Pse themi qe ndihemi bosh???

[AnaBlue]

Re: Pse themi qe ndihemi bosh???

Mos ndoshta jane thjesht reaksionet kimike qe zhvillohen ne trurin tone dhe na japin ndjenjen e boshllekuat po te ngopjes? Kam takuar njerez qe kane jete monotone, shume monotone dhe jane aq shume te lumtur me jeten e tyre e ndersa te tjere me jete aktive qe kerkojne me teper e me teper se i mbyt boshlleku. Mendoj se eshte thjesht lloj i njeriut sesi e percepton ate qe ka arritur apo te ardhmen e nuk ka te beje asgje me realen, eshte thjesht idea.

 

[ladouce2005]

Re: Pse themi qe ndihemi bosh???

:thumbsup: AnaBlue

 

[personazh]

Re: Pse themi qe ndihemi bosh???

Fillimisht postuar nga SyZeza:
[qb]

Fillimisht postuar nga Kukes:
[qb] Mendoj që ndjerja bosh vjen nga një perceptim i shpejtë (ndoshta vetëtimë) i kotësisë së njeriut mbi tokë. Njeriu është i hedhur mbi tokë pa asnjë qëllim, ai nuk bën gjë tjetër veçse vazhdon për të qenë. Askush nuk e di ç'është jeta, ç'është qëllimi i jetës, madje ky është një mister që do të mbetet i tillë përgjithmonë. Hallet apo mërzitë tona të përditshme janë veçse shmangie nga e vërteta e madhe e zhveshjes sonë nga ndonjë qëllim. Ne bëjmë sikur i kemi gjetur vetes qëllime të mëdha duke u marrë me punët e përditshme, dhe në fakt kur ne kuptojmë në ndonjë çast të ekzistencës sonë që këto qëllime janë veçse hedhje hi syve, atëherë neve n'a kap kjo ndjenjë e trishtuar dhe e pashpresë e ndjerjes bosh... Në atë moment ne jemi të përballur me hiçin, dhe menjëherë ne e shohim veten krejtësisht të pafuqishëm, dhe kështu ne mblidhemi kruspull përballë tij duke u munduar për t'u kapur në ndonjë hall të ditës dhe për të shpëtuar nga ky hiç, ku madje as që mund të notohet, por vetëm pluskohet... [/qb]

.... thote populli /pf/images/graemlins/tongue.gif

Ose me sakte ajo pjese e njerezve qe nuk arrin te beje nje ndryshim.
Si more paskemi ardhur mbi toke pa asnje qellim,c'eshte ky depresion keshtu?!

Bosh ndjehemi,sepse jemi njerez,dhe sepse si te tille jemi te titulluar te provojme cdo ndjenje.Sepse jeta eshte e tille qe te ben te provosh edhe embelsi edhe idhtesi,edhe dashuri edhe urrejtje.Bosh-i ...eshte relativ...varet nga gjendja e njeriut ne nje moment te caktuar.Ne nje moment mund te ndjehesh bosh,i humbur,kot....por pak me vone mund te ndjehesh krejt ndryshe.Eshte bukur te ndjehesh PLOT , ne shpirt,mendje ....
Hej njerez,cdo gje eshte ne mendjen tuaj,mos e leshoni veten!!

** Nuk ka njerez te medhenj...por qellime te medha!!

------------------------------------------------
- A thua te jete ndjere bosh Nene Tereza ?? /pf/images/graemlins/wink.gif [/qb]

kam lexuar qe edhe Nene Tereza eshte ndjere aq bosh dikur, saqe ky boshllik ka ndikuar dhunshem ne ndihmen qe ajo u dha te vobekteve. pa dashur te zgjatem shume, u ndje e braktisur nga Zoti, sepse thone qe ajo ka patur kontakte te vazhdueshme dikur me Zotin, dhe ne çatin kur nuk i pati me, u ndje e braktisur ne ate forme, saqe pa tek te vobektit misherimin e Perendise, dhe u mor me ta qe te mbushte hapsiren qe i la bosh Perendia pra.

me nje fjale, boshlliku, ashtu siç thane dhe te tjeret me siper, shfaqet ne menyra te ndryshme tek njerez te ndryshem. duke qene se ndryshojne synimet per jeten tek çdo njeri, dhe pasojat e mosrealizimit te ktyre synimeve kane efekte me intensitet dhe nga shkaqe te ndryshme.

 

[Albert Zylyftari]

Re: Pse themi qe ndihemi bosh???

A e di ti qe ti je i vetem ne ke te bote?Asgje nuk ekziston vec teje. Bota eshte nje iluzion.A e kupton qe ti je duke enderruar.

 

[personazh]

Re: Pse themi qe ndihemi bosh???

ky eshte nji nga aspektet qe nuk me ka pelqy tek Matrix si film mu /pf/images/graemlins/laugh.gif

lale, mos u meno shume, po jepi boji praktike gjonave. venja ne levizje te prodho adrenaline ne gjak, e adrenalina te ma me sy hap /pf/images/graemlins/wink.gif

 

[tushi]

Re: Pse themi qe ndihemi bosh???

Fillimisht postuar nga hajduti hurmave:
[qb]
------------------------------------------------
- A thua te jete ndjere bosh Nene Tereza ?? /pf/images/graemlins/wink.gif kam lexuar qe edhe Nene Tereza eshte ndjere aq bosh dikur, saqe ky boshllik ka ndikuar dhunshem ne ndihmen qe ajo u dha te vobekteve. pa dashur te zgjatem shume, u ndje e braktisur nga Zoti, sepse thone qe ajo ka patur kontakte te vazhdueshme dikur me Zotin, dhe ne çatin kur nuk i pati me, u ndje e braktisur ne ate forme, saqe pa tek te vobektit misherimin e Perendise, dhe u mor me ta qe te mbushte hapsiren qe i la bosh Perendia pra.

[/qb]

une e di ndrysh ket histori
dmth ajo takon ne rruge nji te semure prej atyne q1 fjeshin jashte e ishte tuj vdek edhe don me e çu ne spital aty nuk e pranojne edhe ai i vdes ne dore.Prej atij momentit ja ka kushtu jeten te varfenve :shrug: nejse

Sonte pashe ne tv nji plake belge q1 po u shkepte ne vaj se i dyshumi i vrasjes se qenit te saj u la i lire.Asaj te tane hapsinen ja kishte mbushe ai qen
ajo u ndite bosh tash jeta e saj s'kishte ma kuptim /pf/images/graemlins/frown.gif

Pra mendoj se varet te hapsina q1 çdokush ka mrena vedit edhe sa don per me u mbush
po nks ka pak hapsin asht ma me randsi me e hap edhe pak se sa me e mbush at q1 kena
ne mnyre q1 te ken mundsi te hine gjana ma t mdha se qeni e mica(bjen fjala) /pf/images/graemlins/laugh.gif

 

[Urim Nerguti]

Re: Pse themi qe ndihemi bosh???

Yllis, postimi im nuk ka te beje fare me friken perpara vdekjes, pasiqe dihet qe tekefundit ne nuk mund te kemi frike nga diçka qe nuk ekziston. Vdekja nuk ekziston ne veten e pare. Vdekja ime e pare nga une, vdekja juaj e pare nga ju, vdekja e atij e pare nga ai, te gjitha keto nuk ekzistojne. Ekziston vetem vdekja ime per ju, ose vdekja juaj per mua. Une e kam fjalen per ndjenjen e boshesise perpara hiçit, perpara kotesise se qenies sone mbi toke. Kjo ndjenje futet me teper tek ankthi (angoisse) dhe jo tek frika e cila eshte gjithmone e lidhur me diçka konkrete. Ankthi eshte njelloj shtrengimi ne gjoks ose ne shpirt, njelloj gjendje pezull e cila nuk lidhet me asnje shkak, por me nje lloj nuhatje te hiçit i cili pergjon i papertuar pas deres. Ky ankth ose kjo boshesi qe ne ndjejme nuk kane te bejne fare me gjendjen shpirterore te pesimizmit si kundervenie ndaj optimizmit. Edhe nje optimist i lindur mund te bjere ne nje gjendje boshi e cila eshte veçse mberthimi i hiçit si prite e pakalueshme ndaj qenies njerezore.

Fantazia, falemnderit per leximin e vemendshem, por me duhet te ndalem ne disa pika te postimit tuaj.
Ju thoni : "Njeriu ndihet bosh,nese i mungon nje jete aktive..".
Kam frike se kjo ndjenja e boshesise nuk ka asnje lidhje me llojin e jetes qe ne percjellim, por vetem me kushtin themelor te ekzistences sone : ne jemi qenie te fundme. Te gjithe njerezit, pa perjashtim, nga me i pasuri e deri tek me i humburi i botes, e ka provuar nje here kete ndjenje boshi ose hiçi ne shpirtin e vet. Une nuk them qe njerezit jane papushim ne kete lloj ndjenje, sepse kjo do te ishte nje tmerr i vertete, por ka raste qe jemi ne kulmin e gezimit dhe lumturise dhe befas gjendemi pezull, pa peshe duke pluskuar ne nje lloj vakuumi qe nuk ia dime as shkakun as origjinen. E megjithate une theme qe kjo ngjan me shume me perballjen me hiçin.

Ju thoni : "Nese ne do ta dinim perfundimin e cakut tjeter(sepse te njerit e dime..pra Lindjen)..atehere do te realizonim qellimet tona per te shkruar te plotesuar drejt atij caku..(pra Vdekjes)..por nuk dime gje dhe eshte me se normale."
Jo, nese ne do te dinim cakun tjeter te vdekjes, eshte e kunderta ajo qe do te ndodhte : ne do te uleshim kembekryq e duarlidhur duke pritur kete cak. Eshte mos-dijenia e ketij caku, por krejt duke e ditur qe ai ekziston dhe n'a pergjon pa u lodhur, ajo qe ben qe ne merremi me keto hallet tona te perditshme qe quhet jete.

Ju thoni : "Ju thoni, qe nuk e dime pse kemi ardhur dhe pse do te shkojme.."
Une pak a shume e di..
Kam ardhur ne Jete, per ta jetuar ate.."
Jo, nuk mendoj se dini gje, ose me mire te themi e verteta qendron gjetke. Ju nuk keni ardhur ne jete per ta jetuar ate, por thjesht sepse ju keni leshuar ne kete bote, dhe ajo çka ju kerkohet eshte veçse qe ju te siguroni vazhdimesine tuaj. Ky nuk eshte nje qellim, ai nuk eshte i vendosur nga ju, por ai u eshte imponuar nga vete realiteti i qenies suaj. Qenia eshte, dhe kaq.

Ju thoni : "Dhe nese Jeta ime do te kete tentim per zbrazeti..do te mundohem ta mbush.."
Ju mund ta mbushni fare mire jeten tuaj, por kjo nuk do te thote qe ju nuk do te ndiheni bosh ne jeten tuaj. Dhe mos u shqetesoni, kjo eshte thjesht njerezore dhe universale.

Edhe per ju pershendetje miqesore :wave:

 

Re: Pse themi qe ndihemi bosh???

njeriu duhet te jete kurajoz per jeten

 

Re: Pse themi qe ndihemi bosh???

Kukes.. me pelqeu argumentimi i mesiperm..se mohoj dot,sidomos "Teoria e te leshuarit ne jete"..megjithate jam e bindur ne faktin,qe ka ndryshim mes njeriut "Aktiv" dhe atij "Joaktiv.."(per te pasur nje jete jo te zbrazet..)..
Nejse,po e mbyll me kaq, diskutimin ne kete teme,duke shpresuar ne nje jete jo boshe..
/pf/images/graemlins/smile.gif

 

[SyZeza]

Re: Pse themi qe ndihemi bosh???

Fillimisht postuar nga YLLIS:
[qb] Asnjeri nuk e shau Nene Terezen (great 1)
Desha te thosha qe ajo s'kish qellime te ndryshonte boten,ishte thjesht barmirese. [/qb]

citim:
--------------------
Fillimisht postuar nga Hajduti i hurmave

kam lexuar qe edhe Nene Tereza eshte ndjere aq bosh dikur, saqe ky boshllik ka ndikuar dhunshem ne ndihmen qe ajo u dha te vobekteve. pa dashur te zgjatem shume, u ndje e braktisur nga Zoti, sepse thone qe ajo ka patur kontakte te vazhdueshme dikur me Zotin, dhe ne çatin kur nuk i pati me, u ndje e braktisur ne ate forme, saqe pa tek te vobektit misherimin e Perendise, dhe u mor me ta qe te mbushte hapsiren qe i la bosh Perendia pra
------------------------------


Nene Tereza , Agnes Gonxhe Bojaxhiu,lindi ne Skopje ,Maqedoni,me 27 Gusht , 1910.Familja e saj ishte me prejardhje shqiptarje.Ne moshen 12 vjecare,ajo e ndjeu fortesisht thirrjen e Zotit.Ajo e kuptoi qe duhet te ishte misionere e te shperndante dashurine e Krishtit.Ne moshen 18 vjecare ajo la shtepine prinderore ne Skopje dhe u bashkua me “Motrat e Loretos “ nje komunitet irish murgeshash me mision ne Indi.Pas disa muajsh trajnimi ne Dublin,ajo u dergua ne Indi,ku me 24 Maj,1931,ajo mori angazhimet e para si murgeshe.Nga 1931 deri me 1948,Nene Tereza dha mesim ne shkollen e mesme St. Mary,ne Kalkuta,por vuajtja dhe varferia qe ajo pa jashte mureve te konventit ,la nje pershtypje mjaft te thelle ne te saqe me 1948, ajo mori leje nga superioret e saj qe te largohej nga shkolla e konventit edhe tia kushtonte jeten e saj te varferve ..
Edhe pse nuk kishte fonde,ajo u mbeshtet ne providencen hyjnore,dhe hapi nje shkolle per femijet e varfer.Shpejt asaj iu bashkuan edhe ndihmes vullnetare dhe mbeshtjetje financiare do te vinin se shpejti.Kjo e beri te mundur qe Nene Tereza ta shtrinte ( perhapte ) qellimin e punes se saj.
Me 7 Tetor,1950 Nene Tereza mori leje nga “The Holy See “ qe te fillonte shoqaten e vet “Misionaret e bamiresise” ku detyre primare ishte te donin e te kujdeseshin per ata njerez,te cilet nuk kishin asnje qe te kujdeseshin per ta.Me 1965 kjo shoqate u be nje “Familje internacionale fetare” nga nje dekret ( vendim ) I Pope Paul VI……
.. etj etj etj..
----------------


Nene Tereza ishte nje femer e fuqishme me qellime te medha,e jane qellimet e medha qe bejne ndryshimet ne kete bote te padrejte!!

 

[SyZeza]

Re: Pse themi qe ndihemi bosh???

Fillimisht postuar nga Kukes:
[qb] .. Eh, ja qe keshtu ne endemi te perkundur midis caqeve te lindjes dhe vdekjes, duke mos ditur as pse kemi ardhur as pse do te shkojme...

Me kete rast, edhe Syzeza siç duket e ka kuptuar qe po genjen veten duke u hequr e lumtur dhe me plot qellime ne jete... [/qb]

Nese "ENDESH" i perkundur midis caqeve te lindjes e vdekjes,duke mos e ditur pse "KE" ardhur e pse do te "SHKOSH".... me duket se ke mjaft koplekse me veten "TENDE" si individ.Do te ishte mire te mos pergjithesoje ate qe "TI" ndjen.Jo te gjithe njerezit jane njelloj,jo te gjithe jetojne te njejten jete.Une nuk genjej veten,do te ishte kunder cdo pricipi qe une kam!
Qellime? Po,kam,dhe jam krenare per cfare kam arritur deri tani ne jeten time, e me teper krenare jam per ate qe kam ne shpirt e pres ta realizoj me se shpejti!!
-----------------------------------
Ma merr mendja se ti je nje njeri qe nuk ke arritur shume ne jeten tende..te pakten jo shpirterisht.Ti je nje njeri qe te pelqen te gjuash fjalet,te luash me fjalet,te "Fshihesh" pas fjaleve.
Deri kur keshtu ma? /pf/images/graemlins/laugh.gif /pf/images/graemlins/tongue.gif
hajt shnet

 

[Urim Nerguti]

Re: Pse themi qe ndihemi bosh???

Fillimisht postuar nga SyZeza:
[qb]

Fillimisht postuar nga Kukes:
[qb] .. Eh, ja qe keshtu ne endemi te perkundur midis caqeve te lindjes dhe vdekjes, duke mos ditur as pse kemi ardhur as pse do te shkojme...

Me kete rast, edhe Syzeza siç duket e ka kuptuar qe po genjen veten duke u hequr e lumtur dhe me plot qellime ne jete... [/qb]

Nese "ENDESH" i perkundur midis caqeve te lindjes e vdekjes,duke mos e ditur pse "KE" ardhur e pse do te "SHKOSH".... me duket se ke mjaft koplekse me veten "TENDE" si individ.Do te ishte mire te mos pergjithesoje ate qe "TI" ndjen.Jo te gjithe njerezit jane njelloj,jo te gjithe jetojne te njejten jete.Une nuk genjej veten,do te ishte kunder cdo pricipi qe une kam!
Qellime? Po,kam,dhe jam krenare per cfare kam arritur deri tani ne jeten time, e me teper krenare jam per ate qe kam ne shpirt e pres ta realizoj me se shpejti!!
-----------------------------------
Ma merr mendja se ti je nje njeri qe nuk ke arritur shume ne jeten tende..te pakten jo shpirterisht.Ti je nje njeri qe te pelqen te gjuash fjalet,te luash me fjalet,te "Fshihesh" pas fjaleve.
Deri kur keshtu ma? /pf/images/graemlins/laugh.gif /pf/images/graemlins/tongue.gif
hajt shnet [/qb]

Jo moj e nderuar SyZeze, caqet e lindjes dhe te vdekjes jane tjeter gje nga ajo ç'kujtoni ju. Ato nuk kane te bejne me komplekset e njeriut, ne kete rast me mua, por me kushtin ekzistencial te njeriut : njeriu eshte. Por ne ç'gjendje ? Ne gjendjen e te qenurit i hedhur ne bote per te marre persiper te vetmen gje qe ai di te beje : te jete. Te qenurit nuk eshte nje qellim, por thjesht ajo çka n'a rendon, barra nen te cilen ne jemi te kerrusur. Ne nuk mund te jemi nje tjeter, ne jemi te denuar per te qene deri ne fund te jetes sone ai qe kemi qene kur kemi qene leshuar ne kete bote. Dhe kjo pamundesi per te qene nje tjeter, qofte dhe nje here te vetme, n'a vret shume. Te pakten nje here, do te donim qe te ishim dikush tjeter, por kur ne e kuptojme qe kjo eshte e pamundur, atehere ne mbyllemi ne deshperimin tone dhe ndjehemi jetim. Te rrethuar nga miq, shoke, nga e dashura apo i dashuri yne i shtrenjte, nga femijet apo prinderit tane, ne kemi iluzionin e te qenurit jo-vetem, por e verteta eshte qe ne nje lloj vetetime, ne nje lloj kthimi tek vetvetja, ne e kuptojme qe jemi krejt te vetem. Dhe qe perreth nesh ekziston vetem boshi apo hiçi. Dhe eshte kjo ajo qe ben qe ne te ndihemi te humbur nuk-e-dime-se-ku, deri ne permendjen e mepastajshme ku ne i gjejme vetes nje lloj "qellimi" te perkohshem per t'u ndjere te gjalle ne bote. Por keto qellime apo halle te perditshme jane veçse cache-sex per mos-pasjen e qellimit dhe per endjen krejt te çoroditur ndermjet dy caqeve tona.
Sigurisht qe ju keni qellime ne jete, dhe kjo duhet shume, por nuk jane keto qellime ato qe do t'ju shpetojne qe ne ndonje çast te ekzistences suaj, ju te pikasni apo nuhasni hiçin i cili ben roje papertuar prane jush. Dhe bile keto qellime qe ju keni jane thjesht dredhira te njeriut per t'i shpetuar (pa sukses, duhet thene) ketij hiçi.

Nje diçka te vogel per realizimin tim shpirteror dhe per shkallen time te acaruar te depresionit. Ne fakt, aty ku ju keni gabuar eshte qe une jam krejt i realizuar shpirterisht, dmth krejt i lire per te menduar dhe ndjere ato çka dua, kur dhe ku i dua. Jam dikush qe gjithmone ka respektuar zemren, shpirtin dhe mendjen e vet, e nese kjo nuk quhet lumturi shpirterore, atehere ne duhet t'i gjejme nje perkufizim tjeter kesaj lumturie.
Une mund te mos jem i realizuar ne kendveshtrimin tokesor, ose te realitetit te rendomte te prekshem me kufizimet dhe ligjet e tij te ashpra. Shpirterisht, kam arritur gjithçka, pavaresine dhe lirine time te plote per te menduar dhe enderruar. Kurse, fizikisht apo materialisht, e di qe nuk kam arritur shume dhe nuk eshte kjo ajo qe do te me ktheje depresiv, duke qene e ditur rendesia e vogel qe une i jap kesaj sfere.

Megjithate, gezimet dhe lumturite e kesaj jete jane veçse parashenja te stuhise qe n'a pret, ashtu siç nje prerje e vogel e gishtit n'a ben per te menduar dhe çuar neper mend karakterin tejet te brishte te ekzistences sone mbi kete toke.

Ah, dhe diçka tjeter. Aty poshte avatarit tuaj, ju thoni : There is no escape. Kjo i shkon shume pershtat postimit tim :wink: .

 

[Le_Routard]

Re: Pse themi qe ndihemi bosh???

Themi kur nuk kemi cfare te bejme, cfare te mendojme, kur ndjehemi te pafuqishem, jemi te plogesht e te merzitur.

 

Re: Pse themi qe ndihemi bosh???

nga Kukes per Syzezen:
Ah, dhe diçka tjeter. Aty poshte avatarit tuaj, ju thoni : There is no escape. Kjo i shkon shume pershtat postimit tim :wink: .
---------------------------------------------
Kukes!
Syzeza e ka me kuptim tjeter ate thenien ajo do te thote qe nuk ka escape nga syri i saj i zi. :wink:

Kukes pajtohem me ju. Kam qene pajtuar qe ne fillim por mu desh pak me shume material per te permbushur pajtimin tim me konceptimin tuaj.

p.s. ne rastin tuaj juve duhet te ishit psychic pasi juve jeni shume shpirteror.


postimet e tua me kujtuan(sollen nder mend) dy gjera nder te tjerat
.gjithmone kam dashur te kisha nje moter binjake
.kur isha e vogel deshiroja te isha dikush tjeter dhe mendova se fajin e kishte emri im sikur prinderit mendoja te me kishin vene nje emer tjeter une nuk do isha une por do isha dikush tjeter
(perse kam dashur te isha dikush tjeter? kur isha e vogel ndoshta ne fillore, vetem per te provuar te qenurit dikush tjeter
kur u rita nuk deshiroja ta nderroja veten time me asnjeri dhe madje e konsideroj veten time nganjehere si motra ime binjake(vetvetja) :wink: )

:wave:

p.s. Kukes! ata nuk te kuptojne.

 

[Gigo]

Re: Pse themi qe ndihemi bosh???

Jane bosh ata qe e kane jeten bosh. Kjo eshte shume e thjeshte. Njerez qe s'kane probleme per te zgjidhur, ose qe i ka kap keq rutina dhe nuk kane anje qellim ne jete, asnje synim per te ecur perpara, nuk ju pelqen ndryshimi, shkurt muhabeti jane shnderruar ne nje lloj makine te merzitshme.

 

Re: Pse themi qe ndihemi bosh???

avash ti Gigo avash

ke mare shume vrull

 

[Erison700]

Re: Pse themi qe ndihemi bosh???

hahahaha car diskutimi........ ha buk lali, ha buk, ene mbushe barkun mir....ene ather shif sa plot do ndjehesh....

 

[Alanis]

Re: Pse themi qe ndihemi bosh???

Kur je vetem s'ke ke te perqafosh e te ndjesh. Ke te perqafosh, ajrin? Pra nuk ndihesh bosh nga brenda por nga ambjenti qe te rrethon. My opinion anyway!!

 

[mostro]

Re: Pse themi qe ndihemi bosh???

Kur je pa honger bosh je,dhe detyrimisht jom bosh do thush..

 

[Le_Routard]

Re: Pse themi qe ndihemi bosh???

Fillimisht postuar nga PUTRAKU:
[qb] Kur je pa honger bosh je,dhe detyrimisht jom bosh do thush.. [/qb]

Jo po dhe kur s'mush mire, do te thote qe te kon njel ca boshlliqe, me i llaf je bosh.

/pf/images/graemlins/laugh.gif