Re: Albana perseri mes jush
-Me ka marre inat pra, nuk e di ca ka.
-Po pse nuk e pyet direkte mer merhum?
-Po c'ti them? Pse me ke inat? Ca jam une djali i lopes e?
-Si e ka jot eme?
-Laramane! Fillove me tall tajaren edhe ti?
-Jo mer jo se nji shaka bona, bo sa prekesh, pale, me kishe qit edhe ne fotografi tu pi he?
-Lara se kush po troket te dera, ika rrushi.
-Me mer prak OK?
-OK.
Blendi mbylli telefonin dhe beri per nga dera. ishte alinos, por nuk po i binte deres, thjesht po trokiste taken e vet ne dysheme.
-He moj mama dhi.
-Kujt i thu mama dhi ti mer qen i tredhur?
-Bo sa e serte je.
-Mos na ca trapin po ik mbyll deren ate bej.
-Alinos?
-Qen i tredhur!
-Nejse qenke me kacabuj, po te le te qete.
-Ashtu te lutem, mire do beje.
Blendi nuk e merrte vesh ca dreqin kishte kjo femer qe ia ngulte thumbat kaq akullt, si marangozi kur lidh derrasat e nje qivuri.
Nuk duroi dhe hapi deren prap.
-Alinos!
Perpara tij panorama pat ndryshuar, alinos ishte ne krahet e salos, perfshire ne nje puthje te nxehte. Ne koridor u degjua kori qe kendonte "Haleeelujaaaaaaaa, Haleluja, Haleluja"
Pelcisnin fishekzjarre, cicerin zogj, u degjua dhe uauauauauauaua ulerima e tarzanit, gjithe kjo per shkak te nxehtesise se kesaj puthjeje.
Ata shtyne nje dere dhe u gjenden mbi nje krevat. Por dera pat mbetur pakez habur ndaj Blendi mundi te veshtronte nje gjysme-pamje eksituese.
Alinos e la veten te merrej nga valet e embla te nje lumi ku Saloja ishte dhe Lundertar (sailor) dhe uje njeheresh. Ai e pushtoi bardhesine e gjoksit te saj ashtu sikur stuhia godet nje anije te pambrojtur, ai hyri ne brendesi te teshave te saj ashtu si piratet plackisin nen kuverte. Gjithkohe i shoqeruar nga renkimet e saj te embla dhe zeri i saj qe dridhej kur ajo shfrynte me syte e mbledhur nga nje dhimbje e lakmueshme.
Bisha alinos ishte zbutur, duket. Krahet i shtriu mbi kreavat sikur te sinjalezonte nje dorezim te pafjale. Gjoksi i saj ulej dhe ngrihej shpejt, frymarja i ishte renduar ndersa gjithnje e me e zhveshur ndjente puthjet e nxehta t'i mbulonin barkun dhe cacafet e akllasit qe e ledhatonin nga poshte.
Por ajo u permend edhe nje here dhe nisi te kundershtonte kinse. Nisi ta shtynte Salon lehte, e kenaqur qe provokimi i saj ia shtonte atij furine. Nga kati perdhes degjohej Dido; "...There will be no white flag upon my..."
Sailor u vu edhe nje here ne sulm per te marre keshtjellen, bedenat ishin tashme te tijat, por duhej te hynte ne thellesi te sarajeve, atje ku gjysem fjetur prehej konkubina. Kesaj rradhe vuri ne perdorim artilerine e rende dhe "dashin e hekurt". Goditi porten e saj me forcen e njemije trimave, dhe ja, atje ku u degjua nje thyerje hyri nje rreze drite qe i ra salos ne sy dhe i perteriu forcen. Kuja e embel e Alinosit pushtoi dhom, ishte si blegerima e njemije dhive ne sezonin e mbareshtimit. (lol)
Por jo, ishte si klithma qe leshon nje zane kur dashurohet me nje te vdekshem. Ajo i perngjau Aferdites dhe helenes, Artemisit dhe Heres njeheresh ndersa ky Herakli modern, tashme e kishte veshur lekuren qe do e pervelonte. Dashi i hekurt cau permes portes, ushtria e Sailorit u derdh brenda oborrit me brohorima. Ai vete nuk e humbi toruam mes asaj gjullurdie kerkoi porten e vogel qe do ta shpinte te konkubina.
Blendi u drodh dhe nxitoi per ne kuzhine, duart i mbajti mbi pelqi qe te mos linte nam.