Copëza shkrimesh.
- Thread starter dr love
- Data e fillimit
Mystique
Larg
ndoshta ishte vec anderr
e bardhe qe bjen e leht
qe ike e s'mbet
anderr e dikujt qe ka nevoje per ty
e neper floke tjere
me gishta fsheh
fajin qe t'ka tret
por ja qe zhuket ftyra jote perseri
mbet vec dicka
qe s'e di
dicka e kohes
qe s'flet
e rendon me heshtje gjith qetesite
e ne mendje shfaqet dashnia
me fytyre qe s'krijoi pamje asnje dite
por ti mos ik
mos ik
mos ik
c'kuptim ka nese ike
s'te kerkoj asgja
te mbaj lehte
si leter
ikjet jane per boten
jo per ne qe s'kena aq jete
sa me u cmend per dike tjeter
e bardhe qe bjen e leht
qe ike e s'mbet
anderr e dikujt qe ka nevoje per ty
e neper floke tjere
me gishta fsheh
fajin qe t'ka tret
por ja qe zhuket ftyra jote perseri
mbet vec dicka
qe s'e di
dicka e kohes
qe s'flet
e rendon me heshtje gjith qetesite
e ne mendje shfaqet dashnia
me fytyre qe s'krijoi pamje asnje dite
por ti mos ik
mos ik
mos ik
c'kuptim ka nese ike
s'te kerkoj asgja
te mbaj lehte
si leter
ikjet jane per boten
jo per ne qe s'kena aq jete
sa me u cmend per dike tjeter
Hope
dans ton coeur
(i ka 't bukra ky i qan me lot )ne dy sot
numerohena me gishta
s'jena ma shume se 5-6 vete
riktheju
rikthimeve
s'mund t'ia lame heshtjes
fjalen e fundit
cdo dite me kohen
prej nesh largohet dikush qe jena ne vete
ah, ne dy
sa pak kena mbet
( jo se nuk e lexon vec ti Klodianin ta dish)
mbase do takohena ne te dy ndonjehere
se qytetet tona jane ma te vogla se fatet
do leshojme veç nji pershendetje ne ere
si fjongo qe mban lidhe puthjet dhe inatet
a ndoshta do takohen te gjithe pervec nesh
e tille asht kjo bote me habitjet pa çudi
por une them le t'dashurohen vesh me vesh
ata qe u veshen me pellgje e me shi
prandaj kur nje dite nga ato ditet normale
ke me gjet nji kenaqesi qe amel flet me ty
do mendojne se je e marre apo krejt banale
por ti e din se jam une ajo kenaqsi pa arsy
Pinky
Forumium maestatis
... trendafili im ...
gjithmone i kam dashuruar trendafilat !!
aromen,ngjyrat,formen,gjethet dhe pak me pak gjembat e tyre ...
i urreja kur me shponin gishtat teksa perpiqesha t'i vidhja sa me shpejt ne kopshtin tend dhe me pas te vrapoja s
i e cmendur nga ana tjeter e rruges me friken se ms dikush me shihte ...
derisa nje dite rashe ne rrjeten e shikimit tend...
e skuqur,me duart qe me dridheshin dhe trendafili qe u shkeput lehtas nga to dhe puthi token pa zhurme, te kerkova falje dhe me gjysme zeri te thashe se i pelqeja se tepermi trendafilat e kopshtit tend...
me ironizove si disa vjet me i madh qe ishe. !! t'u duken budallalleqe adoleshence dhe romanticitete moshe ato qe te thashe ...
e turperuar,duke te kerkuar ndjese,ula koken dhe vazhdova rrugen me fjalet e tua qe me gufonin ne vesh si jehone !! ....
ndoshta kishe te drejte,isha vertet nje adoleshente ose romantike e pandreqshme !!
muajt kaluan dhe trendafilat u vyshken,koha u ftoh dhe Korca u mbulua nga bora,vendin e trendafilave ne kopshitin tend e zune disa dege te ngrira,pa jete qe lekundeshin me eren si fantazma te harruara nga epoka e ekzistences se tyre njerezore !!
mezi prisja pranveren,te perqafoja serisht aromen e tyre,te shija ngjyrat dhe te ndjeja pickimet e gjembave neper duar .... por pse jo ,te shihja edhe ate...
kishin kaluar kohe dhe cuditerisht shikimi i tij nk me shqitej nga kujtesa,e kisha imazhin e tij kudo shkoja ndonse vetem nje here e kisha pare,deshiroja me gjithe qenien time ta rishihja e ta rishihja pafund derisa te ngopesha,dhe te largtohesha serisht nga ai,pastaj te me merrte malli serisht dhe ta rishikoja prape e prape,madje pse jo,te qendronte para meje qe t'i beja nje portret qe ta mbaja gjthm me vete !!
ndonse pranvera erdhi imazhin i tij mungonte,trendafilat e tij nk me dukeshin me aq te bukur... valle ai ju kishte marre nurin ?! apo syte e mi ishin verbuar dhe nk shihnin me bukurine e tyre ?! ....
derisa nje dite me shpresat e vrara dhe me idene e humbjes tende te pergjithmonshme,hasa shikimin tend ne ate rrugice trendafilash,vetem se kete here nk isha une ajo qe te kerkkoja,por ti ..
mbaje nje trendafil te kuq,si ai qe u shkeput nga duart e
mi ate dite...
me hapa te sigurt u afrove drejt meje dhe me syte qe te shkelqenin,me dhurove trendafilin tend dhe me butesine e nje petali me preke duart te cilat qendronin mes duarve te tua,pastaj ne nje moment ushtrove force mbi to,ndjeva dhimbje... nga bishti i trendafilit vura re se dilnin shume gjemba dhe nga gishtat tane gjak .. e habitur te pashe ne sy me nje veshtrim kuptimplote,me zerin qe te dridhej shqiptove :
'' e kupton tani se sa me ka dhembur mungesa jote,trendafili im '' ...
gjithmone i kam dashuruar trendafilat !!
aromen,ngjyrat,formen,gjethet dhe pak me pak gjembat e tyre ...
i urreja kur me shponin gishtat teksa perpiqesha t'i vidhja sa me shpejt ne kopshtin tend dhe me pas te vrapoja s
i e cmendur nga ana tjeter e rruges me friken se ms dikush me shihte ...
derisa nje dite rashe ne rrjeten e shikimit tend...
e skuqur,me duart qe me dridheshin dhe trendafili qe u shkeput lehtas nga to dhe puthi token pa zhurme, te kerkova falje dhe me gjysme zeri te thashe se i pelqeja se tepermi trendafilat e kopshtit tend...
me ironizove si disa vjet me i madh qe ishe. !! t'u duken budallalleqe adoleshence dhe romanticitete moshe ato qe te thashe ...
e turperuar,duke te kerkuar ndjese,ula koken dhe vazhdova rrugen me fjalet e tua qe me gufonin ne vesh si jehone !! ....
ndoshta kishe te drejte,isha vertet nje adoleshente ose romantike e pandreqshme !!
muajt kaluan dhe trendafilat u vyshken,koha u ftoh dhe Korca u mbulua nga bora,vendin e trendafilave ne kopshitin tend e zune disa dege te ngrira,pa jete qe lekundeshin me eren si fantazma te harruara nga epoka e ekzistences se tyre njerezore !!
mezi prisja pranveren,te perqafoja serisht aromen e tyre,te shija ngjyrat dhe te ndjeja pickimet e gjembave neper duar .... por pse jo ,te shihja edhe ate...
kishin kaluar kohe dhe cuditerisht shikimi i tij nk me shqitej nga kujtesa,e kisha imazhin e tij kudo shkoja ndonse vetem nje here e kisha pare,deshiroja me gjithe qenien time ta rishihja e ta rishihja pafund derisa te ngopesha,dhe te largtohesha serisht nga ai,pastaj te me merrte malli serisht dhe ta rishikoja prape e prape,madje pse jo,te qendronte para meje qe t'i beja nje portret qe ta mbaja gjthm me vete !!
ndonse pranvera erdhi imazhin i tij mungonte,trendafilat e tij nk me dukeshin me aq te bukur... valle ai ju kishte marre nurin ?! apo syte e mi ishin verbuar dhe nk shihnin me bukurine e tyre ?! ....
derisa nje dite me shpresat e vrara dhe me idene e humbjes tende te pergjithmonshme,hasa shikimin tend ne ate rrugice trendafilash,vetem se kete here nk isha une ajo qe te kerkkoja,por ti ..
mbaje nje trendafil te kuq,si ai qe u shkeput nga duart e
mi ate dite...
me hapa te sigurt u afrove drejt meje dhe me syte qe te shkelqenin,me dhurove trendafilin tend dhe me butesine e nje petali me preke duart te cilat qendronin mes duarve te tua,pastaj ne nje moment ushtrove force mbi to,ndjeva dhimbje... nga bishti i trendafilit vura re se dilnin shume gjemba dhe nga gishtat tane gjak .. e habitur te pashe ne sy me nje veshtrim kuptimplote,me zerin qe te dridhej shqiptove :
'' e kupton tani se sa me ka dhembur mungesa jote,trendafili im '' ...
Pinky
Forumium maestatis
Kujtohu per Mua. . .
Nuk te kerkoj te me telefonosh, te me shkruash apo te me urosh per ditelindje.
Te kerkoj vetem te me kujtosh...
Te me kujtosh ashtu si mund te kujtosh nje shoqe qe ke nje jete qe e njeh...
Te me kujtosh ashtu sic te kujtohet teksti i nje kenge...
Kujtohu per Ne...
Kujtohu se sa te lumtur ishim...
Kujtohu se sa bukur ja kaluam...
Kujtohu se ne ato vite qe ishim treguam se ishim perfekt per njeri-tjetrin...
Kujtohu per Mua...
Kujtohu per Ne.....
Nuk te kerkoj te me telefonosh, te me shkruash apo te me urosh per ditelindje.
Te kerkoj vetem te me kujtosh...
Te me kujtosh ashtu si mund te kujtosh nje shoqe qe ke nje jete qe e njeh...
Te me kujtosh ashtu sic te kujtohet teksti i nje kenge...
Kujtohu per Ne...
Kujtohu se sa te lumtur ishim...
Kujtohu se sa bukur ja kaluam...
Kujtohu se ne ato vite qe ishim treguam se ishim perfekt per njeri-tjetrin...
Kujtohu per Mua...
Kujtohu per Ne.....
Pinky
Forumium maestatis
faleminderitQENKA SHUME E BUKURE
Mystique
Larg
Njerezit e bukur qendrojne gjithnje te bukur, edhe pse vitet kalojnë. Edhe pse nuk kane makiazh. Dhe pse jane te lodhur, edhe nese kane rrudha. Sepse bukuria e brendshme nuk plaket kurre. Me kalimin e viteve behet me e brishte dhe me e cmuar. Njerezit e bukur nuk rreshtin kurre se shkelqyeri.....
A. Degas
A. Degas
Mystique
Larg
Nuk do të më dëgjosh kurrë të të them: Të dua përjetë!
Nuk do të dëgjosh kurrë prej zërit tim, fjalë të tilla, gërmëzime momentale, por do të më shohësh duke ndërtuar për ne me çimenton e dëshirave dhe jo nga varësia e parave deri në çastin kur ka për të ndërtuar.
Do të më shohësh teksa akordoj sezonet e melodisë time për ne, dhe këto nuk do të jenë një tingull i vetëm i pianos së shpirtit.
Do të më shohësh duke kapërdirë inat e ëmbëlsi, do të më shohësh duke riparuar copëza të jetës. Do të më shohësh teksa shtrij mendimet në kohë që të mos dëmtohen emocionet.
Do të më shohësh të mbys monotoninë që mund të shuajë në mënyrë të pakthyeshme të ardhmen tonë, por kjo nuk do të thotë që unë do të heq dorë nga ty, për të qenë i lumtur në hapësirën time.
Unë nuk po të them që ti të heqesh dorë nga lumturia për mua. Po të them që lumturia jote, është lumturia ime dhe nuk janë dy lumturi të ndryshme, por janë dy lumturi të pandashme.
Duhet të pranosh që ekzistojnë rrugë dhe shtigje të ndryshme për të arritur çastin e duhur, për t'u bërë ne, njerëzit që duam të takojmë.
Do të më shohësh të trembur teksa qëndroj, do të më shohësh të fortë kur unë do të jem mjaft i brishtë dhe do të duhet të hysh në emocionet e mia të brishta, sepse atje, do të të dhuroj në të vërtetë kush jam, misteret e mia, arsyet ..
Do të më shohësh teksa hap portën dhe e përplas pas vetes, por vetëm nëse shoh se nuk ka më shpresë, por kurrë nuk do të të detyroj të bësh diçka që ti nuk dëshiron.
Përse të bësh një premtim, ndoshta në çastin e vetëm kur s'ke asgjë për të thënë?
Vetëm nëse jam i bindur që je njeriu i duhur, do të mbroj deri në çastin e fundit, sepse ti je gjithçka mbi tokë për mua. E atëherë mos e ngatërro fjalën ''përgjithmonë'', por të premtoj fjalën ''tani'' dhe do ta përsëris atë çdo ditë.
Nëse ekziston një sekret, ndoshta është ky.
Ndoshta është gjithçka dhe e gjitha këtu.
Massimo Bisotti
Nuk do të dëgjosh kurrë prej zërit tim, fjalë të tilla, gërmëzime momentale, por do të më shohësh duke ndërtuar për ne me çimenton e dëshirave dhe jo nga varësia e parave deri në çastin kur ka për të ndërtuar.
Do të më shohësh teksa akordoj sezonet e melodisë time për ne, dhe këto nuk do të jenë një tingull i vetëm i pianos së shpirtit.
Do të më shohësh duke kapërdirë inat e ëmbëlsi, do të më shohësh duke riparuar copëza të jetës. Do të më shohësh teksa shtrij mendimet në kohë që të mos dëmtohen emocionet.
Do të më shohësh të mbys monotoninë që mund të shuajë në mënyrë të pakthyeshme të ardhmen tonë, por kjo nuk do të thotë që unë do të heq dorë nga ty, për të qenë i lumtur në hapësirën time.
Unë nuk po të them që ti të heqesh dorë nga lumturia për mua. Po të them që lumturia jote, është lumturia ime dhe nuk janë dy lumturi të ndryshme, por janë dy lumturi të pandashme.
Duhet të pranosh që ekzistojnë rrugë dhe shtigje të ndryshme për të arritur çastin e duhur, për t'u bërë ne, njerëzit që duam të takojmë.
Do të më shohësh të trembur teksa qëndroj, do të më shohësh të fortë kur unë do të jem mjaft i brishtë dhe do të duhet të hysh në emocionet e mia të brishta, sepse atje, do të të dhuroj në të vërtetë kush jam, misteret e mia, arsyet ..
Do të më shohësh teksa hap portën dhe e përplas pas vetes, por vetëm nëse shoh se nuk ka më shpresë, por kurrë nuk do të të detyroj të bësh diçka që ti nuk dëshiron.
Përse të bësh një premtim, ndoshta në çastin e vetëm kur s'ke asgjë për të thënë?
Vetëm nëse jam i bindur që je njeriu i duhur, do të mbroj deri në çastin e fundit, sepse ti je gjithçka mbi tokë për mua. E atëherë mos e ngatërro fjalën ''përgjithmonë'', por të premtoj fjalën ''tani'' dhe do ta përsëris atë çdo ditë.
Nëse ekziston një sekret, ndoshta është ky.
Ndoshta është gjithçka dhe e gjitha këtu.
Massimo Bisotti
Mystique
Larg
...Këtë mëngjes e prita postierin një orë te stacioni. Ky postieri vonestar dhe budalla, me atë jakë të kuqe, pa e ditur, i bën zemrat të fërgëllojnë! Faleminderit për letrën tënde, por mos më duaj kaq se më bën keq; lërmë mua të të dua.
Ti nuk e di se të duash me tepri, na sjell të dyve fatkeqësi; është si puna e fëmijëve që i përkëdhelin tepër kur janë të vegjël dhe ata vdesin të rinj. Jeta nuk është bërë për këtë.
Lumturia është përçudnim!
Ata që e kërkojnë janë të dënuar...
G. Flaubert
Ti nuk e di se të duash me tepri, na sjell të dyve fatkeqësi; është si puna e fëmijëve që i përkëdhelin tepër kur janë të vegjël dhe ata vdesin të rinj. Jeta nuk është bërë për këtë.
Lumturia është përçudnim!
Ata që e kërkojnë janë të dënuar...
G. Flaubert
Mystique
Larg
“Capita che sfiori la vita di qualcuno, ti innamori e decidi che la cosa più importante è toccarlo, viverlo, convivere le malinconie e le inquietudini, arrivare a riconoscersi nello sguardo dell’altro, sentire che non ne puoi più fare a meno… e cosa importa se per avere tutto questo devi aspettare cinquantatré anni sette mesi e undici giorni notti comprese?”
G. García Marquez, L’amore ai tempi del colera
G. García Marquez, L’amore ai tempi del colera
Mystique
Larg
Lëri mënjanë llogaritë dhe shifrat .
Arrin të thuash sa dashuri ke përbrenda ? Një kile ? Një litër ?
Nuk e di , ë ?
Epo atëherë lëre fare matematikën .
Krijo atë që nuk është .
Sepse ajo që ekziston është e të gjithve .
Por nëse arrin të gjesh atë që nuk është , eh , atëherë ke diçka vetëm tënden . Dhe nëse dikush sheh atë që sheh ti , epo , atëherë ke gjetur dikë që të përjeton .
Mos e lër të të ikë . Ndaloje ! Përjetoje ! Shkruaje !
Historitë janë si njerëzit . Nuk janë bërë për të qëndruar vetëm .
Diku në botë është dikush që jeton një histori që pasqyrohet në tënden .
Shiko përreth !
Ai dikush nuk është aq larg prej teje .
Është gjysma tjetër e librit .
Mos humb kohë të shkruash faqe të tjera... Kërkoje !
Vazhdimin do ta shkruani sëbashku
Sepse nuk ka asgjë më të arrirë se sa dy histori që thurin njëra tjetrën .
Giulia Carcasi
Arrin të thuash sa dashuri ke përbrenda ? Një kile ? Një litër ?
Nuk e di , ë ?
Epo atëherë lëre fare matematikën .
Krijo atë që nuk është .
Sepse ajo që ekziston është e të gjithve .
Por nëse arrin të gjesh atë që nuk është , eh , atëherë ke diçka vetëm tënden . Dhe nëse dikush sheh atë që sheh ti , epo , atëherë ke gjetur dikë që të përjeton .
Mos e lër të të ikë . Ndaloje ! Përjetoje ! Shkruaje !
Historitë janë si njerëzit . Nuk janë bërë për të qëndruar vetëm .
Diku në botë është dikush që jeton një histori që pasqyrohet në tënden .
Shiko përreth !
Ai dikush nuk është aq larg prej teje .
Është gjysma tjetër e librit .
Mos humb kohë të shkruash faqe të tjera... Kërkoje !
Vazhdimin do ta shkruani sëbashku
Sepse nuk ka asgjë më të arrirë se sa dy histori që thurin njëra tjetrën .
Giulia Carcasi
Mystique
Larg
Ne, njerezit jemi qenje te cuditshme, te pakuptueshem!
Ndiejme gjera dhe nuk i themi. Duam dhe nuk e shprehim! Lendojme, dhe falje nuk kerkojme. Gabojme dhe nuk
kemi deshire te mesojme. Humbasim njerez dhe atehere kuptojme qe duhet ti vleresonim
me shume.
Largojme ato qe na duan dhe i
shtrijme doren atij qe na ka kthyer shpinen.
Pendohemi teper vone dhe neglizhojme nje ndiejne.
Nuk duam kurre mjaftueshem dhe
mbytemi neper siperfaqe.
Terhiqemi nga aty ku nuk kemi qene dhe mberrijme ne vende te shkreta.
Ja pra, keshtu jemi ne, jam une, je
ti...
Ch. Bukowski
Ndiejme gjera dhe nuk i themi. Duam dhe nuk e shprehim! Lendojme, dhe falje nuk kerkojme. Gabojme dhe nuk
kemi deshire te mesojme. Humbasim njerez dhe atehere kuptojme qe duhet ti vleresonim
me shume.
Largojme ato qe na duan dhe i
shtrijme doren atij qe na ka kthyer shpinen.
Pendohemi teper vone dhe neglizhojme nje ndiejne.
Nuk duam kurre mjaftueshem dhe
mbytemi neper siperfaqe.
Terhiqemi nga aty ku nuk kemi qene dhe mberrijme ne vende te shkreta.
Ja pra, keshtu jemi ne, jam une, je
ti...
Ch. Bukowski
Më pëlqen kur hesht - Pablo Neruda
Më pëlqen kur hesht, sikur të mos ishe, -
dhe më sheh nga larg e zëri im nuk t’arrin.
Thua sikur prej teje fluturuan sytë,
dhe sikur nga një puthje goja t’u vulos.
Si gjithë këto sende që më rrethojnë,
ti ngrihesh e mbushur me shpirtin tim.
Flutur e gjumit të trazuar,
ti je vetë fjala trishtim.
Më pëlqen kur ti hesht dhe rri si e largët.
Sikur unë të shqetësoj, flutur që fërgëllon
më vështron nga larg dhe zëri im nuk t’arrin.
Lermë që unë të hesht tani në qetësinë tënde.
Lermë që unë të flas me ty në këtë heshtje,
e shndritshme si një llambë, si nje unazë.
E heshtur e plot yje, ti je si vetë nata.
Ti hesht me një heshtje yjesh, nga qetësitë e largëta.
Të dua kur ti hesht, sikur më zhdukesh fare.
E largme dhe e dhimbshme, sikur të jesh e vdekur.
Mjafton një buzëqeshje – përse duhet një fjalë?
Që unë të gëzohem se s’është e vërtetë vdekja.
Më pëlqen kur hesht, sikur të mos ishe, -
dhe më sheh nga larg e zëri im nuk t’arrin.
Thua sikur prej teje fluturuan sytë,
dhe sikur nga një puthje goja t’u vulos.
Si gjithë këto sende që më rrethojnë,
ti ngrihesh e mbushur me shpirtin tim.
Flutur e gjumit të trazuar,
ti je vetë fjala trishtim.
Më pëlqen kur ti hesht dhe rri si e largët.
Sikur unë të shqetësoj, flutur që fërgëllon
më vështron nga larg dhe zëri im nuk t’arrin.
Lermë që unë të hesht tani në qetësinë tënde.
Lermë që unë të flas me ty në këtë heshtje,
e shndritshme si një llambë, si nje unazë.
E heshtur e plot yje, ti je si vetë nata.
Ti hesht me një heshtje yjesh, nga qetësitë e largëta.
Të dua kur ti hesht, sikur më zhdukesh fare.
E largme dhe e dhimbshme, sikur të jesh e vdekur.
Mjafton një buzëqeshje – përse duhet një fjalë?
Që unë të gëzohem se s’është e vërtetë vdekja.
Të dua kur ti hesht, sikur më zhdukesh fare.
E largme dhe e dhimbshme, sikur të jesh e vdekur.
Mjafton një buzëqeshje – përse duhet një fjalë?
Që unë të gëzohem se s’është e vërtetë vdekja.
Nga lindëm? (Johann Wolfgang von Goethe)
Nga lindëm?
Nga dashuria.
Si do të humbasim?
Pa dashuri.
Kush na ndihmon të tejkalojmë veten?
Dashuria.
Si mund të gjendet dashuria?
Me dashuri.
Kush e pakëson të qarët?
Dashuria.
Kush na bashkon gjithmonë?
Dashuria.