Re: Copeza mendimesh....
Nuk kuptoj pesimizmin, mbi te gjitha kur rethanen e krijon vete. Nuk arrij dot ti pershkruaj keta njerez edhe pse rri bashke me ta. Ndoshta kerkojne keqardhje , ndoshta eshte sinjal i nje gjendje te renduar, i afron doren fjalen e mire, ne menyre te gabuar, nuk e di, por di vetem qe rri prane ne merzitjen e tyre, por prape nuk arrij te kuptoj pesimizmin, pse duhet te jete kaq i forte valle, nuk shikojne bukurine e nje te puthure, nje shikimi, nje buzeqeshje, thjesht fare thjesht. po po thjesht fare, apo nuk mjafton, pra nuk e kuptoj, jeta eshte aq e bukur thone, je ti qe nuk e shikon apo mbeten fjale te bukura te thena nga nje njeri qe shikon pas te shkuaren e tij!! Nuk e di nese arrita ti pershkruaj, ndokush do me thote bere lemsh gjithcka, e prishe, ndoshta nuk jane fjalet e duhura per te pershkruar ate qe shikoj dhe jetoj, por kjo eshte e bukura, "gjithkush kupton dhe shikon ate qe do".