Re: Ora e Mungeses
IV
... ishe mesuar, sahere, te hyje ..., pa trokitur, perbrenda murreve kuadratike te "kutise" sime. eh,... tani, te gjitha trokasin mbi derrasat e deres - disa butesisht, te tjera me rritmikisht; por ..., nuk duhet lene rruges fakti, se ..., besome, askush nuk hyn me aq zhdervjellshem, krejtesisht e zhveshur prej rrobave te frikes, sikurse ti - nje metafore e vjedhur prej te shtatit agim te gjenezes.
... te kujtohet?!...
ti hyje rrembimthi, dhe ... sikurse nje urrith i shkathet, hidhje veshtrimin mbi fushen e shahut, ku ... loja ishte braktisur pergjysem.
... Luajm?!?!
(kuptohet ne te dy luanim nje tjeter loje "shahu"!)
a te rrjedh ndermend?!...
une ..., duke ushqyer kordaten mbijetesen time, prej pjatave te shperngulura pa rregull mbi tavoline; ti..., rrembeje perhere te shtremberin fron prej cepit me bosh te dhomes, dhe ... ngujoheshe ngjitur me te sfungjerten ekzistencen time.
...kur na shkembeheshin veshtrimet, varresha sikurse nje bulze e kondensuar uji mbi perimetrin e bymyer te syve te tu, paralelizonin buzet e hullukta te nje kinezi filxhani caji; teksa emri yt ..., me vetedije, humbiste te geshtenjteve irriseve te mi, ... perngjanin me lengun e sterndenjur ne mitren e atij filxhani.
dhe ..., krejt pa dashje, zgjasja pirunin ..., tek shpoja te vet-pergatituren sallate ruse; kater grepat e tij peshkonin vecse "te mjegullta" levozhga mandarinash. (nuk te kam pyetur me pare; ... perse te habiste ky fakt?!)
me pas..., permbysje shikimin perbrenda plastikes gote, te mbushur me coca-cola-coca-cola, (kusheriri yt, Hatibi, e urrente aq shume!). Dhe ... nuk cuditeshe aspak, kur ne brendesine e saj veshtroje burokrate peshq, apo ... lundronjese larva zhabash. Ah,... kishte edhe te konsumuar bishta cigaresh aty, disa te damkosura me shirita buzekuqesh (Malboro Lights).
... me flisje aq shume,... mmmmmm(!!!), germa pa fund. ... perkulje dembelshem koken lehtas djathtas, dhe ... largoje pertueshem floket prej veshit, per te me treguar dhuraten e fundit te kishin bere “dhuruesit” – dicka te peshtire e reflektonin njollat e manushaqta mbi lekuren tende, kur gjarpri-shall padashur te shmeshtillej prej qafes.
Mmmmmmmm – nuk te kujtohet?! ... do te ngriheshe prej stolit kemb-shtrember duke e perplasur pertoke si te ishte nje ndienje e mbytur, nje prej atyre klienteve te tu te zakonshem, ... e kishe “kaleruar” gjithe naten; dhe ... zvarritshem do ti afroheshe dritares, ashtu me hapa zig-zag, me bythkat porsi nje molle e ndare per gjysem.
... prej dritares, do te me drejtoheshe, duke rrezuar veshtrimin poshte: “ ... e di, shpesh me duket vetja si Eva, ndersa ti - Adami!!!” Dhe ... une duke notuar mes dallgeve te duhanit, do te te pergjigjesha: “ ... po!!! Une jam Adami – kurre nuk e keputa mollen!”
* * *
Tani, … aroma e mandarinave hyn kontrabande bashke me rrezet kacurelse te diellit, ketu ne kuadraten “kutizen” time - hijes se gardirobit te rrende perbri dritares, I kam vene emrin tend, e kam pagezuar Gloria, sepse ...
Sepse ..., ti ishe nje prej atyre vajzave, ... hijen e kane me te gjere se shpirtin!!!
R.I.P.