenise Iraku Afganistanit Indonezise Filipineve etj Zoti i ndihmofte dhe ua ndricofte fytyrat ne kete bote dhe boten tjeter.
Re: Kendi i krijimeve te reja
klevis2000
Muslimani krenar
Anetar/e # 2274
Shkruajtur më 19 Nëntor, 2003 13:53
--------------------------------------------------------------------------------
Eci me shpresë!!
Mbi prush eci!!
I tërhjek nyjet e mia..
Nën dyshekun e torturave..
Kodrave prej zhgënjimi..
I ngrej duart si ata që pendohen!!
Drejt Zotit!!..
Dhe vdekja më pushton mua
Dhe nga muskujt e mi tërhiqen gjarpinjtë
Dhe unë lëshoj klithmen e fundit
“A kjo e jete mizore”?!
Edhe njeriu e dashuron deri në pafundsi?!
Pse valle ta duash kur ajo do te iki nga ty?
klevis2000
Muslimani krenar
Anetar/e # 2274
Shkruajtur më 19 Nëntor, 2003 13:53
--------------------------------------------------------------------------------
Eci me shpresë!!
Mbi prush eci!!
I tërhjek nyjet e mia..
Nën dyshekun e torturave..
Kodrave prej zhgënjimi..
I ngrej duart si ata që pendohen!!
Drejt Zotit!!..
Dhe vdekja më pushton mua
Dhe nga muskujt e mi tërhiqen gjarpinjtë
Dhe unë lëshoj klithmen e fundit
“A kjo e jete mizore”?!
Edhe njeriu e dashuron deri në pafundsi?!
Pse valle ta duash kur ajo do te iki nga ty?
Re: Kendi i krijimeve te reja
klevis2000
Muslimani krenar
Anetar/e # 2274
Shkruajtur më 19 Nëntor, 2003 13:54
--------------------------------------------------------------------------------
SHPIRTI
Kur të dalë shpirti, prej trupit të mjerë
Ah unë po ndahem, do të thotë një herë
Tre herë do thërrasë, i vdekuri i mjerë
Por ne se dëgjojmë, atë zë të prerë
Lutet dhe thotë, për Zotin e vërtetë
Ujin që të më lani të mos jetë i nxehtë
Se unë e kam trupin tash të dërrmuar
Nga meleku i vdekjes, sapo kam shpëtuar
Kam dhimbje në trup, lehtë të më fërkoni
Shumë ju lutem, të mos më dërrmoni
Sikur ta dëgjonte, zërin njerëzia
Shpirt nuk do të mbetej, do vdiste gjithësia
Trupin e atij shpirti sikur ta vështrojë
Një melek i vjen, e do ta kuvendojë
Trupin tënd të vdekur, a e sheh i thotë
Vallë si jetove ti në atë botë
Obligimet që duheshin vallë a i praktikove
Apo me gjynahe, jetën ti e cove
Ia falim namazin pasi e ngrejmë
Në varr e mbulojmë, ikim dhe e lëmë vetëm
Ah njeriun e shkretë, me dhe e mbulojmë
Pa dyshim të gjithë atje do të shkojmë
Vëllezër të dashur, të gjithë u po shkoni
Të gjithë ju po ikni, por mua mos më harroni
Ku është dashuria, që më parë kishit
Ku janë fjalët e ëmbla që ju flisnit
Babai im ku është, sa fort që më donte
Ku është dhe nëna që pa mua s’duronte
Një fëmijë të mos ishte, në derë do të dilte
Një natë të mos ishte, gjumë gjithë natën ajo s’kishte
Sa isha i gjallë, në jetën e shkuar
Me njerëz të mirë, rrija i nderuar
Në varrin e errët, ah ç’u futa unë
Trupin e kam të zhveshur, qefina kan unë
Asnjëri nga shokët si di hallet e mia
Si qenka kjo vdekja, se di njerëzia
Nga të gjithë të ligat na shpëto Ti Vetë
Në xhenetet e Tua na ndero përjetë.
klevis2000
Muslimani krenar
Anetar/e # 2274
Shkruajtur më 19 Nëntor, 2003 13:54
--------------------------------------------------------------------------------
SHPIRTI
Kur të dalë shpirti, prej trupit të mjerë
Ah unë po ndahem, do të thotë një herë
Tre herë do thërrasë, i vdekuri i mjerë
Por ne se dëgjojmë, atë zë të prerë
Lutet dhe thotë, për Zotin e vërtetë
Ujin që të më lani të mos jetë i nxehtë
Se unë e kam trupin tash të dërrmuar
Nga meleku i vdekjes, sapo kam shpëtuar
Kam dhimbje në trup, lehtë të më fërkoni
Shumë ju lutem, të mos më dërrmoni
Sikur ta dëgjonte, zërin njerëzia
Shpirt nuk do të mbetej, do vdiste gjithësia
Trupin e atij shpirti sikur ta vështrojë
Një melek i vjen, e do ta kuvendojë
Trupin tënd të vdekur, a e sheh i thotë
Vallë si jetove ti në atë botë
Obligimet që duheshin vallë a i praktikove
Apo me gjynahe, jetën ti e cove
Ia falim namazin pasi e ngrejmë
Në varr e mbulojmë, ikim dhe e lëmë vetëm
Ah njeriun e shkretë, me dhe e mbulojmë
Pa dyshim të gjithë atje do të shkojmë
Vëllezër të dashur, të gjithë u po shkoni
Të gjithë ju po ikni, por mua mos më harroni
Ku është dashuria, që më parë kishit
Ku janë fjalët e ëmbla që ju flisnit
Babai im ku është, sa fort që më donte
Ku është dhe nëna që pa mua s’duronte
Një fëmijë të mos ishte, në derë do të dilte
Një natë të mos ishte, gjumë gjithë natën ajo s’kishte
Sa isha i gjallë, në jetën e shkuar
Me njerëz të mirë, rrija i nderuar
Në varrin e errët, ah ç’u futa unë
Trupin e kam të zhveshur, qefina kan unë
Asnjëri nga shokët si di hallet e mia
Si qenka kjo vdekja, se di njerëzia
Nga të gjithë të ligat na shpëto Ti Vetë
Në xhenetet e Tua na ndero përjetë.
Re: Kendi i krijimeve te reja
klevis2000
Muslimani krenar
Anetar/e # 2274
Shkruajtur më 19 Nëntor, 2003 13:55
--------------------------------------------------------------------------------
Zotërinjtë e mi
O tregtarët e fjalëve!
Mos na mashtroni!!..
Mos u bëni si fallxhorët
Flisni për paqen!!
Flisni për ferrin!!
Dhe luftën.. dhe shlirimin
Nuk e di!!
Por gomari e ka humbur durimin..
Dhe dëgjueshmërinë..
Nuk kuptoj fytyrat e huazuara
Që varen në te të vdekurit!! Që mashtrojnë!..
Largojnë epshet dhe vrullin!..
Pijnë nga gjaku i foshnjeve!
Mshehin kokën e tyre si makushi!!
O zotërinjt e mi
Mos bëni gjë!!
Ngase në ditët tuaja!! Nuk do të ndriçojë llampadari
Do vazhdoj të jem i kryqëzuar..
Duke gjurmuar në burgjet e natës.. për rrezet e dritës
Do vazhdoj të jem i lidhur..
Duke bartur çadren time të zezë nga një dhe në tjetrin dhe
Duke pyet kaderet..
A do të vijë e nesërmja më e mirë..
Që ta ruaj atë për fëmijët e mi të vegjël
Dhe medet!! Nëse të vegjlit nuk e presin!!
O zotërinjtë e mi
Ah sikur të dinit madhsinë e gjembit në zemren e thyer
Për familjen, për tokën që po i dhunohen stinët
Ah sikur të dinit kush është gjembi i trojeve!!
O zotërinjtë e mi
Edhe unë jam pjesë e asaj fregate
U shkatërruan aniet e mia..
Më rënduan trarët
Dhe jeta po më gjunjëzon para kohe!!
O zotërinjtë e mi..
Më lerni të lirë në rrugën time..
ا’të bëjë me flamurin e bardhë..
Për atdheun e zënë rob?
klevis2000
Muslimani krenar
Anetar/e # 2274
Shkruajtur më 19 Nëntor, 2003 13:55
--------------------------------------------------------------------------------
Zotërinjtë e mi
O tregtarët e fjalëve!
Mos na mashtroni!!..
Mos u bëni si fallxhorët
Flisni për paqen!!
Flisni për ferrin!!
Dhe luftën.. dhe shlirimin
Nuk e di!!
Por gomari e ka humbur durimin..
Dhe dëgjueshmërinë..
Nuk kuptoj fytyrat e huazuara
Që varen në te të vdekurit!! Që mashtrojnë!..
Largojnë epshet dhe vrullin!..
Pijnë nga gjaku i foshnjeve!
Mshehin kokën e tyre si makushi!!
O zotërinjt e mi
Mos bëni gjë!!
Ngase në ditët tuaja!! Nuk do të ndriçojë llampadari
Do vazhdoj të jem i kryqëzuar..
Duke gjurmuar në burgjet e natës.. për rrezet e dritës
Do vazhdoj të jem i lidhur..
Duke bartur çadren time të zezë nga një dhe në tjetrin dhe
Duke pyet kaderet..
A do të vijë e nesërmja më e mirë..
Që ta ruaj atë për fëmijët e mi të vegjël
Dhe medet!! Nëse të vegjlit nuk e presin!!
O zotërinjtë e mi
Ah sikur të dinit madhsinë e gjembit në zemren e thyer
Për familjen, për tokën që po i dhunohen stinët
Ah sikur të dinit kush është gjembi i trojeve!!
O zotërinjtë e mi
Edhe unë jam pjesë e asaj fregate
U shkatërruan aniet e mia..
Më rënduan trarët
Dhe jeta po më gjunjëzon para kohe!!
O zotërinjtë e mi..
Më lerni të lirë në rrugën time..
ا’të bëjë me flamurin e bardhë..
Për atdheun e zënë rob?
Re: Kendi i krijimeve te reja
klevis2000
Muslimani krenar
Anetar/e # 2274
Shkruajtur më 19 Nëntor, 2003 13:56
--------------------------------------------------------------------------------
Deri tani
Qajtën fëmijët
Në shkretëtirën e zemres sime..
Si zakonisht!.. Para gjumit
Dhe në qytetet e varfëra..
Dikush po i ha të vdekurit
Dhe po fundos gjithçka!!
Qajtën fëmijët
Për her të dytë
Për her të tretë
Dhe i thashë asaj: Bëj diçka..
Si nënë e këtyre gjamave
Kur uria i bëri të qajnë ata!! Qau edhe ajo!!
Ndoshta shiu dhe freskia ju ofron çoftë edhe pak shpres
Ndoshta ngjallet babai i jetimëve!!
Ose krenat e popullit
Nëse vijnë -si pianec- këtë ditë
Që të pyesin për popullin e tyre
Lotët u dalin..!! Nga turpi i madh!!
Qajtën fëmijët
Ku të iku nga kaderi im?!
Dhe në fëtyrën time po rrëzohen mure të tëra
Dola të iku,
Këmbët më dërguan te një i moshuar që e njifja
Që u shiste poezi pushtetarëve
Dhe u pendua!!.. Thashë: Ta pyes për qeshtjen time
Ndoshta mund të ket diç që të udhëzoj të hamendurin
Tha plaku: O biri im
Mbështetu në durim e besim
Dhe mos i hap rrugën djallit
Që të të arrij qëllimin e tij!!,
Toka e Zotit është e gjerë!..
Dhe Allahu.. o biri im
ثshtë furnizuesi më i madh
Dhe kjo jetë nuk është vetëmse mashtrim për njerëzit
Prandaj lute Zotin tënd që të falë!!
* * *
E luta Zotin..,
Pastaj fillova t’i ofrohem qingjit
Që ishte nisur në drejtim të thertores!!
Si qengjat e tjerë!!
Dhe kur u ktheva tek fëmijët
Pash se po mbretëronte heshtja.. Si vdekja
Aty gjeta varrë mihësit..
Dhe ata që shesin qefina!!
Fillova të bërtas si i çmendur
Nuk dija çfar të bëja tjetër..
Fillova me shoqërimin e zemres së pikëlluar..
Të shpalos dhimbjet!
Dhe të kërkoj një shok të lodhur si unë
Që të më shoqërojë në vrasjen e dhunës..
Në vrasjen e dhimbjes..
Të ngrejë flamurin e harresës!!
Por nuk gjeta njeri..
Që t’i ofrojë ballin diellit..
Deri tani!!
klevis2000
Muslimani krenar
Anetar/e # 2274
Shkruajtur më 19 Nëntor, 2003 13:56
--------------------------------------------------------------------------------
Deri tani
Qajtën fëmijët
Në shkretëtirën e zemres sime..
Si zakonisht!.. Para gjumit
Dhe në qytetet e varfëra..
Dikush po i ha të vdekurit
Dhe po fundos gjithçka!!
Qajtën fëmijët
Për her të dytë
Për her të tretë
Dhe i thashë asaj: Bëj diçka..
Si nënë e këtyre gjamave
Kur uria i bëri të qajnë ata!! Qau edhe ajo!!
Ndoshta shiu dhe freskia ju ofron çoftë edhe pak shpres
Ndoshta ngjallet babai i jetimëve!!
Ose krenat e popullit
Nëse vijnë -si pianec- këtë ditë
Që të pyesin për popullin e tyre
Lotët u dalin..!! Nga turpi i madh!!
Qajtën fëmijët
Ku të iku nga kaderi im?!
Dhe në fëtyrën time po rrëzohen mure të tëra
Dola të iku,
Këmbët më dërguan te një i moshuar që e njifja
Që u shiste poezi pushtetarëve
Dhe u pendua!!.. Thashë: Ta pyes për qeshtjen time
Ndoshta mund të ket diç që të udhëzoj të hamendurin
Tha plaku: O biri im
Mbështetu në durim e besim
Dhe mos i hap rrugën djallit
Që të të arrij qëllimin e tij!!,
Toka e Zotit është e gjerë!..
Dhe Allahu.. o biri im
ثshtë furnizuesi më i madh
Dhe kjo jetë nuk është vetëmse mashtrim për njerëzit
Prandaj lute Zotin tënd që të falë!!
* * *
E luta Zotin..,
Pastaj fillova t’i ofrohem qingjit
Që ishte nisur në drejtim të thertores!!
Si qengjat e tjerë!!
Dhe kur u ktheva tek fëmijët
Pash se po mbretëronte heshtja.. Si vdekja
Aty gjeta varrë mihësit..
Dhe ata që shesin qefina!!
Fillova të bërtas si i çmendur
Nuk dija çfar të bëja tjetër..
Fillova me shoqërimin e zemres së pikëlluar..
Të shpalos dhimbjet!
Dhe të kërkoj një shok të lodhur si unë
Që të më shoqërojë në vrasjen e dhunës..
Në vrasjen e dhimbjes..
Të ngrejë flamurin e harresës!!
Por nuk gjeta njeri..
Që t’i ofrojë ballin diellit..
Deri tani!!
Re: Kendi i krijimeve te reja
klevis2000
Muslimani krenar
Anetar/e # 2274
Shkruajtur më 19 Nëntor, 2003 13:57
--------------------------------------------------------------------------------
Profetësi të vjetra
Më tha mua
Ndërkohë që shkruante në fletoren e imagjinuar
Fytyra ime.. pa gojë!!:
ثshtë natë e frikshme..
Flladi shpërndan heshtjen mbi qytete
Do të mbyllë gojët e njerëzve
Do të pendohet kush flet edhe një fjalë
Me pendimin më të madh!!
Më tha mua
Dhe ai përgjon karvanin e njerëzve të lodhur
Që ecin pa qëllim.. gdhijnë pa strehë
Lëvizin si retë!!
Do të vijë koha kur njerëzit do të ikun nga vetja e tyre
Vëllai do të hajë mishin e vëllait
Kohë kur nëna do të mohojë fëmijët e saj
Në këtë kohë të pakohë..
Edhe ata që shohin do të dëshirojnë të ishin të verbër!!
Më tha mua:
Vërtet këta njerëz do të kthehen ne xhahilijet!..
Do të urrejnë..
Do të vrasin..
Do të largohen nga besimi i vërtetë..
Në çdo pëllëmbë toke do të besohen putat sërish!!
Dhe çdo vit do të kenë dy udhëtime.. drejt turpit:
Njëra në gjakun e viktimave!!..
Dhe tjetra në pusin e lotëve!!
Thashë: O zotëriu im
Këto profetësi i dija
Edhe para se të më prenit gjuhën
Dhe para se në sy të më thyenit lapsin!!
Këto profetësi i dija
Qëkur u bëra i huaj nga vetja
Dhe familja..
Dhe toka..
Që kur shkova për tu vrarë..
I dorëzuar..
Dhe në kaderin tim i detyruar!!
Këto profetësi i dija
Qëkur gdhiva pa marrë frymë
Ose e shihja atë
Ose e prekja atë
Ose e përjetoja atë
Debat mbi debat!!
Më tha mua:
A e largove shijen e hidhërimit!!..
Thash: Po!!
-A do të ngrihesh nesër?!
-Ndoshta!!
Më tha: Më shto edhe ca!!
Dhe unë nuk arrita!!
klevis2000
Muslimani krenar
Anetar/e # 2274
Shkruajtur më 19 Nëntor, 2003 13:57
--------------------------------------------------------------------------------
Profetësi të vjetra
Më tha mua
Ndërkohë që shkruante në fletoren e imagjinuar
Fytyra ime.. pa gojë!!:
ثshtë natë e frikshme..
Flladi shpërndan heshtjen mbi qytete
Do të mbyllë gojët e njerëzve
Do të pendohet kush flet edhe një fjalë
Me pendimin më të madh!!
Më tha mua
Dhe ai përgjon karvanin e njerëzve të lodhur
Që ecin pa qëllim.. gdhijnë pa strehë
Lëvizin si retë!!
Do të vijë koha kur njerëzit do të ikun nga vetja e tyre
Vëllai do të hajë mishin e vëllait
Kohë kur nëna do të mohojë fëmijët e saj
Në këtë kohë të pakohë..
Edhe ata që shohin do të dëshirojnë të ishin të verbër!!
Më tha mua:
Vërtet këta njerëz do të kthehen ne xhahilijet!..
Do të urrejnë..
Do të vrasin..
Do të largohen nga besimi i vërtetë..
Në çdo pëllëmbë toke do të besohen putat sërish!!
Dhe çdo vit do të kenë dy udhëtime.. drejt turpit:
Njëra në gjakun e viktimave!!..
Dhe tjetra në pusin e lotëve!!
Thashë: O zotëriu im
Këto profetësi i dija
Edhe para se të më prenit gjuhën
Dhe para se në sy të më thyenit lapsin!!
Këto profetësi i dija
Qëkur u bëra i huaj nga vetja
Dhe familja..
Dhe toka..
Që kur shkova për tu vrarë..
I dorëzuar..
Dhe në kaderin tim i detyruar!!
Këto profetësi i dija
Qëkur gdhiva pa marrë frymë
Ose e shihja atë
Ose e prekja atë
Ose e përjetoja atë
Debat mbi debat!!
Më tha mua:
A e largove shijen e hidhërimit!!..
Thash: Po!!
-A do të ngrihesh nesër?!
-Ndoshta!!
Më tha: Më shto edhe ca!!
Dhe unë nuk arrita!!
Re: Kendi i krijimeve te reja
klevis2000
Muslimani krenar
Anetar/e # 2274
Shkruajtur më 19 Nëntor, 2003 13:58
--------------------------------------------------------------------------------
Shumë larg je o atdheu im
Pas diellit
Larg je ti nga pamja dhe dëgjimi im
Por unë të shoh..
I shoh yjet e qiellit tënd të kaltërt..
Dhe yjet bien njëri pas tjetrit
Kuajt e tu!! Presin kalorësin e mëshirës
Dhe dëgjoj zërin tëndë të mërzitur..
Shushurimen e pëllumbit të burgosur!
Më kujton mua..
Me plagët e djeshme!
Dhe vdekjen time jashtë kohës!!
Ti je i mërzitur si unë
Si dega që është tharë.. para se të dalin frytat
I mërzitur si fëmija i varfër në festë..
Pa tesha!
Pa lojra!
Pa ëmbëlsira!!
I mërzitur si nëna që pyet të shpëtuarit..
Për fëmijët e saj të vrarë!!
Prandaj o atdhe.. që vazhdon të qëndrosh..
Në zemren time, në brendinë time
Le të mbetet deri në udhëtimin e fundit një këngë!..
Në buzët e mia
Ti ke arsye
Unë do të vij tek ti..
Që ta ndaj kafshatën e hidhur
Unë do të vij, ngase vdekja
ثshtë më e mëshirshme se të afërmit
Nëse më urrejnë mua..
Nëse më akuzojnë për largim..
Nëse urrejnë miqtë e mi të vdekur..
Të nënshtruar, të zënë rob!!
Unë do të vij tek ti..
Që të jetoj në krahrorin tënd..
Qoftë edhe mbrapa diellit e mureve..
Gjithë jetën!!
klevis2000
Muslimani krenar
Anetar/e # 2274
Shkruajtur më 19 Nëntor, 2003 13:58
--------------------------------------------------------------------------------
Shumë larg je o atdheu im
Pas diellit
Larg je ti nga pamja dhe dëgjimi im
Por unë të shoh..
I shoh yjet e qiellit tënd të kaltërt..
Dhe yjet bien njëri pas tjetrit
Kuajt e tu!! Presin kalorësin e mëshirës
Dhe dëgjoj zërin tëndë të mërzitur..
Shushurimen e pëllumbit të burgosur!
Më kujton mua..
Me plagët e djeshme!
Dhe vdekjen time jashtë kohës!!
Ti je i mërzitur si unë
Si dega që është tharë.. para se të dalin frytat
I mërzitur si fëmija i varfër në festë..
Pa tesha!
Pa lojra!
Pa ëmbëlsira!!
I mërzitur si nëna që pyet të shpëtuarit..
Për fëmijët e saj të vrarë!!
Prandaj o atdhe.. që vazhdon të qëndrosh..
Në zemren time, në brendinë time
Le të mbetet deri në udhëtimin e fundit një këngë!..
Në buzët e mia
Ti ke arsye
Unë do të vij tek ti..
Që ta ndaj kafshatën e hidhur
Unë do të vij, ngase vdekja
ثshtë më e mëshirshme se të afërmit
Nëse më urrejnë mua..
Nëse më akuzojnë për largim..
Nëse urrejnë miqtë e mi të vdekur..
Të nënshtruar, të zënë rob!!
Unë do të vij tek ti..
Që të jetoj në krahrorin tënd..
Qoftë edhe mbrapa diellit e mureve..
Gjithë jetën!!
RecurrentDream
Forumium praecox
Re: Kendi i krijimeve te reja
London_GirL
I/e sapoardhur
Anetar/e # 5839
Shkruajtur më 19 Nëntor, 2003 13:23
--------------------------------------------------------------------------------
NATE ME SHI
Ah sonte ky shi
e shtojne lotet e mi
se ty ste kam prane
te puth,te them nje fjale
Ah sonte kto re
yjet i mbuluan
me kend te kaloj naten
apo me shiun duke vajtuar
Perse o perendi
kerko lote nga une
apo me fatin tim te hidhur
ti nuk ngopesh kurr
Perse o nate e erret
qiellin e mbulove
yjet mi rrembeve
zemren ma shkaterrove
Cfare te mbaj mend syt e mi
nje erresir te shkretuar
apo vetem lotin qe kullon
dhe doren duke shkruar.
--------------------
jam e zhytur ne mendime
e shof kohen qe kalon
po cfaj ka kjo zemra ime
qe vetem ty te dashuron
London_GirL
I/e sapoardhur
Anetar/e # 5839
Shkruajtur më 19 Nëntor, 2003 13:23
--------------------------------------------------------------------------------
NATE ME SHI
Ah sonte ky shi
e shtojne lotet e mi
se ty ste kam prane
te puth,te them nje fjale
Ah sonte kto re
yjet i mbuluan
me kend te kaloj naten
apo me shiun duke vajtuar
Perse o perendi
kerko lote nga une
apo me fatin tim te hidhur
ti nuk ngopesh kurr
Perse o nate e erret
qiellin e mbulove
yjet mi rrembeve
zemren ma shkaterrove
Cfare te mbaj mend syt e mi
nje erresir te shkretuar
apo vetem lotin qe kullon
dhe doren duke shkruar.
--------------------
jam e zhytur ne mendime
e shof kohen qe kalon
po cfaj ka kjo zemra ime
qe vetem ty te dashuron
RecurrentDream
Forumium praecox
Re: Kendi i krijimeve te reja
London_GirL
I/e sapoardhur
Anetar/e # 5839
Shkruajtur më 19 Nëntor, 2003 13:24
--------------------------------------------------------------------------------
Fati i hidhur
nen shiun e embel
isha tu lotu
po mendoja per ty i dashur
si te kam tradhetu
me beso ti mua
nuk desha te lendoj
fati ishte i hidhur i dashur
prandaj nga jeta me largoj
nuk desha te tradhetoj
te lija te pikelluar
por tek nje varr i ri
zoti emrin tim kishte shkruar
ju luta zotit i dashur
ju luta si femi
qe zyt e tu te zjarrt
mos te shofin tragjedi
zoti syt i mbylli
vdekjen nuk e pa
qe erdhi me mori
dhe ty vetem qe la
te dish ti i dashur
un prap te dua
ne ferr e ne parajse
je gjithcka per mua
dy lule te varri
te lutem mi sill
dhe ajo qe do te kete tani
uroj qe mos te kete fatin tim
--------------------
jam e zhytur ne mendime
e shof kohen qe kalon
po cfaj ka kjo zemra ime
qe vetem ty te dashuron
--------------------------------------------------------------------------------
London_GirL
I/e sapoardhur
Anetar/e # 5839
Shkruajtur më 19 Nëntor, 2003 13:24
--------------------------------------------------------------------------------
Fati i hidhur
nen shiun e embel
isha tu lotu
po mendoja per ty i dashur
si te kam tradhetu
me beso ti mua
nuk desha te lendoj
fati ishte i hidhur i dashur
prandaj nga jeta me largoj
nuk desha te tradhetoj
te lija te pikelluar
por tek nje varr i ri
zoti emrin tim kishte shkruar
ju luta zotit i dashur
ju luta si femi
qe zyt e tu te zjarrt
mos te shofin tragjedi
zoti syt i mbylli
vdekjen nuk e pa
qe erdhi me mori
dhe ty vetem qe la
te dish ti i dashur
un prap te dua
ne ferr e ne parajse
je gjithcka per mua
dy lule te varri
te lutem mi sill
dhe ajo qe do te kete tani
uroj qe mos te kete fatin tim
--------------------
jam e zhytur ne mendime
e shof kohen qe kalon
po cfaj ka kjo zemra ime
qe vetem ty te dashuron
--------------------------------------------------------------------------------
RecurrentDream
Forumium praecox
Re: Kendi i krijimeve te reja
London_GirL
I/e sapoardhur
Anetar/e # 5839
Shkruajtur më 19 Nëntor, 2003 13:25
--------------------------------------------------------------------------------
kte qe perjetoj
vetem un e di
sa shum kjo zemra ime
qan ne heshtje per ty
pse te besova ty
nuk e di as vete
nuk e kuptoj kurr
se si me le te mjere
der dje me thoje te dua
dhe sot thua do ndahem
me thua ca aresye
oh zot cfare er ty permendur
kur te them pse me lendove
ti me thua me harro
si te harroj kur te dua
si te dashuroj me zemer te coptuar
sa veshtir qenka te jetosh
te vuash ne shpirt per ate qe do
te kesh dhimbje qe nuk sherohen
te thuash te dua,dhe mos te degjohet
nen driten e henes
nen driten e henes
ulur permbi shkalle
isha un e ulur
e ulur duke qare
po qaja per kte fat
qe zoti ma dhuroj
po qaja dhe per ket
qe un akoma jetoj
perse te jetoj
kur dua te vdes
ate qe desha me shum
zoti e coj ne nje tjeter jete
a e kuptoni njerz
se un shum po vuaj
apo nuk e dini fare
cdo te thot i tmerruar
perse o perendi
me len per mbi shkalle
sme con atje ku dua
ku zemra ska vaj
perse o nat e erret
me mua qendron
perse nuk e zbardh veten
por me mua rrin evajton
po ty o nat e shkrete
kush te ka lenduar
apo yjet e qiellit
me ty jane zemeruar
Hena e djelli
jan gjithmone me ty
yjet jan zemeruar
por ste thon dot lamtumire.
--------------------
jam e zhytur ne mendime
e shof kohen qe kalon
po cfaj ka kjo zemra ime
qe vetem ty te dashuron
--------------------
London_GirL
I/e sapoardhur
Anetar/e # 5839
Shkruajtur më 19 Nëntor, 2003 13:25
--------------------------------------------------------------------------------
kte qe perjetoj
vetem un e di
sa shum kjo zemra ime
qan ne heshtje per ty
pse te besova ty
nuk e di as vete
nuk e kuptoj kurr
se si me le te mjere
der dje me thoje te dua
dhe sot thua do ndahem
me thua ca aresye
oh zot cfare er ty permendur
kur te them pse me lendove
ti me thua me harro
si te harroj kur te dua
si te dashuroj me zemer te coptuar
sa veshtir qenka te jetosh
te vuash ne shpirt per ate qe do
te kesh dhimbje qe nuk sherohen
te thuash te dua,dhe mos te degjohet
nen driten e henes
nen driten e henes
ulur permbi shkalle
isha un e ulur
e ulur duke qare
po qaja per kte fat
qe zoti ma dhuroj
po qaja dhe per ket
qe un akoma jetoj
perse te jetoj
kur dua te vdes
ate qe desha me shum
zoti e coj ne nje tjeter jete
a e kuptoni njerz
se un shum po vuaj
apo nuk e dini fare
cdo te thot i tmerruar
perse o perendi
me len per mbi shkalle
sme con atje ku dua
ku zemra ska vaj
perse o nat e erret
me mua qendron
perse nuk e zbardh veten
por me mua rrin evajton
po ty o nat e shkrete
kush te ka lenduar
apo yjet e qiellit
me ty jane zemeruar
Hena e djelli
jan gjithmone me ty
yjet jan zemeruar
por ste thon dot lamtumire.
--------------------
jam e zhytur ne mendime
e shof kohen qe kalon
po cfaj ka kjo zemra ime
qe vetem ty te dashuron
--------------------
London_GirL
Primus registratum
Re: Kendi i krijimeve te reja
Bish e Frikshme
sa cudi kur ecen rruges
fare koken nuk e kthen
nje trishtim i yti o jete
ne zemer shum me vret
me duket se ste kam
me duket se ste dua
po po ashu me duket
kurr ste kam deshiruar
eshte e veshtir te mohoj
por fare nuk te dua
je ti ajo,je ti
qe ter kohen me bere te vuaj
me mos me prek ne zemer
mos me ngjall me shprese ne shpirt
nuk e dua as nje se dua
me ler te fluturoj e lire
buzeqeshja me sme duhet
ajo ishte vetem mashtrim
me nuk i duroj ato jo nuk i duroj
se mua me dhan hidherim
te thash se sdua as gje nga ti
me ler keshtu sic jam
sdua as gje sdua
me ler te qete,ne heshtje te vuaj
valle ishalla ngopesh
me trishtimin tim
valle ishalla zbukurohesh
me vuajtjen ne shpirtin tim
ti je e cmendur
se me un ste dua
bej cfare te duash
syrin jo sma vret me mua
jam mesuar me te gjitha
me te gjitha ato qe me dhe
mos kujto se me ben me shum te vuaj
nese vuajtje me shum me jep
zemra eshte ber dru
fare nuk bertet
sa do e rende te jete
jo jo as gje me tashme se vret.
ah ty o jete
fare nuk te dua
behu e cmendur ti behu
jo sme ben dot te dua.
valle kur do vi ajo dite
qe nga ti te largohem
te them se je bish e frikshme
pastaj me buzeqeshje te largohem.
Bish e Frikshme
sa cudi kur ecen rruges
fare koken nuk e kthen
nje trishtim i yti o jete
ne zemer shum me vret
me duket se ste kam
me duket se ste dua
po po ashu me duket
kurr ste kam deshiruar
eshte e veshtir te mohoj
por fare nuk te dua
je ti ajo,je ti
qe ter kohen me bere te vuaj
me mos me prek ne zemer
mos me ngjall me shprese ne shpirt
nuk e dua as nje se dua
me ler te fluturoj e lire
buzeqeshja me sme duhet
ajo ishte vetem mashtrim
me nuk i duroj ato jo nuk i duroj
se mua me dhan hidherim
te thash se sdua as gje nga ti
me ler keshtu sic jam
sdua as gje sdua
me ler te qete,ne heshtje te vuaj
valle ishalla ngopesh
me trishtimin tim
valle ishalla zbukurohesh
me vuajtjen ne shpirtin tim
ti je e cmendur
se me un ste dua
bej cfare te duash
syrin jo sma vret me mua
jam mesuar me te gjitha
me te gjitha ato qe me dhe
mos kujto se me ben me shum te vuaj
nese vuajtje me shum me jep
zemra eshte ber dru
fare nuk bertet
sa do e rende te jete
jo jo as gje me tashme se vret.
ah ty o jete
fare nuk te dua
behu e cmendur ti behu
jo sme ben dot te dua.
valle kur do vi ajo dite
qe nga ti te largohem
te them se je bish e frikshme
pastaj me buzeqeshje te largohem.
London_GirL
Primus registratum
Re: Kendi i krijimeve te reja
ALROSS ahhhahhahha ishalla nu jom anej kur ta morin stuhite ate /pf/images/graemlins/laugh.gif
mi lalo keto jan gjona qe ti sjell jeta dhe mbeten kujtime te shkuera edhe pse nje kohe i kemi vuajtur rende, por do na vij koha dhe ne te buzeqeshim nje dite noshta
te pakten ashu enderojm,edhe nese nuk ndodh noj her, ne ender jeton ate qe don ta kesh realitet.
hape shpirtin e kristalt dhe mos hesht
me thuaj cfare te mban zemra e ARTE
me thuaj cfare ndien
mos i mbyll syte kur duhet te shofesh se cfare po te kalon prane
mos i mbyll o hena ime se RETE do te shduken dhe QIELLI do te DAL
mos rri duke vuajtur per ate te shkreten dashuri
hap syte o engjell i bardhe dhe shif
lufto per lumturine e zemres tende
lufto per dashurine e vertet
per ate qe do te doje ne jete
kurr mos qorto ate qe te mashtroi
te beri driten erresire, te beri zemren cop e therrime
te vrau thelle ne shpirt si kafshe e eger e uritur per te ngrene
lere ate te gezoj lezetin e tij,shpirti yt sesht krijuar me poshtersi
zoti mekatet si haron , here do kur ja kujton
do ti vije koha dhe atij,te fundoset ne dete te zi.
po ti o shpirt engjellor mos hesht,mos e trishto naten
mos ja prish ndricimin henes
gezoje ngrohtesine e qiellit,se sesht i akullt si me par
gezoje diten dhe rrezet me shpirtin tend te kristalt
buzeqesh kur hena ndrit ne perendim
gezoje mengjesin e bukur me plot lulezim
ALROSS ahhhahhahha ishalla nu jom anej kur ta morin stuhite ate /pf/images/graemlins/laugh.gif
mi lalo keto jan gjona qe ti sjell jeta dhe mbeten kujtime te shkuera edhe pse nje kohe i kemi vuajtur rende, por do na vij koha dhe ne te buzeqeshim nje dite noshta
te pakten ashu enderojm,edhe nese nuk ndodh noj her, ne ender jeton ate qe don ta kesh realitet.
hape shpirtin e kristalt dhe mos hesht
me thuaj cfare te mban zemra e ARTE
me thuaj cfare ndien
mos i mbyll syte kur duhet te shofesh se cfare po te kalon prane
mos i mbyll o hena ime se RETE do te shduken dhe QIELLI do te DAL
mos rri duke vuajtur per ate te shkreten dashuri
hap syte o engjell i bardhe dhe shif
lufto per lumturine e zemres tende
lufto per dashurine e vertet
per ate qe do te doje ne jete
kurr mos qorto ate qe te mashtroi
te beri driten erresire, te beri zemren cop e therrime
te vrau thelle ne shpirt si kafshe e eger e uritur per te ngrene
lere ate te gezoj lezetin e tij,shpirti yt sesht krijuar me poshtersi
zoti mekatet si haron , here do kur ja kujton
do ti vije koha dhe atij,te fundoset ne dete te zi.
po ti o shpirt engjellor mos hesht,mos e trishto naten
mos ja prish ndricimin henes
gezoje ngrohtesine e qiellit,se sesht i akullt si me par
gezoje diten dhe rrezet me shpirtin tend te kristalt
buzeqesh kur hena ndrit ne perendim
gezoje mengjesin e bukur me plot lulezim
London_GirL
Primus registratum
Re: Kendi i krijimeve te reja
Po ti o yll i bukur
perse me shikon
me ato cepat e tu te art
nje shprese me ringjall
Perse del vec naten
e diten te kerkoj
mos valle jam e cmendur
apo po enderroj
Perse o yll i bukur
naten rri me mua
apo mo valle me
henen e qiellin je zemeruar
po ti o yll i bukur
nga mua cfare kerko
oms valle don te ngroh
apo ne zemer te te mbroj
Po ty o yll i bukur
miqesia ate mjafton
se nese eshte me shum
me fal por ste ndihmoj
Ty te shof vec naten
diten nuk te gjej
si te jetoj kjo zemer
apo dita tme behet terr
me mire ik qe tani
me dhimbje mos me shto
ti dukesh vetem naten
e diten nuk te shof
Po ti o yll i bukur
perse me shikon
me ato cepat e tu te art
nje shprese me ringjall
Perse del vec naten
e diten te kerkoj
mos valle jam e cmendur
apo po enderroj
Perse o yll i bukur
naten rri me mua
apo mo valle me
henen e qiellin je zemeruar
po ti o yll i bukur
nga mua cfare kerko
oms valle don te ngroh
apo ne zemer te te mbroj
Po ty o yll i bukur
miqesia ate mjafton
se nese eshte me shum
me fal por ste ndihmoj
Ty te shof vec naten
diten nuk te gjej
si te jetoj kjo zemer
apo dita tme behet terr
me mire ik qe tani
me dhimbje mos me shto
ti dukesh vetem naten
e diten nuk te shof
Djep
Forumium maestatis
Re: Kendi i krijimeve te reja
Titullin s'ia kam kontempluar ende...
Ne thelle fundosem lengaten
Dhe brengat varrosem nen dhe
Perbindshem kafshuam shtrengaten?
Sa dhimbje kumboi nder re!
U ngritem prej gjunjeve derrmuar
Dhe gjaku na rrodhi kercinjve
Sa shume, sa shume kish renduar
Mbi supe kjo heshtje jetime!
Pse s?ngritem ne krye me pare?
Nen zgjedhe kaq gjate si duruam?
Ku shkoi ?liria e vrare??
Po ?krah?t e keputur? ku shkuan?
U desh kaq shume kohe te kalonte
Se fundmi te kishim kuptuar;
Liria me ankth na kerkonte
Vete - vetes ia kishim mohuar.
As krahet s?na ishin keputur
Askush s?na pengoi fluturimin
Vec frika na mbante te strukur?
Sa vone e morem guximin!
Tash hedhim veshtrimin ne tutje
Hapesirat perkedhelim me sy
Vec endrra perkundim mbi supe
Dhe heshtje s?rendon me aty.
Ne qeshim tani, dhe lodrojme;
Ne kurre nuk kishim lodruar?
Nuk qenka e lehte te harrojme
Rinine qe kaluam pergjuar.
U dergjem, u rrudhem, u mplakem,
Por zemra na mbeti e re
Ne thelle fundosem lengaten
Dhe brengat varrosem nen dhe.
------------------------------------------------------------------------Maj, 2004.
Titullin s'ia kam kontempluar ende...
Ne thelle fundosem lengaten
Dhe brengat varrosem nen dhe
Perbindshem kafshuam shtrengaten?
Sa dhimbje kumboi nder re!
U ngritem prej gjunjeve derrmuar
Dhe gjaku na rrodhi kercinjve
Sa shume, sa shume kish renduar
Mbi supe kjo heshtje jetime!
Pse s?ngritem ne krye me pare?
Nen zgjedhe kaq gjate si duruam?
Ku shkoi ?liria e vrare??
Po ?krah?t e keputur? ku shkuan?
U desh kaq shume kohe te kalonte
Se fundmi te kishim kuptuar;
Liria me ankth na kerkonte
Vete - vetes ia kishim mohuar.
As krahet s?na ishin keputur
Askush s?na pengoi fluturimin
Vec frika na mbante te strukur?
Sa vone e morem guximin!
Tash hedhim veshtrimin ne tutje
Hapesirat perkedhelim me sy
Vec endrra perkundim mbi supe
Dhe heshtje s?rendon me aty.
Ne qeshim tani, dhe lodrojme;
Ne kurre nuk kishim lodruar?
Nuk qenka e lehte te harrojme
Rinine qe kaluam pergjuar.
U dergjem, u rrudhem, u mplakem,
Por zemra na mbeti e re
Ne thelle fundosem lengaten
Dhe brengat varrosem nen dhe.
------------------------------------------------------------------------Maj, 2004.