Nga te gjitha sistemet ekzistuese te trupit te njeriut, pas vdekjes se tij, vetem njeri mbijeton. Ai qe eshte edhe me i rendesishmi. Sistemi eshteror. Ai eshte sistemi i pavdekshem.
Dekreti hyjnor eshte qe trupi duhet te varroset dhe te lejoje dekompozimin e natyrshem te tij. Feja Abrahamike ne qofte se nuk do te arrinte ne gabimin trashanik te lejimit te penetrimit ne gji te tij te filozofive te Lindjes do te mbante solide kete urdherese qe nenkupton nje TRUP per nje SHPIRT. Trupi varroset pas leshimit te shpirtit te tij. Pa u bllokuar ne nje qivur.
Shpirti qe jep JETE ndahet per t'u njesuar dhe per t'u identifikuar dhe jo per te vajtur ne piken e nisjes qe eshte bashkesia shpirterore nen nje familje shpirterore.
Djegja e trupit nenkupton mungesen e shpreses per ringjallje. Ai gjithashtu nenkupton zaptimin dhe pushtimin qe shpirti i te vdekurit i ben nje njeriu te gjalle. Nuk ekziston dicka me neveritese se kjo.
Ne qofte se babai shpirteror i Lindjes eshte shuma e bashkesive te familjeve shpirterore, me vdekjen e shpirtit te tij vdesin jo vetem shpirtrat qe e perbejne por edhe trupat e manifestuara ne BOTE.
Ne jemi Abrahamike dhe e refuzojme djegjen.
El