Re: Kendi i krijimeve te reja
Piedestali
Dale... Prit... S'ka me kuptim...
Oh sa gjate qe kam vrapuar!
Kesaj udhe pa mbarim
asnjehere nuk kam ndaluar.
Jam rrezuar gjate rruges,
gjunje e brryla kam derrmuar.
Dhimbjen kurre s'ia fsheha turmes,
me gjithe shpirt kam renkuar.
Perseri ne kembe u cova
rraskapitur, sakatuar.
Sfilitjen me dhembe e blova,
etjen me djerse e kam shuar.
Asnjehere ama s'qendrova
te mbledh forcat, te pushoj.
Me revansh, vetem vershova
pa e ditur ku po shkoj.
E pse renda? Cfare fitova?
Me kaq ngut, ku kam arritur?
Ke lashe pas? A triumfova?
C'piedestal me kane ngritur?
Lashe pas lojra e gezime,
shoqeri e miqesi,
shpresa, endrra e zhgenjime,
flirte, zenka e dashuri.
Lashe pas njerez e zakone,
rruge, rrugica e shtepi.
Lashe deshira e pasione,
kenge motive e poezi.
Lashe nje jete te pajetuar
ku hapat hidhen ngadale
te peshuar, te shijuar,
pa harbuar si i marre...
.....
Kete vetes s'mund t'ia fal,
e nje lot s'ma fsheh dot helmin...
Ku dreq eshte ai piedestal
t'i hidhem e t'i ve shkelmin!