Kur e pashe veten ne pasqyre sot ne mengjes, pervec nje dobesimi qe ka ardhur si rezultat i mungeses se oreksit, nuk vura re ndonje gje te jashtezakonshme ose te vecante. Nje krehje e flokeve, larja e fytyres dhe e dhembeve ishte e mjaftueshme. Megjithate perpara se te nisesha ne supermarket, harrova te hidhja nje veshtrim te fundit ne pasqyre. Per cudine me te madhe, vemendja qe po terhiqja me beri te mendoj se ndoshta me kishte «hipur nuri» (nuk e di nese e perdorni si shprehje). Kthehem ne shtepi dhe filloj te sistemoj ushqimet e blera. Kur futem ne tualet dhe hedh veshtrimin ne pasqyre, shtanga, nuk dija cfare te beja te qaja apo te qeshja. Vendosa te bej kete te fundit. Perpara se te nisesha ne supermarket, kisha ngrene nje domate te palare. Etiketen e kisha ngjitur ne lule te ballit, midis dy vetullave. Si nuk pati njeri te me thoshte nje fjale.