ana_karenina
Primus registratum
Re: Perballe pasqyres tende
Perballe pasqyres sime ka kohe qe bashke me tiparet e mia ravijezohen dhe nje mori tiparesh te tjera, pa te cilat pasqyrimi im do ishte i genjeshtert. Shihem shpesh e kjo me pengon te dalloj ndryshimet, por jo aq shpesh sa te mos ve re sesi ndikojne tek une njerez e mendime te huaja te pervetesuara qellimisht brenda meje. Verej se kalimtaret thjesht me ndryshojne cehren, ose rrathet rreth syve a cepat e buzeve. Por keto ndryshojne me dite. Te tjere i mbart ne brendesi edhe kur qesh edhe kur perqesh veten. Kam ndjesine se po te thellohem edhe pak do u shquaj ndonje tipar pertej imazhit tim, ose po te zgjas njeren dore do i prek futur thelle ne pasqyren perballe. E gjithsesi cdonjerin tipar e kam perzgjedhur vete, kur dhe ashtu sic desha une, i kam fshehur brenda meje aq thelle sa doja une, e do qendroje brenda meje duke qene pjese e pasqyrimit tim per sa gjate te kem deshire une. Imazhi im perngjet me nje valixhe te vjeter endacaku ku mbarten sendet e domosdoshme per mbijetese dhe kujtimet e rrugeve te gjata, gjithmone larg, gjithmone vetem!
Perballe pasqyres sime ka kohe qe bashke me tiparet e mia ravijezohen dhe nje mori tiparesh te tjera, pa te cilat pasqyrimi im do ishte i genjeshtert. Shihem shpesh e kjo me pengon te dalloj ndryshimet, por jo aq shpesh sa te mos ve re sesi ndikojne tek une njerez e mendime te huaja te pervetesuara qellimisht brenda meje. Verej se kalimtaret thjesht me ndryshojne cehren, ose rrathet rreth syve a cepat e buzeve. Por keto ndryshojne me dite. Te tjere i mbart ne brendesi edhe kur qesh edhe kur perqesh veten. Kam ndjesine se po te thellohem edhe pak do u shquaj ndonje tipar pertej imazhit tim, ose po te zgjas njeren dore do i prek futur thelle ne pasqyren perballe. E gjithsesi cdonjerin tipar e kam perzgjedhur vete, kur dhe ashtu sic desha une, i kam fshehur brenda meje aq thelle sa doja une, e do qendroje brenda meje duke qene pjese e pasqyrimit tim per sa gjate te kem deshire une. Imazhi im perngjet me nje valixhe te vjeter endacaku ku mbarten sendet e domosdoshme per mbijetese dhe kujtimet e rrugeve te gjata, gjithmone larg, gjithmone vetem!