Re: vrojtime
Ato te dyja nuk m’i ndanin syte. Nuk e di nese do te vazhdonin te me shikonin aq haptaz po ta merrnin vesh qe une ua shikoja fare qarte syte nga reflektimi mbi xhamin perballe. Ose mbase nuk do te druheshin fare.
Ajo me e gjata u ngrit ne kembe dhe terhoqi trikon nga mbeshtetesja e karriges.
Teksa shtriqte krahun t’ia vishte mëngës, bluza i beri siper duke nxjerre në pah dy vrima te medha te kuqe fill mbi kerthizë. Ishte e disata here qe i kisha ndeshur keto vrima qe kur kisha mberritur ketu. Jo vetem ne bark. Te parën qe pashe e mbartte nje burre permes xverkut; aq te madhe sa permes saj mund te dalloja fare mire kalimtaret qe me vinin perballe, duke shmangur keshtu ndonje perplasje rastesore. E kuqja e vrimes se burrit, sa me shushati, aq dhe me perzjeu stomakun.
Ne fillim, nuk mora guximin te pyesja asnje prej te njohurve mbi domethenien e vrimave. Edhe keshtu siç ishin punet, nuk me mungonin keshillat per t’u kontrolluar tek ndonje psikiater.
Ç’është e verteta, nuk u vija dot shume faj edhe te njohurve. Jo rralle I kisha tromaksur me klithjet e mia se Lana po sillte aq shume trupa ne rrjedhe sa do te permbyste nje dite gjithe bulevardin
a se në dite te veçanta une isha rrethuar nga skelete qe me zhvasnin te gjithe mishin nga qenia ime, duke me lene vetem unazat. Me shume frike kisha lypesit. Kur me afroheshin me duart shtrire perpara, mbanin perhere hanxhare a gershere e benin sikur m’I vervisnin mespermes kraherorit.
Megjithate te tera keto nuk perseriteshin aq shpesh. Perveç vrimave. Keto te fundit e mora vesh perfundimisht qe egzistonin kur nje dite u ndodha perballe nje dyqani syzesh. Vitrina reklamonte nje manekin te zhveshur, me nje vrime te sterrkuqe aty ku duhej te kish qene normalisht stomaku. Pozicionuar ne qender te vitrines.
Perreth, me dhjetera syze, te gjitha me veshtrimin nga vrima. “Mund te shquani dhe çarjen më të vogel” shkruhej me boje te kuqe mbi xham, “Disponojme dhe lente me rreze te ndryshme vrojtimi”. Më çliroi mendimi se kisha nje shkak me pak per te kontrolluar fiqirin.
- Sot degjova ne lajme se varrezat e Sharrës ishin mbyllur per shkak te mbipopullimit. Nuk ishin te pakte qytetaret qe kishin filluar t’i pertypnin kufomat e te afermve te tyre per te shmangur keshtu qelbjen e ketyre te fundit nga te nxehtet qe kish nisur.
Nderkohe, Parlamenti po shqyrtonte ligjin mbi djegien e te vdekurve, ide qe shkonte ndesh me besimin fetar te mbi 70% te popullsise se ketij qyteti.