Le_Routard
Forumium maestatis
Re: Re: Thiatro baby thiatro, imagjinate pa kufi...
Shume veta donin te dinin cu be Space Out por shum pak e dinin te verteten. Shume pak veta ishin ne dijeni per MSM (Micro Space Message) qe ai kishte mare disa dite me pare.
E kujt qenie njerzore do ti besonte Space Out sekretin e tij, sikur ai te mos kishte haruar kumpjuterin spacjal, i cili regjistronte ne gjuhen e vendit ku ndodhej cdo mendim e ngjarje qe i ndodhte atij, ateher akoma e kesaj dite te gjithe ata qe e njoften nuk do kishin mundur te mernin nje pergjigje per kete pyetje, ‘ku humbi Space Out?’
E kush mund te dyshonte qe ne ate mesazh tragjik e dashura e tij do ti kishte shkruar keto fraza fatale ‘Space Out, dashuria jone fatekeqsisht mbaroj, kam njohtur nje extra-Bostanxhi dhe jam shume e lumtur me te. Te dergoj nje puthje lamtumire, Space Inja’ Ngjitur me kete mesazh ajo i kishte derguar fotografin e te dashurit te saj te ri, ishte pamja e nje qenjie te gjall qe nuk ngjante aspak me pamjen e banorve te Bostanit, planeti ku kishte lindur dhe ishte rritur Space Out. Kur hapi fotografin Space Out u tremb nga ajo qe ju shfaq para syve, nje imazh 3D ne te cilin dallohej nje tip oktapodhi te cilit i dalloheshin vetem syte dhe forma rrumbullake e kokes se tij, ekrani I kompjuterit te Spacit ishte shume I vogel per te shfaqur dhe 12 tentekulat e stergjata te tij.
Eh, mendoji Spaci, une me kete cerek tentakule nuk do mundja ta sfidoja kurre kete oktapodh. Ju duk sikur qelli po I binte mbi koke, sikur yjet po viin drejt tije me shpejtesin e rrezeve lazer. Ai e kishte kerkuar te dashuren e tij, Space Inen, neper dhjetra galaksira, kishte udhetuar neper dhjetramijra civilizasione dhe me se fundi e kishte e gjetur, e kishte gjetur ne nje forum. Ishin dashuruar se bashku virtualisht, kishin bere seks virtualisht, megjithese elektrodat e kompjuterit te ngjitura ne zonat e tij erogjene nuk i jepnin te njejten ndjesi sic dinin ti jepnin toksoret, por prap per Space Out lumturia qe ai kishte jetuar keto kohet e fundit me Space Inen ishte aq e madhe sac ishte edhe Universi.
Ja pra cilat ishin arsyet qe e shtyen Sapce Outin te pergatiste valixhen per udhtim. Palosi dy triko plastike, tre kanatjere gore-texi, dy pantallona alumini, tre pal brek hekri. Dora i zuri nje nje pal thongs, ishin thongsat e Albanes, ai kishte menduar ti vishte vete per ti bere nje surprize te dashures se tij por tashme nuk kishte me kuptim, ashtu sic nuk kishte kuptim te merte ate tullumbacin stregjatc, i cili i palosur dukej si nje unaz e mbeshtjell ne leter alumini. Space out e dinte qe kremi spacjal ishte shume me praktik por toksoret ishim shume mbrapa me teknollogjine, qoft kjo edhe teknollogji seksuale.
Ah mendonte Space out duke shikuar yjet e pafund ne qellin e paster, me ne fund do jem ne hapsire, ne mes te yjeve, erdha nga hapsira po kthehem ne hapsir. Askush nuk me njifte perpara askush nuk do me njofi me pas. Per te asgje nuk kishte me rendesi, ai e dinte qe loti i kripur qe Albana do derdhte per te do fshihej nga dora leshtore e Majmunit dhe se bashku me te do fshihej dhe kujtimi i tij. Mbase shoqeira e tij ne Bostan do te donte ta shikonte dhe po e priste me padurim por per Spacin kjo nuk kishte me rendesi…
Keshtu me kete hidherim dhe me keto mendime ne koke Space u ul ne postin e pilotimit te Ufos se tij. Gjeneratori i fushes manjetike qe e mbronte nga perplasjet me meteoret ishte akoma i demtuar por Space nuk donte me ta kontrollonte, nuk donte ta rregullonte, e vetmja gje qe ai deshironte ishte te gjendjej serisht ne hapsir…
Dhe keshtu Ufoja e Space out shkelqeu ne qiellin toksor per heren e fundit si ajo xixellonja e vetemuar e nje nate pravenere, e nje nate te erret pa hene…
Shume veta donin te dinin cu be Space Out por shum pak e dinin te verteten. Shume pak veta ishin ne dijeni per MSM (Micro Space Message) qe ai kishte mare disa dite me pare.
E kujt qenie njerzore do ti besonte Space Out sekretin e tij, sikur ai te mos kishte haruar kumpjuterin spacjal, i cili regjistronte ne gjuhen e vendit ku ndodhej cdo mendim e ngjarje qe i ndodhte atij, ateher akoma e kesaj dite te gjithe ata qe e njoften nuk do kishin mundur te mernin nje pergjigje per kete pyetje, ‘ku humbi Space Out?’
E kush mund te dyshonte qe ne ate mesazh tragjik e dashura e tij do ti kishte shkruar keto fraza fatale ‘Space Out, dashuria jone fatekeqsisht mbaroj, kam njohtur nje extra-Bostanxhi dhe jam shume e lumtur me te. Te dergoj nje puthje lamtumire, Space Inja’ Ngjitur me kete mesazh ajo i kishte derguar fotografin e te dashurit te saj te ri, ishte pamja e nje qenjie te gjall qe nuk ngjante aspak me pamjen e banorve te Bostanit, planeti ku kishte lindur dhe ishte rritur Space Out. Kur hapi fotografin Space Out u tremb nga ajo qe ju shfaq para syve, nje imazh 3D ne te cilin dallohej nje tip oktapodhi te cilit i dalloheshin vetem syte dhe forma rrumbullake e kokes se tij, ekrani I kompjuterit te Spacit ishte shume I vogel per te shfaqur dhe 12 tentekulat e stergjata te tij.
Eh, mendoji Spaci, une me kete cerek tentakule nuk do mundja ta sfidoja kurre kete oktapodh. Ju duk sikur qelli po I binte mbi koke, sikur yjet po viin drejt tije me shpejtesin e rrezeve lazer. Ai e kishte kerkuar te dashuren e tij, Space Inen, neper dhjetra galaksira, kishte udhetuar neper dhjetramijra civilizasione dhe me se fundi e kishte e gjetur, e kishte gjetur ne nje forum. Ishin dashuruar se bashku virtualisht, kishin bere seks virtualisht, megjithese elektrodat e kompjuterit te ngjitura ne zonat e tij erogjene nuk i jepnin te njejten ndjesi sic dinin ti jepnin toksoret, por prap per Space Out lumturia qe ai kishte jetuar keto kohet e fundit me Space Inen ishte aq e madhe sac ishte edhe Universi.
Ja pra cilat ishin arsyet qe e shtyen Sapce Outin te pergatiste valixhen per udhtim. Palosi dy triko plastike, tre kanatjere gore-texi, dy pantallona alumini, tre pal brek hekri. Dora i zuri nje nje pal thongs, ishin thongsat e Albanes, ai kishte menduar ti vishte vete per ti bere nje surprize te dashures se tij por tashme nuk kishte me kuptim, ashtu sic nuk kishte kuptim te merte ate tullumbacin stregjatc, i cili i palosur dukej si nje unaz e mbeshtjell ne leter alumini. Space out e dinte qe kremi spacjal ishte shume me praktik por toksoret ishim shume mbrapa me teknollogjine, qoft kjo edhe teknollogji seksuale.
Ah mendonte Space out duke shikuar yjet e pafund ne qellin e paster, me ne fund do jem ne hapsire, ne mes te yjeve, erdha nga hapsira po kthehem ne hapsir. Askush nuk me njifte perpara askush nuk do me njofi me pas. Per te asgje nuk kishte me rendesi, ai e dinte qe loti i kripur qe Albana do derdhte per te do fshihej nga dora leshtore e Majmunit dhe se bashku me te do fshihej dhe kujtimi i tij. Mbase shoqeira e tij ne Bostan do te donte ta shikonte dhe po e priste me padurim por per Spacin kjo nuk kishte me rendesi…
Keshtu me kete hidherim dhe me keto mendime ne koke Space u ul ne postin e pilotimit te Ufos se tij. Gjeneratori i fushes manjetike qe e mbronte nga perplasjet me meteoret ishte akoma i demtuar por Space nuk donte me ta kontrollonte, nuk donte ta rregullonte, e vetmja gje qe ai deshironte ishte te gjendjej serisht ne hapsir…
Dhe keshtu Ufoja e Space out shkelqeu ne qiellin toksor per heren e fundit si ajo xixellonja e vetemuar e nje nate pravenere, e nje nate te erret pa hene…
