Re: Prinderit tane....HERONJ te sakrificave.
eh mer xhon mik vllai, kujt tja merrte mendja,
se ne kete teme te albforumit, keshtu do te behej gjendja,
ne flasim per dashuri prinderore, keto sjellin perkufizime,
ne flasim dashuri pa kushte, keto thone prinder me tatime,
cfare ti besh bukuroshes, i ngelen perkufizimet per ketu,
ah sikur ti kisha perballe, gje tjeter vallaj nuk du,
ti shof njehere fytyrat, e njerezve qe mohojne origjinat,
qe ti kap njehere nga fyti, gjithe karucet dhe karinat,
dhe ti them me fal prinderve, te tyreve jo te mite,
qe keto kerma njerezore, dashurine reciproke sdun me dite,
po behen gati te pergjigjen, prinderit i dua po si kam heronj,
megjithese me rriten me gjak, me lekure dhe me thonj,
perdoren cfare te mundeshin, si e si qe ne te dilnim mire,
por jo nuk jane heronj, O KERMA JENI KAQ TE PESHTIRE,
disa here mendoj, qe shkruani vec per te shkruar,
sepse mendimet ne koke, me kohe ju kane shterruar,
sic e the zoti xhon, pyll pa derra nuk ka,
por prandaj u shpik gjuetia, ndaj shpejt do te dalim gjah,
nuk dua te ndryshoj njeri, se nje dite dhe ju do keni femije,
dhe kur tju mohojne sakrificat, ta shohim sa keq do tju vije,
apo ndoshta do tju vije mire, se derri derr do te jete,
ndaj nese keshtu e keni mendjen, kurre mos sillni femije ne jete,
rrini ashtu te vetem, dhe admironi heronjte e fjalorit,
kur skuptoni fjalet e kenges, fajin vejani korit,
thirreni veten bukuroshe, kur dhe bretkoce do ishte ofeze,
jo per ty por per bretkocen, thirre te bardhen te zeze,
fluturoni sa me lart, me zogjte me krahe te prere,
se do te vije dita, kur zoti rendin do ta vere,
per prinderit tuaj, jashte mase keq me vjen,
sa per ju mor njerez, spo flas me se sja vlen...