Poezi që i dedikohen nënës.

agni

Primus registratum
Nene

Nene dua te te kem prane
C'eshte ky mur Berlini qe po na ndan
Pse s'na le te perqafohemi si gjithmone
nga njera-tjetra, pse na largon

Oh, nene te lutem afrohu tek un
se te dua me te vertete shume
je gjeja me e shtrenjte qe kam ne bote
por me ty nuk po takohem dot

Nene te lutem mos u largo pa me takuar
pse mos te jemi perjete te perqafuar
eja ku shkon, nene me prit
nene, nene, te lutem mos ik.

Oh nene te lutem eja perseri
mendo per mua se jam ende femi
nene, te lutem mos me ler
te hedhur, te braktisur, te mjere

Nene, eja perseri me diellin
eja dhe pastroje qiellin
jo vetem ate por dhe zemren time
mos e ler keshtu, te zhytur ne mendime.



Dhembja ne gjoksin tim
me rendon shum per ty
kur malli me buzeqesh,
dhe ne zemer po me rri.

Ka zen vend dhe nuk luan dot
qe me ben syrin me lot!
qe me dridhet buza e that,
shpirti digjet flake-flake.

Shum rend qenka keshtu t'jetosh!
me dhembje, mall, e dashuri
perse zemra nuk gezohet dot,
perse shpirti rrin n'vetmi.

Kur ti lexosh keto rreshta
mendo se jam afer me ty
te tregojn shkronjat e zeza!
sa me mungon mua ti
 

agni

Primus registratum
Nënës

E mira ime, zbardhur dëborë
Fytyra vyshkur, porsi gjeth
Ç’je duke bërë vallë në k’të orë
Kur nata rrugëve zë e bredh !?

E ëmbla ime, zemër plagosur
Humnerash malli, shpirtin thyer
Mos vallë sonte të ka brengosur
Një fllad i hollë me hënë përlyer !?

A ndoshta je duke bërë një lutje
E të janë mbushur sytë me lot
Dhe me një yll që ikën tutje
Provon t’më nisësh fjal, më kot !

Mos vallë, syhapur pe një ëndërr
E brengë e rëndë, të mbyt, të vret !?
Oh, ti shënjtorja ime e ëmbël
Është iluzion, ndaj rri e qetë

S’mund të ndodh, porsi në ëndërr
Mbi sup t’më ulen ëngjëj blu
Unë s’mund ta marrë atë udhë
Pa parë sërish dy sytë e tu

Ndaj shko të flësh, natën e mirë
Bëj gjumë të ëmbël dhe të qetë
Unë do të vij, në të gdhirë
Kur vesë kristal të bjerë mbi fletë

E do ta puth, ballin me rrudha
Sytë kristal, nga lotët djegur
Dhe do të bje në gjunjë pastaj
E ti puth duart, nga koha rreshkur

Pastaj në prehërin tënd të ngrohtë
Do mbështes kokën, do më zër gjumi
E do lundroj përmbi një ëndërr
Porsi një gjeth mbi valë lumi.
 

princ

Valoris scriptorum
NËNA

Nënë, nënë
Sa bukur tingëllon

A ka gjë në botë
Me kaq bukuri,
Se sa emri nënë
Emri që ke ti.

Je me e mira në botë
Diell je ti për mua,
Nëna ime e dashur
Oh sa shume të dua!

Edhe kur kam dhembje
Edhe kur kam gëzim,
Gjej mbështetje tek ti
Ty nënë të kam strehim

Kur rastesisht lëndohem
Kur une marr në thua,
Nënë ti je shërimi
Je mjeke për mua!

Dhe në këtë festë
Nënë që e ke ti,
Me një buqetë lulesh
T’shpreh shumë dashuri!


e ki marr diku a po e ke shkruar vet
 

mirdita

Papirus rex
Dedikuar mamit tim te embel dhe te gjithave mamave te botes:

Ajo punon 24 ore ne dite,
Ajo eshte Nena gjeja me e shejte,
Ajo eshte Alarm ore,
Ajo eshte Kuzhiniere,
Ajo eshte Sherbyese,
Ajo eshte Mesuese,
Ajo eshte Dado,
Ajo eshte Infermjere,
Ajo eshte Vozitse,
Ajo eshte Duar arte,
Ajo eshte Zyrtare e Sigurimit,
Ajo eshte Fotografiste,
Ajo eshte Keshilluese,
Ajo eshte Ngushelluese,
Ajo eshte Engjell mbrojtse,
Ajo s'merr kurr pushim as per festa,as nuk semuret,
Ajo punon gjith diten dhe naten.

Dhe ne fund meriton gjithe perkushtimin tone per te,te gjitha puthjet,qe as nje sekond te mos ndalemi te duam.
Te dua shum mami ime me e embla,me e bukura ne bote.
 

e panjohura

Valoris scriptorum
Asnjehere!!Asnjehere!!

Asnjehere nuk te kerkova me shum o nene
Te te kem pran meje ne kete nate te gjate
Si duket eshte nje nate pa mbarim
Nate e perlotur me fatin tim

Doja te rrefehem per dhembje qe kam
Doja te tregoja si ndihem o nane
Ti trgoj plaget e shpirtit te vram
Dhe plaget e zemres qe sherim nuk kan

Nuk te gjej kot kerkoj mbeshtetje
Edhe qe shpirti flak me digjet
Mallin qe kam si ta shuaj o nane?
Ah sa shum sante per ty kam etje!!!!!
Sikur t'a shkruaje edhe autorin/autoren e shkruesit....Me keqardhje them qe nuk po kuptoj pse nuk i vihen ne fund ca ,,X'' ose te shkruhet autori ,,i panjohur''Ne fakt kjo dhe poezia me lart jane krijime te mijat...:( Vetem ne kete faqe jane 4 poezi te shkruara nga une.....
 

e panjohura

Valoris scriptorum
NENE!

Sa e ngrohte vjen kjo fjale!
Cdo te thote nene te jesh? Cfare te duhet te besh te meritosh kete titull? Cfare eshte nena? Pse ekzistojne nenat? Cili eshte roli i tyre ne jeten tone?
Ah,nene cdo te thote....
NENE,do te thote te jesh burimi i jetes,te krijosh njeriun dhe per te te jetosh. Femer lind per tu bere nene nje dite. Lind nje vajze e brishte,rritesh duke u bere nje vajze e forte,gjate jetes forcohesh per te merituar kete titull,NENE! Nena eshte qenia me e forte dhe e brishte ne bote,eshte ajo femer qe ndjen fuqishem,qe bashke me krijimin e njeriut krijon brenda saj instikte te tjera,ndjenja me te fuqishme,rrit ndjeshmerine dhe dhembshurine e saj me te njejten force sic rrit dhe egersine,fuqine e mbrojtjes ndaj asaj krijese qe po sjell ne jete. NENAT,ekzistojne per te krijuar vazhdimesine e jetes,per te sjelle ne jete njerez te tjere,per ti dhene fryme nje krijese e per te mbjelle ne bote dashurine. Roli i nenave ne jeten tone eshte me i rendesishmi,pa nenat ne sdo kishim as jete dhe as ndjenja. Ato mbjellin dashurine,miresine,embelsine,brishtesine.
Nenat jane ato qe lindin per te qene skllave te jetes,sherbetore te perjetshme te familjes dhe fara kryesore per te mbjelle dashurine dhe ndjeshmerine ne zemrat e cdo kujt. Nene nuk lind,nene behesh.
Ushqehemi per 9 muaj me gjakun e saj,e leme pa gjume duke shkelmuar barkun e saj,levizim,rendohet duke na mbajtur ne bark per muaj te tere pa u ankuar asnjehere. Lindim duke i shkaktuar asaj dhimbjet me te fuqishme qe mund te ndjeje nje qenie humane,e veme ne nje dyluftim me jeten,por ajo nuk ankohet,lufton deri ne fund dhe eshte e gatshme te jape jeten e saj per te shpetuar tonen. Qajme kur dalim ne kete bote,ndoshta sepse ndjejme qe shkeputemi nga "foleza" e ngrohte dhe e mbrojtur,ndoshta sepse duam ti tregojme nenes qe fitoi betejen mes jetes dhe vdekjes. Hidhemi ne krahet e saj dhe per muaj te tere ushqehemi ne gjirin e saj. Mesojme te ecim duke na mesuar nenat,e leme pa gjume me tekat e foshnjes,lodhet me ne,por nuk ankohet...Rritemi dhe shkeputemi nga krahet e saj,kalojme femijerine mes mbrojtjes dhe keshillave te nenes,por vjen mosha e adoleshences ku e lendojme,pa dashur,por e vrasim cdo dite me shperthimet tona rebele. E nena,eshte aty,e palodhur,duke na mbajtur afer pavarsisht sa e lendojme. Ajo rri aty prane nesh duke na keshilluar e mesuar se pas cdo hapi qe do hedhim Ajo do jete aty,gjithmone,per ne. Rritemi dhe marrim drejtimet tona. Shpesh drejtime te gabuara e me shume se vetes duke i shkaktuar nje dhimbje te madhe nenes ne shpirt tani,jo me dhimbjet e forta te trupit kur lindem. Eshte nena ajo qe edhe pas gabimeve qe bejme eshte e vetmja tek e cila gjejme prehje,mbeshtetje...pavarsisht gabimeve,pavarsisht dhimbjeve qe i japim.
Ah,nene...rrudhat e ballit ti shtojne vec femijet. Pas cdo viti qe kalon,pas cdo viti qe ato rriten te shtohen rrudhat ne balle e ne zemer. Cdo thinje,cdo semundje,cdo dhimbje e ke nga femijet e tu per te cilet sakrifikon aq shume sa vetflijohesh. Edhe ne,femijet e nenave tona e kuptojme vone,shume vone sa ben nje nene per ne,kush eshte nena e cila eshte vertete vlera e saj.
Sepse...

Nena eshte ajo qe sakrifikon deshirat e saj per te plotesuar ato te krijeses dhe jo vetem,por per te gjithe familjen. Eshte ajo qe do me zemer e jo me fjale,eshte ajo e cila shtrihet e fundit ne shtrat. Eshte ajo qe nuk e ze gjumi pa u siguruar se cdo gje eshte ne rregull,se krijesat e saj nuk po vuajne por po bejne gjumin e nje engjelli. Nena eshte ajo qe edhe pse e lodhur nga punet e perditshme,ulet dhe te flet,te keshillon. Eshte e vetmja e cila te kupton kur je e merzitun edhe nese perpiqesh te mos dukesh. E lodhur,e merzitur ajo lumturohet vetem nga lumturia e femijeve te saj,merr jete dhe fryme nga frymarrja e krijesave te saj.
Sepse...
GJERDANI ME I BUKUR I NJE NENE JANE DUART E FEMIJES SE SAJ RRETH QAFES...!!!
xxxx
 
Top