Grekomani Albo
Primus registratum
Re: Mema e Greqishtes dhe e Latinishtes eshte Shqipja
Edituar!
Edituar!
Mema e Greqishtes dhe e Latinishtes eshte Shqipja
- Thread starter balforum
- Data e fillimit
Re: Mema e Greqishtes dhe e Latinishtes eshte Shqipja
Grekomano c'far t'ka gjetun kshu
c'ka qellime ke me kto shkrimet e tua.Une preferoj me shume te lexoj sesa te shkruaj por doja te ti shkruaja nja dy llafe sepse ne 2-3 mesazhet qe ke shkruajtur si i ri qe je shume negativ po cfaqesh.Nqs ke ndonje shkrim per ta futur ketu atehere je i mirepritur,nqs jo atehere gjej ndonje forum tjeter qe te shfryhesh e jo ketu. /pf/images/graemlins/wink.gif
Grekomano c'far t'ka gjetun kshu
c'ka qellime ke me kto shkrimet e tua.Une preferoj me shume te lexoj sesa te shkruaj por doja te ti shkruaja nja dy llafe sepse ne 2-3 mesazhet qe ke shkruajtur si i ri qe je shume negativ po cfaqesh.Nqs ke ndonje shkrim per ta futur ketu atehere je i mirepritur,nqs jo atehere gjej ndonje forum tjeter qe te shfryhesh e jo ketu. /pf/images/graemlins/wink.gif
Re: Mema e Greqishtes dhe e Latinishtes eshte Shqipja
Ti grekoman ben mire qe te behesh shqiptaroman dhe mos te na gricesh shume me provokime ketu /pf/images/graemlins/wink.gif
Po efut dhe nje here Aferditen pak me te qarte sepse ashtu sic e akm futur larte nfonje mund te ngaterohet dhe ta marri sikur ajo eshte formuar nga shkuma.
Aferdita
Aferdite perendesha simpatike e dashurise dhe e bukurise. Ka ne parahistori te panjohur nga shumica ,qe dha shkas dhe terren te pershtatshem te konsiderohej GABIM nje perendi e huaj,e importuar nga Lindja dhe po ashtu ne greqin klasike si perendi e formuar nga shkuma (prap gabim)
Le te te fillojme nga miti me variantin e tij te kundert te gabuar qe kan dhene pseudohistorianet por qe ne fakt qendron krejt ndryshe sic do ta shohim me posht.
Ky eshte versioni gabim qe e parashtroj ketu vetem sa per te ber dallimin me etimologjin dhe karakterin e vertete te Aferdites. qe vazhdon pas kesaja.
Kur Kroni me nje kose te mprehte kastroi te jatin,Uranian,ai ia hodhi organet gjenitale ne det.Keto organe gjenitale te nje perendie trazuan aq shume uje saqe krijuan rreth vetes shume shkume.Keshtu ,duke lundruar,ato arrijne ne ishullin Kitere (qithira) dhe s’andejmi perfundojne ne Qipro,kur ngjizet perendesha dhe nje mengjes te bukur del ne bregun e Qipros me gjith bukurin e madheshtin e saj prej perendie.Kudo ku shkel kemba e saj e bardhe mbin lule.E vetmja veshje e saj jane floket e arte.Atje e moren Oret dhe pasi i vune nje kurore ne koke dhe i varen ne qafeb nje varese me shkelqim vetetime,e cuan te perendite e olimpit,te cilat mbeten te shtangura nga bukuria e saj.
Ky me larte eshte nje version i shtremberuar deri ne kulm nga Greket.
Ketu me posht vazhdojme me analizen tone.
Le te shqyrtojme me mire mitet “greke”dhe te themi mendimin e kundert.Aferdita ne fillim eshte e bija e Uranit.Eshte bashkeshortja e perendise se zjarrit Hefest.
Ne krahinen e Iliades(ne Peloponez),ajo konsiderohet si bija e Uranit dhe e Dites.Ne shumicen e vendeve te Greqise kulti i saj behej ne maja te larta.Ne Akrokorinth,ne malin Erikos,ne Larisen Argolike (Lartesia eshte toponimi pellazgjik qe tregon nje vend pak te ngritur,sh,fjalen arvanitase Larteza = drejt lartesis) ne Knithos etj.
Vesa e mengjesit eshte nje nga dhuratat e saj.U dashurua dhe rrembeu per kete te birin e Diellit Fetonin,ose sipas te tjerve te birin e Kefaluse (ylli i mengjesit) dhe te Agimit.
Te gjitha keto bejne qe shume kerkues te ditur ta konsiderojne ate si personifikim te Agimit, “te panorames me te bukur te natyres” sic na trhote Max Muller. (Nouv.Lecons sur la science dy langage,V.li f.96-97,perkth ne frengjisht nga Perrot dhe Harris)
Por le te vazhdojme me larg ne kohe ,qe te shohim se kurre dhe n;asnje rast Aferdita – as ne periudhen klasike dhe Helenistike – nuk ka qen perendesha e fekondimit,cic percaktohet gjoja ne Aferditat Fenikase ose Aziatike.Ne Azi personifikimi i fekondimit eshte femra,kurse ne Sqiperi/Greqi eshte mashkulli,penisi .(sh.nje pikpamje qe ka mbijetuar ne shprehjen shqipe/arvanitase :”Jo ara ,po fara”
Ne periudhen e Mikenes Aferdita konsiderohet si nene ose moter e Zeusit ,bija e Zeusit dhe e Dionis,qe sic kemi thene do te thote e Ndritshme.
Simboli i Aferdites eshte emblema e flamurit gjysme – hena me nje yll perbrenda.Sigurisht gjysme hena islamike ndoshta eshte nje koincidence me ata te Aferdites,megjithate nuk perjashtohet mundesia qe frymezonjesi i tij te kete qene “admirues i Greqise ne epoken me te veshtire per boten greke,per shkak te ndjekjeve qe kishte organizuar kunder tij Kristianizmi dhe vegla e tij shteterore – Bizanti”.Te mos harrojme se kur u shfaqen per here te pare Turqit ne Azine e vogel ,Bizantet i kan quajtur “greke te rinj” nga urrejtja e tyre ndaj Kristianizmit.Duhet marre parasysh se emri “grek” ishte atehere dicka me shume se nje sharje poshteronjese..
Egziston nje numer i madh monedhash dhe unazash qe kane kete simbol te Aferdites,qe nga ishulli i Qipros e gjer ne Itali.Ne objekte te ndryshme te periudhes se Mikenes paraqitet simboli i Aferdites ne nje skene te cuditshme te lindjes se perendeshes nga koka e se jemes.
Ne librin e Krisulla Kardharait me titull: “ Lakedemonet” – Athine 1979,dhe ne kapitull qe i dedikohet kultit te Aferdites ne Lakoni(peloponez) f.219 ,analizohen te gjitha keto materiale dhe mendimi i shkrimtares eshte se Aferdita adhurohej ne epoken e Mikenes si e ema e Zeusit e bile,pa pasur nje emer te perafert,quhet Diwija dhe Diuja.Ne Thesproti dhe posacerisht ne Dodone ,ajo adhurohej si Dioni (f.220).
Ne Pithos( Beoti) ne nje gravure "skenizohet" lindja e Aferdites nga koka e Zeusit (jo nga "shkuma" sepse ajo ishte nje perendi e qiellit dhe jo e tokes).
vazhdon....
_________________________
Ti grekoman ben mire qe te behesh shqiptaroman dhe mos te na gricesh shume me provokime ketu /pf/images/graemlins/wink.gif
Po efut dhe nje here Aferditen pak me te qarte sepse ashtu sic e akm futur larte nfonje mund te ngaterohet dhe ta marri sikur ajo eshte formuar nga shkuma.
Aferdita
Aferdite perendesha simpatike e dashurise dhe e bukurise. Ka ne parahistori te panjohur nga shumica ,qe dha shkas dhe terren te pershtatshem te konsiderohej GABIM nje perendi e huaj,e importuar nga Lindja dhe po ashtu ne greqin klasike si perendi e formuar nga shkuma (prap gabim)
Le te te fillojme nga miti me variantin e tij te kundert te gabuar qe kan dhene pseudohistorianet por qe ne fakt qendron krejt ndryshe sic do ta shohim me posht.
Ky eshte versioni gabim qe e parashtroj ketu vetem sa per te ber dallimin me etimologjin dhe karakterin e vertete te Aferdites. qe vazhdon pas kesaja.
Kur Kroni me nje kose te mprehte kastroi te jatin,Uranian,ai ia hodhi organet gjenitale ne det.Keto organe gjenitale te nje perendie trazuan aq shume uje saqe krijuan rreth vetes shume shkume.Keshtu ,duke lundruar,ato arrijne ne ishullin Kitere (qithira) dhe s’andejmi perfundojne ne Qipro,kur ngjizet perendesha dhe nje mengjes te bukur del ne bregun e Qipros me gjith bukurin e madheshtin e saj prej perendie.Kudo ku shkel kemba e saj e bardhe mbin lule.E vetmja veshje e saj jane floket e arte.Atje e moren Oret dhe pasi i vune nje kurore ne koke dhe i varen ne qafeb nje varese me shkelqim vetetime,e cuan te perendite e olimpit,te cilat mbeten te shtangura nga bukuria e saj.
Ky me larte eshte nje version i shtremberuar deri ne kulm nga Greket.
Ketu me posht vazhdojme me analizen tone.
Le te shqyrtojme me mire mitet “greke”dhe te themi mendimin e kundert.Aferdita ne fillim eshte e bija e Uranit.Eshte bashkeshortja e perendise se zjarrit Hefest.
Ne krahinen e Iliades(ne Peloponez),ajo konsiderohet si bija e Uranit dhe e Dites.Ne shumicen e vendeve te Greqise kulti i saj behej ne maja te larta.Ne Akrokorinth,ne malin Erikos,ne Larisen Argolike (Lartesia eshte toponimi pellazgjik qe tregon nje vend pak te ngritur,sh,fjalen arvanitase Larteza = drejt lartesis) ne Knithos etj.
Vesa e mengjesit eshte nje nga dhuratat e saj.U dashurua dhe rrembeu per kete te birin e Diellit Fetonin,ose sipas te tjerve te birin e Kefaluse (ylli i mengjesit) dhe te Agimit.
Te gjitha keto bejne qe shume kerkues te ditur ta konsiderojne ate si personifikim te Agimit, “te panorames me te bukur te natyres” sic na trhote Max Muller. (Nouv.Lecons sur la science dy langage,V.li f.96-97,perkth ne frengjisht nga Perrot dhe Harris)
Por le te vazhdojme me larg ne kohe ,qe te shohim se kurre dhe n;asnje rast Aferdita – as ne periudhen klasike dhe Helenistike – nuk ka qen perendesha e fekondimit,cic percaktohet gjoja ne Aferditat Fenikase ose Aziatike.Ne Azi personifikimi i fekondimit eshte femra,kurse ne Sqiperi/Greqi eshte mashkulli,penisi .(sh.nje pikpamje qe ka mbijetuar ne shprehjen shqipe/arvanitase :”Jo ara ,po fara”
Ne periudhen e Mikenes Aferdita konsiderohet si nene ose moter e Zeusit ,bija e Zeusit dhe e Dionis,qe sic kemi thene do te thote e Ndritshme.
Simboli i Aferdites eshte emblema e flamurit gjysme – hena me nje yll perbrenda.Sigurisht gjysme hena islamike ndoshta eshte nje koincidence me ata te Aferdites,megjithate nuk perjashtohet mundesia qe frymezonjesi i tij te kete qene “admirues i Greqise ne epoken me te veshtire per boten greke,per shkak te ndjekjeve qe kishte organizuar kunder tij Kristianizmi dhe vegla e tij shteterore – Bizanti”.Te mos harrojme se kur u shfaqen per here te pare Turqit ne Azine e vogel ,Bizantet i kan quajtur “greke te rinj” nga urrejtja e tyre ndaj Kristianizmit.Duhet marre parasysh se emri “grek” ishte atehere dicka me shume se nje sharje poshteronjese..
Egziston nje numer i madh monedhash dhe unazash qe kane kete simbol te Aferdites,qe nga ishulli i Qipros e gjer ne Itali.Ne objekte te ndryshme te periudhes se Mikenes paraqitet simboli i Aferdites ne nje skene te cuditshme te lindjes se perendeshes nga koka e se jemes.
Ne librin e Krisulla Kardharait me titull: “ Lakedemonet” – Athine 1979,dhe ne kapitull qe i dedikohet kultit te Aferdites ne Lakoni(peloponez) f.219 ,analizohen te gjitha keto materiale dhe mendimi i shkrimtares eshte se Aferdita adhurohej ne epoken e Mikenes si e ema e Zeusit e bile,pa pasur nje emer te perafert,quhet Diwija dhe Diuja.Ne Thesproti dhe posacerisht ne Dodone ,ajo adhurohej si Dioni (f.220).
Ne Pithos( Beoti) ne nje gravure "skenizohet" lindja e Aferdites nga koka e Zeusit (jo nga "shkuma" sepse ajo ishte nje perendi e qiellit dhe jo e tokes).
vazhdon....
_________________________
Re: Mema e Greqishtes dhe e Latinishtes eshte Shqipja
Hera
Hera eshte bashkeshortja legale e Zeusit qe nga epoka e Homerit e te Hesiodit.
Peripecite erotike te Zeusit nuk kane Krahasim me masen,por forma e struktures shoqerore te botes pellazgjike percakton martesen monogamike dhe ne Olimp.
Nje eshte bashkeshortja legale ,pavaresisht nese dashnoret e tij nuk numurohen dot.
Mitet per kapriciot dhe shperthimet e zemerimit te Heres ndaj skandaleve erotike te Zeusit jane te njohura.Keta pasqyrojne realitetin shoqeror “grek” dhe jane te mevonshm ne krahasim me epoken kur Hera si perendeshe perfaqeson Ajrin(Ira),ashtu sic del nga etimologjia e emrit te saj nga fjala “air” (ajri),me ndryshimin e rradhes se shkronjave .Ky variant etimologjik eshte i sakte ,por nuk eshte Ira qe dej nga fjala “anj” .Perkundrazi ,fjala Ira eshte ajo qe tregonte ajrin ,ashtu sic na tregojne fjalet e gjuhes shqipe/arvanitase ku “era” (ajri) ,eshte e gjinise femerore e sic duket edhe ne gjuhen pellazgjike e para greke,qe me ndryshimin e germave u be jo vetem “aer” dhe “air”,por edhe e gjinise mashkullore ,qe diferencohej nga perendesha.Vlen te shenohet se inicialja H qe eshte nje shkronje e mevonshme dhe korrespondon me nje nuance verbale tingelluese te E,shqiptohet fort ne fjalen Ira.Por ne gjuhen arvanitase ne fjalen Era,germa (e) ndjehet fare pak.Po te forcohet shqiptimi ,ateher duhet te kuptohet si ne shprehjen :nje here”, :dy here”.Qe te kthehemi rishtazi,ne etimologjine e emrit iras ,Empedokliu mbronte pikpamjen e tij nga fjala “air” = ajri dhe kete mendim pranonte edhe platoni (shiko Kratilos f.404) .
Ky mendim ishte me i perhapur ne kohen e vjeter ,meqe identifikimi alegorik i iras me ajrin provohej nga shumica.
Le te marrim fragmente nga vete Decharmi qe preferon variantin sanskritik: “me ane te veriut leshon (ira) erera te forta qe turbullojne detin”.Kete thot dhe Homeri ,sh Iliada,O,26).
Sipas nje varianti tjeter ajo eshte Perendeshe e stuhise…Tempujt e pare te kushtuar si asaj ashtu dhe Zeusit qe adhuronte ne akropolet ,ne vendet e larte ,aty ku formohet stuhit(f.88)
Gjuha shqipe na verteton identifikimin e ajrit me Iren,pa ndryshim germash dhe na sqaron se shqiptimi i vjeter ishte Er dhe se bashku me nyjen Era ,para se te behej nga njerezit e librave “air’ (ne gr)
Kete e perforcon edhe fjala e greqishtes se re qe eshte “aeras” dhe ageras (ajer) dhe jo “airas).Ne vitet Homerike ,Hera quhet bashkeshortja legale e Zeusit,qe here-here ja ben jeten veshtire me xhelozite e saj shperthyese dhe here te tjere i fale gezimin e gruas e te bashkeshortes.Eshte nje kombinim alegorik ky i Zeusit (diellit) me Ira-n (ajrin)
Nevojitet pak fantazi dhe verejtje qe te kuptojme kete bashkim te bukur alegorik,po te mendojme ajrin e embel qe si nje perkedheli na prek e na gezon ,ose ne formen e tij me te eger qe si stuhi permbys e shkaterron cdo gje.,qofte edhe kur dielli shkelqen fort ne qiell..
Hymni Homerik XVI per Heren.
O Perendeshe ne forme ajrore ,o Mbretereshe Hera,
Gruaja e lumtur e Zeusit,qe ne prehrin e kalter
I dergon puhite e buta jetedhenese per te vdekshmit,
Ti je nene e shiut,ushqyese e ererave ,nene e te gjitheve.
Po ti asnjeher nuk shikon jeten,sepse e brymosur
Me ajrin e shenjte je kudo.Vete sundon kudo,
E ne cdo gje mbreteron,erera te forta duke leshuar
Ti sulesh neper rryma.Eja ,pra zonje e Perendeshe
me shume emera,
eja tek ne e gezuar,shpirtmire dhe e bukur.
Shenim: Ne tabelat e shkrimit grafik B.u lexua emri i Perendeshes “E-ra”
_________________
Vazhdon....
Hera
Hera eshte bashkeshortja legale e Zeusit qe nga epoka e Homerit e te Hesiodit.
Peripecite erotike te Zeusit nuk kane Krahasim me masen,por forma e struktures shoqerore te botes pellazgjike percakton martesen monogamike dhe ne Olimp.
Nje eshte bashkeshortja legale ,pavaresisht nese dashnoret e tij nuk numurohen dot.
Mitet per kapriciot dhe shperthimet e zemerimit te Heres ndaj skandaleve erotike te Zeusit jane te njohura.Keta pasqyrojne realitetin shoqeror “grek” dhe jane te mevonshm ne krahasim me epoken kur Hera si perendeshe perfaqeson Ajrin(Ira),ashtu sic del nga etimologjia e emrit te saj nga fjala “air” (ajri),me ndryshimin e rradhes se shkronjave .Ky variant etimologjik eshte i sakte ,por nuk eshte Ira qe dej nga fjala “anj” .Perkundrazi ,fjala Ira eshte ajo qe tregonte ajrin ,ashtu sic na tregojne fjalet e gjuhes shqipe/arvanitase ku “era” (ajri) ,eshte e gjinise femerore e sic duket edhe ne gjuhen pellazgjike e para greke,qe me ndryshimin e germave u be jo vetem “aer” dhe “air”,por edhe e gjinise mashkullore ,qe diferencohej nga perendesha.Vlen te shenohet se inicialja H qe eshte nje shkronje e mevonshme dhe korrespondon me nje nuance verbale tingelluese te E,shqiptohet fort ne fjalen Ira.Por ne gjuhen arvanitase ne fjalen Era,germa (e) ndjehet fare pak.Po te forcohet shqiptimi ,ateher duhet te kuptohet si ne shprehjen :nje here”, :dy here”.Qe te kthehemi rishtazi,ne etimologjine e emrit iras ,Empedokliu mbronte pikpamjen e tij nga fjala “air” = ajri dhe kete mendim pranonte edhe platoni (shiko Kratilos f.404) .
Ky mendim ishte me i perhapur ne kohen e vjeter ,meqe identifikimi alegorik i iras me ajrin provohej nga shumica.
Le te marrim fragmente nga vete Decharmi qe preferon variantin sanskritik: “me ane te veriut leshon (ira) erera te forta qe turbullojne detin”.Kete thot dhe Homeri ,sh Iliada,O,26).
Sipas nje varianti tjeter ajo eshte Perendeshe e stuhise…Tempujt e pare te kushtuar si asaj ashtu dhe Zeusit qe adhuronte ne akropolet ,ne vendet e larte ,aty ku formohet stuhit(f.88)
Gjuha shqipe na verteton identifikimin e ajrit me Iren,pa ndryshim germash dhe na sqaron se shqiptimi i vjeter ishte Er dhe se bashku me nyjen Era ,para se te behej nga njerezit e librave “air’ (ne gr)
Kete e perforcon edhe fjala e greqishtes se re qe eshte “aeras” dhe ageras (ajer) dhe jo “airas).Ne vitet Homerike ,Hera quhet bashkeshortja legale e Zeusit,qe here-here ja ben jeten veshtire me xhelozite e saj shperthyese dhe here te tjere i fale gezimin e gruas e te bashkeshortes.Eshte nje kombinim alegorik ky i Zeusit (diellit) me Ira-n (ajrin)
Nevojitet pak fantazi dhe verejtje qe te kuptojme kete bashkim te bukur alegorik,po te mendojme ajrin e embel qe si nje perkedheli na prek e na gezon ,ose ne formen e tij me te eger qe si stuhi permbys e shkaterron cdo gje.,qofte edhe kur dielli shkelqen fort ne qiell..
Hymni Homerik XVI per Heren.
O Perendeshe ne forme ajrore ,o Mbretereshe Hera,
Gruaja e lumtur e Zeusit,qe ne prehrin e kalter
I dergon puhite e buta jetedhenese per te vdekshmit,
Ti je nene e shiut,ushqyese e ererave ,nene e te gjitheve.
Po ti asnjeher nuk shikon jeten,sepse e brymosur
Me ajrin e shenjte je kudo.Vete sundon kudo,
E ne cdo gje mbreteron,erera te forta duke leshuar
Ti sulesh neper rryma.Eja ,pra zonje e Perendeshe
me shume emera,
eja tek ne e gezuar,shpirtmire dhe e bukur.
Shenim: Ne tabelat e shkrimit grafik B.u lexua emri i Perendeshes “E-ra”
_________________
Vazhdon....
Grekomani Albo
Primus registratum
Re: Mema e Greqishtes dhe e Latinishtes eshte Shqipja
Edituar!
Edituar!
Grekomani Albo
Primus registratum
Re: Mema e Greqishtes dhe e Latinishtes eshte Shqipja
Kujdes fjalorin!
Kujdes fjalorin!
Re: Mema e Greqishtes dhe e Latinishtes eshte Shqipja
Po fus ca fjale qe me vrasin veshin shume si shqiptare:
Diktoj
diftoj
diktim
diktator
di kete = diktoj sepse di ,pra diktoj dicka.
talent - te lind - te lind dicka e re,pra taleni lind.
truble - trubulloj (ujin,mendjen,gjakun) ne e perdorim shume gjere.
lagun(detare) - e lagun,e lagur (pjesa e lagur e tokes nga deti)
Po fus ca fjale qe me vrasin veshin shume si shqiptare:
Diktoj
diftoj
diktim
diktator
di kete = diktoj sepse di ,pra diktoj dicka.
talent - te lind - te lind dicka e re,pra taleni lind.
truble - trubulloj (ujin,mendjen,gjakun) ne e perdorim shume gjere.
lagun(detare) - e lagun,e lagur (pjesa e lagur e tokes nga deti)
Re: Mema e Greqishtes dhe e Latinishtes eshte Shqipja
si keto fjale mu me vin me dhjetra ne menje chaono
thesar- treasure - tesoro
thes me ar. thesari eshte nje shume e madhe ari. pra i thes. kurse ne italisht e me teje ajo "tes" nuk ka asi lloj kuptimi.
te tjera them me vone po i pytje e kisha si perhere.
anej nga veriu prasit i thone purri. francezet thone dicka shume te ngjashme dhe gjermanet kane nje Porree. di na njoni e kena ne nga ato apo ato nga ne. se atit gjermonit si mushet menja ne bote qe ai bajraktari jon atje ne qaf te malin nuk ka pa naihere francez e jo me msu nai llafe nga ata.
ciao
Ene i pytje per ate grekomanin ne menyre demokratike: C'a te ka hum ty ketu mer daj???
Na le ne qefin tone ke plot kalamoj anej nga ana tjeter e forumit me u grric e me shty kohen.
si keto fjale mu me vin me dhjetra ne menje chaono
thesar- treasure - tesoro
thes me ar. thesari eshte nje shume e madhe ari. pra i thes. kurse ne italisht e me teje ajo "tes" nuk ka asi lloj kuptimi.
te tjera them me vone po i pytje e kisha si perhere.
anej nga veriu prasit i thone purri. francezet thone dicka shume te ngjashme dhe gjermanet kane nje Porree. di na njoni e kena ne nga ato apo ato nga ne. se atit gjermonit si mushet menja ne bote qe ai bajraktari jon atje ne qaf te malin nuk ka pa naihere francez e jo me msu nai llafe nga ata.
ciao
Ene i pytje per ate grekomanin ne menyre demokratike: C'a te ka hum ty ketu mer daj???
Na le ne qefin tone ke plot kalamoj anej nga ana tjeter e forumit me u grric e me shty kohen.
Re: Mema e Greqishtes dhe e Latinishtes eshte Shqipja
pergezime Chaon!
Tema eshte me te vertete interesante,edhe pse ne te vertete jo aq e rrahur sa duhet nga ata qe ju takon kjo pune. Ne fakt nuk eshte vetem gjuha por edhe eposi shqiptar qe "cuditerisht" ngjason se tepermi me Iliaden. Madje sic thote edhe I.Kadare edhe ne vargun e pare te Iliades gjejme fjalen shqipe meni=meri.
Tani me kujtohen vetem disa nga emrat e perndive dhe heronjve qe jane nje shqipe e paster.
Zeus=ze=gjemon??
Athina=ethena
Menelau= mendja-e-la
Helena= e lena
Ajaks= gjaks=gjaksor
Odhiese=udhe-udhetar.
pergezime Chaon!
Tema eshte me te vertete interesante,edhe pse ne te vertete jo aq e rrahur sa duhet nga ata qe ju takon kjo pune. Ne fakt nuk eshte vetem gjuha por edhe eposi shqiptar qe "cuditerisht" ngjason se tepermi me Iliaden. Madje sic thote edhe I.Kadare edhe ne vargun e pare te Iliades gjejme fjalen shqipe meni=meri.
Tani me kujtohen vetem disa nga emrat e perndive dhe heronjve qe jane nje shqipe e paster.
Zeus=ze=gjemon??
Athina=ethena
Menelau= mendja-e-la
Helena= e lena
Ajaks= gjaks=gjaksor
Odhiese=udhe-udhetar.
Grekomani Albo
Primus registratum
Re: Mema e Greqishtes dhe e Latinishtes eshte Shqipja
Je duke prishur temen me ofendime dhe provokime.
Kujdes!
Je duke prishur temen me ofendime dhe provokime.
Kujdes!
Re: Mema e Greqishtes dhe e Latinishtes eshte Shqipja
Intelektuali Arvanitas ,prej Italise se poshtme,Dhimitrios Kamardas ishte i pari qe i entuziazmuar nga afrimi i fjaleve shqipe me ato Homerike dhe parahomerike tha se “Gjuha Shqipe eshte gjuha e Perendive”,eshte pikerisht ajo gjuhe qe permend Homeri ,dhe si te tille ai nenkupton gjuhen shume te vjeter pellazgjike,gjuhen e atyre njerezve qe u dhane emra perendive dhe menyrave te adhurimit.
Pellazget nuk u dhane vetem grekeve,por edhe egjyptianeve,edhe fenikasve ,edhe babilonasve edhe popujve te tjere elemente te qyteterimit te tyre.
A.Kola
Intelektuali Arvanitas ,prej Italise se poshtme,Dhimitrios Kamardas ishte i pari qe i entuziazmuar nga afrimi i fjaleve shqipe me ato Homerike dhe parahomerike tha se “Gjuha Shqipe eshte gjuha e Perendive”,eshte pikerisht ajo gjuhe qe permend Homeri ,dhe si te tille ai nenkupton gjuhen shume te vjeter pellazgjike,gjuhen e atyre njerezve qe u dhane emra perendive dhe menyrave te adhurimit.
Pellazget nuk u dhane vetem grekeve,por edhe egjyptianeve,edhe fenikasve ,edhe babilonasve edhe popujve te tjere elemente te qyteterimit te tyre.
A.Kola
Re: Mema e Greqishtes dhe e Latinishtes eshte Shqipja
Meqe u hap kjo tema e homerit. a mund te na thuash dicka me teper. psh pse u shkruajten ne greqisht veprat e tije (e dime qe ishte qorr po grekun gjeti me mor me shkrujt ai e?). ose sic besohet qe jan shkruajtur me nje diference te madhe kohore pse duhet te rishkruheshin ne greqishten e sapolindur. dhe a di gje njeri ka ndonje studiues te huaj qe mbron "hipotezen" qe homeri dhe veprat e tij jane shqipe? se hudhi syte ku te dush vetem emrin e atyne mashtrusve gje edhe pse "í mjeri" nuk ka shkruar asnjehre origjinen e tije.
hajd se kalanë nuk e e marim dot te gjithem pernjehre. tulla tulla do ja cmontojme edhe se ajo e grekerve eshte prej letre po ajo e botes eshte e rende.
Meqe u hap kjo tema e homerit. a mund te na thuash dicka me teper. psh pse u shkruajten ne greqisht veprat e tije (e dime qe ishte qorr po grekun gjeti me mor me shkrujt ai e?). ose sic besohet qe jan shkruajtur me nje diference te madhe kohore pse duhet te rishkruheshin ne greqishten e sapolindur. dhe a di gje njeri ka ndonje studiues te huaj qe mbron "hipotezen" qe homeri dhe veprat e tij jane shqipe? se hudhi syte ku te dush vetem emrin e atyne mashtrusve gje edhe pse "í mjeri" nuk ka shkruar asnjehre origjinen e tije.
hajd se kalanë nuk e e marim dot te gjithem pernjehre. tulla tulla do ja cmontojme edhe se ajo e grekerve eshte prej letre po ajo e botes eshte e rende.
Re: Mema e Greqishtes dhe e Latinishtes eshte Shqipja
Homeri nuk ka shkruar gje .Se si eshte puna e homerit nuk di shume me saktesi por edhe ajo gjuhe qe eshte shkruajtur qe sot quhet greqishte e vjeter nuk ka lidhje me greqishten e re.
Fjalet ne rrenje jane shqipe gjithashtu dhe toponimet.Por ngateresa ndodhi pas shpalljes se pavaresise se asaj pjese toke qe sote quhet greqi ku pjesa me e ndritur si ne polullsi dhe ne histori e gjuhesi ishte arberore.Ketu e ham golin ne dhe manipulon greku. /pf/images/graemlins/wink.gif
Pra flitet per te njejten race si ne dhe grekerit por ajo race qe grekerit mburren sote si helene te paster jane raca jone e paster shqiptaro/arvanitase,qe edhe gjuha dhe cdo gje tjeter korrespondon me te.Por bota per te shmangur konfliktet dhe per ta bere me te lehte pasqyrimin e cdo gjeje antike i ka veshur emrin Greke dhe tani eshte e qet,se sa te merret jo eshte shqiptare e jo eshte greke a serbe me mirre e pergjithesone me emrin greke dhe fle e qete. :shrug:
Homeri nuk ka shkruar gje .Se si eshte puna e homerit nuk di shume me saktesi por edhe ajo gjuhe qe eshte shkruajtur qe sot quhet greqishte e vjeter nuk ka lidhje me greqishten e re.
Fjalet ne rrenje jane shqipe gjithashtu dhe toponimet.Por ngateresa ndodhi pas shpalljes se pavaresise se asaj pjese toke qe sote quhet greqi ku pjesa me e ndritur si ne polullsi dhe ne histori e gjuhesi ishte arberore.Ketu e ham golin ne dhe manipulon greku. /pf/images/graemlins/wink.gif
Pra flitet per te njejten race si ne dhe grekerit por ajo race qe grekerit mburren sote si helene te paster jane raca jone e paster shqiptaro/arvanitase,qe edhe gjuha dhe cdo gje tjeter korrespondon me te.Por bota per te shmangur konfliktet dhe per ta bere me te lehte pasqyrimin e cdo gjeje antike i ka veshur emrin Greke dhe tani eshte e qet,se sa te merret jo eshte shqiptare e jo eshte greke a serbe me mirre e pergjithesone me emrin greke dhe fle e qete. :shrug:
Re: Mema e Greqishtes dhe e Latinishtes eshte Shqipja
ETHANA - ETHENNE - ATHENNE
PREJ MYTHOLOGJISE DERI TE REALITTI
APO
PREJ MYTHOLOGJISE DERI TEJ DEFORMIZMIT
Prej mythit deri tek realja, aqesa kane kaluar periudha historike,
poaqe kaluan edhe periudha te deformimeve historiografike, duke shuar si
zjarrin dielore te tokes nje histori te ngrire illire!
Thana Illire ishte perendia e te gjitha te mirave ne jete, si
personifikim i njeriut me fuqine natyrore - E Thana - Ethana, me fuqine e -
te thenes, Asaj qe Thote, me fuqine e Thotit- Zotit, te ciles i besuan,
illiret me te gjitha fiset e tyre ballkanike. Thana eshte Athena - Athina,
perendia e lashtesise diturore.
Mythi mbi Thanen, mbeti realizim imirefillte, nga antroponomi ne nje
toponom qendror - emer gjeografik, ne nje djep te gjuthes, diturise dhe
kultures antike njerezore.
Vet Athina me tempullin e saj Akropolin,sipas G.F. Wiliams-it, "heret
shume perpara ne koherat parahistorike, perpara se Homeri te kete kenduar
vjershat e perendive dhe te heronjve, perpara se te shkruhej gjuha greke e
vjeter, gjendej nje popull qe quhej - pellazg (pellgas, shen. aut.). Per kete
popull shkroi historiani Herodoti, perpara qyteterimit te grekeve", por ne
kemi pak shkrime te tij historike, lidhur meparaardhesit e illireve te
lashte, jo qe nuk shkroi ai, por qe u zhduken te gjitha hallkat e keputura,
qe ishin qe atebote dhe ashtu na mbeten edhe me te keputura derisot,
historiogafi e humbur apo e tjetersuar ne dy pjese te te kulturave te botes,
qe krijoi civilizimin dhe rregullimin boteror te sotem. Eshte e cuditshme
sesi u zhduk gjithe ajo historiografi e vertete, me nje deformizem aqe barbar?
Mjeshteria e madhe qe duket ne Panteon (Pantheoni panillirian shen. aut),
vazhdon Williams-i, dhe ne Akropol te Athines, quhet ende
pellgazgjike.Pellazget (pellgazet) i bene muret e forta dhe te trasha, qe ne
i quajme <Muret e Qikllopeve>, per te cilat profesori Pococke, thote se jane
bere atehere, kur greket e Homerit nuk ishin ne qenie. Ne ato kohera
parahistorike, shqiptaret jane te vetmit qe rrojne edhe sot. Vetem ne
koherat e tashme u provua se pellgazet jane illiret e vjeter, te cilet jane
dega e pare e indo-evropianeve, perandoria e te cileve shtrihej prej Azise se
Vogel e deri ne Adriatik e deri ne veri te lumit Danub". Por, studimet
topografike na shpiejne ne ethymologjine e lumit Iller ne Gjermani, me
origjine nga Illirishtja, qe difton edhe vet emri, ku fisi i theutoneve
(teutoneve), te cilet kishin emertimin e prejardhur nga rrenja illire, e qe
pikerisht edhe ky emer lidhet me Tehutin qe eshte vertet, vet Thoti Skipe,
"Hermesi i madheshtise se trefishte"(Hermes Trismegist) - edhe larg tej
Danubit, qe me plot kuptimin e fjales eshte illirizimi evropian, kur Evropa
ishte e zbaste nga njeriu dhe illiret populluan kete kontinentin e vjeter.
Gjuha e kultura illire percaktohet ne topografine trekontinentale, me tre
atllaset gjeolinguistik: Indi, Aleksandria dhe Illeri, te triat keto toponome
illire. Gurmet antroponmike e toponomastike illre, na shpiejne jovetm ne
Onomasiologjine europiane, por edhe ne pergjithesi ne Onomasiologjine
boterore.
"Illiret, qe u hodhen edhe ne Itali, ne Shqiperi gjenden nen emrin -
toske dhe ne Itali gjenden me emrin <toske, toskan, etruskan>, arbereshet
tone, qe mbijetuan me gjuhen, kulturen, doket e zakonet e Arberise, neper
shekuj, ashtu sikur stergjysherit illirian: galabret (Klabret, Kalabrezet),
Japyget, Mesapet, Venetet... te cilet me gjuhen e kulturen illire, lulezuan
Apeninet dhe gjithe Evropen Perendimore te sotme.
Gjuha e kultura illire qyteteroi Evropen de boten!
Per ta forcuar edhe me shume, theorine ethymologjike te emrit Thana
(Athina), me Pantheonin illirian, si vazhdimesi historiogafike e
gjeolinguistike, si Thana illire, vazhdimesia Pantheonike e bashkimit te
besimeve illire ne nje, qe nga Thoti Skiptar, duhet te nisemi nga vet kuptimi
i kompozites ne te dy te folmet (dialektet) shqipe: e thanne, e thenne, qe
lidhen me perendine e lashte - Thotin.
Thoti e Thana jane antroponome rrenjesisht te nje gjuhe illire-skipe, qe
ndryshon vetem gjinija, poashtu linguistikisht ndryshojne emertimet e tyre ne
gjuhet e pergjithshme boterore <Tehuti, Thothi e Athena>, ne lidhje me
ethymologjine e perendive te antikuitit, G.F.Williams-i shton: "Me kot jane
munduar te dijturit, te nxjerrin ndonje kuptim nga emrat e perendive te
Greqise, duke pasur per ndihme gjuhen greke. Perkundrazi ne gjuhen shqipe,
kuptimi i emrave e perendive eshte i plote dhe i kthjellte. Athina (Athena)
vjen nga fjala shqipe - E THENA, Zeus, vjen nga fjala shqipe - ze, Zot;
Nemesis, nga fjala - neme, Afrrodita, nga fjalet: afro e dita..."
Perendia illire - Thana, si falsifikim antroponomik, si emertim i femres
dardhane-illire dhe topografik, si emertim i qytetit te sotem - Athena edhe
ne shqipen e sotme cuditerisht thirret - Athina. Pse u be edhe ky ndryshim
nga emri - Athena, ne shqipen - Athina, ekzistojne sot disa theori, te cilat
mbeten vetem si mythe a gojedhena, nga goja e popullit, sepse ne linguistike
ende nuk ka ndonje percaktim shkencor dhe nuk ekziston ende ndonje fakt, qe
do te na bindi e te jete i plotfuqishem, sikurse vet plotfuqishmeria e Thanes
e Thotit illirian.
Mendoj, per te hedhur ne drite disa fakte psiko-linguistike, e qe realisht
mund te jene fakte filozofike, nisem nga intertoponomet e vet qytetit -
Athina, qe perbejne emertimet urbane dhe si emra te pjeseve te qyteterimit qe
dallojne, edhepse ne greqishten, ato kane kuptimin shqip, apo edhe jane krejt
shqipe. Mund te verejme emertimin e lagjeve te Athines - lagja Plake - edhe
ne greqishten e vjeter e te rene, qe pemendin edhe arvanitet dijetare, qe
stergjysherit e tyre, "jane themeluesit e Greqise moderne". - Vet emerimi -
Plake, qe ne shqipen kjarte eshte emertim moshe, pjekurie, pervoje, e
topografikisht, emertim lashtesie. -- Fjala shqipe - Plake, mendoj, ne
kuptimin filozofik: mencurine, diturine e thinjur, (plake e thinme, e thime,
e thinne, duke kuptuar diturine e thinjur te lashtesise illire edhe eshte
emertuar - e thinjura, E THINNA, - Athina. Ky alternim morfologjik dhe
kuptimor ne shqipen, duket sikur iu ka larguar percaktimit te drejte
linguistik, sepse ajo nuk eshte as Athena, as Athina, por - Thana, si
vazhdimesi kohore antroponomike e Thotit, si toponom i sotem.
Domethenia ethymologjike, qe lidhet me shprehjen - e thene, apo shprehja
e lashte shqipe - e thenne, qe ka kuptimin si - e thenur, qe eshte rrenja
shqipe - the (ti) apo - e thenna, tha (ajo) e thenura, ajo qe eshte thene, ne
kuptimin filozofik - ka fuqi spjegimi me te holle (me te mencur) dhe lidhet
me kuptimin - Thana e Thoti, me shume sesa - e thinna, apo - Athina.
Pra, rrenja e foljes -the (gege-toske), nga shprehja - e thene, e thenne
(toske) dhe - e thane, e thanne, e thanme (gege), si alternim - the, ne -
thii (ne kuptimin - e thine, e thinne, e thime - kur njeriu plaket dhe i
zbardhen floket, flokethinne, flokethime, e thinjur), eshte bere edhe per tu
dalluar ajo - Athina shqipe, nga - Athena greke edhe ne kuptimin e mencurise
me pervoje te lashte, si plaka ballkanike e diturise dhe pervojes historike,
pasiqe nuk eshte mundur te shprehet e verteta linguistike. Plakonia ishte
keshilli kombetar illirian per ndarjen e drejtesise ne mes njerezve, si
emertim juridik i kohes.
Anroponomet shqipe: Thani, Thana (Fana), Athani, Athanasi, Thanasi,
Thanora, lidhen me emrin - Thana illire si perendia e te njohures e diturise
se lashtesise.
Nistorja e emertimit - A si kundershtim e hijesim psiko-linguistik, per
te mbetur nen te - THANA, qe nuk ka mbetur - Athana, por Athena, vie si
kundershtim ndaj toskerishtes shqipe, pasi vet Toskerishtja eshte perflakur
me perafer, ashtu si gjeopolitikisht, poashtu edhe linguistikisht me
Greqishten. Kurse, vetem per ndryshim kahjesh hrozonti, Gegenishtja dardhane
paksa iu ka larguar hallkave historiografike te keputura hilliro-hellene, qe
hilliret e hellenet e lashte duhet nenkuptuar si eterit e bijte, anipse
linguistiisht shqipja niset, qe tej Dardhanelleve (Gryka e Dradaneleve)
dardhane, e nga Dardhanusi i biri i Zeusit, qe eshte vet Zojsi, Zoti -
emertimi shqip i fuqise mbinatyrore, krijuesit te boterave... Pleqet
shqiptare ne shqipen e vjeter te folur thone: "Te ndihmofte Zojsi! Te rujtte
Zojsi! Zojsin e paca (patsha) ndihme! Zojsi para e une mbas Tij!" Dhe
pikerisht, nga kjo fjale shqipe-illire, u formua edhe emertimi - Zojs, per
Zeusin gjer. Zeus (gjer. eu=oj), diftongu qe difton nje sinkronizim fonetik
apo alternim fonologjik.
Toskerishtja e Gegenishtaja, dy dialektet e shqipes. qendruan te
perflakura, mu sikur d koka te nje trupi te Shqipes ne flamurin linguistik
shqiptar. Njera perflakej me greket e tjetra me sllavet, gjithmone
(embabadem) qe ka kuptimin Adem Baba Adem, lidhet me Ademin, Adamin, Te parin
e Njerezise! Lashtesia e shprehur ne gjuhen popullore shqipe qe eshte nje
togfjalesh shqip...
Poashtu antroponomet shqipe, ne lidhje me fjalen - Thana, sipas vetave e
zgjedhimeve te foljes - e thene (per te thene), si: Thomi, Thomai,
Themistokli, Thanai, Thoma, Thomani, Thomas (ger. ang.) etj. poashtu lidhen
me Thotin e Thanen illire.
Emertimi - Thana, qe pernga kuptimi filozofik qendron me larg te sotmes,
sikur nenkupton dicka ne kohet e shkuara, te largeta, qe nenkupton Ate qe
eshte thene, Ate - qe Tha (Krjiuesi) dhe u be, Ate qe Tha dhe u krijua toka,
Tha - dhe u krijua njeriu, Tha - dhe u krijua bima, Tha te behet uje - dhe u
be, Tha te behet zjarr - dhe u be, Tha te behet Dhe - dhe u be! - Ndersa, tek
emertimi - Thoti, duket sikur eshte dicka me i afert filozofikisht: Thot,
Thot Thoti, sikur ne kohen e tashme, si krijues i diturise boterore (per ate
edhe eshte ne mythologjine e gati te te gjithe popujve te botes, nga bota
ekuatoriale), nga <populli i pellgut te ujit> pellgasit, pellgazet, etniteti
pellgazgjik, si populli i pare i botes. Thoti ka permasa boterore te njohjes
dhe diturise, e te theologjise edhe sot, por me alternime te ndryshme
morfologjike ne gjuhet indo-europiane e boterore.
Rrenja e foljes shqipe-illire - THA, THOT krijoi emertime ne
linguistiken i.e. duke percaktuar, se kush tha - Tha Ai, Thot Ai - Zoti dhe
rrodhi veta e pare peremrit vetor - une, ne anglishte, pershkruhet
linguistikisht - script - I - vijeza vertikale, qe nenkupton veprimin
vertikal, ngritjen, syqeltesine, zgjimin - Ai qe eshte vertikal, (Ai qe
s'fle, as s'kotet - zoti),
qe qendron pip ne kembe, e keto jane shprehje shqipete vjetra me kuptim, -
Une, Uni, universi, nga kuptimi theologjik, ne kumtimin linguistik shkencor;
si ngritja e persosja e njeriut dhe zoterimi i botes nga - Une ( I ) ai.
Njeriu me personifikim linguistiko-filozofik, Ai jam Une per boten ( I ) ai,
zoterimi i botes nga njeriu, si qenia me e zhvilluar mentalisht!
Mentt sundojne boten (mendja sundon boten). Mentt - eshte fjale lashte
gege-shqipe-illire, qe pikerisht nga kjo fjale - mentt, mendt, (mendja,
mendet) u krijuan fjalet emertuese indo.europiane: men, man - njeriu,
anglisht - dhe mentsh, (menc) mentsch - njeriu, man - burre, gjermanisht.
Pra, emertimi per fjalen - n j e r i u ne dy gjuhet e medha te sotme
boterore, (ang. germ.) rrodhi nga illirishtja e lashte, nga fjala - ment,
mendja, si perkufizim i dallimit te njeriut ne intelektin, mendjen e tij me
te zhvilluar nga gjalesat tjera ne natyre!
Mentt (mendja) sundon boten me diturine e njeriut dhe njeriu u emertua
nga - mentt illire.
Poashtu mendoj se, pershendetja anglishte - thank (thank you), si falenderim,
fjale hyjnore, e shenjte, qe difton respektin dhe edukaten e njeriut,
miresjelljen, qe duhet te vije si trashegim i falenderimit te Thanes illire
(thanked = i,e,te falenderuar), - thanket ju dhe Ju ndigjoj, qe eshte
shprehje e lashte gege-dardhane-illire.
Gjithashtu, edhe ne gjermanishten, falenderimi i njejte, vetem si alternim
i nistores, tingullit te pare - Th, ne D, (thank, ang. - danke, gjer.) si dhe
rrodhi numrori i pare ne gjermanishte, numri - nje (1) ne AIN (ger. Ein). qe
ka kuptimin Ai eshte Nje, pra nga kuptimi i shprehjes illire - THA AI.
Poashtu, rrodhen antroponomi, Ajnshtajn (Einstein, A.), Ajnhajt (Einheit -
Bashkim) etj. Pra, edhe falenderimi ne ang. e gjerm. rrodhi nga respekti per
Thanen illire, pikerisht sipas kuptimit linguistiko-filozofik te shprehjes
foljore - thane, e thane, gege-shqipe, si rezultat i mirenjohjes se njeriut
ndaj njeriut dhe formimit te humanizmit ne shpirt.
Rrenja e foljes shqipe-illire - THA (ai), THE (ti), ku rrenja - Tha,
eshte filozofikisht me e larget nga krijimi i botes dhe i njeriut - kurse,
THE eshte me afer lashtesise, apo femijerise se njeriut, - keta, sikur
peremra edhe si trajta te shkurtera te peremrave, formuan shume kompozita
indo-europiane e boterore. Pikerisht, duke bazuar ne emertimet - Thana e
Thoti. Vet keto rrenjet e Shqipes illire (skipe illire), THA e THE, formuan
fjaleformime, kompozita e togfjalesha indo-europiane edhe pothuaj ne te
gjitha gjuhet boterore, qe i percakton Linguistika Gjenerale, si shprehje
fonologjike e morfologjike, si antroponome e toponome, qe perkufizojne gati
tere Onomasiologjine boterore, sikurse jane sot, qe nga fjalori fetar e deri
tek fjalori shkencor kompozitat: THEZE (the+ze); teze, teza - THEMA (teme,
tema tematika) nga - the+me / THEORIA (teoria, teorik-e, teoriket, teorika,
teorikisht, teoricient-i-ja-et)/ THEOREMA (teorema), / DIATHEZE (diateze,
diateza),/ ANTITHEZE (antiteze, antiteza),/ DIOTHEZE (dioteze,
dioteza-Dioqeza),/ THEATER (teater-i, teatral-e), / AUTHOR (autor-i-ja-et), /
THEODOR (Teodor-i), / PROMETHEE (Promete-u),/ THEOFIL (Teofil=Teo+fil = djali
i zotit), /THEO (Theo= Zot), / THEOLOGJI ( Teologji, teolog-u-ja-et), /
THEOLOGJIKE (teologjike, fetare), / THEOLOGIST (teologist), / THEMIDA
(Perendia e Drejtesise), / THEOFRASTI / THEOFANI / THEIST (teist=fetar), /
ATHEIST (ateist-i-ja-et= pafee), / THEBE, THEBA (Tebe, Teba, tebas-i-e-et=
banoret e Tebes), / THERMI (termi, termat, terminolog,terminologjia), /
THESPIUS (Tespius-i), / THEUTHRAS / THAUMANT / THALES (Talesi nga Mileti) /
THALIA (Talia, Muza e komedise), / THEMISI / THESEU (Tezeu), / THESIDA /
THESPIA / THESPIADA / THESOLANIK (Selaniku), / THOAS / THOANTA / THUQIDIDI /
THAULLANT (Taulant, taulantet), THEUTA (Teuta), / PARANTHEZE (paranteze,
paranteza), / METHODA / METHODIKA / (metoda, metodika, metodike), /
METHODICIENT / BIBLIOTHEKA (biblioteka, qe vie nga dy fjalet shqipe-ilire:
bibla + the, tha,ne kuptimin bibla thote - biblioteka) / PANTHEONI /
ORTHOGRAFIA / ORTHOGRAFI / ORTHODOKS / ORTHODOKSAL-E / ORTHODOKSIZMI, /
ORTHODOKSIZIMI (ortodoks, orodoksizimi...) etj. Ku, ne te gjitha keto
kompozita indo-europiane e te gjuheve boterore, ekziston rrenja e foljes
shqipe - THE, ose THA, te cilat gjenden: ne fillim, ne mes, apo ne fund te
kompozitave te lartepermendura dhe qe te gjitha keto jane me origjine reale
nga illirishtja e lashte - Ama e Shqipes se sotme.
Fatkeqesisht, sot edhe ne vet shqipen e shkruar dhe ate letrare edhe ne
shkencen shqiptare linguistike, ne Albanologjine, te gjitha keto kompozita
jane deformime fonologjike, apo direktiva te Sllavistikes, qe i ka deformuar
hegjemonia e tyre. Pse ta humbi shqipja origjinalitetin e vet linguistik, kur
eshte vetiu historio-fonologjikisht, bija e Illirishtes dhe vet rrenja e
gjuheve i.e.?
Faktikisht, per ndryshim te momundjes se theksimit qe "nuk ua qet goja"
sllaveve dhe nuk e kane ne alfabetet e gjuheve sllave dytingullorin TH
shqip-illrian dhe thohet e shkruhet ne sllavishtet me tingullin T, sikurse:
teo, teologija,teatar, Teofil, Teodor, Teolog, ortodoks, ortografija,
ortograf...etj. Sllavet nuk ekane kete te dreje natyrore fonetike te
theksimit t dytingullorit, TH as ne gjuhet e tyre te folura as te shkruara.
Tingulli TH eshte tingull krejtesisht natyralisht i huaj.
Fjala - thana, ne shqipen si botanom, apo emer botanik, bima, pema -
Thana (Cornus mas L. - Cornaceae), bime natyrore, qe mbine vetiu (poashtu
edhe mund te mbeltohet e shartohet me Thanen e bute), rritet ne kodra
gelqerore, mbrone rrenimin e tokes; gjithashtu mbine vetiu e rritet ne vende
te thata kodrinore, lugina etj. Thana ka fryte te kuqe me shije te tharte
(thartine), apo ne fjalen e lashte gege-shqipe - tharpte, tharbte,
tharptine-a, tharbtina, ku gjendet grupi i tokzanoreve - pt- cka karakterizon
fonologjikisht masen e reakcionit te shpejte, te vrullshem, rrufee, poashtu
edhe si acid. Per shqiptaret, Thana eshte bime hyjnore, qe ga lashtesia dhe
Mythi mbi Thanen eshte perciellur si gojedhene, e tash ka mbetur si myth (mit
mitike). Shqiptaret e vjeter, besonin se Thana eshte fuqia hyjnore e te
folurit, miresise, shenjterise, te te njohures, te diturise, te plleshmerise,
rritjes, bymimit (si tek maja, apo tharmi i bukes, fermentet e enzimet),
hyjnia e gufimit te shendetit te njeriut. Kur kane vonuar femijet te flasin,
kane vonuar te ecen, apo ishin shendetligj, plakat i conin nen nje Thane dhe
luteshin asaj, duke menduar se fuqia e Thanes, do t'ua tefilloje te folurit,
ecjen, zhvillimin, bymimin e shendetit (me gufe shendeti), si bestytnii - "Oj
Thane, jepna shendet, fortesi, e pjellore si Ti, tefillona gojen e guhen, oj
Thane - E Thanna e zotit!"
Thana, si bionom-botanom shqip-illir, por edhe kuptim theologjik (qe
fjala - theologji, ndoshta nuk eshte kuptuar si fjale shqipe), te cilen vetem
shqipja mund ta percaktoje tok me te gjitha ato kompozita i.e. (te paraqitura
ne kete studim), ku formohen nga rrenjet - tha, the, theo=zot, ku zanorja -
O, percaktonte diellin, kurse ne kompozite eshte lidhse fonomorfologjike, qe
i lidhe dy rrenjet: the, e - log (log, logu, prova, studimi, sprovimi i
diturise e shkathtesise se njeriut), sikurse ne shkencat tjera perkatese.
Shkenca dhe feja (religjioni), heret nuk ishin aq te ndara perkah
pikepamjet e tyre ideore e theorike mbi natyren e njeriun dhe nje periudhe te
gjate kohore mbizoteronte feja, sepse vet shkenca ishte themeluar ne
predispozita fetare, perderisa, filloi shkenca ta spjegoje realitetin boteror
dhe nga prizmi theologjik, shpertheu me kibernetiken duke mbijetuar mbi
theologjine edhe sot, sikur duket, po mbijeton shkenca edhe vet krijuesin e
saj - njeriun. Ashtu, sikurse ishe shprehja e lashte: deux et machina
(perendi prej makine). Sot, me pare vie ne shprehje, - perendi prej makine,
sesa perendi prej njeriu.
Thoti ne aspektin global dhe Thana ne ate kontinental gjate antikuitit,
njihen si perendi te te folurit te njeriut, derisa, e folura (te folurit), u
kthye ne zo, za, ze, tinguj, per te cileve u formuan alfabetet e gjuheve
indo-europiane e boterore
Thana e Thoti - dy emertime me gjini te kunderta dhe me kuptim linguistik
te njejte, dy fjale te skipes illire (shqipes illire). Nga Thana e tek Thoti
skipe, ndajne e largojne shume periudha historike, prej formimit te vetedijes
njerezore, qe vet vetedija e njeriut, ka aso rritje te shumefishta edhe
poashtu ka renie te shumefishta gjate Historise.
Thana apo Athana - Athena , nga kuptimi i shprehjes shqipe -a thanna, a
thenne, ketu edhe si kundershtim foljor ne kuptimin e mendimit - e thashe, a
thanna, a thenna, a thenne, edhe siur te jene formuar fjalet ATHANA, ATHENA,
ATHENNE -sido qe te bie hulumtimin ne studiet shkencore linguistike,
percaktimi i vet i drejte i emertimit - Athena, eshte direkt nga gjuha
shqipe-illire dhe eshte edhe athenne illire dhe shte kjarte nje kompozite
skipe-illire.
Ky ekuacion mathematiko-linguistik, ne cfaredi menyre te fillohet te
shtrohet si zgjidhje fonetike e morfologjike si dhe ne permasat
fonetiko-historike percaktimi real i emrit Athenna, eshte nga folja shqipe -
e thene dhe ne cfaredo forme te shtruarjes linguistike - del zgjidhja e
njejte shqipe-illre !
(drillon gega)
ETHANA - ETHENNE - ATHENNE
PREJ MYTHOLOGJISE DERI TE REALITTI
APO
PREJ MYTHOLOGJISE DERI TEJ DEFORMIZMIT
Prej mythit deri tek realja, aqesa kane kaluar periudha historike,
poaqe kaluan edhe periudha te deformimeve historiografike, duke shuar si
zjarrin dielore te tokes nje histori te ngrire illire!
Thana Illire ishte perendia e te gjitha te mirave ne jete, si
personifikim i njeriut me fuqine natyrore - E Thana - Ethana, me fuqine e -
te thenes, Asaj qe Thote, me fuqine e Thotit- Zotit, te ciles i besuan,
illiret me te gjitha fiset e tyre ballkanike. Thana eshte Athena - Athina,
perendia e lashtesise diturore.
Mythi mbi Thanen, mbeti realizim imirefillte, nga antroponomi ne nje
toponom qendror - emer gjeografik, ne nje djep te gjuthes, diturise dhe
kultures antike njerezore.
Vet Athina me tempullin e saj Akropolin,sipas G.F. Wiliams-it, "heret
shume perpara ne koherat parahistorike, perpara se Homeri te kete kenduar
vjershat e perendive dhe te heronjve, perpara se te shkruhej gjuha greke e
vjeter, gjendej nje popull qe quhej - pellazg (pellgas, shen. aut.). Per kete
popull shkroi historiani Herodoti, perpara qyteterimit te grekeve", por ne
kemi pak shkrime te tij historike, lidhur meparaardhesit e illireve te
lashte, jo qe nuk shkroi ai, por qe u zhduken te gjitha hallkat e keputura,
qe ishin qe atebote dhe ashtu na mbeten edhe me te keputura derisot,
historiogafi e humbur apo e tjetersuar ne dy pjese te te kulturave te botes,
qe krijoi civilizimin dhe rregullimin boteror te sotem. Eshte e cuditshme
sesi u zhduk gjithe ajo historiografi e vertete, me nje deformizem aqe barbar?
Mjeshteria e madhe qe duket ne Panteon (Pantheoni panillirian shen. aut),
vazhdon Williams-i, dhe ne Akropol te Athines, quhet ende
pellgazgjike.Pellazget (pellgazet) i bene muret e forta dhe te trasha, qe ne
i quajme <Muret e Qikllopeve>, per te cilat profesori Pococke, thote se jane
bere atehere, kur greket e Homerit nuk ishin ne qenie. Ne ato kohera
parahistorike, shqiptaret jane te vetmit qe rrojne edhe sot. Vetem ne
koherat e tashme u provua se pellgazet jane illiret e vjeter, te cilet jane
dega e pare e indo-evropianeve, perandoria e te cileve shtrihej prej Azise se
Vogel e deri ne Adriatik e deri ne veri te lumit Danub". Por, studimet
topografike na shpiejne ne ethymologjine e lumit Iller ne Gjermani, me
origjine nga Illirishtja, qe difton edhe vet emri, ku fisi i theutoneve
(teutoneve), te cilet kishin emertimin e prejardhur nga rrenja illire, e qe
pikerisht edhe ky emer lidhet me Tehutin qe eshte vertet, vet Thoti Skipe,
"Hermesi i madheshtise se trefishte"(Hermes Trismegist) - edhe larg tej
Danubit, qe me plot kuptimin e fjales eshte illirizimi evropian, kur Evropa
ishte e zbaste nga njeriu dhe illiret populluan kete kontinentin e vjeter.
Gjuha e kultura illire percaktohet ne topografine trekontinentale, me tre
atllaset gjeolinguistik: Indi, Aleksandria dhe Illeri, te triat keto toponome
illire. Gurmet antroponmike e toponomastike illre, na shpiejne jovetm ne
Onomasiologjine europiane, por edhe ne pergjithesi ne Onomasiologjine
boterore.
"Illiret, qe u hodhen edhe ne Itali, ne Shqiperi gjenden nen emrin -
toske dhe ne Itali gjenden me emrin <toske, toskan, etruskan>, arbereshet
tone, qe mbijetuan me gjuhen, kulturen, doket e zakonet e Arberise, neper
shekuj, ashtu sikur stergjysherit illirian: galabret (Klabret, Kalabrezet),
Japyget, Mesapet, Venetet... te cilet me gjuhen e kulturen illire, lulezuan
Apeninet dhe gjithe Evropen Perendimore te sotme.
Gjuha e kultura illire qyteteroi Evropen de boten!
Per ta forcuar edhe me shume, theorine ethymologjike te emrit Thana
(Athina), me Pantheonin illirian, si vazhdimesi historiogafike e
gjeolinguistike, si Thana illire, vazhdimesia Pantheonike e bashkimit te
besimeve illire ne nje, qe nga Thoti Skiptar, duhet te nisemi nga vet kuptimi
i kompozites ne te dy te folmet (dialektet) shqipe: e thanne, e thenne, qe
lidhen me perendine e lashte - Thotin.
Thoti e Thana jane antroponome rrenjesisht te nje gjuhe illire-skipe, qe
ndryshon vetem gjinija, poashtu linguistikisht ndryshojne emertimet e tyre ne
gjuhet e pergjithshme boterore <Tehuti, Thothi e Athena>, ne lidhje me
ethymologjine e perendive te antikuitit, G.F.Williams-i shton: "Me kot jane
munduar te dijturit, te nxjerrin ndonje kuptim nga emrat e perendive te
Greqise, duke pasur per ndihme gjuhen greke. Perkundrazi ne gjuhen shqipe,
kuptimi i emrave e perendive eshte i plote dhe i kthjellte. Athina (Athena)
vjen nga fjala shqipe - E THENA, Zeus, vjen nga fjala shqipe - ze, Zot;
Nemesis, nga fjala - neme, Afrrodita, nga fjalet: afro e dita..."
Perendia illire - Thana, si falsifikim antroponomik, si emertim i femres
dardhane-illire dhe topografik, si emertim i qytetit te sotem - Athena edhe
ne shqipen e sotme cuditerisht thirret - Athina. Pse u be edhe ky ndryshim
nga emri - Athena, ne shqipen - Athina, ekzistojne sot disa theori, te cilat
mbeten vetem si mythe a gojedhena, nga goja e popullit, sepse ne linguistike
ende nuk ka ndonje percaktim shkencor dhe nuk ekziston ende ndonje fakt, qe
do te na bindi e te jete i plotfuqishem, sikurse vet plotfuqishmeria e Thanes
e Thotit illirian.
Mendoj, per te hedhur ne drite disa fakte psiko-linguistike, e qe realisht
mund te jene fakte filozofike, nisem nga intertoponomet e vet qytetit -
Athina, qe perbejne emertimet urbane dhe si emra te pjeseve te qyteterimit qe
dallojne, edhepse ne greqishten, ato kane kuptimin shqip, apo edhe jane krejt
shqipe. Mund te verejme emertimin e lagjeve te Athines - lagja Plake - edhe
ne greqishten e vjeter e te rene, qe pemendin edhe arvanitet dijetare, qe
stergjysherit e tyre, "jane themeluesit e Greqise moderne". - Vet emerimi -
Plake, qe ne shqipen kjarte eshte emertim moshe, pjekurie, pervoje, e
topografikisht, emertim lashtesie. -- Fjala shqipe - Plake, mendoj, ne
kuptimin filozofik: mencurine, diturine e thinjur, (plake e thinme, e thime,
e thinne, duke kuptuar diturine e thinjur te lashtesise illire edhe eshte
emertuar - e thinjura, E THINNA, - Athina. Ky alternim morfologjik dhe
kuptimor ne shqipen, duket sikur iu ka larguar percaktimit te drejte
linguistik, sepse ajo nuk eshte as Athena, as Athina, por - Thana, si
vazhdimesi kohore antroponomike e Thotit, si toponom i sotem.
Domethenia ethymologjike, qe lidhet me shprehjen - e thene, apo shprehja
e lashte shqipe - e thenne, qe ka kuptimin si - e thenur, qe eshte rrenja
shqipe - the (ti) apo - e thenna, tha (ajo) e thenura, ajo qe eshte thene, ne
kuptimin filozofik - ka fuqi spjegimi me te holle (me te mencur) dhe lidhet
me kuptimin - Thana e Thoti, me shume sesa - e thinna, apo - Athina.
Pra, rrenja e foljes -the (gege-toske), nga shprehja - e thene, e thenne
(toske) dhe - e thane, e thanne, e thanme (gege), si alternim - the, ne -
thii (ne kuptimin - e thine, e thinne, e thime - kur njeriu plaket dhe i
zbardhen floket, flokethinne, flokethime, e thinjur), eshte bere edhe per tu
dalluar ajo - Athina shqipe, nga - Athena greke edhe ne kuptimin e mencurise
me pervoje te lashte, si plaka ballkanike e diturise dhe pervojes historike,
pasiqe nuk eshte mundur te shprehet e verteta linguistike. Plakonia ishte
keshilli kombetar illirian per ndarjen e drejtesise ne mes njerezve, si
emertim juridik i kohes.
Anroponomet shqipe: Thani, Thana (Fana), Athani, Athanasi, Thanasi,
Thanora, lidhen me emrin - Thana illire si perendia e te njohures e diturise
se lashtesise.
Nistorja e emertimit - A si kundershtim e hijesim psiko-linguistik, per
te mbetur nen te - THANA, qe nuk ka mbetur - Athana, por Athena, vie si
kundershtim ndaj toskerishtes shqipe, pasi vet Toskerishtja eshte perflakur
me perafer, ashtu si gjeopolitikisht, poashtu edhe linguistikisht me
Greqishten. Kurse, vetem per ndryshim kahjesh hrozonti, Gegenishtja dardhane
paksa iu ka larguar hallkave historiografike te keputura hilliro-hellene, qe
hilliret e hellenet e lashte duhet nenkuptuar si eterit e bijte, anipse
linguistiisht shqipja niset, qe tej Dardhanelleve (Gryka e Dradaneleve)
dardhane, e nga Dardhanusi i biri i Zeusit, qe eshte vet Zojsi, Zoti -
emertimi shqip i fuqise mbinatyrore, krijuesit te boterave... Pleqet
shqiptare ne shqipen e vjeter te folur thone: "Te ndihmofte Zojsi! Te rujtte
Zojsi! Zojsin e paca (patsha) ndihme! Zojsi para e une mbas Tij!" Dhe
pikerisht, nga kjo fjale shqipe-illire, u formua edhe emertimi - Zojs, per
Zeusin gjer. Zeus (gjer. eu=oj), diftongu qe difton nje sinkronizim fonetik
apo alternim fonologjik.
Toskerishtja e Gegenishtaja, dy dialektet e shqipes. qendruan te
perflakura, mu sikur d koka te nje trupi te Shqipes ne flamurin linguistik
shqiptar. Njera perflakej me greket e tjetra me sllavet, gjithmone
(embabadem) qe ka kuptimin Adem Baba Adem, lidhet me Ademin, Adamin, Te parin
e Njerezise! Lashtesia e shprehur ne gjuhen popullore shqipe qe eshte nje
togfjalesh shqip...
Poashtu antroponomet shqipe, ne lidhje me fjalen - Thana, sipas vetave e
zgjedhimeve te foljes - e thene (per te thene), si: Thomi, Thomai,
Themistokli, Thanai, Thoma, Thomani, Thomas (ger. ang.) etj. poashtu lidhen
me Thotin e Thanen illire.
Emertimi - Thana, qe pernga kuptimi filozofik qendron me larg te sotmes,
sikur nenkupton dicka ne kohet e shkuara, te largeta, qe nenkupton Ate qe
eshte thene, Ate - qe Tha (Krjiuesi) dhe u be, Ate qe Tha dhe u krijua toka,
Tha - dhe u krijua njeriu, Tha - dhe u krijua bima, Tha te behet uje - dhe u
be, Tha te behet zjarr - dhe u be, Tha te behet Dhe - dhe u be! - Ndersa, tek
emertimi - Thoti, duket sikur eshte dicka me i afert filozofikisht: Thot,
Thot Thoti, sikur ne kohen e tashme, si krijues i diturise boterore (per ate
edhe eshte ne mythologjine e gati te te gjithe popujve te botes, nga bota
ekuatoriale), nga <populli i pellgut te ujit> pellgasit, pellgazet, etniteti
pellgazgjik, si populli i pare i botes. Thoti ka permasa boterore te njohjes
dhe diturise, e te theologjise edhe sot, por me alternime te ndryshme
morfologjike ne gjuhet indo-europiane e boterore.
Rrenja e foljes shqipe-illire - THA, THOT krijoi emertime ne
linguistiken i.e. duke percaktuar, se kush tha - Tha Ai, Thot Ai - Zoti dhe
rrodhi veta e pare peremrit vetor - une, ne anglishte, pershkruhet
linguistikisht - script - I - vijeza vertikale, qe nenkupton veprimin
vertikal, ngritjen, syqeltesine, zgjimin - Ai qe eshte vertikal, (Ai qe
s'fle, as s'kotet - zoti),
qe qendron pip ne kembe, e keto jane shprehje shqipete vjetra me kuptim, -
Une, Uni, universi, nga kuptimi theologjik, ne kumtimin linguistik shkencor;
si ngritja e persosja e njeriut dhe zoterimi i botes nga - Une ( I ) ai.
Njeriu me personifikim linguistiko-filozofik, Ai jam Une per boten ( I ) ai,
zoterimi i botes nga njeriu, si qenia me e zhvilluar mentalisht!
Mentt sundojne boten (mendja sundon boten). Mentt - eshte fjale lashte
gege-shqipe-illire, qe pikerisht nga kjo fjale - mentt, mendt, (mendja,
mendet) u krijuan fjalet emertuese indo.europiane: men, man - njeriu,
anglisht - dhe mentsh, (menc) mentsch - njeriu, man - burre, gjermanisht.
Pra, emertimi per fjalen - n j e r i u ne dy gjuhet e medha te sotme
boterore, (ang. germ.) rrodhi nga illirishtja e lashte, nga fjala - ment,
mendja, si perkufizim i dallimit te njeriut ne intelektin, mendjen e tij me
te zhvilluar nga gjalesat tjera ne natyre!
Mentt (mendja) sundon boten me diturine e njeriut dhe njeriu u emertua
nga - mentt illire.
Poashtu mendoj se, pershendetja anglishte - thank (thank you), si falenderim,
fjale hyjnore, e shenjte, qe difton respektin dhe edukaten e njeriut,
miresjelljen, qe duhet te vije si trashegim i falenderimit te Thanes illire
(thanked = i,e,te falenderuar), - thanket ju dhe Ju ndigjoj, qe eshte
shprehje e lashte gege-dardhane-illire.
Gjithashtu, edhe ne gjermanishten, falenderimi i njejte, vetem si alternim
i nistores, tingullit te pare - Th, ne D, (thank, ang. - danke, gjer.) si dhe
rrodhi numrori i pare ne gjermanishte, numri - nje (1) ne AIN (ger. Ein). qe
ka kuptimin Ai eshte Nje, pra nga kuptimi i shprehjes illire - THA AI.
Poashtu, rrodhen antroponomi, Ajnshtajn (Einstein, A.), Ajnhajt (Einheit -
Bashkim) etj. Pra, edhe falenderimi ne ang. e gjerm. rrodhi nga respekti per
Thanen illire, pikerisht sipas kuptimit linguistiko-filozofik te shprehjes
foljore - thane, e thane, gege-shqipe, si rezultat i mirenjohjes se njeriut
ndaj njeriut dhe formimit te humanizmit ne shpirt.
Rrenja e foljes shqipe-illire - THA (ai), THE (ti), ku rrenja - Tha,
eshte filozofikisht me e larget nga krijimi i botes dhe i njeriut - kurse,
THE eshte me afer lashtesise, apo femijerise se njeriut, - keta, sikur
peremra edhe si trajta te shkurtera te peremrave, formuan shume kompozita
indo-europiane e boterore. Pikerisht, duke bazuar ne emertimet - Thana e
Thoti. Vet keto rrenjet e Shqipes illire (skipe illire), THA e THE, formuan
fjaleformime, kompozita e togfjalesha indo-europiane edhe pothuaj ne te
gjitha gjuhet boterore, qe i percakton Linguistika Gjenerale, si shprehje
fonologjike e morfologjike, si antroponome e toponome, qe perkufizojne gati
tere Onomasiologjine boterore, sikurse jane sot, qe nga fjalori fetar e deri
tek fjalori shkencor kompozitat: THEZE (the+ze); teze, teza - THEMA (teme,
tema tematika) nga - the+me / THEORIA (teoria, teorik-e, teoriket, teorika,
teorikisht, teoricient-i-ja-et)/ THEOREMA (teorema), / DIATHEZE (diateze,
diateza),/ ANTITHEZE (antiteze, antiteza),/ DIOTHEZE (dioteze,
dioteza-Dioqeza),/ THEATER (teater-i, teatral-e), / AUTHOR (autor-i-ja-et), /
THEODOR (Teodor-i), / PROMETHEE (Promete-u),/ THEOFIL (Teofil=Teo+fil = djali
i zotit), /THEO (Theo= Zot), / THEOLOGJI ( Teologji, teolog-u-ja-et), /
THEOLOGJIKE (teologjike, fetare), / THEOLOGIST (teologist), / THEMIDA
(Perendia e Drejtesise), / THEOFRASTI / THEOFANI / THEIST (teist=fetar), /
ATHEIST (ateist-i-ja-et= pafee), / THEBE, THEBA (Tebe, Teba, tebas-i-e-et=
banoret e Tebes), / THERMI (termi, termat, terminolog,terminologjia), /
THESPIUS (Tespius-i), / THEUTHRAS / THAUMANT / THALES (Talesi nga Mileti) /
THALIA (Talia, Muza e komedise), / THEMISI / THESEU (Tezeu), / THESIDA /
THESPIA / THESPIADA / THESOLANIK (Selaniku), / THOAS / THOANTA / THUQIDIDI /
THAULLANT (Taulant, taulantet), THEUTA (Teuta), / PARANTHEZE (paranteze,
paranteza), / METHODA / METHODIKA / (metoda, metodika, metodike), /
METHODICIENT / BIBLIOTHEKA (biblioteka, qe vie nga dy fjalet shqipe-ilire:
bibla + the, tha,ne kuptimin bibla thote - biblioteka) / PANTHEONI /
ORTHOGRAFIA / ORTHOGRAFI / ORTHODOKS / ORTHODOKSAL-E / ORTHODOKSIZMI, /
ORTHODOKSIZIMI (ortodoks, orodoksizimi...) etj. Ku, ne te gjitha keto
kompozita indo-europiane e te gjuheve boterore, ekziston rrenja e foljes
shqipe - THE, ose THA, te cilat gjenden: ne fillim, ne mes, apo ne fund te
kompozitave te lartepermendura dhe qe te gjitha keto jane me origjine reale
nga illirishtja e lashte - Ama e Shqipes se sotme.
Fatkeqesisht, sot edhe ne vet shqipen e shkruar dhe ate letrare edhe ne
shkencen shqiptare linguistike, ne Albanologjine, te gjitha keto kompozita
jane deformime fonologjike, apo direktiva te Sllavistikes, qe i ka deformuar
hegjemonia e tyre. Pse ta humbi shqipja origjinalitetin e vet linguistik, kur
eshte vetiu historio-fonologjikisht, bija e Illirishtes dhe vet rrenja e
gjuheve i.e.?
Faktikisht, per ndryshim te momundjes se theksimit qe "nuk ua qet goja"
sllaveve dhe nuk e kane ne alfabetet e gjuheve sllave dytingullorin TH
shqip-illrian dhe thohet e shkruhet ne sllavishtet me tingullin T, sikurse:
teo, teologija,teatar, Teofil, Teodor, Teolog, ortodoks, ortografija,
ortograf...etj. Sllavet nuk ekane kete te dreje natyrore fonetike te
theksimit t dytingullorit, TH as ne gjuhet e tyre te folura as te shkruara.
Tingulli TH eshte tingull krejtesisht natyralisht i huaj.
Fjala - thana, ne shqipen si botanom, apo emer botanik, bima, pema -
Thana (Cornus mas L. - Cornaceae), bime natyrore, qe mbine vetiu (poashtu
edhe mund te mbeltohet e shartohet me Thanen e bute), rritet ne kodra
gelqerore, mbrone rrenimin e tokes; gjithashtu mbine vetiu e rritet ne vende
te thata kodrinore, lugina etj. Thana ka fryte te kuqe me shije te tharte
(thartine), apo ne fjalen e lashte gege-shqipe - tharpte, tharbte,
tharptine-a, tharbtina, ku gjendet grupi i tokzanoreve - pt- cka karakterizon
fonologjikisht masen e reakcionit te shpejte, te vrullshem, rrufee, poashtu
edhe si acid. Per shqiptaret, Thana eshte bime hyjnore, qe ga lashtesia dhe
Mythi mbi Thanen eshte perciellur si gojedhene, e tash ka mbetur si myth (mit
mitike). Shqiptaret e vjeter, besonin se Thana eshte fuqia hyjnore e te
folurit, miresise, shenjterise, te te njohures, te diturise, te plleshmerise,
rritjes, bymimit (si tek maja, apo tharmi i bukes, fermentet e enzimet),
hyjnia e gufimit te shendetit te njeriut. Kur kane vonuar femijet te flasin,
kane vonuar te ecen, apo ishin shendetligj, plakat i conin nen nje Thane dhe
luteshin asaj, duke menduar se fuqia e Thanes, do t'ua tefilloje te folurit,
ecjen, zhvillimin, bymimin e shendetit (me gufe shendeti), si bestytnii - "Oj
Thane, jepna shendet, fortesi, e pjellore si Ti, tefillona gojen e guhen, oj
Thane - E Thanna e zotit!"
Thana, si bionom-botanom shqip-illir, por edhe kuptim theologjik (qe
fjala - theologji, ndoshta nuk eshte kuptuar si fjale shqipe), te cilen vetem
shqipja mund ta percaktoje tok me te gjitha ato kompozita i.e. (te paraqitura
ne kete studim), ku formohen nga rrenjet - tha, the, theo=zot, ku zanorja -
O, percaktonte diellin, kurse ne kompozite eshte lidhse fonomorfologjike, qe
i lidhe dy rrenjet: the, e - log (log, logu, prova, studimi, sprovimi i
diturise e shkathtesise se njeriut), sikurse ne shkencat tjera perkatese.
Shkenca dhe feja (religjioni), heret nuk ishin aq te ndara perkah
pikepamjet e tyre ideore e theorike mbi natyren e njeriun dhe nje periudhe te
gjate kohore mbizoteronte feja, sepse vet shkenca ishte themeluar ne
predispozita fetare, perderisa, filloi shkenca ta spjegoje realitetin boteror
dhe nga prizmi theologjik, shpertheu me kibernetiken duke mbijetuar mbi
theologjine edhe sot, sikur duket, po mbijeton shkenca edhe vet krijuesin e
saj - njeriun. Ashtu, sikurse ishe shprehja e lashte: deux et machina
(perendi prej makine). Sot, me pare vie ne shprehje, - perendi prej makine,
sesa perendi prej njeriu.
Thoti ne aspektin global dhe Thana ne ate kontinental gjate antikuitit,
njihen si perendi te te folurit te njeriut, derisa, e folura (te folurit), u
kthye ne zo, za, ze, tinguj, per te cileve u formuan alfabetet e gjuheve
indo-europiane e boterore
Thana e Thoti - dy emertime me gjini te kunderta dhe me kuptim linguistik
te njejte, dy fjale te skipes illire (shqipes illire). Nga Thana e tek Thoti
skipe, ndajne e largojne shume periudha historike, prej formimit te vetedijes
njerezore, qe vet vetedija e njeriut, ka aso rritje te shumefishta edhe
poashtu ka renie te shumefishta gjate Historise.
Thana apo Athana - Athena , nga kuptimi i shprehjes shqipe -a thanna, a
thenne, ketu edhe si kundershtim foljor ne kuptimin e mendimit - e thashe, a
thanna, a thenna, a thenne, edhe siur te jene formuar fjalet ATHANA, ATHENA,
ATHENNE -sido qe te bie hulumtimin ne studiet shkencore linguistike,
percaktimi i vet i drejte i emertimit - Athena, eshte direkt nga gjuha
shqipe-illire dhe eshte edhe athenne illire dhe shte kjarte nje kompozite
skipe-illire.
Ky ekuacion mathematiko-linguistik, ne cfaredi menyre te fillohet te
shtrohet si zgjidhje fonetike e morfologjike si dhe ne permasat
fonetiko-historike percaktimi real i emrit Athenna, eshte nga folja shqipe -
e thene dhe ne cfaredo forme te shtruarjes linguistike - del zgjidhja e
njejte shqipe-illre !
(drillon gega)