Re: Nuk kemi nevoje per "martire" ...
Shoqeria jone mes se djeshmes, se sotmes dhe se se nesermes
nga Alban M. BALA
Student i Masterit "E Drejta publike"
Universiteti i Marmarase/Stamboll
Stamboll, me 04 Nentor 2006
Jetojme ne nje kohe te brishte me kujtimet e se djeshmes, me veshtiresite e se sotmes dhe me shqetesimet e se nesermes. Mbase perjetimi i ketyre gjerave ne nje moment te vetem perben nje gje teper komplikuese qe eshte nje barre e rende per t'u mbartur dhe qe kerkon nje force dhe kurajo te madhe per ta çuar deri ne fund.
Me duhet te hyj ne mjegullnajat e kujteses sime dhe te kujtoj pikerisht ditet kur nenat dhe baballaret tane ngriheshin qe me nate per te shkuar ne rradhen e qumeshtit, te bukes etj. Gje e mire kur arrihej qellimi por kishte edhe dite qe nuk merrej buka apo qumeshti. Kuptohet ne raste te tilla çfare halli binte te keto nenat dhe baballaret tane se nuk dinin se çfare te na nxirrnin para se vend tjeter ku ti merrje skishe. Kjo nuk ndodhte nje here por gjithmone. Me kujtohet shume mire se shkoja dhe une ne keto karvanet e gjata qe quheshin "rradhe" ashtu duke pritur me ore te tera ne bore apo shi. Me kujtohet se sa here u thyente banaku i drunjte ne dyqanin e bukes dhe se si njerezit kacavirreshin ne shpinen e njeri-tjetrit per te marre te pakten nje buke. Po edhe kjo mbetej ne meshire te shitesit qe dhe ai i shkreti sdinte kujt tja prishte dhe kujt tja rregullonte. Me kujtohet 2 Prilli...me kujtohen shume gjera te tjera si keto. I perkas nje brezi qe sistemin e Diktatures e perjetova si femije dhe pata fat qe te mos kaloja shume vite ne Diktature. Me kujtohet qe na thonin qe Nena Parti ishte me e dashur se nena reale, njeriu me i dashur ishte xhaxhi Enver dhe keshtu me rradhe... Por ama pata fatin e madh qe te mos kaloja vite duke pare mbledhjet e kuadrit te mos shkoja vullnetar. Atehere hartoheshin rregullore qe duhej te zbatoheshin patjeter dhe fjala e drejtorit ishte ligj kishte apo skishte te drejte. Nese i dilte kunder "mekatarin" e priste internimi apo burgimi i eger.
Ne fillim te viteve '90 kishim shume vizione, shume gjera per te arritur ne jete. Po ashtu donim te pasuroheshim sa me shpejt paçka se ishte me grabitje, me fajde, ne piramida e ku ta di une. Mjaftonte qe te ishe i pasur. I dyti skish rendesi. Po ashtu me kujtohen edhe perpjekjet tona per te shembur çdo gje qe te harronim Diktaturen, te largonim çdo njeri qe kishte punuar ne Komunizem paçka se mund te ishte specialisti me i mirefillte ne fushen e tij.
Tani jetojme me ankthin e se shkuares. Jetojme ne nje kohe kur dhe paraja dhe miqte kane me teper rendesi per te gjetur nje vend pune te rendomte paçka se mund te jesh dhe me i miri ne fushen tende nuk gjen pune po nuk i pate keto ashtu siç nuk mund te beje as gjene me te vogel dje kur mungonte biografia e mire.
Kemi kohe, rreth 15 vite qe mendojme se jetojme ne demokraci. Kemi vite qe çirremi per drejtesi dhe manipulime ne zgjedhje. Kemi vite qe çirremi per premtime ne fushata. Kemi vite qe pretendojme per ligjet me te mira. Por çfare ka ne realitet tani?
Nje dite hyra ne internet per te gjetur materiale qe i sherbejne tezes qe po hartoj ne kuader te Masterit qe po bej. Duke hyre ne shtypin shqiptar lexoj perjashtimin qe i kishin bere nje studenteje pse mbante shami, perjashtimin qe i kane bere nje tjeter te riu pse guxoi dhe leshoi pak mjekerr. Pata fatin qe te njihem me reagimin e analisteve shqiptare, mendimet qe jepnin pedagoget dhe rektoret me reputacion te Universiteteve te tjera. Po ashtu lexova dhe nje leter me fjale shume te sinqerta te shoqeruara dhe me lote nga ana e saj e nje studenteje qe shprehte shqetesimin e saj nga frika qe e kishte kapur se mos i ndodhte dhe asaj nje fat i tille si i koleges se saj ne Universitetin e Durresit. Si te mos shqetesohet qe ne njihemi si kampione ne fushen e imitimit dhe te konkurrences per ta bere me mire se ai i pari. Numeronte sakrificat e saja qe rrezikoheshin te beheshin hiç nese i vinte nje fat i tille. Ato rreshta me nxiten qe te ulem dhe une te shkruaj keto rreshta(e falenderoj njekohesisht per nxitjen indirekte qe me dha).
Nese pretendojme se kemi nje Kushtetute dhe qe ajo duhet zbatuar atehere ti permbahemi asaj dhe atyre qe kerkojne ta shkelin ti japim vendin qe i takon. Ketu kemi te bejme me disa shkelje te Drejtave te Njeriut si psh: e drejta per t'u shkolluar, e drejta per te besuar, e drejta per te shfaqur i lire mendimin etj etj. Te gjitha keto per hater te kapriçove te nje qe pretendonte te ishte Rektor i nje Universiteti. Eshte per t'u pershendetur qendrimi qe mbajti shtypi, qendrimet qe mbajten rektoret dhe pedagoget e tjere. Kjo tregon se shoqeria jone ka filluar te ndryshoje per mire. Ka filluar te kuptoje qe duhen te pranohet dhe te respektohet mendimi i tjetrit. Them keshtu pasi kam parasysh fatin e atyre vajzave qe u perjashtuan para disa viteve nga shkolla e mesme e gjuheve te huaja "Asim Vokshi" Tirane. Atehere kuptohet perfundimi por dhe reagimi i shoqerise shqiptare linte shume per te deshiruar. Kam parasysh emisionet qe u bene ne kuader te mbuleses dhe ne njeren prej tyre isha dhe une i ftuar per ta gjykuar nga ana juridike.
I nderuar Z. Rektor. Ka ikur koha kur beheshin mbledhje dhe mbledhje per verejtje shoqerore, autokritike(siç pretendoni me ate 2 javeshin qe thonit per te ndryshuar qendrim).
Fatkeqesisht gezimi qe erdhe nga lajmi qe degjova se po hapej nje Universitet i ri i la vendin merzise nga ngjarjet qe provokuat ju Z.Rektor. Ne fakt, ne Shqiperi femija ka me shume te drejta se babai i tij apo punetori me shume te drejta se punedhenesi i tij e keshtu ndodhi ketu. Sepse me gjithe presionin e gjitheanshem jo vetem qe vazhduat ne linjen tuaj por u hodhet ne sulm duke sjelle dhe rastin e dyte te perjashtimit. Eshte me te vertete per te ardhur keq kur degjon lajme te tilla.
Tani mora vesh qe studentet ishin pranuar por me presionin e se nesermes. Me mire qe te themi se ato vazhdojne te jene te perjashtuar nga ai Universitet. Tani i keni dhene nje status tjeter "diskriminimin" qe nuk duhet lejuar qe te ndodhe diçka e tille. Gjeja me e drejte qe do te ishte eshte qe kjo çeshtje te merrte rruge gjyqesore dhe qe Rektori te denohej per veprat penale qe ka bere.
Po ashtu me beri pershtypja qe mbajti dhe mban Kryeministri yne qe megjithese ka vite qe çirret ne thirrjen per Liri dhe Demokraci nuk ben asgje duke thene se nuk mund te nderhynte ne kompetencat e Rektorit paçka se ky tjetri bente shkelje ne menyre sistematike te Kushtetutes. Keshtu qe dhe kjo demokraci qe pretendonte te vendoste e shkeli duke mos i dhene as te drejten me te vogel ketyre studenteve pasi te te mohohet e dretja e arsimimit, te te mohohet e drejta per te besuar eshte nje mohim teper i padrejte me absurdi qe i ngjan sistemit te se shkuares.
Shume eshte folur qe shamia cenon laicitetin. Nuk mendoj ashtu, perkundrazi. Biles nuk do e cenonte laicitetin nese kesaj kategorie i krijohet mundesia qe ne orarin e punes apo te shkolles te kryenin ritet fetare ne ambjentet e nderteses se shkolles apo te punes. Ka ardhur koha qe ti heqim keto mentalitete dhe keto diskriminime qe kane burim nga sistemi i se shkuares. Duhet te krenohemi qe ekziston dhe kjo kategori. Nese ne vazhdojme ti diskriminojme atehere rrezikojme te perballemi me rrezikun e emigrimit te tyre dhe sherbimin e tyre intelektual ta bene ne shtetet e tjera dhe jo ne vendin e tyre paçka se kemi shume nevoje. Nese keto studente me shami apo me mjekerr dalin studentet me te mire dhe nje element mjaft i vlefshem per shoqerine tone atehere duhet te mburremi qe ne shoqerine tone ekziston dhe diçka e mire. Nuk eshte e thene qe te jesh nje specialist/e i/e mirefillte te jesh patjeter me minifund apo pa mjekerr. Krahas ketyre duhet patjeter qe ti gjindet vendi qe te integrohen sa me mire qe te jete e mundur ne gjirin e shoqerise shqiptare. Kuptohet qe dhe te ato ekziston kjo deshire qe çdo gje e fituar nga bankat e shkolles ta investojne ne te miren e shoqerise shqiptare, qe dhe kjo te njohe zhvillim por kur ju mohohen edhe te drejtat me elementare patjeter qe dalin dhe mendime dhe ide te tilla, pra ate te rrugeve jashte territoreve shqiptare. Kuptohet sa humbje e madhe do te ishte per ne nese do te konkretizohej nje gje e tille aq me teper qe dhe ne te vazhdonim dhe te benim sehir. Ka ardhur koha t'i themi MJAFT ketyre diskriminimeve qe nuk sjellin gje tjeter veçse humbjen akoma e me shume te vlerave te pakta qe na kane mbetur. Ne duhet qe te mos behemi shkak per nje gje te tille, perkundrazi ta parandalojme. Duhet te gjejme momentin qe ne te gjykojme trurin dhe jo veshjen. Pikerisht kete duhet te beje Rektori i Universitetit te Durresit. Te mendoje se si te dale Universiteti me i suksesshem ne Shqiperi dhe me rezultatet me te larta, te sjelle te reja ne Universitetet tona qe dhe keto te nxiten per me shume pastaj. Perpjekja per te zbatuar "kanunet" me emrin rregullore eshte perpjekja me deshtuese qe mund te beje ai.
Kuptohet qe mirembajtja dhe trajtimin e mire te trurit te ri qe po formohet do te ishte dhe rezultati i pare i mire ne nje shoqeri te shendoshe ne te nesermen e afert. Atehere te le fillojme te mendojme per kete ndryshim.
