Re: mendime casti
- Thread starter ermir celanji
- Data e fillimit
...ndonjeherë ke nevojë të thyesh të gjitha barrierat e tua , të bëhesh pjesë e të zakonshmes ,sikur të mundesh të mesohesh të bashkëjetosh me dhembjen që gëlon në shpirt , nuk mundemi te jemi gur , të akullt gjatë gjithë kohës , pakëz dashuri , pakëz dritë e diturisë , një dorë mbi sup ,një melodi , një frazë , një përkrahje një atribut shpirtëror i dhuruar legjitimiton fort ndjesinë e të qenurit akoma brenda kufijve të së gjallës , të ndjenjës njerëzore.... edhe ateherë kur më së shumti hesht , është ateherë kur lind nevoja më shumë ...
tropojanja
Çike Malsie
U gjendem ashtu t perqafuar si para sh vitesh.. Jo se ndiem gje per te tashmen , por ndiem mall per te kaluaren kujtime t bukura t hidhura po prap ishim ne, ne ate koh.
Tash jo, tash ngelen me ju than : Na ishte njeher...... Si n perralla...!!!
Tash jo, tash ngelen me ju than : Na ishte njeher...... Si n perralla...!!!
katsune
cherry blossom
Kam 3 dite qe merrem me laptopin qe punon me ngadale se breshka. Hoqa tere ate material, audio, video, programe, per ta lehtesuar memorjen...bera ca gjera duke ndjekur keshillat qe lexoja aty ketu ne internet, pa e ditur as vete se cfare po beja, nejse :/ asgje nuk ndryshoi. Kot qe merrem dhe une me gjera qe nuk kam njohuri. Duhet ta coj te qendra Apple u pa puna...
Dua të them që e kam zili sot një fotograf/e që mund të realizojë një foto të bukur të hënës sonte , sa e këndshme, sa e bukur duket ajo, ndërkohe unë arrita vetëm kaq sepse pamjen ma kanë zënë dy pallate përballe... 
@broken_smile , si duket nga ti?
@broken_smile , si duket nga ti?
Cees Noteboom: PARAJSA E HUMBUR
-fragment-
...Sa gjatë mund të shkojë mendimi kur njeriu nuk del kurrë nga dhoma? I hyra një udhëtimi brenda
kokës sime dhe përfundova po aty ku u nisa – në qetësi. Personi, që në galerinë e arteve takoi burrin e shtrirë tani pranë meje, nuk ishte i njëjti person me atë që kishte ardhur në Sidnej gjashtë muaj më parë. Duhet të them: “Unë nuk isha më e njëjta” dhe do të doja shumë të mund ta thosha, por mes meje dhe vetes sime është krijuar një hendek, të cilin ende nuk kam mësuar ta kapërcej. Almuti thotë: “Ti thjesht ke rënë në dashuri”, por kjo nuk është e vërtetë. Është shumë më tepër se aq. Do të thotë të fitosh e njëkohësiht të heqësh dorë nga diçka. Unë nuk kam për të ndenjur me këtë burrë, sepse ai nuk ka për të ndenjur me mua. Këtë gjë ma bëri të qartë që në fillim dhe edhe kjo ka të bëjë me hendekun. Ai është po aq i padepërtueshëm, sa dhe pikturat e tij. Ato mund t’i varësh në mur, por nuk janë të tuat dhe nuk kanë për të qenë kurrë, sepse vijnë nga një vend ku ti nuk mund të futesh dot. Problemi nuk është se në botën e tij nuk ka vend për mua, apo se ai nuk do të më çonte
kurrë në vendlindjen e tij, apo se unë e turpëroj, apo se për një arsye apo tjetrën nuk më prezanton dot tek njerëzit e tij të afërt, dhe nuk është problem as fakti që ai më mori e më çoi, si të isha turistja e radhës, atje ku jeta aborigjene paraqitet në mënyrë teatrale, me bush tucker dhe didgeridoo, zjarre në natyrë dhe valle shkel e shko që nuk ngjanin fare me ato që kisha pare në muzeun në Darvin, pra ai ose më nënvlerësonte ose po më fyente, megjithëse nuk kishte asnjë vlerë t’i hyja këtij diskutimi meqë ai nuk flet...
-fragment-
...Sa gjatë mund të shkojë mendimi kur njeriu nuk del kurrë nga dhoma? I hyra një udhëtimi brenda
kokës sime dhe përfundova po aty ku u nisa – në qetësi. Personi, që në galerinë e arteve takoi burrin e shtrirë tani pranë meje, nuk ishte i njëjti person me atë që kishte ardhur në Sidnej gjashtë muaj më parë. Duhet të them: “Unë nuk isha më e njëjta” dhe do të doja shumë të mund ta thosha, por mes meje dhe vetes sime është krijuar një hendek, të cilin ende nuk kam mësuar ta kapërcej. Almuti thotë: “Ti thjesht ke rënë në dashuri”, por kjo nuk është e vërtetë. Është shumë më tepër se aq. Do të thotë të fitosh e njëkohësiht të heqësh dorë nga diçka. Unë nuk kam për të ndenjur me këtë burrë, sepse ai nuk ka për të ndenjur me mua. Këtë gjë ma bëri të qartë që në fillim dhe edhe kjo ka të bëjë me hendekun. Ai është po aq i padepërtueshëm, sa dhe pikturat e tij. Ato mund t’i varësh në mur, por nuk janë të tuat dhe nuk kanë për të qenë kurrë, sepse vijnë nga një vend ku ti nuk mund të futesh dot. Problemi nuk është se në botën e tij nuk ka vend për mua, apo se ai nuk do të më çonte
kurrë në vendlindjen e tij, apo se unë e turpëroj, apo se për një arsye apo tjetrën nuk më prezanton dot tek njerëzit e tij të afërt, dhe nuk është problem as fakti që ai më mori e më çoi, si të isha turistja e radhës, atje ku jeta aborigjene paraqitet në mënyrë teatrale, me bush tucker dhe didgeridoo, zjarre në natyrë dhe valle shkel e shko që nuk ngjanin fare me ato që kisha pare në muzeun në Darvin, pra ai ose më nënvlerësonte ose po më fyente, megjithëse nuk kishte asnjë vlerë t’i hyja këtij diskutimi meqë ai nuk flet...
joetisti_
Locus omnem
edhe une desh u ngaterrova, po i vija nje leukoplast gishtit dhe bedadinen desh ia hodh laptopit
(tema) sa pak qejf kur vajza pranon sepse je i shkathet... dhe... po mendoj... a mund te riprodhohet plogeshtia. !!
katsune
cherry blossom
Ke filluar te gatuash joetisti? Dhe tani je duke ushtruar artin e prerjes? 
Une jam pikerisht rruges per tek nje qender tjeter Apple tani, sepse ajo qe ndodhet afer shtepise ishte mbyllur, pa asnje lajmerim, pa asgje. Eshte e drejte te zhduket njeriu keshtu pa lajmeruar fare? :/
Une jam pikerisht rruges per tek nje qender tjeter Apple tani, sepse ajo qe ndodhet afer shtepise ishte mbyllur, pa asnje lajmerim, pa asgje. Eshte e drejte te zhduket njeriu keshtu pa lajmeruar fare? :/
Poezi per gjëra që nuk janë.
Nga: Shqiptar Oseku
Jetojmë ne apartamentin qe s’e blemë kurrë.
Pasdite luajmë me vogëlushen
te cilën nuk e bëme:
ajo i ka kaçurrelat tua
e rritet me shume gjuhe.
Ti qesh kur te them qe te ngjan ty.
Je e lumtur me ne fund.
Nena jote plake, motrat, vëllai,
qe s’më njohën asnjëherë,
ndjejnë lehtësim te mire,
si kur arrin njeriu dikur te pika
pas një fjalie te gjate e komplekse.
Nganjëherë ne mblidhemi pa ty,
vec pse na shkon biseda
qe s’e nisem ndonjëherë.
Kur vogëlushja jone flen
ulemi ne anët e kundërta te divanit
qe s’e kemi, e lexojmë secili librin e vet,
duke flirtuar me këmbë
mun ashtu si thonim se do te bënim,
para se te ndaheshim.
Nganjeherë rrime me miq te përbashkët
qe nuk i zumë kurrë, qe duan te ikin.
Ata na pyesin se ku eshte jeta me e mire.
Përgjegja, qe nuk e thamë kurrë troç, është
se jeta është e mire kudo ka dashuri.
-------------
Nga: Shqiptar Oseku
Jetojmë ne apartamentin qe s’e blemë kurrë.
Pasdite luajmë me vogëlushen
te cilën nuk e bëme:
ajo i ka kaçurrelat tua
e rritet me shume gjuhe.
Ti qesh kur te them qe te ngjan ty.
Je e lumtur me ne fund.
Nena jote plake, motrat, vëllai,
qe s’më njohën asnjëherë,
ndjejnë lehtësim te mire,
si kur arrin njeriu dikur te pika
pas një fjalie te gjate e komplekse.
Nganjëherë ne mblidhemi pa ty,
vec pse na shkon biseda
qe s’e nisem ndonjëherë.
Kur vogëlushja jone flen
ulemi ne anët e kundërta te divanit
qe s’e kemi, e lexojmë secili librin e vet,
duke flirtuar me këmbë
mun ashtu si thonim se do te bënim,
para se te ndaheshim.
Nganjeherë rrime me miq te përbashkët
qe nuk i zumë kurrë, qe duan te ikin.
Ata na pyesin se ku eshte jeta me e mire.
Përgjegja, qe nuk e thamë kurrë troç, është
se jeta është e mire kudo ka dashuri.
-------------
Eléonoré
Valoris scriptorum
Solaris,
Kjo vjershe po me kujton filmin «Family man» me Nicholas Cage. Mbase e ke pare. Shume interesant. Ata te dy takohen. Vec kujtesa e tij e gjalle per femijet qe kishin por s'kane do te ishte shume e dhimbshme nese e ardhmja nuk do t'i bekonte me te njejtin fat minus peripecite e pakendshme...
Dite te mbare.
Kjo vjershe po me kujton filmin «Family man» me Nicholas Cage. Mbase e ke pare. Shume interesant. Ata te dy takohen. Vec kujtesa e tij e gjalle per femijet qe kishin por s'kane do te ishte shume e dhimbshme nese e ardhmja nuk do t'i bekonte me te njejtin fat minus peripecite e pakendshme...
Dite te mbare.
Airbourne
Papirus rex
Kaqatorin MH-17 si perfundim e kane rrezuar rebelet ruse,sipas ,mediave perendoleshe...
Ne kemi prova te pakundershtueshme duke u bazuar ne pamjet satelitore dhe lajmet e sherbimeve sekrete,sipas raportit te prokurorit hollandez.
PS: kshu kapen <kriminelet>....
Zedhenesi i Kremlinit Dmitry Peskov: KETU i KENI te dhenat e sateliteve tane dhe KETO jane te PADISKUTUESHME....sipas tij.
PS: thone qe do vershojne dhe nja 250.000 beduin nga Libia ne eu-ne hipokrite dhe sumlepirese.
Naten e mire dhe gjume!
Ne kemi prova te pakundershtueshme duke u bazuar ne pamjet satelitore dhe lajmet e sherbimeve sekrete,sipas raportit te prokurorit hollandez.
PS: kshu kapen <kriminelet>....
Zedhenesi i Kremlinit Dmitry Peskov: KETU i KENI te dhenat e sateliteve tane dhe KETO jane te PADISKUTUESHME....sipas tij.
PS: thone qe do vershojne dhe nja 250.000 beduin nga Libia ne eu-ne hipokrite dhe sumlepirese.
Naten e mire dhe gjume!
joetisti_
Locus omnem
cne une, moj ?Ke filluar te gatuash joetisti? Dhe tani je duke ushtruar artin e prerjes?
Une jam pikerisht rruges per tek nje qender tjeter Apple tani, sepse ajo qe ndodhet afer shtepise ishte mbyllur, pa asnje lajmerim, pa asgje. Eshte e drejte te zhduket njeriu keshtu pa lajmeruar fare? :/
e jo, s'e preva mire. S'mund te quhem artist, te pakten jo akoma
/ nuk pe poshte deres mos kishte ndonje: "jam te kafja, po te pres per nje caj?" se... c'ti hedh kafes ne vend te sheqerit dhe te shijoje... po mendoj...
I find comfort in knowing that people who I’ve cut out of my life are left with this version of me that simply doesn’t exist anymore. The memory and image of me that they have isnt who I am, and I’m happy that it’s that way. I’ve changed and grown and they wont ever get the chance to know the better version of myself that I’ve become during their absence.