Poezi

[Hektor12]

Edmond Tupja

Shiu gërvisht

Shiu gërvisht
Vertikalisht
Peisazhin shurdh

Vështroj, kërkoj
Nëpër hapësirë
Dhe humb

Humb fillin
E ëndërrimit
Që larg të shpie
Humb pas vijave
Të shiut në dritare
Pa dritë, pa hije

Pa dritë, pa hije
Rri e pres
Një copë qiell blu
Një hap, një trokitje
Një fjalë, një gjest
Diçka, diku...

 

[Balahk]

Ketu kam qene ju kam pa nga jashte ...

Si shumica ee ?
Kenaqesi te lexosh mendimet e juaja,dhe ato cka hidhni

 

[Hektor12]

Si shumica ee ?
Kenaqesi te lexosh mendimet e juaja,dhe ato cka hidhni

Nuk e di per te tjeret ... po njoftohem kur kam reply ne e-mail ...
Kenaqesia eshte e imja ... Flm te vleresoj

 

[Hektor12]

Edmond Tupja

Ende jam

Ende jam qendroj ne kemb
Mes dy rrahjesh zemra dhemb

Dashurrejtja po me ndjek
Zjarr i saj me ftoh me djeg

Une asaj s'i shmangem dot
Ne çdo hap gezim e lot'

Ajo eshte katedrale
çdo gje tjeter eshte banale

Bashkejetoj une me te
Nje kambane kam ne ze

Nje kambane qe me mban zgjuar
Me gjithe boten ngaterruar

 

[Hektor12]

Gerti Pashaj

Gerti Pashaj
Cikli poetik "Ëndërr e vonuar"

O fllad

Ku fryje më parë o fllad i ëmbël
që unë i verbri s'ta njihja freskinë,
në rrugë të nxehta plot kalimtarë,
të vetmen mike kisha vetminë.
S'kërkoj të marr nga jeta jote,
veç të fal frymë prej ëndrrës sime,
që kur të sillesh visesh të ftohta,
të të ngrohin pak tonat kujtime.
Ndaj fry pa frikë, përshkomë të tërin,
në u largofsh s'të mbaj mëri,
në jetë çdo gjë është kalimtare,
por në ndjefsh mall, kthehu përsëri.

 

[Hektor12]

Refleks

Ndoshta as fjalët dhe as lotët,
s'arrijnë ta shprehin çdo të thotë,
të dashurosh deri në pafajsi,
por nëse me sytë e mi
do ta shihje botën,
pasqyrë do dukej, e brenda saj
i vetmi imazh do ishe veç ti!

Jetë

Sa jetë je o shpirt
sa jetë dhuron,
mes jetëve të ngurta
si mos të ndjeja vallë?
I verbër të isha,
sytë do i prehja tek ty,
se ëndrra si ti,
vijnë rrallë, sa rrallë.

 

[Hektor12]

Mos pyet

Mos më pyet pse dua te di,
në ç'rrugë ke ecur, ku ke pushuar,
ç'fllad ka përkedhelur flokët e tu,
dhe etjen e buzëve kush ta ka shuar.
Mos më pyet pse dua ta di,
por ne s'ka vënd më krahasimi,
në ke dashuruar me këmbë në tokë,
s'ke njohur më parë ç'është fluturimi.
Ndaj mos më pyet pse dua ta di,
pasi përgjigje nuk ekziston,
dashuria qënka vërtetë çudi,
e mira u dashka, por dhe ç'të lëndon.

 

[Hektor12]

Aromë pranvere

Ç’mrekulli kjo stinë e brishtë
që ngre krye ndaj rutinës,
gjakut si e çmendur vlon,
ëndrrat po mi rrëmben tinëz.
Me të sajën shije marramëndëse,
frut i ndaluar i pemës më të mirë,
më fton të guxoj duart ti zgjas,
dhe mëkatit ti dorëzohem i lirë.
Më sjell ndër mënd fjalë që më parë,
çudi, perdoreshin aq rrallë,
o i kulluari zë i dashurisë,
për ty ç´më mbyska i çmënduri mall.
Ç´më pëlqekan ngjyrat e të tretit muaj,
si kurrë më parë ndjej stinën “pranverë”
një “të dua” rrjedh ëmbël buzëve të tua
dhe s’mbetet fjalë, që era e merr.

 

[Hektor12]

Malli

Këtë mëngjez malli më zgjoi,
dhe përqark ndryshe mu duk pa ty,
kanë faj të tjerët që s'janë si ne,
apo krijuam një botë për dy.
Me mall do zgjohem edhe nesër,
por sytë e tu s'kam për ti gjetur.
a mund të jetojë dikush në tokë,
kur qoftë njëherë yjet ka prekur?

 

[Hektor12]

Prekja

Ata lindën, u rritën vrapuan të qetë
nën të njëjtin qiell, por kurrë s'u takuan,
veç një ditë u ndjenë, u prekën pak lehtë,
me krahët e ëndrrës drejt yjesh fluturuan.
Atje qeshën, kënduan, u puthën si të marrë,
aq sa vetë yjet u çuditen vërtetë.
Kaq lart ne - thanë - falim veç ëndrra,
pse ju aq poshtë dhurokeni jetë?

 

[Dreamer]

Quando sono triste guardo le stelle..
alzo lo sguardo e mi perdo.
Piango, rido, riavvolgo il nastro dei miei pensieri,
scrutando quelle piccole luci perse su un tappeto di velluto nero,
mi accorgo di cosa siamo noi uomini…
… piccole stelle luminose su questo mondo.
Ognuno di noi brilla di luce propria,
ognuno di noi brilla di una luce unica e personale…
tutti uguali,
tutti diversi…
tutti importanti.
Ecco quando sono triste alzo gli occhi al cielo e guardo le mie stelle,
sembrano sole e distanti,
ma tutte assieme ricamano l’unicita meravigliosa dell’universo!
Come noi uomini… tutti assieme creiamo quell’eterogenea sublime bellezza che è l’umanità!
Allora alzo gli occhi al cielo,
Guardo le mie stelle
e non sono più infelice, ma brillo della mia luce!


S. Shan

 

[Mystique]

Kush dashuron nuk përzë njerëz.

Kush dashuron nuk përzë njerëz.
jam e sigurtë, jeta nuk mbaron nesër.
Kur unë të jem lodhur duke të pritur
ti do arrish befas, ndërsa unë kam ikur.
Ti pra do vish kur muzgu të ketë rënë,
e tramundana e dëborës shkallmon xhamat,
kur të kujtohesh se kishte shumë kohë
që më nuk e ngrohnim njeri tjetrin.
Sa e zjarrtë do jetë dëshira për ngrohtësi,
që dikur nuk ja dinim vlerën
dhe nuk do humbësh kohë në radhë
për të folur me mua me telefonin publik.
Përmbi gjilpëra do zvarritesh
ndër vagona trenash e metroshë,
e nuk e di dhe sa mjete të tjera do marrësh...
Ndërkohë tramundana e borës do i mbulojë rrugët
larg rrugicës e portës së shtëpise time...
Brenda në dhomë ligjin e bën trishtimi e heshtja
sahati i dritave gulçon nga ankthi
njësoj dhe fëshfërima e faqeve të librit,
deri kur ti të trokasësh në portë
e të ngjitesh te unë frymë pa frymë.

Për këtë çast mund të harrosh gjithëçka,
e në këtë pikë unë besoj shumë,
dhe është e pamundur të të mos pres
gjithë ditën e gjatè nga porta pa i heq sytë.

Veronica Tushnova
Përktheu, petrit sulaj.

 

[Balahk]

Kush dashuron nuk përzë njerëz.

Kush dashuron nuk përzë njerëz.
jam e sigurtë, jeta nuk mbaron nesër.
Kur unë të jem lodhur duke të pritur
ti do arrish befas, ndërsa unë kam ikur.
Ti pra do vish kur muzgu të ketë rënë,
e tramundana e dëborës shkallmon xhamat,
kur të kujtohesh se kishte shumë kohë
që më nuk e ngrohnim njeri tjetrin.
Sa e zjarrtë do jetë dëshira për ngrohtësi,
që dikur nuk ja dinim vlerën
dhe nuk do humbësh kohë në radhë
për të folur me mua me telefonin publik.
Përmbi gjilpëra do zvarritesh
ndër vagona trenash e metroshë,
e nuk e di dhe sa mjete të tjera do marrësh...
Ndërkohë tramundana e borës do i mbulojë rrugët
larg rrugicës e portës së shtëpise time...
Brenda në dhomë ligjin e bën trishtimi e heshtja
sahati i dritave gulçon nga ankthi
njësoj dhe fëshfërima e faqeve të librit,
deri kur ti të trokasësh në portë
e të ngjitesh te unë frymë pa frymë.

Për këtë çast mund të harrosh gjithëçka,
e në këtë pikë unë besoj shumë,
dhe është e pamundur të të mos pres
gjithë ditën e gjatè nga porta pa i heq sytë.

Veronica Tushnova
Përktheu, petrit sulaj.

Fillimin e paska te bukur

 

[Thamina]

Ti Amo
Ti amo terribilmente,
se sbocciasse un fiore ogni volta che ti
penso,
ogni deserto ne sarebbe pieno...
Potrei dimenticarmi di respirare
ma non di pensare a te
Il grande amore non si può vedere ne
toccare,
si può sentire solo con il cuore.
L'amore non da nulla se non se stesso,
non coglie nulla se non da se stesso.
L'amore non possiede ne é posseduto:
L'amore basta all'amore.
di: Kahlil Gibran

 

[joetisti_]

Ti Amo
Ti amo terribilmente,
se sbocciasse un fiore ogni volta che ti
penso,
ogni deserto ne sarebbe pieno...
Potrei dimenticarmi di respirare
ma non di pensare a te
Il grande amore non si può vedere ne
toccare,
si può sentire solo con il cuore.
L'amore non da nulla se non se stesso,
non coglie nulla se non da se stesso.
L'amore non possiede ne é posseduto:
L'amore basta all'amore.
di: Kahlil Gibran

sa bukur !

 

[Balahk]

Ti Amo
Ti amo terribilmente,
se sbocciasse un fiore ogni volta che ti
penso,
ogni deserto ne sarebbe pieno...
Potrei dimenticarmi di respirare
ma non di pensare a te
Il grande amore non si può vedere ne
toccare,
si può sentire solo con il cuore.
L'amore non da nulla se non se stesso,
non coglie nulla se non da se stesso.
L'amore non possiede ne é posseduto:
L'amore basta all'amore.
di: Kahlil Gibran

bellissima

 

[joetisti_]

okei, nuk gjeta parajsen dhe u dorezova
lashe veten te ma merrte lumi
dhe ne qetesine ku u ndodha i lodhur
pashe te me kishte dale pija, gjumi.

 

[Dreamer]

Dall'ondeggiante oceano la folla
Dall'ondeggiante oceano, la folla, venne teneramente a me una goccia,
mormorando

Io ti amo, tra non molto morirò
ho fatto un lungo viaggio solo per guardati, toccarti,
perché non potevo morire sinché non ti avessi parlato,
perché temevo di poterti poi perdere.

Ora ci siamo incontrati, ci siamo guardati, siamo salvi,

ritorna in pace all'oceano mio amore,

anch'io sono parte di quell'oceano amore, non siamo così

separati,

considera il grande globo, la coesione del tutto, quanto è

perfetta!

Ma per me, per te, il mare irresistibile deve separarci,
e se per un'ora ci tiene lontani, non potrà tenerci lontani per
sempre;
non essere impaziente - un istante - sappi che io saluto
l'aria, l'oceano e la terra,
ogni giorno al tramonto per amor tuo,
amore.

Walt Whitman

(( Nuk gjeja dot fjalet ne shqip ndaj e postova ne italisht ..))

 

[Hektor12]

A JAM I LIRË

Sa herë e kam pyetur
Vetën a jam i lirë
Dhe prap pyes
A jam i lirë
Dhe a jam vërtetë
Ilir.

Tërë jetën u lodha
Duke pytur vetën
Dhe kur do të jem i lirë.

Në cilën kohë
Edhe në cilin diell.

Kur do të vie koha ime
E lirë
Dhe toka ime e lirë.

A jam i lirë
Edhe shpirti
Pyet çdo kohë.

A jam edhe unë
Shqipëria e lirë
Kumanova e lirë
Çamëria e lirë.

Çfarë jam unë
I lirë apo s̒jam.

A jam edhe unë
Presheva e Malësia
A janë edhe këto
Mentë e mia.

Më,03.06.2015

AGIM DESKU

 

[Hektor12]

MBETËM GOTË E KRISUR TIRANE

Edhe në secilin yll do ngritëm
Lutje diellit i bëj po me shpirt
Jam në udhëkryq evrope
Të ngriti a të dehem është njëjtë.

Rrugës se Kombit ngrita dolli
Kujtova vargun e Fishtës
Për ty Shqypni.

Me tjetrën gotë
E theva gjuhën më mirë
Ta njoh vetën
Ku jam në këtë botë .

Pse mbeta gotë e krisur Tirane
Nga zoti jemi shqipet e bekuara
Hyjni e vet zë zane.

Dhe gotën e krisur dua ta ngriti
Fjalëve të poetit e dhembjes së tij
Në mos u bashkofshim deri në Çamëri
As unë s̒dua të jem më Shqipëri.

Mbetëm gotë e krisur e plagë në sy.

Më .22.04.2105
AGIM DESKU