Re: Perballe pasqyres tende
Kur u ktheva, me nder me thane, prej nevojtores, ku per pak nuk me zuni gjumi, e ndoshta do te me zinte, e besa dhe da ta bajsha nje sy gjume te rraste sikur te clirohesha mire dhe sikur duqi i cigares te mos m'i kishte djege gishtat, u ndala para pasqyres ku, tue i pa qyrat e jarget qe me kishin ardhe deri te thembrat e kambeve dhe tue i pre me kujdesin ma te madh me gershanet qe vizllojshin, se paku mue me dukej se i prejsha me gershanet qe vizllojshin aqe shume, sa m'i lebyrshin syte, m'u kujtue se kisha harrue ta leshoj ujin per ta shperla nevojtoren. M'u desht te kthehem perseri ne nevojtore per ta leshue ujin dhe per ta ndegjue vrushkullin e tij, per ta ndegjue zhumhurin e vrushkullit te ujit qe ra rrembyeshem e treti ne kanal pa marre gja me vete. Dhe s'kishte c'te mirrte, kur une, me gjase, po ha vetem gjana qe po me bajne kaps nga disa dite rresht. Kurse tue vojte ne nevojtore per te dyten here dhe tue u kthye perseri nga pasqyra, per pak nuk u rrexova: rreth meje, kahmos rreth meje, kishte rriska vizllimash, ne te cilat mirrsha ne thue; cude, s'i kisha pas pre qyrrat e jarget, po e kisha pas pre vizllimen e gershaneve dhe, ne vend se qyrrat e jarget, nuk di ku i kisha trete gershanet, keshtu qe tashi m'u desht qe jarget e qyrrat t'i pres me copat e vizllimave te gershaneve. Dhe, keshtu, pak i lehtuem, tue qendrue bukur mire para pasqyres, e krova sjetullen qe me digjte nga djersa (disa here me rradhe u mora ere gishtave, te cilat nuk ishin te merme, por as te ndotun nga ndonji gja qe tash do te kundermonte rande), mandej shikimi m'u ndal ne kerthize, nuk di pse m'u ndal aty dhe pse e shikova aqe gjate kerthizen time, mandej e nxora gjuhen, gjithashtu nuk di pse e xora gjuhen dhe pse me te perpiqesha me e lepi mjekren e, nganjihere, dhe majen e hundes sime.
Kurse ma vone, ne pasqyre, i pash dejt e mufatun te qafes sime dhe syte qe i zgurdullojsha gjithnji e ma teper padijte pse po i zgurdullojsha aqe shume; syte e mi aqe shume te zgurdulluem pane ne pasqyre gjunin e saj te bardhe, gashten e gjunit te saj te bukur, gashten e gjunit te femnes qe tane diten e lume, qe nga agu e deri me tash, e tash vetem dhe nje grime kohe na ndante prej muzgut, ndejti e shtrime ne shtrat pa e thane asnji fjale. Dikur u largova prej pasqyres, ...
A. Pashku