Re: Copeza mendimesh....
po lexoja copezat e meparshme te mendimeve dhe vura re se nje pjese e tyre ishin komunikime, nje pjese e mire ishin komunikime: copeza copeza, por ishin copeza mendimesh drejtuar diku. Kuptova ate qe mungon sot: ndjeshmerine, respektin per mendimin/ndjenjen e tjetrit, volitshmerine e heshtjes se te tjereve. Dikur ai qe te fliste ishte dhe ai qe te lexonte, dhe kjo qoshke ishte e jotja. Kush shkruante ne copeza mendimesh linte dicka te paperfunduar, nje mendim te paperpunuar hedhur diku, qe neser te mund te ktheheshe dhe ta vazhdoje aty ku e le. Nganjehere ishte dikush tjeter qe e bente kete si shtylla ime, nganjehere ishe po ti vete dhe perhere perceptoje gjeri ne lekure ndjeshmerine, respektin per mendimin/ndjenjen e tjetrit e volitshmerine e heshtjes se te tjereve.
Cope cope mendimet, e plote dashamiresia. C'bete me te o bisha te qyteteruara?
Tani mendimet humbasin tek rishiko shkrimin nga frika se mos dikush do vije te "zbuloje" komplekset e tua fshehur mes rreshtave.
Mjaft lexuat mes rreshtave, eshte thene plot dhe ne to!!!