Mbreti Zog gjeneralëve grekë: Nëse prekni kufirin shqiptar do bashkohem me Enver Hoxhën
Gjithmonë kanë ekzistuar pikëpyetjet pse Ahmet Zogu nuk tentoi të bënte asnjë kryerengritje për tu rikthyer në pushtet pas vitit 1944. në shënimet dhe dëshmitë e tij oficeri më i afërt i Mbretit Hysen Selmani i jep përgjigje kësaj pyetje. Sipas dëshmive të ofruara prej tij Zogut gjatë qëndrimit në Egjypt iu ofrua disa herë alternativa për të përmbysur sistemin komunist me kryerengtije popullore, por ai nuk pranoi duke e parë këtë gjë si një gabim për momentin kohor, kur sipas tij Greqia fqinje vazhdonte të shfaqte hapur dëshirën për aneksimin e të ashtuquajturit vorio-epir. Zogu kërkonte më parë garancinë e fuqive të mëdha, garanci që ai se kishte për të ndërhyrë kundër regjimit komunist. Në këtë kontekst Zogu refuzon gjeneralët grekë që shkuan në Kajro për ti kërkuar ndihmë kundër komunistëve në Greqi. Zogu tha se kjo ishte punë e Greqisë por nëse tentohej të prekej kufiri shqiptar ai do të vinte forcat e tij në shërbim të Enver Hoxhës.</p>
STAMBOLL, 30 TETOR1945</p>
Madhëria e Tij Mbreti Zog I, i dërgon një urdhër udhëzimesh kolonel Hysen Selmanit në Legatën Shqiptare në Stamboll. Letra përmban këto shënime:</p>
“I dashur kolonel. Raportet tuaja i kam marrë dhe megjithëse u mungojnë hollësirat. Më vjen shumë keq Mër veprimet që po bëhen në vendin tonë. Të kishin qenë të bashkuar shqiptarët, çështja e Shqipërisë nuk do t’u bisedonte rishtazi “ex -nuovo”. Përpara gjendjes së sotme do të na duhet në një anë për të siguruar indipendencën dhe integritetin e Shqipërisë dhe në anën tjetër për t’ u përpjekur të sjellim bashkimin kombëtar për shpëtimin e vendit nga turbullimet dhe anarkia e sotme prandaj: 1-Deri sa Greqia të vazhdojë të kërkojë tokat tona nuk mund të bëhet asnjë bashkëpunim me ta. Propozimet që i përkasin kësaj pike, nga cilado anë që këto të na bëhen, nuk duhet të pranohen para se Greqia të deklarojë zyrtarisht se do të heqë dorë nga kërkesat e saj mbi Shqipërinë e Jugut të cilën ajo e quan “Epir i Veriut.” 2-Vetëm pasi të sigurohet indipendenca dhe integriteti i Shqipërisë, në një mënyrë a në një tjetër, atëherë pas një kohe relativisht të gjatë dhe të vështirë do të na lipset të përpiqemi për shpëtimin e Atdheut nga anarkia e sotme. Sot për sot, nuk shoh ndonjë rrugë tjetër veçse të gjejmë ndonjë mënyrë të përshtatshme që të hyni në marrëdhënie me ata që ndodhen në male si: Gjon Marka Gjoni, Muha;rem Bajraktari, Fiqiri Dinja, Hysni Dema e të tjerë në Veri dhe në Jug pa përjashtim. Këta lipset t’i ruajnë forcat e tyre dhe duke harruar diferencat e kaluara dhe tendencat politike, të bashkuar sa më tepër të presin rastin e volitshërn. Po kështu lipset të veprohet me ata që janë në Itali dhe në Greqi. Ky lipset të jetë qëndrimi juaj derisa të merrni instruksione të reja. E di mirë se kundrejt ngjarjeve që po bëhen në Shqipëri, ky inaktivitet është i rëndë, por kështu e kërkon interesi i Atdheut. Nuk duhet harruar se Atdheu është mbi të gjitha e të na mbani në korent me ngjarjet dhe veçanërisht të na lajmëroni mbi të parin që ekzekutohet apo që persekutohet. Me këtë rast ju dërgoj të falat e përzemërta.”</p>
Parmoor – Hause – 2 6-Tetor-1945 ZOGI</p>
Bëhet fjalë se grekët na kishin bërë shumë propozime: si grekët nacionalistë edhe Qeveria për një bashkëpunim kundër komunizmit në Greqi dhe në Shqipëri e ky propozim nuk u pranua prej Madhërisë së Tij Mbretit Zog I. Ky propozim na u bë si mua ashtu dhe Xhaxhulit.</p>
STAMBOLL, 8 NËNTOR 1945</p>
Përfaqësuesit e Shteteve të Bashkuara të Amerikës dhe të Britanisë së Madhe u tërhoqën nga Shqipëria. Ky është një gabim politik dhe patriotik që bënë dirigjentët e Qeverisë komuniste shqiptare kundër Anglo-Saksonëve. Ata, në vend që të kërkonin përkrahjen e ndihmat e tyre për rimëkëmbjen e popullit të varfër nga evolucioni i tmerrshëm rreth 4 viteve; i përzunë në shenjë armiqësore. Një veprim i tillë, vërtetësisht nuk qartësohet. Arsyeja e këtij veprimi mbetet në errësirë dhe është e padalluar. Shqipëria akoma ndodhet në një anarki të tmerrshme, sepse përditë vërtetohen ekzekutime, burgime, internime. Pothuaj është një situatë e dhimbshme që nuk pajtohet me njerëzimin. Dhe ne nuk kuptojmë se pse bëhen këto masakra në popull, pavarësisht se nuk ka asnjë rezistencë që t’i trondisë fituesit nacional-çlirimtarë. Përkundrazi, kjo e ndihmon fort megalomaninë greke në kërkesat e “Vorio – Epirit.” Nga ana tjetër, të gjithë nacionalistët i bashkon fakti me ata që mbrojnë interesat e indipendencës dhe të integritetit shqiptar. Sot, dua të them se asnjë hap nuk bëhet kundër regjimit të Tiranës. Tanimë, edhe qëndrimi i një pjese nacionaliste që kanë mbetur akoma nëpër malet e Shqipërisë, nuk ka asnjë dobi përveç se shtohen vuajtjet e tyre. Dëmtimet që mund të shkaktojnë në popull janë të mëdha, sepse duket se nuk është koha e një aksioni kundër komunizmit. Kuptohet se pa patur sigurimet, siç na urdhëron Madhëria e Tij Mbreti Zog, se grekët nuk kanë hequr dorë nga kërkesat e Shqipërisë së Jugut, asnjëherë nuk do t’ia mbërrijnë atij ëndërrimi të pavend, vetëm se po shkaktojnë një armiqësi në mes të dy popujve miq. Emigrata shqiptare, si në Itali po ashtu në Greqi, ka mbetur në frikësime të mëdha. Frika është se mos t’i dorëzojnë pasi kërkesat e Titos, bëhen pa masë si për jugosllavët ashtu për Shqiptarët që t’i dorëzojnë se janë kriminelë lufte. Ka shumë mundësi që t’i dorëzojnë. Kur na lajmërojnë’ se Mit’hat Frashërin dhe Ali Këlcyrën i kanë arrestuar në Itali, është fiito ///////se mos t’i dorëzojnë tek komunistët. Eshtë kjo arsyeja, që Mbreti Zog ka urdhëruar Ministrin fuqiplotë në Turqi Asaf Xhaxhulin që të bëjë demarshet pranë autoriteteve anglo-amerikane, për t’ i lënë të lirë dhe të japë çdo garanci për ta. Mbreti Zog menjëherë ndërhyri vetë pranë Qeverisë Britanike që mos të pësojnë ndonjë rrezik këta nga kërkesat komuniste. Të lihen në kampe të lirë, ose t’i tërheqë në Angli ose të marshojnë në Egjipt pranë Madhërisë së Tij Mbretit Faruk që të shkojnë në Egjipt. Po, ashtu u bënë hapa edhe pranë Qeverisë italiane. Tani, prej atyre që patën mbetur në male, pjesa më e madhe u tërhoqën dhe kaluan në Greqi si: Fiqri Dinja, Hysni Dema, Muharrem Bajraktari, Abaz Ermenj’ e të tjerë. Pothuaj se afër 300 vetë dolën bashkë me këta në Greqi, sepse ishte i pamundur sigurimi i ushqimeve në Shqipëri pa u diktuar prej agjentëve komunistë. Në ndeshje janë bërë edhe shumë vrasje dhe dëme në popull prej komunistëve. Tani është një pjesë tepër e vogël, por pa asnjë veprimtari. Ata hyjnë e dalin, por jo ndonjë dobi vetëm se kanë qëllim me marrë ndonjë informatë mbi pozitat e soviteve në vendet strategjike.</p>
EGJIPT – KAIRO, 12 MAJ 1946</p>
Madhëria eTij Mbreti Zog I,u drejtoi këtë mesazh gjithë bashkatdhetarëve shqiptarë brenda e jashtë:</p>
“Vëllezër e motra shqiptarë: Tani u bënë 34 vjet që Atdheu i ynë i dashur ka fituar Pavarësinë e vet. Por u mbushën 7 vjet që kjo Pavarësi ka mbetur një Ijalë e thatë që përvëlon zemrat e gjithë shqiptarëve të vërtetë. Provë e gjallë janë patriotët që po vuajnë në mërgim e nëpër kombe, përjashta e përbrenda Atdheut. Por, edhe nëpër burgje janë me mijëra të pafajshëm, jo për tjetër po prej dashurisë për Lirinë e vendit e të popullit të tyre. Vetëm se nuk duhet të dëshpërohemi kurrë. Se zjarri i kësaj dashurie dhe besim i ngulët s’ka për t’u shuar kurrë ndër zemrat tona. Kjo bëhet për një ringjallje sa më shpejt të Shqipërisë sonë të pavarur të cunguar e të lumtur që ta gëzojnë shqiptarët të gjithë e vetëm shqiptarët në Liri e të bashkuar në flakën e shenjtë të një vëllazërie kombëtare të bukur që të jetë e kulluar dhe e panjollë. Ashtu siç po e ndieni e po e tregoni sot ju vetë, aty në mes të gjithë atyre mjerimeve. Rroftë Shqipëria! </p>
Kairo, 12 Maj 1946, ZOGI</p>
ALEKSANDRI, 30 GUSHT1949</p>
Pas formimit të komitetit “Shqipëria e lirë” më këtë’ datë, siç kemi patur përshkruar edhe më parë në vitin 1947 erdhën nga Roma’ ‘Kolonel Lloyd, amerikan; Julian Emery, Billi Macklein anglez. Në Aleksandri, ata menjëherë u paraqitën tek Madhëria eTij, Mbreti Zog dhe i parashtruan programin sipas dëshirës së Mbretit. Në listë ishin këta persona 1-Mit’hat Frashëri si Kryetar (pas pëlqimit të Madhërisë Suaj), 2- Abaz Kupi, anëtar, 3- Nuçi Kotta, anëtar, 4- Sait Kryeziu, anëtar; 5- Zef Pali, anëtar. Ndërsa për sa i përket bllokut indipendent i kemi lutur sa e sa herë, por nuk pranuan të marrin pjesë. Mbreti Zog u përgjigj: “Shumë mirë. Vetëm lipset, që edhe ata që akoma nuk kanë marrë pjesë në komitetet duhet të marrin pjesë të barabartë që emigrata mos të përçahet, se të gjithë janë bijtë e atij kombi e të barabartë. Vetëm mos harroni dhe këtë ta keni gjithmonë parasysh, që në asnjë mënyrë nuk duhet të bëhet veprimi politik që cënon interesat e Shqipërisë, por pa qenë konstatimi im. Sot, ky është i vetmi pushtet ligjor. Unë përfaqësoj vendin tim Shqipërinë. Unë, pas kësaj, do të lëshoj një deklaratë që të mund të qetësoj gjithë grupet politike jashtë dhe kombin brenda, mbi interesat e Atdheut.”Me këto fjalë u ndanë me miqtë amerikanë dhe anglezë. Mbreti i mbajti për darkë dhe shkëmbyen plot fjalë të mira e patriotike. “Gjithmonë duke i vënë të kuptonin se nuk duhet të bëhet asnjë gabim, që të më detyrojnë mua, të shkoj kundër veprimtarisë suaj me komitetin. Dhe, të bëni çmos që të bashkoni gjithë grupet politike me këto fjalë.”I gjithë grupi duke i dhënë të gjitha premtimet Mbretit, u nis i kënaqur për në Romë. Në fund, miqtë amerikanë dhe britanikë, kur ishin në këmbë duke u nisur për në Romë, i kërkuan Mbretit Zog një favor të vogël për sa i përkiste veprimtarisë së komitetit mbi informatat e brendshme. “Ky program, ne na lidh këmbë e duar në veprimet tona,” – i thanë ata. Mbreti Zog, po në këmbë pa u ulur u tha: “Çdo veprim jashtë, përsa kemi biseduar është i papranueshëm që ta bisedojmë më. Në rast se, mendoni një gjë më të vogël që cënon sovranitetin tokësor të shqiptarëve, do të jem unë më i egër se Enver Hoxha kundër një veprimtarie, që nuk pajtohet me interesat tokësore të Shqipërisë. Edhe sikur qeveria komuniste e Tiranës ta pranojë, unë kurrë nuk do ta pranoj dhe do ta luftoj me gjithë fuqinë time. Kjo, tani po më detyron që sot, të lëshoj një deklaratë mbi sa i përket Komitetit.”</p>
DEKLARATA E LËSHUAR</p>
Mbreti Zog menjëherë urdhëroi Legatën Mbretërore Shqiptare në Kairo, për të botuar këtë deklaratë duke ua dhënë të gjitha agjensive të shtypit me 30 gusht 1949 kështu: “U formua Komiteti dhe Legata Mbretërore Shqiptare në Egjipt, për mos t’i lënë shteg asnjë keqkuptimi që mund të shkaktojë kjo gjë,jep sipas udhëzimeve që ka rr arrë prej Madhërisë së Tij, Mbretit të Shqiptarëve Zog I, komunikatën që vijon (Teksti në origjinal): “Ndryshime te bëra, në regjimin e Mbretërisë Shqiptare, që me agresionin e Italisë fashiste në 1939, që shkaktoi shpalljen e luftës prej anës sone’ s’kanë qenë shprehje e vullnetit të popullit. Prandaj, Madhëria e Tij, Mbreti Zog I, i veshur me fuqinë dhe të drejtat kushtetore, është sot i vetmi pushtet ligjor, që përfaqëson vendin. Me këtë cilësi Mbreti i drejtohet Kombit e gjithë partive politike, cilatdo qofshin mendimet politike të tyre, që të përpiqen së bashku dhe me mjetet paqësore për të realizuar bashkimin, aq të nevojshëm, kombëtar. Është e nevojshme, që të gjithë shqiptarët pa përjashtim, duke marrë parasysh rrezikun që rëndon mbi vendin dhe duke parë shqetësimin e situatës ndërkombëtare, të bashkojnë fuqitë e tyre për t’i siguruar Shqipërisë, një kohë përtëritjeje e sigurimi, në mbarë rrethin e Kombeve të lira e demokratike, si edhe për të mbrojtur tërësinë tokësorë të saj. Pas gjithë atyre viteve e luftimeve vëllavrasëse të vajtueshme, që na kanë imponuar këto dhjetë vitet e fundit të historisë sonë, detyra patriotike e çdo shqiptari është t’i shërbejë besnikërisht çështjes së Atdheut, e të kenë besim në të ardhmen e tij. Ditën që ka për të qenë e mundur, Mbreti do të kërkojë që të bëhet në Shqipëri një plebishit legale e i paanshëm nën kontrollin e Organizatës së Kombeve të Bashkuara dhe Qeveria Kombëtare që do të formohet atëherë, ka për të realizuar vllazërimin e të garantojë lirinë.” Dhe kjo komunikatë i shqetësoi grekët, aq sa u hodh pa asnjë drejtim shtypi grek kundër saj. Por, kjo ishte një komunikatë për sa u përkiste shqiptarëve brenda dhe jashtë Atdheut, e jo grekëve, as që është përmendur çështja greke, në të nuk shkruajnë aspak dhe nuk po na bëhet vonë.</p>
EGJIPT, 1 JANAR 1950</p>
Madhëria e Tij Mbreti bashkë me Mbretëreshën edhe me Princeshat e suitën, më datë 1 Janar 1950 shkuan për të vizituar vendet e Faraonëve si “Luksor dhe Asuan.” Natyrisht, Qeveria Egjiptiane i kishte vënë në dispozicion Toufik Dos Pashën si dhe Mahmut Beun. Kishim edhe Dr. Omar Shaukinë. Si në Luksor, edhe në Asuanë kemi qëndruar afër një muaj. Ishte një kohë shumë e mirë dhe e pastër. Më datë 6 Kallnur 1950, ne Aduane, na vjen atasheu ushtarak francez nga Tirana. Ky ishte i emëruar si Atashe Ushtarak i Francës pranë Qeverisë Komuniste Shqiptare në Tiranë. Ai po bënte edhe detyrën e Ministrit. “Porsa ka hyrë në Holelin në Asua, menjëherë ka kërkuar të marrë kontakt me kolonel Hysen Selmanin, që ishte kryeadjutant i Mbretit Zog dhe shefi i shtëpisë Mbretërore. I thonë kolonel Selmanit se një kolonel francez dëshiron t’ju takoje, sepse ka një punë teper urgjente. “Mire, -i thashë kapiten Zenel Shehit,- fute në sallon poshtë. Tani po vij edhe unë.”Menjëherë, shkova në sallon dhe aty e gjeta bashkë me kapiten Zenel Shehin. Si u përshëndetëm e ftova se çfarë dëshironte të pinte. Zyrtari francez kërkoi mjesht një kafe. Posa porositëm kafet, ai më tha se: “Une jam atasheu militar i Francës, në Tiranë, kolonel G. Unë vij direkt nga Tirana. Isha në Aleksandri dhe pa u ndaluar erdha këtu. Kam një porosi tepër urgjente dhe sekret vetëm për t’ja parashtruar Madhërisë së Tij Mbretit Zog, personalisht. Do të jetë e mundur të kthehem prapë.” “Po, mirë, -i thashë, – rrini pak këtu.” Unë shkova menjëherë lart tek Mbreti Zog dhe ja parashtrova tekstualisht. Mbreti më urdhëroi ta ngjisja menjëherë lart tek ai vetë. Shkova poshtë dhe e shoqërova në sallonin privat ku ishte Mbreti. Si u prezantua unë dola, oor më parë i thashë Mbretit: “Po ju lë vetëm.” ‘Mirë,- tha Mbreti,- se po qe nevoja ju thërras. Vetëm na dërgoni kamarierin, që të na sjellë kafe.” Unë dola në sallonin tjetër. Ata kanë biseduar vetëm për vetëm afëro 3 orë, saqë, kur erdhi koha e drekës, Mbreti e ndaloi për drekë të hanin bashkë. ur mbaroi dreka, Mbreti Zog m’u drejtua: “Kolonet, miku yt kolonel G. ka për të qëndruar për katër ditë këtu. Ai është mysafiri im e ta shëtisni gjithkund.” Francezi, menjëherë dha një shifër në legatën e tij franceze në Tiranë, që kështu çdo ditë bisedonte me Mbretin, mbi misionin që i ishte besuar. bas 4 ditëve, ku për çdo ditë kishte bisedime të gjata me Madhërinë e Tij Mbretin, edhe ditën e fundit ai, e ka mbajtur 3 orë në bisedime. Pasi mbaruan, ai u nis direkt për Tiranë dhe mbeti tepër i kënaqur. Mbreti, kur i shtrëngoi dorën, i tha: “Jam dakord, e mos keni asnjë merak dhe ju kolonel kurdo që të shihni nevojë direkte të vini në shtëpinë time në Aleksandri.” Kolonel Selmani e dërgoi në aeroport dhe u pë’shëndetën e u nis për në Tiranë. Pasi u nis koloneli francez atasheu ushtarak në Tiranë, Madhëria e Tij Mbreti Zog, më thiri dhe më urdhëroi të nisesha menjeherë në Athinë, Greqi, Itali e Francë. Madhëria e tij dha një mesazh për mbarë kombit shqiptar dhe emigracionit në të cilën shënonte: “Jam i mendirmt, se një lëvizje sado e vogël që të jetë, po t’i japë formë kryengritjes në Shqipëri sot nuk do të sjellë
Ky artikull eshte marre nga: http://www.shqipmedia.com/?p=21893. Per me shume artikuj te ngjashem vizitoni: http://www.shqipmedia.com/?p=21893