Re: ...de libertas ira!
Dik,
</font><blockquote><font class="small">Citim:</font><hr />
Kete debat vertet e ke bere dhe me mua tek tema Liria e ndergjegjes ne islam (a dicka e tille) para se te prishej teologjia por ike si i dhjere pasi te muanguan argumemtet, nuk solle asnje autoritet apo pe se dhe muslimane te tjere ishin kundra.
[/ QUOTE ]
Se pari njeriu gjykon sipas argumentave dhe jo se tha ky apo ai... Cdo njeri e kap nje gje gabim dhe nje gje mire. Njerezit e dijes kane bere gabime dhe keto dihen tashme...por gjeja e vetem qe i ka bashkuar njerezit e dijes ne Islam ka qene vetem kjo ide:
"Ata kane ndaluar ndjekjen e verbert dhe kane inkurajuar ndjekjen e argumentave. Ndjekja e nje opinioni te nje personi eshte ne rast nevoje kur nuk te arrijne argumentat, eshte si puna e ngrenjes se mishit te derrit kur nuk ka ushqim tjeter per te mbijetuar kur dihet se mishi i derrit eshte haram dhe mekat. Pra keta njerez kane ndaluar ndjekjen verbazi edhe ndaj vetes se tyre ne rradhe te pare, e kane bere obligim ndjekjen e argumentave sidomos ne rastin qe kundershton opinionin e tyre."
Te mos futemi ne detaje pse dijetaret gabojne,(se kjo eshte per arsye mos arritja e argumentave te ta, dhe jo se jane tifoze te vebert sic veprojne shume muslimane ditet e sotme) le te jape une ca argumenta:
1. Kur'ani
Hap lexo Kur'anin, Surah 2, Vargu 256: "Nuk ka dhune ne fe".
Ibn Hazmi per t'iu shmangur kritikimit thoshte se ky ajet eshte abroguar (kjo eshte teme me vete dhe shume e komplikuar qe ka shume diskutime dhe detaje me vete, por le mos te hyjme ne kete teme per momentin) dhe se ndeshkimi nuk kundershton Kur'anin.(Muhalla, vol. XI, f. 195) Sidoqofte, kjo thenie nuk eshte e vlefshme sepse dijetaret e Kur'ani kane bere shume te qarte se ky varg nuk eshte i abroguar.(Sujuti, Itkan, vol. II, f. 22-24 / Tafsir Ibn Kathir)
Ne asnje varg ne Kur'an nuk jepet ndeshkimi per ate qe le fene edhe pse permenden vargje ku njerezit lene fene. Thuhete vetem se do ndeshkohen ne jeten tjeter.
2. Suneti
Disa citojne Muslimin ne rastin e grupit te 'Ukalit dhe 'Urejnes qe braktisen fene. Por teksti ne vete indikon se shumica e juristeve i klasifikon ata si braktises se fese (murtadun) dhe luftues (muharibun). Termi braktises i fese, erdhi si rezultat se pervec krimive qe bene kunder njerezve (hiraba) ata gjithashtu lane Islamin.
Pra ky incident nuk ka te beje me braktisje por me krimin e tyre.
Nje citim tjeter eshte i Bukhari, Muslim, dhe Abu Daudit me hadithin: "Jeta e nje muslimani merret ne tre raste...." Po te lexosh Abu Dauidin ne versionin e tij te hadithit ky hadith jepet me fjale "nje qe braktis Islamin dhe largohet nga komuniteti" ( Bukhari, vol. XII, f. 169; Muslim, vol. XI, me komentimin e Nauauit, f. 89-90; Abu Daud, El-Sunen, vol. IV, f. 22-23.) Ne versioni e fundit ky person pershkruhet si nje "nje person qe la komunitetin e tij dhe del te luftoje kunder muslimaneve" (El-Sunen, komentimet mbi Bukharin, Muslimin, dhe Abu Daudin ,vol. IV, f. 223)
Per te baskhuar fjalet e ketij hadithi me fjalet e Kur'anit (Surah V, vargjet 33-34), Ibn Tejmije shpjegon se krimi ne kete hadith eshte hiraba (grabitje me arme). Ai mban qendrimin se ky eshte kuptimi i fjaleve ne versionin e pare, "ai qe le fene e tij...". Me kete kutpim, ky hadith nuk ka ndonje gje me braktisjen e vetem, dmth pa luftuar kunder muslimaneve si tradhtar. (Ibn Tajmije, El-Sarim el-Maslul, f. 315-396.)
Sidoqofte, ky hadith ka fjale shume te pergjithshme dhe te gjere sa qe perfshin nderrim feje nga nje te tjetra, duke implikuar ne fjale edhe nje jo-musliman qe behet musliman ose nje hebre qe behet krishter. Pra keto fjale kane perfkufizimin e tyre dhe nuk mund te merren pa iu bere kufi ne kuptime.
Ne te kundert, Bukhari dhe Muslim (Bukhari, me komentimin Ibn Haxhar, vol. IV, f. 77, dhe vol. XIII, f. 170) tregojne per "nje arab (beduin) qe pasi pranoj Islamin, dhe kerkonte qe profeti t'ia jepte prape ate qe ai i kishte dhene per tre dite me rradhe." Tregimi thote se ky personi e la Medinen pa ndeshkim. Pra kjo ishte braktisje feje pa ndeshkim se kutpohet nga fjalet se beduini kerkonte te kthehej ne fene e tij te vjeter, ose te pakten te linte Islamin. (Ibn Haxhar, Fath el-Bari: gjithashtu Nauaui ne komentimin e tekstit te Muslim, vol.
IX, f. 391, ku ai citon Kadi 'lyaddh, nje jurist i mirenjohur, duke thene se ky beduin ishte sigurisht nje qe kishte braktisur fene. Sipas Zamakhshari, cituar ne Fath el-Bari, emri i ketij beduini ishte Kais ibn Hazim (ndoshta el-Minkari)).
3. Pasuesit e Shokeve te Profetit
Ibrahim el-Nekh'i (v.95 H) dhe Sufjan el-Theuri (v.161 H) mbanin mendimin se ai qe braktis fene duhet ftuar perseri ne Islam dhe nuk duhet ndeshkuar kurre me vdekje.(Ibn Tejmije, f. 318. Mughni, vol. VIII, f. 126; Shu'rani, Mizan, vol. II, f. 134.)
Baxhi, nje jurist Maliki, e ka bere shume te qarte se braktisja e fese eshte "nje mekat per te cilin nuk ka ndeshim had (te caktuar)."(Baxhi ne komentimin e El-Muata', vol. V, f. 282. Baxhi nderroi jete ne vitin 494 H)
Perfundimisht, Ibn Tejmije thote kategorikisht se ndeshkimi per braktisje feje eshte ndeshkim ta'zir (jo i caktuar, por caktohet sipas situates dhe gjykatesit).(Ibn Tejmije, El-Sijasat el-Shar'ija, p. 124.)
Konkluzioni
Ndeshkimi i braktisjes eshte tazir dhe jo had. Tazir jepet sipas situates. Pra ne rastin e braktisjes dhe tradhtise se komunitetit duke pasuar me komplotim kunder muslimaneve. Ndeshkimi tazir do te thote se ne disa raste nuk ka ndeshkim fare si ne rastin e vetem braktisjes per arsye ideje si ne rastin e beduinit mbeshtetetur edhe ne opinionin e Ibrahim en-Nakhit dhe Sufjan el-Theurit.
Per te permbledhur, Kur'ani nuk pershkruan ndonje ndeshkim per ate qe braktis fene. Profeti nuk ndeshkoi me vdekje ndonje person per kete arsye te vetme (rasti i beduinit). Disa shoke te profetit e kuptuan kete si nje mekat te madh per te cilin ka ndeshkim tazir (sipas vendimit te gjykatesit dhe situates). Disa tabi'in kishin opinionin se njeriu qe braktis fene duhet ftuar perseri ne islam dhe nuk duhet kurre ndeshkuar.
P.S. Te lexosh thenien e Sufjan el-Theurit per dijen dhe ndalimin e pasimit te verber, do mahnitesh me mprehtesine e ketij personi.
Shenim: Dik, keta qe permenda me larte jane disa njerez me peshe ne dije... Kush ka ca njohuri ne dije i referohet ketyre njerezve per shpjegim. Nuk e di te mjaftojne ty si citime dhe autoritete...? Po te pyes nqs di gje nga shkenca dhe njerezit e dijes qe ia vlen te studiosh ne Islam... se nuk kerkohet dija ne thashetheme.