Diavolessa
Valoris scriptorum
Re: Bisede me ateistet!
/pf/images/graemlins/smile.gif
/pf/images/graemlins/smile.gif
You are using an out of date browser. It may not display this or other websites correctly.
You should upgrade or use an alternative browser.
You should upgrade or use an alternative browser.
Bisede me ateistet!
- Thread starter S6T6N6
- Data e fillimit
Re: Bisede me ateistet!
STN,
Edhe une me zemer mund te jem ateist por kur i bej thirrje aresyes me keqardhje kundershtoj vetveten. A jam une ne gjendje llogjikisht te provoj mosekzistencen e zotit? Jo nuk jam! Po te me thoshte dikush 3 dhe 3 bejne 7 mund te te vertetoja qe bejne 6, po si mund te provoj mosekzistencen e zotit. Thjesht sepse dua apo besoj keshtu apo se teizmi nuk eshte ne gjendje te vertetoje ekzistencen e tij? Jo, kjo seshte menyre aresyetimi.
Prandaj ateizmi (si besim qe eshte dhe jo realitet) eshte i kompromentuar si teori dhe rests on unsound foundations po aq sa dhe vete teizmi. Pastaj ka dicka me teper ne teizem se sa simpliciteti ateistik bardh e zi. Edhe nqse njerezit nuk besojne ne zot besojne ne forma te tjera, apo forca te tjera energjie apo komunikimin shpirteror qe jo detyrimisht jane te lidhura apo ja dedikojne ekzistencen zotit sic e kuptojme ne. Prandaj kjo sot shihet si nje ceshtje personale dhe pozicioni i shumices ne perendim dhe qe personalisht me duket i veshtire per tu hedhur poshte eshte te qenit agnostik.
STN,
Edhe une me zemer mund te jem ateist por kur i bej thirrje aresyes me keqardhje kundershtoj vetveten. A jam une ne gjendje llogjikisht te provoj mosekzistencen e zotit? Jo nuk jam! Po te me thoshte dikush 3 dhe 3 bejne 7 mund te te vertetoja qe bejne 6, po si mund te provoj mosekzistencen e zotit. Thjesht sepse dua apo besoj keshtu apo se teizmi nuk eshte ne gjendje te vertetoje ekzistencen e tij? Jo, kjo seshte menyre aresyetimi.
Prandaj ateizmi (si besim qe eshte dhe jo realitet) eshte i kompromentuar si teori dhe rests on unsound foundations po aq sa dhe vete teizmi. Pastaj ka dicka me teper ne teizem se sa simpliciteti ateistik bardh e zi. Edhe nqse njerezit nuk besojne ne zot besojne ne forma te tjera, apo forca te tjera energjie apo komunikimin shpirteror qe jo detyrimisht jane te lidhura apo ja dedikojne ekzistencen zotit sic e kuptojme ne. Prandaj kjo sot shihet si nje ceshtje personale dhe pozicioni i shumices ne perendim dhe qe personalisht me duket i veshtire per tu hedhur poshte eshte te qenit agnostik.
Truth_Matters
Primus registratum
Re: Bisede me ateistet!
Ta thom' u!
Shpirti eshte thelbi i nje njeriu. Shpriti nuk eshte abstrakt, por eshte vete njeriu. Dmth, shpirti eshte mendja, zemra (jo organi), ndjenjat, deshirat, emocionet, pasionet, vullneti, dhe mbi te gjitha ndergjegja.
Cdo njeri ka nje shpirt te perjetshem. Jezusi tha se syte jane drita e shpirtit. Kjo eshte shume domethenese, sepse kjo tregon se njeriu nuk eshte thjesht trupi, ana mishore pra, por thelbi i njeriut eshte shpirti, qe eshte brenda trupit, dhe komunikon me boten me boten (ne menyre vizuale) me anen e syve. Prandaj nese do te do dish cfare njeriu eshte dikush e shikon drejt e ne sy, se ajo eshte mundesia me e madhe per te pare se c'ka brenda.
Une nuk jam mishi im, une jam brenda ketij trupi, po ashtu cdo njeri tjeter. Kur trupi vdes, une nuk vdes (dmth shpirti nuk vdes) sepse njeriu u krijua ne shembelltyren e Perendise se perjetshem, prandaj eshte nje qenie e perjetshme.
Ta thom' u!
Shpirti eshte thelbi i nje njeriu. Shpriti nuk eshte abstrakt, por eshte vete njeriu. Dmth, shpirti eshte mendja, zemra (jo organi), ndjenjat, deshirat, emocionet, pasionet, vullneti, dhe mbi te gjitha ndergjegja.
Cdo njeri ka nje shpirt te perjetshem. Jezusi tha se syte jane drita e shpirtit. Kjo eshte shume domethenese, sepse kjo tregon se njeriu nuk eshte thjesht trupi, ana mishore pra, por thelbi i njeriut eshte shpirti, qe eshte brenda trupit, dhe komunikon me boten me boten (ne menyre vizuale) me anen e syve. Prandaj nese do te do dish cfare njeriu eshte dikush e shikon drejt e ne sy, se ajo eshte mundesia me e madhe per te pare se c'ka brenda.
Une nuk jam mishi im, une jam brenda ketij trupi, po ashtu cdo njeri tjeter. Kur trupi vdes, une nuk vdes (dmth shpirti nuk vdes) sepse njeriu u krijua ne shembelltyren e Perendise se perjetshem, prandaj eshte nje qenie e perjetshme.
Re: Bisede me ateistet!
Dik!!! Kam thene me lart qe ateizmi nuk zgjidh problemin shpirteror te njerezve por citon te verteten. Pra a do ishte e drejte te gjenjenim vehten?? Ti do thuash nuk ke prova per mosekzistencen e Zotit... une do te thoja kam... eshte vete inekzistenca e tij, heshtja, inperfeksioni i njerezve dhe fjala e fundit e kritikes dyshuese qe me ben te arrij ne kete perfundim.
Dik!!! Kam thene me lart qe ateizmi nuk zgjidh problemin shpirteror te njerezve por citon te verteten. Pra a do ishte e drejte te gjenjenim vehten?? Ti do thuash nuk ke prova per mosekzistencen e Zotit... une do te thoja kam... eshte vete inekzistenca e tij, heshtja, inperfeksioni i njerezve dhe fjala e fundit e kritikes dyshuese qe me ben te arrij ne kete perfundim.
Truth_Matters
Primus registratum
Re: Bisede me ateistet!
Satan,
Jo ai nuk quhet mosbesim, quhet besim. Cdo njeri beson dicka, kjo s'eshte e thene te jete Zoti ne kuptimin tradicional. Ne fund te fundit cfare eshte Zoti? Nje krijese e mbinatyrshme me fuqi te medha dhe atribute te caktuara. Per mjaft njerez Zoti mund te jete paraja, Frojdi, Nice, Arsimi, Evolucioni, Shkenca, NASA, UFO-t, apo mendja e tyre e ndritur. Cdo njeri e ka nje Zot, pa perjashtim...
Satan,
Jo ai nuk quhet mosbesim, quhet besim. Cdo njeri beson dicka, kjo s'eshte e thene te jete Zoti ne kuptimin tradicional. Ne fund te fundit cfare eshte Zoti? Nje krijese e mbinatyrshme me fuqi te medha dhe atribute te caktuara. Per mjaft njerez Zoti mund te jete paraja, Frojdi, Nice, Arsimi, Evolucioni, Shkenca, NASA, UFO-t, apo mendja e tyre e ndritur. Cdo njeri e ka nje Zot, pa perjashtim...
Re: Bisede me ateistet!
me qe ra fjala mu kujtuan nja dy citime:
* Te gjithe mendojne se Zoti eshte ne krahun e tyre. Te pasurit dhe te fuqishmit e dine kete gje - Jean Anouilh
* Natyrisht qe feja te ndihmon te jetosh mire, por dhe parate bejne te njejtin efekt, vetem se keto te fundit jo te gjithe i kane - Carl William Brown
me qe ra fjala mu kujtuan nja dy citime:
* Te gjithe mendojne se Zoti eshte ne krahun e tyre. Te pasurit dhe te fuqishmit e dine kete gje - Jean Anouilh
* Natyrisht qe feja te ndihmon te jetosh mire, por dhe parate bejne te njejtin efekt, vetem se keto te fundit jo te gjithe i kane - Carl William Brown
Truth_Matters
Primus registratum
Re: Bisede me ateistet!
C'fare lidhje kishte kjo me cmimin e patateve?
C'fare lidhje kishte kjo me cmimin e patateve?
Truth_Matters
Primus registratum
Re: Bisede me ateistet!
Satan,
Une nuk kam absolutisht asnje lloj paragjykimi per njerezit, dhe nuk kam etiketa per ta, kur Zoti i do te gjithe njerezit, kush jam une te jem ndryshe! Une i them per ate qe Zoti thote, por po s'e besuan Zoti merret vete me ata, s'ka nevoje per ndihmen time.
Jam i sigurt se po te njiheshim bashke s'do behej ceshtja e besimit pengese per te qene shoke. Njeriu po humbi sensin e humorit kot qe rron. Zoti pa tjeter qe ka humor, e shoh kete perdite kur shoh veten ne pasqyre... /pf/images/graemlins/wink.gif
Satan,
Une nuk kam absolutisht asnje lloj paragjykimi per njerezit, dhe nuk kam etiketa per ta, kur Zoti i do te gjithe njerezit, kush jam une te jem ndryshe! Une i them per ate qe Zoti thote, por po s'e besuan Zoti merret vete me ata, s'ka nevoje per ndihmen time.
Jam i sigurt se po te njiheshim bashke s'do behej ceshtja e besimit pengese per te qene shoke. Njeriu po humbi sensin e humorit kot qe rron. Zoti pa tjeter qe ka humor, e shoh kete perdite kur shoh veten ne pasqyre... /pf/images/graemlins/wink.gif
Re: Bisede me ateistet!
Postuar nga Satana: "Ateizmi citon te verteten"
------------------------------------------------
Stn,
Ti nuk je as Satan as provokon dot si Satan. Ne fakt ti je nje kopje e keqe e fetareve. Prandaj une kam me regard per pozicionin e fetareve se sa tendin. Ti nuk je as ateist sepse nuk njeh ateizmin ose e intepreton ate shume ceket.
E verteta nuk eshte prone e ateisteve ose agnostikeve por e fetareve. Ateistet mohojne vetem ekzistencen e zotit por nuk pretendojne te njohin te verteten.
E verteta per ateistet apo agnostiket nuk ekziston. Nqse pranojme qe dija apo njohja eshte e pafund atehere duhet te pranojme qe e verteta nuk ekziston.
E verteta eshte nje mit, nje iluzion apo delusion. Njerezit vetem aspirojne deshirojne per te por nuk pretendojne te njohin ate. Si mund te njohesh te verteten kur ajo qe nuk njohim ka per te qene gjithmone pothuajse e pafund?
Nqse ti flet per te verteten ti vetem sa i meshon ideve fetare.
Postuar nga Satana: "Ateizmi citon te verteten"
------------------------------------------------
Stn,
Ti nuk je as Satan as provokon dot si Satan. Ne fakt ti je nje kopje e keqe e fetareve. Prandaj une kam me regard per pozicionin e fetareve se sa tendin. Ti nuk je as ateist sepse nuk njeh ateizmin ose e intepreton ate shume ceket.
E verteta nuk eshte prone e ateisteve ose agnostikeve por e fetareve. Ateistet mohojne vetem ekzistencen e zotit por nuk pretendojne te njohin te verteten.
E verteta per ateistet apo agnostiket nuk ekziston. Nqse pranojme qe dija apo njohja eshte e pafund atehere duhet te pranojme qe e verteta nuk ekziston.
E verteta eshte nje mit, nje iluzion apo delusion. Njerezit vetem aspirojne deshirojne per te por nuk pretendojne te njohin ate. Si mund te njohesh te verteten kur ajo qe nuk njohim ka per te qene gjithmone pothuajse e pafund?
Nqse ti flet per te verteten ti vetem sa i meshon ideve fetare.
Re: Bisede me ateistet!
Ndoshta ke dashte me thane qe jane te ndergjegjshem qe nuk mund te vertetojne qenien apo mosqenien e Zotit. Kjo dmth qe nuk pretendojne qe e disponojne te verteten.
Ne momentin qe bahet nji pohim absolut (bjen fjala; ka Zot, s'ka Zot, ka jete te pertejme, s'ka ringjallje etj etj) atehere s'ka vend per modestine qe NUK e njeh te verteten.
Kjo asht nji kontradikte Darlington!Darlington: Ateistet mohojne vetem ekzistencen e zotit por nuk pretendojne te njohin te verteten.
Ndoshta ke dashte me thane qe jane te ndergjegjshem qe nuk mund te vertetojne qenien apo mosqenien e Zotit. Kjo dmth qe nuk pretendojne qe e disponojne te verteten.
Ne momentin qe bahet nji pohim absolut (bjen fjala; ka Zot, s'ka Zot, ka jete te pertejme, s'ka ringjallje etj etj) atehere s'ka vend per modestine qe NUK e njeh te verteten.
Re: Bisede me ateistet!
Triple D!
Jane dy teza:
1. Teza e teistit - Zoti ekziston
2. Teza e ateistit - Zoti nuk ekziston
njerezit ne jete arrijne ne njerin nga keto dy perfundime... nderkohe qe logjika dyshuese lundron mes dy tezave, te jete apo te mos jete... (ne fund te fundit kjo po diskutohet)
Triple D!
Jane dy teza:
1. Teza e teistit - Zoti ekziston
2. Teza e ateistit - Zoti nuk ekziston
njerezit ne jete arrijne ne njerin nga keto dy perfundime... nderkohe qe logjika dyshuese lundron mes dy tezave, te jete apo te mos jete... (ne fund te fundit kjo po diskutohet)
Re: Bisede me ateistet!
Eshtë kënaqësi për mua kur shoh që ekziston syri kritik serioz, ndaj cdo gjëje që serviret, pasi deri tani jam velur me diskutime ku debatuesi fshihet pas sentencave të shkëputura nga copëra diskutimesh të njerëzve që shquar. Janë një sërë figurash që sot përdoren si argument. Thjeshtë fakti që Nicja p.sh. ka thënë kështu do të thotë se ky muhabet mori fund.
Ajo që unë solla prej Dostojevskit nuk është ese por janë fragmente nga një nga librat më të mëdhenj të tij “Vëllezërit Karamazov”. Këto ishin pjesë të shënimeve që unë kam mbajtur që kur kam lexuar librin (janë bërë disa vjet), dhe që unë u përpoqa t’I rendis në mënyrë që të ruaj njëfarë vije logjike.
I kthehemi kritikave. Për mua më duket se ka disa lloj keqkuptimesh nga ana e jote në lidhje me fjalët e Dostojevskit, dhe ndoshta kjo vjen ngaqë sidoqoftë ato janë vetëm pjesë tepër të shkurtëra, të shkëputura nga konteksti dhe duhet të lexohet I tërë libri që të krijohet një ide më e qartë në lidhje me mendimet e tij.
Jam absolutisht dakort me ndërhyrjen tënde në lidhje me faktin që jo domosdoshmërisht ateizmi është ide e immoralëve dhe sigurisht, unë vetë njoh ateistë shumë të ndershëm, ashtu sic njoh edhe fetarë pa karakter (megjithëse për mua këta të fundit nuk besoj t’a kenë dhe aq seriozisht fenë). Nuk jam aq naiv (dhe aq më tepër nuk është naiv Dostojevski) sa që të bëj kategorizime të tilla absolute. Përkundrazi këtë lloj tendence për t’I absolutizuar gjërat jem përpjekur t’a luftoj tek Satanai si dhe tek mjaft të tjere që përpiqën t’I ndajnë njerëzit në racionalë-ateistët, dhe iracionalë-teistët. Dicka e tillë është verbëri (pikërisht ajo me cka Satani vlerëson palën tjetër), të mos mundesh të kuptosh logjikën e tjetrit dhe si pasojë t’a emërtosh si iracionalitet. Kështu edhe ajo cka Dostojevski thotë për socializmin dhe njeringrënien, nuk ka për qëllim të diskutojë, thjesht personin e një ateisti, por shoqërinë pa Zot. Në rradhë të parë (gjë që shprehet edhe tek citimi që Dostojevski I bën shprehjes së Volterit: “Edhe po të mos ketë Zot, Ai duhet shpikur”) autori këtu kërkon të vërë theksin tek motivimi, tek forcat vitale që e bëjnë njeriun të aftë të grumbullojë brenda vetes energji të pafund për t’I shërbyer të mirës, shoqërisë, vetë Zotit. Dhe feja është motivuesi më I mirë në shoqëri. Pikërish kjo është një nga arsyet për të cilat komunizmi nuk mundi të realizohej dot dhe nga “ideali I zbritjes së qiejve në tokë”, u bë mishërim I zbritjes së tokës në honin e ferrit. Pra motivimi. Cfarë fuqie mund t’a bënte njeriun që të sakrifikonte, të derdhte djersën në emër të një ideali, në emër të “njeriut të ri”? I tërë ky absurditet shprehet qartë në parrullën e Marksit “të punojmë të gjthë sipas mundësive, të përfitojmë të gjithë sipas nevojave”? Një njeri apo një pjesë e njerëzve mund të gjejnë forca për t’a bërballuar jetën, dhe për të ruajtur moralin, edhe duke qenë ateistë, por kjo është e pamundur për një shoqëri të të rë. Madje po të vesh re shumica e shkrimtarëve ateistë janë më pessimistë se ata që besjonë tek një Krijues I botës. Ndërsa kur bëhet fjalë për një shoqëri të tërë problemi bëhet edhe më I mprehtë, pasi njerëzit ndikojnë për keq tek njëri-tjetri dhe kështu të gjitha barrierat që e shtyjnë njeriun të respektojë parimet bien lehtësisht duke cuar në atë situateë “vetmie kolektive” vetëvrasëse që përshkruar autori. Jo më kot e ka ndjerë ai me gjithë Volterin nevojën për “shpikjen e Zotit”. Dhe jo më kot, më mirë se kushdo Zotin e kanë “shpikur” amerikanët, të silët sigurisht, janë populli më pragmatist në botë. madje pa më të voglin problem, nuk kanë hezituar t’a pohojnë këtë edhe në vendin më të papërshtatshëm të botës, në Dollarin amerikan . “Dhe ne Zotin e besojmë”. Pra në besimin tek Zoti ata kanë gjetur t’a pohojnë tek gjëja më profane që mnud të bëhet, dhe që është ndoshta nga gjërat më të ndryshme me besimin, paraja. Sigurisht kjo lloj “shpikje” mua nuk më pëlqen, pasi në vetvete kjo është një”përdorje” e Zotit dhe jo një “dorëzim” I sinqertë ndaj Tij, këtu Zoti konceptohet si gogol që mban të lidhura poshtërsitë më të ulta të honeve të errëta të qenies njerëzore dhe jo sin jë qenie tek e cila duhe të gjej frymëzimin për pastrim dhe liri të shpirtit. Megjithatë, pavarësisht se, në njëfarë mënyre mund të thuash se kam njëfarë respekti për pragmatizmin, por pa diskutim që kjo është një dëshim e fortë e nevojës për Zotin. Pikërisht kjo nevojë është ajo që e habit Dostojevskin duke e bërë që të mendojë se njeriu nuk mund të shpikë dot një gjë të tillë.
Ti shkruan më lart: “Ka plot te tille qe besojne ne vlerat njerezore te cilat te kultivuara si ne aplikim ashtu edhe ne trashegimi, sjellin permiresim te karakterit njerezor”.
Nga aspekti individual kjo mund të jetë e vërteteë ndërsa nëse e marrim si filozofi do të arrinim në përfundime humaniste, gjë që për mua ka mjaft difekte në të justifikuarit e vetvetes. Sartëri ka një ironi mjaft të bukur për ateistët tek “Neveria”, por mund t’a trajtojmë njherë tjetër.
Unë e kuptoj simbolikën e kanibalizmit, dhe e pranoj që njerëzit nuk janë kafshë, por ata mund të bëhen kafshë, madje dhe më keq. Pse jo, kur besohet se njeriu ka rrjedhur nga kafsha, përse nuk mund të ribjerë në nivelin e saj. Dhe ajo që tërheq vërejtjen së thelli autori është se kafshëria më tepër po I kanoset njerëzimit, me vetminë e madhe njerëzore që ai parashikon të vijë së shpejti. Dhe për mua këtu parashikimi I tij është realizuar në masën më të madhem, megjthëse nëse vazhdojmë kështu mund të ketë një gjendje edhe më të keqe. Ajo me të cilën nuk puqem më konkretisht është tek lavdet që ti I ngre epokës së sotme: “Njeriu sot punon, ushqehet, shetit, shumohet, madje ben edhe pushime, ky mi kishe keto gjera ti para 100 vjetesh. Para 100 vjetesh ishte koha e avullores, sot ecim me Boing neve mbi oqean.Asgje per tu krahasuar, dhe mbi te gjitha te gjitha keto te mira i beri NJIERU dhe deshira e tij per ME MIRE, nuk na rane "nga qielli".”
Si përgjigje po të sjell fjalët e një autori dhe filozofi të shquar Iranian të quajtur Muntahari në lidhje me këtë:
Jemi të ndërgjegjshëm se njeriu I epokës sonë ka arritur një stad vërtetë madhështor nga pikëpamja e zotërimit të lehtësive të jetës. Si rezultat I njohjes së tij të pandalshme me sekretet e natyrës – përmes zbulimesh mahnitëse dhe shpikjesh të panumërta për t’I vënë nën kontroll dhe shfrytëzuar forcat e saj – ai ka arritur në pikën kulmore të mirëqenies materiale. Njeriu I sotëm e ka shndërruar mbarë globin në një oaz të mirëpajisur në shërbim të vet, cka I ka mundësuar ati një jetë të kënaqshme dhe sigurimin e lumturisë së shumë-ëndërruar. Por sakaq, ai jeton në periferi të ekzistencës së tij, duke shpërfillur rhelbin e natyrës njerëzore, plotësisht I papërqëndruar për të kuptuar tëhuajësimin që e ka kapluat. Njeriu bashkëkohor e ka fetishizuar dhe fryrë së tepërmi filozofinë e të pasurit shumë e më shumë, aq sa kjo e ka bërë atë një shtazë të pangopur, që merakoset ditë e natë vetëm se si të rrisë prodhimin e konsumin pa e vrarë mendjen për gjë tjetër. në fjalët e Seyyed Nasrit, ai “I ka djegur duart në zjarrin që ka ndezur vetë, për të harruar se kush është në të vërtetë”” [sqarim, si Muntahar dhe Nasri I përkasin rrymës filozofike tradicionaliste që po merr një shtrirje të gjerë sot në perëndim e kudo]
Pra vlen të theksohet se njeriu nuk ka vetëm nevoja fizike, dhe nuk janë këto që e bëjnë të jetë njeri. Përkundrazi janë të tjera nevoja ato që I japin atij karakterin “njerëzor”. Mbi të gjitha një krizë jo e vogël shpirtërore që ka kapluar sot thuajse tërë botën ka sjellë pasoja të rënda në marrëdhëniet mes njerëzve. Në zbehjen e lidhjeve midis tyre, në rënien madje deri në shkatërrimin e familjes, qelizës së shoqërisë etj. Pra kjo është ajo “vetmia e madhe” e ftohtë që do të ngrinte njerëzimin. Dhe kjo ka sjellë shifra katastrofike të rritjeve marramendëse të numrit të vetëvrasjeve në botë, të numrit të të sëmurëve psikikë, të të narkotizuarve, alkolizuarve, të prostitucionit, etj. Pra ekziston një masë e madhe njerëzish sot në bot që nuk I jep dot asnjë kuptim jetës së tyre, dhe që, të velur me pasurinë dhe qejfet, jetojnë thjesht për inerci, pa ndonjë objektiv të qartë. Prandaj dikush thoshte në lidhje me këtë se “po të ishte e mundur të konstatohej do të shihnim se kemi jashtëzakonisht më shumë sakatë shpirtërorë se sa fizikë”
Vec kësaj edhe përsa I përket pasurisë, zhvillimit që ti përmend më lart, ka mjaft mangësi, pasi vetëm një pjesë e botës gëzon si duhet, të mirat e zhvillimit teknologjik, pjesa më e konsiderueshme jeton në një gjendje jo të mirë, ku në shumicën e rasteve janë viktima të rritjes ekonomike në vendet e tjera. Kështu sipas një publikimi të Bankës Botërore më 1998 numri I të varfërve me të ardhura më pak se 2 dollarë në ditë ishte 2.8 mliardë.
He e gjithë kjo vjen nga shpërndarja e paderjtë e të ardhurave në mes njerëzve dhe kombeve, është pikërisht kjo vetmi që e bën botë të pandjeshme për gjysmën e saj e cila jeton në limitet e jetesës, ndërkohë që miliarda dollarë harzhohen në ditë vetëm për kozmetikë. A nuk është kanibalizëm ky. Vërtetë nuk po ia zien, apo po ia pjek në hell mishin tjetrit për të shtruar gosti, por po I vret atij ëndërat, shpresën, lumturinë, vetë jetën.
Vlen të përmendet historia e shkurtër që dramaturgu anglez Davide Edgar ve në gojën e një personazhi të tij në dramën rrësahjët (shfaqur së fundmi në teatrin kombëtar: Histori bën fjalë për një pilot anglez që, pas një avarie të avionit, hidhet me parashutë dhe bie mbi një vend të banuar nga kanibalët. Kanibalët të gëzuar për fatin që I ndriti nga qielli (mish I bardhë) menjëherë vunë kazanët të ziejnë e të bëhen gati për “banket”. Piloti u lutet që t’a falin pasi ai do t’u tregojë atyre historitë dhe bëmat e tij prej luftëtari. Ata habiten se cfarë luftëtari qenka ky dhe e pyesin se sa vetë ka vrarë ai. Piloti përgjigjet se nuk mund t’a dinte. Me një goditje mund të kish vrarë njëqind vetë njëherësh. Kanibalët hutohen dhe I thonë të mahnitur se “kushedi c’gostira paske shtruar ti”. Anglezi sqaron se vinte nga vende të zhvilluara, ku njerëzit nuk hahen, por kanibalët hutohen ed hemë tepër dhe dikush ia prêt: “po përderisa nuk I hani, përse I vrisni?!”
Eshtë kënaqësi për mua kur shoh që ekziston syri kritik serioz, ndaj cdo gjëje që serviret, pasi deri tani jam velur me diskutime ku debatuesi fshihet pas sentencave të shkëputura nga copëra diskutimesh të njerëzve që shquar. Janë një sërë figurash që sot përdoren si argument. Thjeshtë fakti që Nicja p.sh. ka thënë kështu do të thotë se ky muhabet mori fund.
Ajo që unë solla prej Dostojevskit nuk është ese por janë fragmente nga një nga librat më të mëdhenj të tij “Vëllezërit Karamazov”. Këto ishin pjesë të shënimeve që unë kam mbajtur që kur kam lexuar librin (janë bërë disa vjet), dhe që unë u përpoqa t’I rendis në mënyrë që të ruaj njëfarë vije logjike.
I kthehemi kritikave. Për mua më duket se ka disa lloj keqkuptimesh nga ana e jote në lidhje me fjalët e Dostojevskit, dhe ndoshta kjo vjen ngaqë sidoqoftë ato janë vetëm pjesë tepër të shkurtëra, të shkëputura nga konteksti dhe duhet të lexohet I tërë libri që të krijohet një ide më e qartë në lidhje me mendimet e tij.
Jam absolutisht dakort me ndërhyrjen tënde në lidhje me faktin që jo domosdoshmërisht ateizmi është ide e immoralëve dhe sigurisht, unë vetë njoh ateistë shumë të ndershëm, ashtu sic njoh edhe fetarë pa karakter (megjithëse për mua këta të fundit nuk besoj t’a kenë dhe aq seriozisht fenë). Nuk jam aq naiv (dhe aq më tepër nuk është naiv Dostojevski) sa që të bëj kategorizime të tilla absolute. Përkundrazi këtë lloj tendence për t’I absolutizuar gjërat jem përpjekur t’a luftoj tek Satanai si dhe tek mjaft të tjere që përpiqën t’I ndajnë njerëzit në racionalë-ateistët, dhe iracionalë-teistët. Dicka e tillë është verbëri (pikërisht ajo me cka Satani vlerëson palën tjetër), të mos mundesh të kuptosh logjikën e tjetrit dhe si pasojë t’a emërtosh si iracionalitet. Kështu edhe ajo cka Dostojevski thotë për socializmin dhe njeringrënien, nuk ka për qëllim të diskutojë, thjesht personin e një ateisti, por shoqërinë pa Zot. Në rradhë të parë (gjë që shprehet edhe tek citimi që Dostojevski I bën shprehjes së Volterit: “Edhe po të mos ketë Zot, Ai duhet shpikur”) autori këtu kërkon të vërë theksin tek motivimi, tek forcat vitale që e bëjnë njeriun të aftë të grumbullojë brenda vetes energji të pafund për t’I shërbyer të mirës, shoqërisë, vetë Zotit. Dhe feja është motivuesi më I mirë në shoqëri. Pikërish kjo është një nga arsyet për të cilat komunizmi nuk mundi të realizohej dot dhe nga “ideali I zbritjes së qiejve në tokë”, u bë mishërim I zbritjes së tokës në honin e ferrit. Pra motivimi. Cfarë fuqie mund t’a bënte njeriun që të sakrifikonte, të derdhte djersën në emër të një ideali, në emër të “njeriut të ri”? I tërë ky absurditet shprehet qartë në parrullën e Marksit “të punojmë të gjthë sipas mundësive, të përfitojmë të gjithë sipas nevojave”? Një njeri apo një pjesë e njerëzve mund të gjejnë forca për t’a bërballuar jetën, dhe për të ruajtur moralin, edhe duke qenë ateistë, por kjo është e pamundur për një shoqëri të të rë. Madje po të vesh re shumica e shkrimtarëve ateistë janë më pessimistë se ata që besjonë tek një Krijues I botës. Ndërsa kur bëhet fjalë për një shoqëri të tërë problemi bëhet edhe më I mprehtë, pasi njerëzit ndikojnë për keq tek njëri-tjetri dhe kështu të gjitha barrierat që e shtyjnë njeriun të respektojë parimet bien lehtësisht duke cuar në atë situateë “vetmie kolektive” vetëvrasëse që përshkruar autori. Jo më kot e ka ndjerë ai me gjithë Volterin nevojën për “shpikjen e Zotit”. Dhe jo më kot, më mirë se kushdo Zotin e kanë “shpikur” amerikanët, të silët sigurisht, janë populli më pragmatist në botë. madje pa më të voglin problem, nuk kanë hezituar t’a pohojnë këtë edhe në vendin më të papërshtatshëm të botës, në Dollarin amerikan . “Dhe ne Zotin e besojmë”. Pra në besimin tek Zoti ata kanë gjetur t’a pohojnë tek gjëja më profane që mnud të bëhet, dhe që është ndoshta nga gjërat më të ndryshme me besimin, paraja. Sigurisht kjo lloj “shpikje” mua nuk më pëlqen, pasi në vetvete kjo është një”përdorje” e Zotit dhe jo një “dorëzim” I sinqertë ndaj Tij, këtu Zoti konceptohet si gogol që mban të lidhura poshtërsitë më të ulta të honeve të errëta të qenies njerëzore dhe jo sin jë qenie tek e cila duhe të gjej frymëzimin për pastrim dhe liri të shpirtit. Megjithatë, pavarësisht se, në njëfarë mënyre mund të thuash se kam njëfarë respekti për pragmatizmin, por pa diskutim që kjo është një dëshim e fortë e nevojës për Zotin. Pikërisht kjo nevojë është ajo që e habit Dostojevskin duke e bërë që të mendojë se njeriu nuk mund të shpikë dot një gjë të tillë.
Ti shkruan më lart: “Ka plot te tille qe besojne ne vlerat njerezore te cilat te kultivuara si ne aplikim ashtu edhe ne trashegimi, sjellin permiresim te karakterit njerezor”.
Nga aspekti individual kjo mund të jetë e vërteteë ndërsa nëse e marrim si filozofi do të arrinim në përfundime humaniste, gjë që për mua ka mjaft difekte në të justifikuarit e vetvetes. Sartëri ka një ironi mjaft të bukur për ateistët tek “Neveria”, por mund t’a trajtojmë njherë tjetër.
Unë e kuptoj simbolikën e kanibalizmit, dhe e pranoj që njerëzit nuk janë kafshë, por ata mund të bëhen kafshë, madje dhe më keq. Pse jo, kur besohet se njeriu ka rrjedhur nga kafsha, përse nuk mund të ribjerë në nivelin e saj. Dhe ajo që tërheq vërejtjen së thelli autori është se kafshëria më tepër po I kanoset njerëzimit, me vetminë e madhe njerëzore që ai parashikon të vijë së shpejti. Dhe për mua këtu parashikimi I tij është realizuar në masën më të madhem, megjthëse nëse vazhdojmë kështu mund të ketë një gjendje edhe më të keqe. Ajo me të cilën nuk puqem më konkretisht është tek lavdet që ti I ngre epokës së sotme: “Njeriu sot punon, ushqehet, shetit, shumohet, madje ben edhe pushime, ky mi kishe keto gjera ti para 100 vjetesh. Para 100 vjetesh ishte koha e avullores, sot ecim me Boing neve mbi oqean.Asgje per tu krahasuar, dhe mbi te gjitha te gjitha keto te mira i beri NJIERU dhe deshira e tij per ME MIRE, nuk na rane "nga qielli".”
Si përgjigje po të sjell fjalët e një autori dhe filozofi të shquar Iranian të quajtur Muntahari në lidhje me këtë:
Jemi të ndërgjegjshëm se njeriu I epokës sonë ka arritur një stad vërtetë madhështor nga pikëpamja e zotërimit të lehtësive të jetës. Si rezultat I njohjes së tij të pandalshme me sekretet e natyrës – përmes zbulimesh mahnitëse dhe shpikjesh të panumërta për t’I vënë nën kontroll dhe shfrytëzuar forcat e saj – ai ka arritur në pikën kulmore të mirëqenies materiale. Njeriu I sotëm e ka shndërruar mbarë globin në një oaz të mirëpajisur në shërbim të vet, cka I ka mundësuar ati një jetë të kënaqshme dhe sigurimin e lumturisë së shumë-ëndërruar. Por sakaq, ai jeton në periferi të ekzistencës së tij, duke shpërfillur rhelbin e natyrës njerëzore, plotësisht I papërqëndruar për të kuptuar tëhuajësimin që e ka kapluat. Njeriu bashkëkohor e ka fetishizuar dhe fryrë së tepërmi filozofinë e të pasurit shumë e më shumë, aq sa kjo e ka bërë atë një shtazë të pangopur, që merakoset ditë e natë vetëm se si të rrisë prodhimin e konsumin pa e vrarë mendjen për gjë tjetër. në fjalët e Seyyed Nasrit, ai “I ka djegur duart në zjarrin që ka ndezur vetë, për të harruar se kush është në të vërtetë”” [sqarim, si Muntahar dhe Nasri I përkasin rrymës filozofike tradicionaliste që po merr një shtrirje të gjerë sot në perëndim e kudo]
Pra vlen të theksohet se njeriu nuk ka vetëm nevoja fizike, dhe nuk janë këto që e bëjnë të jetë njeri. Përkundrazi janë të tjera nevoja ato që I japin atij karakterin “njerëzor”. Mbi të gjitha një krizë jo e vogël shpirtërore që ka kapluar sot thuajse tërë botën ka sjellë pasoja të rënda në marrëdhëniet mes njerëzve. Në zbehjen e lidhjeve midis tyre, në rënien madje deri në shkatërrimin e familjes, qelizës së shoqërisë etj. Pra kjo është ajo “vetmia e madhe” e ftohtë që do të ngrinte njerëzimin. Dhe kjo ka sjellë shifra katastrofike të rritjeve marramendëse të numrit të vetëvrasjeve në botë, të numrit të të sëmurëve psikikë, të të narkotizuarve, alkolizuarve, të prostitucionit, etj. Pra ekziston një masë e madhe njerëzish sot në bot që nuk I jep dot asnjë kuptim jetës së tyre, dhe që, të velur me pasurinë dhe qejfet, jetojnë thjesht për inerci, pa ndonjë objektiv të qartë. Prandaj dikush thoshte në lidhje me këtë se “po të ishte e mundur të konstatohej do të shihnim se kemi jashtëzakonisht më shumë sakatë shpirtërorë se sa fizikë”
Vec kësaj edhe përsa I përket pasurisë, zhvillimit që ti përmend më lart, ka mjaft mangësi, pasi vetëm një pjesë e botës gëzon si duhet, të mirat e zhvillimit teknologjik, pjesa më e konsiderueshme jeton në një gjendje jo të mirë, ku në shumicën e rasteve janë viktima të rritjes ekonomike në vendet e tjera. Kështu sipas një publikimi të Bankës Botërore më 1998 numri I të varfërve me të ardhura më pak se 2 dollarë në ditë ishte 2.8 mliardë.
He e gjithë kjo vjen nga shpërndarja e paderjtë e të ardhurave në mes njerëzve dhe kombeve, është pikërisht kjo vetmi që e bën botë të pandjeshme për gjysmën e saj e cila jeton në limitet e jetesës, ndërkohë që miliarda dollarë harzhohen në ditë vetëm për kozmetikë. A nuk është kanibalizëm ky. Vërtetë nuk po ia zien, apo po ia pjek në hell mishin tjetrit për të shtruar gosti, por po I vret atij ëndërat, shpresën, lumturinë, vetë jetën.
Vlen të përmendet historia e shkurtër që dramaturgu anglez Davide Edgar ve në gojën e një personazhi të tij në dramën rrësahjët (shfaqur së fundmi në teatrin kombëtar: Histori bën fjalë për një pilot anglez që, pas një avarie të avionit, hidhet me parashutë dhe bie mbi një vend të banuar nga kanibalët. Kanibalët të gëzuar për fatin që I ndriti nga qielli (mish I bardhë) menjëherë vunë kazanët të ziejnë e të bëhen gati për “banket”. Piloti u lutet që t’a falin pasi ai do t’u tregojë atyre historitë dhe bëmat e tij prej luftëtari. Ata habiten se cfarë luftëtari qenka ky dhe e pyesin se sa vetë ka vrarë ai. Piloti përgjigjet se nuk mund t’a dinte. Me një goditje mund të kish vrarë njëqind vetë njëherësh. Kanibalët hutohen dhe I thonë të mahnitur se “kushedi c’gostira paske shtruar ti”. Anglezi sqaron se vinte nga vende të zhvilluara, ku njerëzit nuk hahen, por kanibalët hutohen ed hemë tepër dhe dikush ia prêt: “po përderisa nuk I hani, përse I vrisni?!”
Re: Bisede me ateistet!
Gysi, me sa duket s'ka mer per te folur per ateizmin dhe teizmin se ne dolem tek shoqeria dhe keto ese jane adapte per temen Shoqeria Sot apo Morali etj etj...sidoqofte qendrojme ne linja pozitive perderisa ketu s'kane nisur te shahen, nuk po i konsideroj jashte teme /pf/images/graemlins/laugh.gif
Nuk jam ne ditet e mia me te mira per meditime, por do e provoj.
Ti e pe qe ne fillim qe linja ime s'ka asgje te perbashket me Satanan pasi ai thote qe eshte instikti ai qe na udheheq, gje qe une e hedh ne menyre kategorike poshte, per arsyen me te thjeshte; qe njerezit kane arsye dhe logjike qe i dallon nga kafsha.
Ne kete fraze "Dhe feja është motivuesi më I mirë në shoqëri." ti perjashton ne menyre gati arbitrare dhe shume precize ate qe une kam thene ne postimin tim: Faktin qe motivimi eshte shpesh individual, dhe aspak i rreshkitur nga binaret, perkundrazi, e kam thene dhe me lart e ben ate me te larte si qenie konfidente ne vetvete, sepse brenda luftes ne qenie (kujto ketu rrymat e pamorlashme me te gjitha vetite negative me te cilat duhet te perballemi cdo dite per te mbijetuar ne surprizat ditore) ky individ lartohet dhe ka vlera me te medha se dikush qe forcen e gjen jashte origjinalitetit te tij, pra ne fe.
Sipas Baccon, teizmi eshte nje monarki ne mendjet njerezore. Ketu une bie dakort me te, per faktin e thjeshte qe ta citova me lart; "ngordh" origjinalitetin, besimin ne vetvete, qe per mua eshte me sublim dhe i domosdoshem se cdo besim tjeter.
Ne te gjitha ato shembujt qe ti sjell per kanibalizmin njerezor, jo ate fizik, mua me vjen ne mendje nje theni e Wagnerit: "Une nuk e vras mendjen nese Zoti eksizton, pasi ai vuan nga amnezia; ka harruar qe ne ekzistojme". Shembujt per keto i sjell me mire ti me shembujt e botes se varfer. Ne kete kontekst njera dore lane tjetren, te dyja lajne fytyren, pretendimi yt per t'i dhene dore njeri tjetrit e humb vleren, kjo ngase ata qe sot konsistojne si qenie te zhvilluara i kane gjetur vete mundesite duke para ne "kanistren e madhe" te mundesive qe e perditshmja na ofron. Dikur ne TV mbaj mend ka qene nje multiplikativ qe paraqeste nje djale te vogel qe sa here ishte ne veshtiresi therriste "Nevojen" dhe mendja e tij kreative "pillte" dicka qe lapsi i "mendjes" pikturonte "mjetet" qe ai te dilte nga situata. Une keshtu e perfytyroj sjelljen e njerezve qe kerkojne te permiresohen duke shfrytezuar burimet qe natyra apo vetvetja u jep. Dhe ky nuk eshte egoizem, as kanibalizem, jo te gjithe kemi trasheguar te njejtat mundesi, sekush jep e merr me mundesite qe i jepen. Ka plot raste te njerezve qe "rastesia" dhe origjinaliteti (jo Zoti) u ka sjelle te ndryshojne jo vetem jeten e tyre, por te mbare njerezimit. Nuk po te sjell asnje shembull shpikjesh, pasi kushdo nga ne ka te tilla plot ne shtepi apo ne jete, shpikje te cilat ia bejne jeten me te thjeshte, kuptohet qe ti punon per t'ia siguruar vetes keto te mira, dhe une s'shoh asnje gje te keqe ne kete pikpamjen e shkembimit te te mirave me format monetare, nuk quhet shfrytezim, pasi asgje s'eshte falas ne kete bote. Nese ti e konsideron kete gje egoizem, duhet te kesh nje perkufizim te ndryshem mbi egozimin, me pak fjale qe te kesh dicka, duhet te mundohesh, ata qe s'e kane duhet te gjejne menyren qe ta kene.
Me tej, dikush qe s'e ndien nevojen e nje besimi, s'ka perse ta kete ate. Ata qe e gjeten kishin dicka te manget ne vetvete, mbase forcen vitale dhe personale qe u mungonte, kjo as njeren dhe as palen tjeter s'i ben inferiore ne qenesine e tyre, jetojme ne dite te lira kur besimi s'eshte detyrim sic ka qene, njeriu si qenie e avancuar e gjen vete rrugen e vet dhe ketu s'ka vend as per insinuime as per levdata, aq me shume per paragjykime.
Ka plot njerez qe nuk shqetesohen fare nese Zoti ekziston ose jo, kjo gje s'do sillte asnje ndryshim ne jeten e tyre, ketu e fusin veten ne kallepin racionalitetit individual. Mua me duket nje zgjedhje e vlefshem per sa kohe ekuilibri individual qendron ne permasa te kenaqshme.
Ajo qe njerezit sot kane nevoje, s'jane dogmat, as besimi, njeriu do te haje per te jetuar (thene shume banalisht), ka nevoje per nje strehe per t'u prehur, dhe keto gjera s'ti jep besimi, t'i jep puna.
Kur ti citon Volterin, dhe frazen e tij me te perfolur, ne nje kohe qe Volteri jetoi athere kur njerezimi po rebelonte ndaj dy pushteteve, sociale dhe fetare, nuk arrin te kapesh ironine qe me pas amerikanet e kane perforcuar. Per nje individ qofte ky besimtar ose jo s'ka rendsi se c'shkruhet ne para, as mbi dollare, e rendesishme eshte qe ai te kete ca te tilla, ma merr mendja qe ty kartmonedhat (sikunder kujtdo) s'i sherbejne per te perforcuar faktin me citimet e tyre qe Zoti ekziston, parate jane per tu fituar dhe per tu shpenzuar e kjo per mua eshte filozofia e vetme qe ato mbartin; jane mjet vleresimi ne funksion te njeriut. Me thjeshte se kaq s'ka si behet, le te jete shkruar mbi to edhe qe Zoti s'ekziston, ose te mos jete shkruar gje fare sic ndodh ne shume kartmonedha te tjera. Me logjiken tende i bie qe keto parate e tjera ku ekzistenca e zotit nuk theksohet, nuk jane te "bekuara" prej tij. Ncuq, jane po aq te vlefshme dhe te konvertushme sac i ben ekonomia e vendit qe perfaqesojne. Merr shembull ti psh; sikur mbi Lekun shqiptar te shkruhej se "Ne besojme ne Zot me shume se kushdo mbi dhe"...a do e bente kjo gje Lekun Shqiptar te konvertushem menjehere ne te gjitha tregjet, as mos te te shkoje neper mend.
Dalim edhe nje here tek kanibalizmi, njeriu s'eshte kafshe, por sic edhe kafshet apo bimet ai "kultivohet". Kultivohet me qyteterim e shkollim, pra me edukim. Ato kushte qe ne ia krijojme bimes apo kafshes se saje te permiresimeve teknologjike qe s'rane nga qeilli, ia krijon shoqeria civile njeriut te sotem, i ofron shkolla, i ofron qyteterim, i ofron mesimin e bazave per te qene nje qenie e mesuar. Njeriu nuk "zbret" nga barku i nenes me nje bagazh besimi fetar, i cili i imponon sic edhe instikti (!!!) se c'duhet te beje e c'nuk jo. Ne kete pike eshte e pamohueshme qe edukimi i vlefshem eshte ai qe njeriun e bardhe si nje flete qe del ne jete, ta mesojne, dhe nuk ka shkolle apo edukim ne bote qe te mesoje antivlerat. Ne kete pike nje edukim i pergjithshem s'ka asnje ndryshim nga nje edukim fetar. Prandaj une ne kete pike s'e shoh nevojen e fese.E nese une gaboj "Zoti do me fale, eshte puna e tij!" thote Hajne, por jam e detyruar te gaboj, sepse sic "thote" ai vete ne libra e tij, une jam nje qeni imperfekte, dhe une ende s'e di sot perse "me beri" te tille, kur une fare mire e di qe cdo gje qe une e bej e bej ne baze te asaj qe di dhe qe me ofrohet nga jeta. Luftoj brenda llojit perdite, per te mbijetuar.
Duke pare te gjitha ato disfata njerezote qe ti permend, abuzimet ne emer te Zotit, hipokrizine, vrasjet, kanibalizmin, padrejtesite qe i behen sot njerezimit nen emrin se KJO ISHTE DESTINA e tij, une s'kam se c'shtoj me shume se nje thenie te fundit te Renard "Une nuk e di nese Zoti ekziston ose jo, por do ishte me mire per reputacionin e tij qe te mos ekzistonte" Le te mendoje Ai perse ka kaq padrejtesi ne kete bote meqe ka dhe "fuqine" absolute mbi qeniet qe vete i solli ne te, eshte pergjegjesia e tij te kujdeset per "femijet" e tij sic jane perkujdesur prinderit e mij per mua e ty.
Gysi, me sa duket s'ka mer per te folur per ateizmin dhe teizmin se ne dolem tek shoqeria dhe keto ese jane adapte per temen Shoqeria Sot apo Morali etj etj...sidoqofte qendrojme ne linja pozitive perderisa ketu s'kane nisur te shahen, nuk po i konsideroj jashte teme /pf/images/graemlins/laugh.gif
Nuk jam ne ditet e mia me te mira per meditime, por do e provoj.
Ti e pe qe ne fillim qe linja ime s'ka asgje te perbashket me Satanan pasi ai thote qe eshte instikti ai qe na udheheq, gje qe une e hedh ne menyre kategorike poshte, per arsyen me te thjeshte; qe njerezit kane arsye dhe logjike qe i dallon nga kafsha.
Ne kete fraze "Dhe feja është motivuesi më I mirë në shoqëri." ti perjashton ne menyre gati arbitrare dhe shume precize ate qe une kam thene ne postimin tim: Faktin qe motivimi eshte shpesh individual, dhe aspak i rreshkitur nga binaret, perkundrazi, e kam thene dhe me lart e ben ate me te larte si qenie konfidente ne vetvete, sepse brenda luftes ne qenie (kujto ketu rrymat e pamorlashme me te gjitha vetite negative me te cilat duhet te perballemi cdo dite per te mbijetuar ne surprizat ditore) ky individ lartohet dhe ka vlera me te medha se dikush qe forcen e gjen jashte origjinalitetit te tij, pra ne fe.
Sipas Baccon, teizmi eshte nje monarki ne mendjet njerezore. Ketu une bie dakort me te, per faktin e thjeshte qe ta citova me lart; "ngordh" origjinalitetin, besimin ne vetvete, qe per mua eshte me sublim dhe i domosdoshem se cdo besim tjeter.
Ne te gjitha ato shembujt qe ti sjell per kanibalizmin njerezor, jo ate fizik, mua me vjen ne mendje nje theni e Wagnerit: "Une nuk e vras mendjen nese Zoti eksizton, pasi ai vuan nga amnezia; ka harruar qe ne ekzistojme". Shembujt per keto i sjell me mire ti me shembujt e botes se varfer. Ne kete kontekst njera dore lane tjetren, te dyja lajne fytyren, pretendimi yt per t'i dhene dore njeri tjetrit e humb vleren, kjo ngase ata qe sot konsistojne si qenie te zhvilluara i kane gjetur vete mundesite duke para ne "kanistren e madhe" te mundesive qe e perditshmja na ofron. Dikur ne TV mbaj mend ka qene nje multiplikativ qe paraqeste nje djale te vogel qe sa here ishte ne veshtiresi therriste "Nevojen" dhe mendja e tij kreative "pillte" dicka qe lapsi i "mendjes" pikturonte "mjetet" qe ai te dilte nga situata. Une keshtu e perfytyroj sjelljen e njerezve qe kerkojne te permiresohen duke shfrytezuar burimet qe natyra apo vetvetja u jep. Dhe ky nuk eshte egoizem, as kanibalizem, jo te gjithe kemi trasheguar te njejtat mundesi, sekush jep e merr me mundesite qe i jepen. Ka plot raste te njerezve qe "rastesia" dhe origjinaliteti (jo Zoti) u ka sjelle te ndryshojne jo vetem jeten e tyre, por te mbare njerezimit. Nuk po te sjell asnje shembull shpikjesh, pasi kushdo nga ne ka te tilla plot ne shtepi apo ne jete, shpikje te cilat ia bejne jeten me te thjeshte, kuptohet qe ti punon per t'ia siguruar vetes keto te mira, dhe une s'shoh asnje gje te keqe ne kete pikpamjen e shkembimit te te mirave me format monetare, nuk quhet shfrytezim, pasi asgje s'eshte falas ne kete bote. Nese ti e konsideron kete gje egoizem, duhet te kesh nje perkufizim te ndryshem mbi egozimin, me pak fjale qe te kesh dicka, duhet te mundohesh, ata qe s'e kane duhet te gjejne menyren qe ta kene.
Me tej, dikush qe s'e ndien nevojen e nje besimi, s'ka perse ta kete ate. Ata qe e gjeten kishin dicka te manget ne vetvete, mbase forcen vitale dhe personale qe u mungonte, kjo as njeren dhe as palen tjeter s'i ben inferiore ne qenesine e tyre, jetojme ne dite te lira kur besimi s'eshte detyrim sic ka qene, njeriu si qenie e avancuar e gjen vete rrugen e vet dhe ketu s'ka vend as per insinuime as per levdata, aq me shume per paragjykime.
Ka plot njerez qe nuk shqetesohen fare nese Zoti ekziston ose jo, kjo gje s'do sillte asnje ndryshim ne jeten e tyre, ketu e fusin veten ne kallepin racionalitetit individual. Mua me duket nje zgjedhje e vlefshem per sa kohe ekuilibri individual qendron ne permasa te kenaqshme.
Ajo qe njerezit sot kane nevoje, s'jane dogmat, as besimi, njeriu do te haje per te jetuar (thene shume banalisht), ka nevoje per nje strehe per t'u prehur, dhe keto gjera s'ti jep besimi, t'i jep puna.
Kur ti citon Volterin, dhe frazen e tij me te perfolur, ne nje kohe qe Volteri jetoi athere kur njerezimi po rebelonte ndaj dy pushteteve, sociale dhe fetare, nuk arrin te kapesh ironine qe me pas amerikanet e kane perforcuar. Per nje individ qofte ky besimtar ose jo s'ka rendsi se c'shkruhet ne para, as mbi dollare, e rendesishme eshte qe ai te kete ca te tilla, ma merr mendja qe ty kartmonedhat (sikunder kujtdo) s'i sherbejne per te perforcuar faktin me citimet e tyre qe Zoti ekziston, parate jane per tu fituar dhe per tu shpenzuar e kjo per mua eshte filozofia e vetme qe ato mbartin; jane mjet vleresimi ne funksion te njeriut. Me thjeshte se kaq s'ka si behet, le te jete shkruar mbi to edhe qe Zoti s'ekziston, ose te mos jete shkruar gje fare sic ndodh ne shume kartmonedha te tjera. Me logjiken tende i bie qe keto parate e tjera ku ekzistenca e zotit nuk theksohet, nuk jane te "bekuara" prej tij. Ncuq, jane po aq te vlefshme dhe te konvertushme sac i ben ekonomia e vendit qe perfaqesojne. Merr shembull ti psh; sikur mbi Lekun shqiptar te shkruhej se "Ne besojme ne Zot me shume se kushdo mbi dhe"...a do e bente kjo gje Lekun Shqiptar te konvertushem menjehere ne te gjitha tregjet, as mos te te shkoje neper mend.
Dalim edhe nje here tek kanibalizmi, njeriu s'eshte kafshe, por sic edhe kafshet apo bimet ai "kultivohet". Kultivohet me qyteterim e shkollim, pra me edukim. Ato kushte qe ne ia krijojme bimes apo kafshes se saje te permiresimeve teknologjike qe s'rane nga qeilli, ia krijon shoqeria civile njeriut te sotem, i ofron shkolla, i ofron qyteterim, i ofron mesimin e bazave per te qene nje qenie e mesuar. Njeriu nuk "zbret" nga barku i nenes me nje bagazh besimi fetar, i cili i imponon sic edhe instikti (!!!) se c'duhet te beje e c'nuk jo. Ne kete pike eshte e pamohueshme qe edukimi i vlefshem eshte ai qe njeriun e bardhe si nje flete qe del ne jete, ta mesojne, dhe nuk ka shkolle apo edukim ne bote qe te mesoje antivlerat. Ne kete pike nje edukim i pergjithshem s'ka asnje ndryshim nga nje edukim fetar. Prandaj une ne kete pike s'e shoh nevojen e fese.E nese une gaboj "Zoti do me fale, eshte puna e tij!" thote Hajne, por jam e detyruar te gaboj, sepse sic "thote" ai vete ne libra e tij, une jam nje qeni imperfekte, dhe une ende s'e di sot perse "me beri" te tille, kur une fare mire e di qe cdo gje qe une e bej e bej ne baze te asaj qe di dhe qe me ofrohet nga jeta. Luftoj brenda llojit perdite, per te mbijetuar.
Duke pare te gjitha ato disfata njerezote qe ti permend, abuzimet ne emer te Zotit, hipokrizine, vrasjet, kanibalizmin, padrejtesite qe i behen sot njerezimit nen emrin se KJO ISHTE DESTINA e tij, une s'kam se c'shtoj me shume se nje thenie te fundit te Renard "Une nuk e di nese Zoti ekziston ose jo, por do ishte me mire per reputacionin e tij qe te mos ekzistonte" Le te mendoje Ai perse ka kaq padrejtesi ne kete bote meqe ka dhe "fuqine" absolute mbi qeniet qe vete i solli ne te, eshte pergjegjesia e tij te kujdeset per "femijet" e tij sic jane perkujdesur prinderit e mij per mua e ty.
Re: Bisede me ateistet!
Postuar nga Stn:
Triple D!
Jane dy teza:
1. Teza e teistit - Zoti ekziston
2. Teza e ateistit - Zoti nuk ekziston
njerezit ne jete arrijne ne njerin nga keto dy perfundime... nderkohe qe logjika dyshuese lundron mes dy tezave, te jete apo te mos jete... (ne fund te fundit kjo po diskutohet)
--------------------------------------------------
Degjo Satam,
Ka me shume izma se ti beson dhe jo vete dy dhe njerezit arrijne ne nje te pafund konkluzionesh. Po nga aresyeja qe ti (nuk) ve ne funksionim tregon se ke llogjike rrobaqepesi kurse nga postimet ne dy muaj tregon se je dhe papune.
Te pergezoj per temen qe ke hapur, po e keqa eshte se ti nuk di per cfare e ke hapur. Pyetja NUK ESHTE NORMATIVE, te jete apo nuk te jete :lol: se perndryshe nuk do kishte as teizem as ateizem. Kjo tregon se ti je fetar cock up. Vetem fetaret pretendojne te kene kete fuqi.
P.s Mos mbaj mendjen ne 4 yjet e nikut tim se eshte teme mbi ateizmin. Po mqse e bere pyetjen po te shuaj kersherine. Ja si i pergjigjet Fitzpatrick ne kritiken e tij mbi feminizmin e Oakley& Co (feministet dhe sidomos ato te shkolles komuniste jane perfaqesueset me te flakta te ateizmit): If you have a sister dont refrain yourself from doing her e favour, if you have a mouth why keeping it shut?
Postuar nga Stn:
Triple D!
Jane dy teza:
1. Teza e teistit - Zoti ekziston
2. Teza e ateistit - Zoti nuk ekziston
njerezit ne jete arrijne ne njerin nga keto dy perfundime... nderkohe qe logjika dyshuese lundron mes dy tezave, te jete apo te mos jete... (ne fund te fundit kjo po diskutohet)
--------------------------------------------------
Degjo Satam,
Ka me shume izma se ti beson dhe jo vete dy dhe njerezit arrijne ne nje te pafund konkluzionesh. Po nga aresyeja qe ti (nuk) ve ne funksionim tregon se ke llogjike rrobaqepesi kurse nga postimet ne dy muaj tregon se je dhe papune.
Te pergezoj per temen qe ke hapur, po e keqa eshte se ti nuk di per cfare e ke hapur. Pyetja NUK ESHTE NORMATIVE, te jete apo nuk te jete :lol: se perndryshe nuk do kishte as teizem as ateizem. Kjo tregon se ti je fetar cock up. Vetem fetaret pretendojne te kene kete fuqi.
P.s Mos mbaj mendjen ne 4 yjet e nikut tim se eshte teme mbi ateizmin. Po mqse e bere pyetjen po te shuaj kersherine. Ja si i pergjigjet Fitzpatrick ne kritiken e tij mbi feminizmin e Oakley& Co (feministet dhe sidomos ato te shkolles komuniste jane perfaqesueset me te flakta te ateizmit): If you have a sister dont refrain yourself from doing her e favour, if you have a mouth why keeping it shut?