Aquarius
Valoris scriptorum
duhet ta arsyetosh tjetri qe tha per banalitetin e albforumit
ky i juaji nuk eshte arsyetim i vertete.
try more.
si do te ishte bota pa femra
- Thread starter Sweety el
- Data e fillimit
duhet ta arsyetosh tjetri qe tha per banalitetin e albforumit
ky i juaji nuk eshte arsyetim i vertete.
try more.
dahlia
Grupi i të çmëndurve!
Ke e drejte ne arsyetimin tend ..po te merr rrjedha me vete ..dhe ..i futesh me not zhyt pastaj
Kjo nuk do te thote qe e banalizuan dhe i prishem imazhin AF ? apo e kam gabim?..nejse ..secili mendon me koken e vet.
jo nuk eshte pune imazhi, ka ca rregulla qe lexohen ne fillim kur futesh ne Af te cilat duhen respektuar!
Aquarius
Valoris scriptorum
Nuk shoh banalitet..dhe nuk mund te arsyetoj per dicka qe mua nuk me duket e tille .
Gjerat ose fjalet jane relative ne jete .....
ata e kane fjalen per banalitetin qe tha joetisti se do ti bente me dore tavolines dhe qe ti e vazhdove me tej biseden.
ky eshte banalitet dhe nuk mohoet
dr love
Locus omnem
Aquarius
Valoris scriptorum
ore,une e pranoj ate qe them por ti mos e fshij veten tende.
Aquarius
Valoris scriptorum
por po i hodhe uje me lende kimike,iken e zeza.
dr love
Locus omnem
Denimi
U denuan mendime ndjenja dhe njerez
U denua edhe Koka-Kola me saksofonin
U denuan kenge drama e romane
U denua edhe heshtja me trishtimin
U denua e veçanta dhe intimja
U denua meshira dhe e bukura
U denua çka ishte me njerezorja
U denuan gjithe iluzionet e humbura
Por njeriu nuk e vrau veten
Dhe priti
U denuan mendime ndjenja dhe njerez
U denua edhe Koka-Kola me saksofonin
U denuan kenge drama e romane
U denua edhe heshtja me trishtimin
U denua e veçanta dhe intimja
U denua meshira dhe e bukura
U denua çka ishte me njerezorja
U denuan gjithe iluzionet e humbura
Por njeriu nuk e vrau veten
Dhe priti
dr love
Locus omnem
William Shakespeare
Soneti XLVI
Sytë e mi dhe zemra janë në luftë të rreptë;
Se kush do ta fitojë nurin tënd të rrallë,
Sytë ia mohojnë zemrës këtë të drejtë,
As zemra syve këtë thesar s’ua fal.
Zemra kërkon të të ketë në gji,
Kthinë ku s’depërtojnë sytë e kulluar,
Por sytë nuk pranojnë kurrsesi
Që t’u shpëtojë ky thesar i çmuar.
Në një kuvend aherë na u mblodhën
Mendimet këtë punë për ta shoshitur,
Se ç’do t’u jepej palëve vendosën,
Syve të kulluar dhe zemrës së zhuritur:
Syve t’u falin gjithë bukurinë,
Zemrës të zemrës sate dashurinë.
Pa femra nuk do shkruheshin keto mrekulli...
