I dobet apo i bute?
Me ka ndodhur qe shpesh here te me qortojne per faktin qe jam e bute dhe qe me sjell teper telashe ne jete, jo vetem ne lidhje me njerezit por edhe me punen, shkollen, dhe cdo aspekt tjeter te jetes.
Mgjth, une personalisht mendoj se nuk eshte butesia ajo qe ma ka fajin por dobesia. Jam e mendimit qe butesia dhe dobesia jane dy gjera krejtesisht ndryshe pasi e para bazohet me shume ne arsyet e moralit kurse e dyta ne pamundesine per te frenuar deshirat e momentit.
Kur je i bute (sipas mendimit tim, kjo dihet) i fal njerezit me shume, i le te te hipin mbi qafe pasi ke arsyet qe "Nuk ma kane me te keq" ose "S'ka problem, se te gjithe kshu jemi, e kuptoj shume mire se si ndjehet".
Po marr si shembull veten time ne menyre qe ta kuptoni me mire ate qe dua te them.
Kurse kur je i dobet, bie pre e deshirave te momentit dhe pastaj thua ua, po si me doli kshu situata? Nuk e prisja. Ajo qe dua te them eshte qe si mendoni ju, kur i lini te tjeret te iu perdorin here pas here, ndodh ngaqe jeni i/e bute apo i/e dobet?
Shpresoj te kemi sa me te bute... /pf/images/graemlins/smile.gif
Odea
