Mitologjia Greke
- Thread starter alinos
- Data e fillimit
Re: Mitologjia Greke
Gjuha e Perendive, Afroditi - Aferdita
vazhdim....
Por le te kalojme ne shpjegimin ethymologjik te perendise se bukurise, e cila ne vitet e pas-Homerit behet DHE perendi e ndjenjes me te bukur njerezore: Dashurise – Erotas.
Afr (Afër) = afër, prane ne arvanitase (shih Òfra tek Homeri – e cila ka kryesisht rendesi kohore. Por arvanitsja Afrë, sikurse edhe greqishtja e re Kontá, ka rendesi edhe kohore edhe topike).
Afron = vjen me afër, dhe Dita. Keshtu Afrëdita = afër dita, dhe Afrondita = prane, afron dita, menjefjale drita. Thame qe adhurimet pellazge nuk u dekretuan pa arsye. Bile e kunderta.
Qe ky version ethymologjik eshte i drejte vertetohet jo vetem nga simboli i shenjte i perendise ne prezantimet e saj te sterlashta deri ne klasiket, qe eshte ylli me gjysme-hene, jo vetem nga kompozimi i dyte (Di- dhe Dita), jo vetem prej adhurimeve Mikenase dhe Dodonase te saj, jo vetem nga lidhja e saj me perendine diell (Dia), por akoma edhe nga te dhena si:
Ne Lakonik, qe sipas Decharme gjoja dhane per here te pare Fenikasit adhurimin e Afroditit, kemi: Riperteritje te mbreterise se Iraklidhón cdo 9 vjete. E njejta gje ndodh edhe ne Kreten e epokes Minoike kudo qe shkuan „Dia-te Pellazge“ (Odisea: T’ ,177 ).
Menjfjale pas plotesimit te 8 vjeteve dhe mbi 9 vjetet ndodh riperteritja. Cila mund te jete domethenia e kesaj qe patjeter nuk i perket fantazise se nje monarku te urte, sepse fantazia e monarkut dhe ne pergjithesi e pushtetit vetem prej rruges se riperteritjes qe nuk kalon.
Kardhará, shume drejte ve ne dukje qe „planeti Afroditi (Venusi) formon maksimumin e intesitetit se rrezatimit te tij ne kalimin cdo here te 8 vjeteve,ose cdo 9 vite, ne te cilin dhe behet me se asnjehere i shndritshem“ (faqja 240 ). Dhe kjo natyrisht u observua prej te urteve pastore te lashte dhe u lidh me rigjenerimin dhe riperteritjen. Kjo gje nuk eshte pa lidhje me lutjet e te moshuarve Spartiane ndaj „Afroditit Amvlogíra(plakje e ngadalte) „ :
„Anávale áno to gíras, o kalá Afrodita“ (Anullohe – ngadalsoe ardhjen e mplakjes, e dashur Afrodita) dhe adhurimi i saj si simbol i rinise shekullore dhe shendetit.
Por edhe ylli I shndritshem i Afroditit nuk sugjestionon specifiken e saj si
„Pasifáis” ( tere shkelqim, tere drite) ?
Kardhará per ethymologjine e Afroditit I referohet Hsúxio (lexo: Isíkio-Isíhio) ne baze te fjalorit te te cilit “afríus tus ethéras”. Por ne qofte se prej andej ka ethymologjine kompozita e pare dhe e dyta nga Día = dite, e ndritshme, atehere emri i saj do te duhej te ishte Afrodía, nderkohe qe ne kete forme nuk e ndeshim askund.
E kunderta, e ndeshim me diminuiten prej kompozites se pare te emrit te saj “Afró“ ose „Afreía“. Dhe sipas arvanitases-pellazges Afró do te thote prane, afër, ngjitur me mua, partneri/a im – intimja, si perfundim ajo qe dashurojme dhe fleme bashke (shih shqip “Afrueshme” ). Ja pra si arritem, nga nje keqshpjegim i mundshem tek relativiteti i perendise qe perfaqesonte lashtesisht te miren, bukurine, rinine e pa-mplakeshme, riperteritjen e bukurise dhe shendetit, por dhe forces ne perputhjen e saj me dashurine njerezore – Èroten.
Dhe natyrisht Èrotas, kjo ndjenje e bukur njerezore, nuk mund te qendronte e paadhuruar e pa ngritur ne piedestalin e zotave prej paraheleneve. Por mendoj qe patjeter nuk kishte ate kuptim, nocion dhe permbajtje qe mori ne vitet klasike dhe pas-klasike Afroditi.
Per Pellazget „Erotas“ do te thoshte „Èlksi“ (terheqje, simpati). Do te thote ate force qe bashkon dy gjera te ndryshme, qe I fekondon dhe krijon nje te trete sikurse analizuam tek kozmogonia.
Urtesise se ketij observimi duhej te kalonin mijera vjete ta perceptojne dhe ta konfirmojne shkencetaret dhe filozofet e sotshem ne laboratoret eksperimental. Èrota sociale ka korrespondimin e saj ne krijesat e Babait-Diell dhe Nënës-Toke, tek njerezit.
Adhurimi pra i sterlashte ndaj Èrotas nuk ka elementet, nuk eshte adhurimi i pas kontaktit seksual, qe bile eshte i pavarur nga qellimi baze i Èrotas i cili eshte prodhimi i nje elementi te trete, lindja e nje elementi te trete.
Le te marrim nje shembull: Ne shoqerine e vjeter arvanitase lindja e meshkujve te shumte dhe te shendetshem ishte qellim i rendesishem deciziv. Erotas rrotullohet rreth shendetit dhe forces energjike te mashkullit dhe femres.
Mashkull ose femer e dobet dhe limfatik, semure, nuk ndjell Érota, nuk eshte bukur. Keshtu fjala “Bukur” = i/e bukur, ne sensin e saj te plote do te thote “me buke”, i forte, i shendetshem.
Fjala e ka prejardhjen nga fjala “Buk” = bukë, buka (shih sipas Isíhion-Isíkion qipriotet dhe frigjet bukes i thone Békos, sot Bukiá ne greqisht kafshates etj.
Mbreti egjyptian Psammítikos, thote Herodoti B’ 2 , duke dashur te gjeje se cili popull ishte me i vjeter mbi toke, c’beri: Mori dy femije te rastit te sapolindur dhe ia dha nje bariu qe ti ushqeje me urdherin qe te mos thote as edhe nje fjale para tyre.
Pas dy vjetesh, sikurse bariu iu conte per te ngrene, degjoi femijet ta therrisnin me fjalen “Bekós”. Psammitikos pyet te urtit e tij dhe mesoi qe “Bekós” i thone bukes ne frigjisht, gje qe do te thoshte qe Frigjianet ishin popull me i vjeter nga Egjyptianet, gje qe nuk mund ta imagjinonte mateodoksia Egjyptiane, e cila ndikoi deri ne nje fare grade edhe Herodotin.
Packa se menyra e Psammítikos mund te jete ose jo ideale per zbulimin e lashtesise se nje gjuhe, kemi faktin qe ne frigjisht bukes i thone “Békos” dhe prej kesaj dalin keto interesante:
Fjala “Bekós” shqiptohet “bëk“. Duke i hequr -os shohim qe kjo fjale perputhet me arvanitasen “buk”. Keshtu sic e kemi specifikuar, teoria pellazge shpjegon kete perputhje perderisa frigjianet konsiderohen fis pellazg qe banuan ne Azine e Vogel, “Frigopellazget”. )
Ceshtja sociale ishte lindja e te forte, te shendetshem dhe energjik pjestare te fares.
Ne vitet e mevonshme Èrotas ka nje permbajtje tjeter ku dhe perseri i japin drejtim kushtet sociale. Erotas “verdalloset”, permbushet dhe idealizohet si ndjenje njerzore me teper sesa si determinim socialo-biologjik dhe nevojshmeri.
Ne epoken moderne gjerat ndryshojne. Eshte epoka e “llogjikes pa llogjike”. Erotas futet ne mikroskop. Sa me te madhe ta kesh miopine aq me mire shikon. Eshte perafersisht si uji ne mikroskop. Ne qofte se ke miopi e pi dhe te freskon. Ne qofte se ke shikim te mire dhe sheh prej cfare mikrobesh dhe krimbash perbehet ose vdes nga etja ose e zevendesone. Dhe shumica e zevendesojne Éroten.
Me fjalen “Erota” ne vitet e sterlashta pellazge nenkuptonin terheqjen universale. Me vone, terheqjen seksuale te dy krijesave per prodhim. Me vone dhe ndjenjen ne menyre te vecante qe krijohet ndermjet dy heterofilon zakonisht. Me vone, ekskluzivisht veprimin seksual. Dhe fjalet apokaliptike.
Kur para 50 vjetesh njerezit thoshin “Èrota” nenkuptonin kryesisht ndjenjen. Sot nenkuptojne veprimin seksual vetem, asnje lidhje bile me efektin baze ne vazhdim qe eshte riprodhimi i llojit. Shprehja “bej érota” (prejardhje ang. ) do te thote procedoj ne veprim seksual. (Te mesuarit e nje gjuhe te huaj nuk perkufizohet atje ku te gjithe dime. Nepermjet saj na percohet dhe nje filozofi e percaktuar dhe ne qofte se ndonje dite zgjohemi te gjithe angleze ose amerikane nuk duhet t’ia dedikojme mrekullise, por gjumit tone shume te thelle.)
Prej momentit pra qe Afroditi behet dhe emerohet „Afró“ dhe „Afreía“, do me thene intimja, e dashura etj. hapi tjeter eshte te lidhet me adhurimin e Èrotas qe relativisht me zhvillimet sociale mori dhe forma te ndryshme, por kurre Afroditi nuk u identifikua me Éroten dhe ky eshte argument i rendesishem per ata qe kerkojne prejardhjen anatolike te saj. Afroditi eshte nëna e érotes, nuk eshte i njejti Érotas.
Por bukuria dhe natyra riperteritese e planetit te Afroditit ka nje relativizem me bukurine e pranveres dhe riperteritjen e natyres pikerisht ne pranvere. Ja pra si linden mythet ku nderthurin Afroditin dhe Persefónin me Ádhon, ja pra pse u quajt Aprill muaji prej pellazgeve te Italise, te famshmit Etrusket.
Dhe perseri mythologet flasin per huazim te mythit te Ádhon nga Lindja e Mesme etj. Edhe Parthenogenesis (lindja e virgjer) qe ekziston tek kaq popuj (edhe ne fene kristiane) dhe lindja nga koka dhe mythi i Àdhon prej mendimit filozofik heleno-pellazg jane marre, sikurse edhe mythet per rilindjen e natyres qe e gjejme nga egjyptet e lashte deri dhe tek besimi kristian.
Por shihni atje, ata qe huazuan as qe perceptojne cfare do te thone sakte keto mythe. Nuk shpjegohen dhe as nuk arsyetohen atje mythet as ne minimum. Merrni mythin Helen te lindjes nga koka. Ketu Días gelltit Mendimin (Mítis) dhe prej kokes se tij del Urtesia. Cfare me llogjike, cfare me te bukur, cfare me poetike ne alegorine e tij?
Por kete myth edhe ne qofte se Pellazgu e percon tek Mesanatoliku (njeriu I Lindjes se Mesme) dhe akoma ne se ia shpjegon, nuk do te kalojne dy breza dhe nuk do te dije asgje, nuk do ti kete ngelur asgje pervec mythit te thate – keshtu sikurse ka ngelur edhe tek ne fatkeqet neohelenet (greket e rinj) ku nga nevoja vume mythologjine mesim ne kopshte si perralla te halimas (cfare dreqin pasardhes greke jemi te te lavdishmeve te shenjte paraardhes) dhe konsideruam mythologjine hebraike (cifute) (Dhjata e Vjeter) si fakt te padiskutuar.
Atje pra, mythi ngelet relacion I thate dhe thelbi I tij fallcifikohet nga nje gjithashtu mijevjecare filozofi e kundert metafizike, me te vertete perralle ku disa lindin nga koka sepse keshtu do zakonisht ndonje perendi supreme. Rilind dikush keshtu, sepse do ndonje perendi supreme dhe e do jo per shume arsye por qe te vertetoi fuqine e tij. Ne ke kundershtare te tij? Po tek njerezit! Behet ndonje Parthenogenesis dhe legjendohet. Pse? Qe te mos merziten perendite me njerezit ose sepse konsiderohet veprim i shpifur, i urryer dashuria.
.........vazhdon
Gjuha e Perendive, Afroditi - Aferdita
vazhdim....
Por le te kalojme ne shpjegimin ethymologjik te perendise se bukurise, e cila ne vitet e pas-Homerit behet DHE perendi e ndjenjes me te bukur njerezore: Dashurise – Erotas.
Afr (Afër) = afër, prane ne arvanitase (shih Òfra tek Homeri – e cila ka kryesisht rendesi kohore. Por arvanitsja Afrë, sikurse edhe greqishtja e re Kontá, ka rendesi edhe kohore edhe topike).
Afron = vjen me afër, dhe Dita. Keshtu Afrëdita = afër dita, dhe Afrondita = prane, afron dita, menjefjale drita. Thame qe adhurimet pellazge nuk u dekretuan pa arsye. Bile e kunderta.
Qe ky version ethymologjik eshte i drejte vertetohet jo vetem nga simboli i shenjte i perendise ne prezantimet e saj te sterlashta deri ne klasiket, qe eshte ylli me gjysme-hene, jo vetem nga kompozimi i dyte (Di- dhe Dita), jo vetem prej adhurimeve Mikenase dhe Dodonase te saj, jo vetem nga lidhja e saj me perendine diell (Dia), por akoma edhe nga te dhena si:
Ne Lakonik, qe sipas Decharme gjoja dhane per here te pare Fenikasit adhurimin e Afroditit, kemi: Riperteritje te mbreterise se Iraklidhón cdo 9 vjete. E njejta gje ndodh edhe ne Kreten e epokes Minoike kudo qe shkuan „Dia-te Pellazge“ (Odisea: T’ ,177 ).
Menjfjale pas plotesimit te 8 vjeteve dhe mbi 9 vjetet ndodh riperteritja. Cila mund te jete domethenia e kesaj qe patjeter nuk i perket fantazise se nje monarku te urte, sepse fantazia e monarkut dhe ne pergjithesi e pushtetit vetem prej rruges se riperteritjes qe nuk kalon.
Kardhará, shume drejte ve ne dukje qe „planeti Afroditi (Venusi) formon maksimumin e intesitetit se rrezatimit te tij ne kalimin cdo here te 8 vjeteve,ose cdo 9 vite, ne te cilin dhe behet me se asnjehere i shndritshem“ (faqja 240 ). Dhe kjo natyrisht u observua prej te urteve pastore te lashte dhe u lidh me rigjenerimin dhe riperteritjen. Kjo gje nuk eshte pa lidhje me lutjet e te moshuarve Spartiane ndaj „Afroditit Amvlogíra(plakje e ngadalte) „ :
„Anávale áno to gíras, o kalá Afrodita“ (Anullohe – ngadalsoe ardhjen e mplakjes, e dashur Afrodita) dhe adhurimi i saj si simbol i rinise shekullore dhe shendetit.
Por edhe ylli I shndritshem i Afroditit nuk sugjestionon specifiken e saj si
„Pasifáis” ( tere shkelqim, tere drite) ?
Kardhará per ethymologjine e Afroditit I referohet Hsúxio (lexo: Isíkio-Isíhio) ne baze te fjalorit te te cilit “afríus tus ethéras”. Por ne qofte se prej andej ka ethymologjine kompozita e pare dhe e dyta nga Día = dite, e ndritshme, atehere emri i saj do te duhej te ishte Afrodía, nderkohe qe ne kete forme nuk e ndeshim askund.
E kunderta, e ndeshim me diminuiten prej kompozites se pare te emrit te saj “Afró“ ose „Afreía“. Dhe sipas arvanitases-pellazges Afró do te thote prane, afër, ngjitur me mua, partneri/a im – intimja, si perfundim ajo qe dashurojme dhe fleme bashke (shih shqip “Afrueshme” ). Ja pra si arritem, nga nje keqshpjegim i mundshem tek relativiteti i perendise qe perfaqesonte lashtesisht te miren, bukurine, rinine e pa-mplakeshme, riperteritjen e bukurise dhe shendetit, por dhe forces ne perputhjen e saj me dashurine njerezore – Èroten.
Dhe natyrisht Èrotas, kjo ndjenje e bukur njerezore, nuk mund te qendronte e paadhuruar e pa ngritur ne piedestalin e zotave prej paraheleneve. Por mendoj qe patjeter nuk kishte ate kuptim, nocion dhe permbajtje qe mori ne vitet klasike dhe pas-klasike Afroditi.
Per Pellazget „Erotas“ do te thoshte „Èlksi“ (terheqje, simpati). Do te thote ate force qe bashkon dy gjera te ndryshme, qe I fekondon dhe krijon nje te trete sikurse analizuam tek kozmogonia.
Urtesise se ketij observimi duhej te kalonin mijera vjete ta perceptojne dhe ta konfirmojne shkencetaret dhe filozofet e sotshem ne laboratoret eksperimental. Èrota sociale ka korrespondimin e saj ne krijesat e Babait-Diell dhe Nënës-Toke, tek njerezit.
Adhurimi pra i sterlashte ndaj Èrotas nuk ka elementet, nuk eshte adhurimi i pas kontaktit seksual, qe bile eshte i pavarur nga qellimi baze i Èrotas i cili eshte prodhimi i nje elementi te trete, lindja e nje elementi te trete.
Le te marrim nje shembull: Ne shoqerine e vjeter arvanitase lindja e meshkujve te shumte dhe te shendetshem ishte qellim i rendesishem deciziv. Erotas rrotullohet rreth shendetit dhe forces energjike te mashkullit dhe femres.
Mashkull ose femer e dobet dhe limfatik, semure, nuk ndjell Érota, nuk eshte bukur. Keshtu fjala “Bukur” = i/e bukur, ne sensin e saj te plote do te thote “me buke”, i forte, i shendetshem.
Fjala e ka prejardhjen nga fjala “Buk” = bukë, buka (shih sipas Isíhion-Isíkion qipriotet dhe frigjet bukes i thone Békos, sot Bukiá ne greqisht kafshates etj.
Mbreti egjyptian Psammítikos, thote Herodoti B’ 2 , duke dashur te gjeje se cili popull ishte me i vjeter mbi toke, c’beri: Mori dy femije te rastit te sapolindur dhe ia dha nje bariu qe ti ushqeje me urdherin qe te mos thote as edhe nje fjale para tyre.
Pas dy vjetesh, sikurse bariu iu conte per te ngrene, degjoi femijet ta therrisnin me fjalen “Bekós”. Psammitikos pyet te urtit e tij dhe mesoi qe “Bekós” i thone bukes ne frigjisht, gje qe do te thoshte qe Frigjianet ishin popull me i vjeter nga Egjyptianet, gje qe nuk mund ta imagjinonte mateodoksia Egjyptiane, e cila ndikoi deri ne nje fare grade edhe Herodotin.
Packa se menyra e Psammítikos mund te jete ose jo ideale per zbulimin e lashtesise se nje gjuhe, kemi faktin qe ne frigjisht bukes i thone “Békos” dhe prej kesaj dalin keto interesante:
Fjala “Bekós” shqiptohet “bëk“. Duke i hequr -os shohim qe kjo fjale perputhet me arvanitasen “buk”. Keshtu sic e kemi specifikuar, teoria pellazge shpjegon kete perputhje perderisa frigjianet konsiderohen fis pellazg qe banuan ne Azine e Vogel, “Frigopellazget”. )
Ceshtja sociale ishte lindja e te forte, te shendetshem dhe energjik pjestare te fares.
Ne vitet e mevonshme Èrotas ka nje permbajtje tjeter ku dhe perseri i japin drejtim kushtet sociale. Erotas “verdalloset”, permbushet dhe idealizohet si ndjenje njerzore me teper sesa si determinim socialo-biologjik dhe nevojshmeri.
Ne epoken moderne gjerat ndryshojne. Eshte epoka e “llogjikes pa llogjike”. Erotas futet ne mikroskop. Sa me te madhe ta kesh miopine aq me mire shikon. Eshte perafersisht si uji ne mikroskop. Ne qofte se ke miopi e pi dhe te freskon. Ne qofte se ke shikim te mire dhe sheh prej cfare mikrobesh dhe krimbash perbehet ose vdes nga etja ose e zevendesone. Dhe shumica e zevendesojne Éroten.
Me fjalen “Erota” ne vitet e sterlashta pellazge nenkuptonin terheqjen universale. Me vone, terheqjen seksuale te dy krijesave per prodhim. Me vone dhe ndjenjen ne menyre te vecante qe krijohet ndermjet dy heterofilon zakonisht. Me vone, ekskluzivisht veprimin seksual. Dhe fjalet apokaliptike.
Kur para 50 vjetesh njerezit thoshin “Èrota” nenkuptonin kryesisht ndjenjen. Sot nenkuptojne veprimin seksual vetem, asnje lidhje bile me efektin baze ne vazhdim qe eshte riprodhimi i llojit. Shprehja “bej érota” (prejardhje ang. ) do te thote procedoj ne veprim seksual. (Te mesuarit e nje gjuhe te huaj nuk perkufizohet atje ku te gjithe dime. Nepermjet saj na percohet dhe nje filozofi e percaktuar dhe ne qofte se ndonje dite zgjohemi te gjithe angleze ose amerikane nuk duhet t’ia dedikojme mrekullise, por gjumit tone shume te thelle.)
Prej momentit pra qe Afroditi behet dhe emerohet „Afró“ dhe „Afreía“, do me thene intimja, e dashura etj. hapi tjeter eshte te lidhet me adhurimin e Èrotas qe relativisht me zhvillimet sociale mori dhe forma te ndryshme, por kurre Afroditi nuk u identifikua me Éroten dhe ky eshte argument i rendesishem per ata qe kerkojne prejardhjen anatolike te saj. Afroditi eshte nëna e érotes, nuk eshte i njejti Érotas.
Por bukuria dhe natyra riperteritese e planetit te Afroditit ka nje relativizem me bukurine e pranveres dhe riperteritjen e natyres pikerisht ne pranvere. Ja pra si linden mythet ku nderthurin Afroditin dhe Persefónin me Ádhon, ja pra pse u quajt Aprill muaji prej pellazgeve te Italise, te famshmit Etrusket.
Dhe perseri mythologet flasin per huazim te mythit te Ádhon nga Lindja e Mesme etj. Edhe Parthenogenesis (lindja e virgjer) qe ekziston tek kaq popuj (edhe ne fene kristiane) dhe lindja nga koka dhe mythi i Àdhon prej mendimit filozofik heleno-pellazg jane marre, sikurse edhe mythet per rilindjen e natyres qe e gjejme nga egjyptet e lashte deri dhe tek besimi kristian.
Por shihni atje, ata qe huazuan as qe perceptojne cfare do te thone sakte keto mythe. Nuk shpjegohen dhe as nuk arsyetohen atje mythet as ne minimum. Merrni mythin Helen te lindjes nga koka. Ketu Días gelltit Mendimin (Mítis) dhe prej kokes se tij del Urtesia. Cfare me llogjike, cfare me te bukur, cfare me poetike ne alegorine e tij?
Por kete myth edhe ne qofte se Pellazgu e percon tek Mesanatoliku (njeriu I Lindjes se Mesme) dhe akoma ne se ia shpjegon, nuk do te kalojne dy breza dhe nuk do te dije asgje, nuk do ti kete ngelur asgje pervec mythit te thate – keshtu sikurse ka ngelur edhe tek ne fatkeqet neohelenet (greket e rinj) ku nga nevoja vume mythologjine mesim ne kopshte si perralla te halimas (cfare dreqin pasardhes greke jemi te te lavdishmeve te shenjte paraardhes) dhe konsideruam mythologjine hebraike (cifute) (Dhjata e Vjeter) si fakt te padiskutuar.
Atje pra, mythi ngelet relacion I thate dhe thelbi I tij fallcifikohet nga nje gjithashtu mijevjecare filozofi e kundert metafizike, me te vertete perralle ku disa lindin nga koka sepse keshtu do zakonisht ndonje perendi supreme. Rilind dikush keshtu, sepse do ndonje perendi supreme dhe e do jo per shume arsye por qe te vertetoi fuqine e tij. Ne ke kundershtare te tij? Po tek njerezit! Behet ndonje Parthenogenesis dhe legjendohet. Pse? Qe te mos merziten perendite me njerezit ose sepse konsiderohet veprim i shpifur, i urryer dashuria.
.........vazhdon
Re: Mitologjia Greke
Zog, me vjen keq por shpiegimi i mitologjise çalon shume dhe mbi te gjitha duket se nuk ke kuptuar se ç'eshte mitologjia.
Persa i perket Aferdites, nuk eshte aspak mendim origjinal. Edhe ketu ne AF diçka eshte thene pikerisht mbi kete gje.
Ne mijevjeçarin e trete para eres sone nuk ka pasur greke dhe greqi. Greket kane ardhur rreth mezit te mijevjeçarit te dyte dhe dyndja e tyre perkon me ate te latineve, pra rreth 1500-tes pes, ose para krishtit.
-Aferdita jeton gjithnje ne shoqeri te pellumbave dhe zogjve. (Robert Graves- "Mitet greke")
Tempullin e saj te njohur ne Qipro e punoi skulptori Pigmelioni, i cili u dashurua pas skulptures se saj magjike.
Kulti i saj ka qene kultivuar edhe ne Siri e Palestine.
-Kult i nje bukurie klasike. Gjoksi i saj merret si norme estetike ne arkitekturen klasike dhe te sotme.
Por, etimilogjia e saj eshte shpieguar plotesisht si kompozite shqipe (dhe ka libra te botuar) afer-ndajfolje dhe dite- emer, sinonim i yllit te mengjesit. Ndaj shpiegimi qe ben per etimologjine e fjales nuk ka vule origjinale.
Zog, me vjen keq por shpiegimi i mitologjise çalon shume dhe mbi te gjitha duket se nuk ke kuptuar se ç'eshte mitologjia.
Persa i perket Aferdites, nuk eshte aspak mendim origjinal. Edhe ketu ne AF diçka eshte thene pikerisht mbi kete gje.
Ne mijevjeçarin e trete para eres sone nuk ka pasur greke dhe greqi. Greket kane ardhur rreth mezit te mijevjeçarit te dyte dhe dyndja e tyre perkon me ate te latineve, pra rreth 1500-tes pes, ose para krishtit.
-Aferdita jeton gjithnje ne shoqeri te pellumbave dhe zogjve. (Robert Graves- "Mitet greke")
Tempullin e saj te njohur ne Qipro e punoi skulptori Pigmelioni, i cili u dashurua pas skulptures se saj magjike.
Kulti i saj ka qene kultivuar edhe ne Siri e Palestine.
-Kult i nje bukurie klasike. Gjoksi i saj merret si norme estetike ne arkitekturen klasike dhe te sotme.
Por, etimilogjia e saj eshte shpieguar plotesisht si kompozite shqipe (dhe ka libra te botuar) afer-ndajfolje dhe dite- emer, sinonim i yllit te mengjesit. Ndaj shpiegimi qe ben per etimologjine e fjales nuk ka vule origjinale.
Re: Mitologjia Greke
AR = i ndritur, me drite. ngaqe metali shkelqen.
kemi ne anglisht fjalen STAR = ST-AR = yll.
o Atman, ça ngatarro mo lal, u bere ti per kritike te atij shkrimit, me ato gjepurat qesharake qe ke shkrujt, duke mos dit qe ai s'eshte studim imi (s'kam aq takat per pune te tilla titaneske) por pikerisht i A. Kolias, njohes i shkelqyer i greqishtes se vjeter e mitollogjise greke.
shendet.
per mendimin tim fjala LARTE = L-AR/TE = AR/TE = ZJ-AR/TE = I NDRITUR = YLL. pra perfundimi eshte i njejte.
AR = i ndritur, me drite. ngaqe metali shkelqen.
kemi ne anglisht fjalen STAR = ST-AR = yll.
o Atman, ça ngatarro mo lal, u bere ti per kritike te atij shkrimit, me ato gjepurat qesharake qe ke shkrujt, duke mos dit qe ai s'eshte studim imi (s'kam aq takat per pune te tilla titaneske) por pikerisht i A. Kolias, njohes i shkelqyer i greqishtes se vjeter e mitollogjise greke.
shendet.
Re: Mitologjia Greke
Gjuha e Perendive, Afroditi - Aferdita
....vazhdim
Thame pra qe shpjegohet si dhe pse u lidhen mythet e Afroditit me ata mythet e lashte te Dhímitres dhe te Persefónit dhe peripecine e Àdhoni. Dhe perseri theksoj qe me zhvillimin e civilizimit helen dhe me shfaqjen e filozofeve dhe te shume poeteve profesioniste
(te ashtuquajtura hymne Homerike, ku cuditerisht u quajten „Homerike“, nuk kane asnje lidhje me Homerin dhe shpirtin homerik. Jane mediokritete te viteve greke, te pakten shumica e tyre. ) , urtesia e mytheve te vjetra harrohet dhe nuk kuptohet. Mythet klasike ose
pas-klasike kane nje doze te mjafte budallalliku dhe nuk mund te krahasohen aspak me te sterlashtat.
Sic thame, tek Etrusket, Afroditi therritet Apru, menjefjale Afró dhe besohet qe prej emrit te saj u emertua nga romaket muaji April ose ndoshta ekzistonte muaji Etrusk April qe kaloi edhe tek romaket.
Por prej Etruskeve, kjo perendi quhej edhe Turan qe do te thote „zonjë“ dhe eshte relative me greken Túrannos (lexo: Tírannos = shtypes, tiran, dinastik) – ku edhe kjo me rradhe eshte relative ndaj fjales Filistinase qe do te thote „Àrhon“ ( = kryesori, i madhi, kreu), (Kardhará, faqja 229 ).
Dhe natyrisht, Filistinet ( gjendeshin ne Palestine, shume me perpara se te vijne atje Hebrenjte. Sipas te gjitha te dhenave eshte fis pellazg qe u vendos atje duke ikur prej Kretes, nga ku perpara kishte ardhur nga veri-perendimi i Ballkanit – nje fis Ilire ishin Penéstet ose Peléstet. Vec te dhenave qe paraqesin shume shkencetare, theksoj edhe elementet filistine qe ndeshim ne mythologjine hebraike, ne me te njohuren si „Dhjata e vjeter“ose „Bibla“ :
1) Marrjen e 10 rregullave te Moisiut, prej vet perendise, siper ne malin Siná. Kjo eshte element karakteristik i paster Minoik. Mínoas shkonte cdo 9 vjete siper ne malin Ìdi dhe atje „merrte“ ligjet e tij te drejte, direkt nga duart e Dias.
2) Kur zbriti Moisiu nga mali Siná, gjen popullin e tij ta kishte vene vet ne dyshim besimin e tij dhe te bente fli ne nje dem te arte, gjithashtu element Minoik.
3) Veshja e filistineve, sikurse peshkruhet ne Dhjaten e vjeter, ka lidhje me veshjen e Kretes.
4) Karakteri dhe mentaliteti i filistineve (therritja ne duel nga Goliath p.sh. ) jane tregues te mentalitetit pellazg. )
nuk ishin fis Simit I Lindjes se Mesme, por pellazg (relativ emrat Pelasgos-Philisteos) dhe sidoqofte, kaluan perceptimet heleno-pellazge per Adhónidos etj ne Mesopotami, shume, por shume me vone, nga krijim I tyre ketu.
Mendoj se fjala Turan do te thote “lartmadheri” prej rrenjes Tur = kulle, keshtjelle, lartesi fillimisht.
Ne Arkadi adhurohej – thote Kardhará, faqja 230 – nga mijevjecari I dyte ,
“Erukíni Afroditi” qe do te thote Afroditi Shpetimtare, menjfjale ajo ajo qe na ruan, na shpeton. Mbiemri I saj, thote Kardhará, vjen nga U-ru-to Mikenase qe do te thote ruaju, shpetoj dhe sanskritja Warutar. Por ne arvanitase kemi Rúaj ose Rúanj dhe Ruajta, Ruajtur.
Ne vitet e mevoneshme te filleses se krijimit te mytheve theogonike, kemi mythe te rinj qe zakonisht e kane prejardhjen ose nga keq-shpjegimi ose nga arsye te tjera. Gjuha zhvillohet dhe shume fjale bien ne paperdorshmeri dhe behen te paspjegueshme. Ne epoken e Kikéronos, qe te shpjegohet kondicioni i paqes ndermjet Karhidonion dhe Romakeve u desh te therriteshin perkthyes ekspert. E njejta gje edhe per ligjet e Drákonta ne epoken e Lisía.
Do perpiqemi pra te shpjegojme mythin e theogonise Isiode per Afroditin.
Qe Afroditi emertohet vajze e Uranós (Qiellit) eshte dakord si perceptim me mythet e sterlashta dhe me realitetin. Ylli Afroditi gjendet ne hapesiren qiellore.
Mythet rreth lindjes prej shkumeve eshte rezultat i keq-shpjegimit te kompozites
se pare Àfr- .
Mythi e do perberien e perendise te shtyhet nga dallget dhe te ndaloi fillimisht ne Qíthira dhe pastaj ne Qipro. Atje ekzistojne tempuj per nder te perendise se Èrotas, qe mund te jene dhe fenikase sipas Decharme, dhe Afroditi pellzge te kete marre mjaft nga vulgarizmi anatolik.
Edhe sikur keshtu te jene gjerat. Atehere mund te flasim per anatolizim te Afroditit dhe jo per helenizim te ndonje perendie anatolike, perderisa parahistoria e saj eshte komplet ndryshe sikurse pame.
Fakt i padyshueshem eshte nje, qe ne ndonje epoke – shume e mevoneshme e lindjes se adhurimit te yllit te shndritshem te Afroditit – kete yll te perendizuar qe lajmeron lindjen e dites, u lidh me Èrotan per arsyet qe paraqitem. Prej ketij momenti dhe shume vite me vone krijohen mythet e rinj per Qíthiren dhe Qipron te cilin e banuan Arkadet.
Por le te shohim ethymologjine e Kípros dhe Kíthiren. Gjuhetaret lidhin emrin me metalin e bronxit qe nxirrte ishulli. Edhe sikur keshtu te jene gjerat, por nuk perjashtohet
para-ethymologjia nga helenet – edhe para Homerit qe e therret Afroditin „Kípris“ dhe e di cfare nenkupton.
Kípro dhe Kíthira (Qípro dhe Qíthira) kane rrenje te perbashket ** - ne arvanitase dhe greke e vjeter qe do te thote me fekondu, te besh dashuri – erota, „Qío“ .
Formuese e fjales greqisht „ku-oforía“ (lexo: qioforía), ég-kuos (lexo: éng-qios = me barre) etj. Por ne arvanitase ekzakt rrenja eshte folje! Si perendi pra e Èrotas, Afroditi, shkon ne dy ishuj ku ose para-ekzistonte adhurimi ndaj Èrotas – te pakten, them, prej fenikasve – ose lidhen emrat e tyre me perendine e Èrotas, perderisa qe te dy do te thone cilesi ose karakter erotik dhe kane rrenjen ** = me fekondu. Prej andej mythologet e sotshem relativizojne Afroditin me perendite aziatike te fekondimit.
Por sikurse thame, adhurimi i perendise ka nje zhvillim shume te percaktuar:
Nga perendi-zimi i bukurise, i gezimit, i shpreses qe jep ylli me i bukur i agimit qe lajmeron lindjen e djellit, behet binjake e Dias = Diell, perfaqeson pranveren dhe lidhet me Èroten pa u perputhur sepse Èrotas konsiderohet DJALE i Afroditit dhe asnjehere nuk u konsiderua perendi e fekondimit.
Ky eshte zhvillimi ne kohe dhe jo mbrapsht, ne te kunderten. Menjefjale nuk
para-adhurohet si perendi e fekondimit, pastaj e Èrotas, pastaj e pranveres, pastaj e paralajmerimit te lindjes se diellit, qe te supozojme edhe thjesht nga kurioziteti qe filloi adhurimi i saj nga Lindja ku ekzistonte gjithmone perendi shum-emershe dhe gjithmone e fekondimit dhe e Èrotas toke dhe qiell. Dhe sigurisht, as me fenikasen, as me hebraishten ose asiriakishten shpjegohet emri i Afroditit dhe i mbiemrave te saj.
Por le te vertetojme versionin tone ethymologjik te emrit te Afroditit edhe ndryshe. Me dominimin, ose pak para saj, te fese kristiane dhe debimit te eger te heleneve dhe te perendive te tyre, morali i rrepte antiseksual i fese kristiane nuk duronte aq me shume cfare tjeter, perendine e bukurise dhe te Èrotas. Páteret (prifterinjte) e shenjte te kishes fillestare kristiane vec ndryshimit te mytheve helene me qellim te krijonin antipati ndaj besimit helen, ndermoren edhe manovra te tjera. Keshtu, perfaqesuesin e se keqes, te plotpushtetshmin e ferrit, kryedjallin cuditerisht e quajten „Eosfóro“. Por eosfóros quhet pikerisht ai yll i ndritshem qe sjell Èo, menjefjale agimin. Behet fjale per emertimin tjeter te planetit Afrodit. Keshtu pra, njohesit e se vertetes se lashte qe Afroditi per helenet e lashte do te thoshte AFRON-DITA = eosfóros, lidhen me koshience Afroditin – dhe bukurine – me ferrin dhe kryedjallin.
Sinqerisht duhet pak fantazi qe te sjellim ne mendjen tone jeten e stergjysherve tane te sterlashte, ku i sundonte nje frike e justifikueshme ndaj nates se erret, ku tashme kishin perendi-zuar diellin, ku si perfundim ishin te detyruar te zgjoheshin mjaft heret ngaqe detyrimisht flinin pak pas perendimit te diellit.
Nen keto kondita pritja e lindjes se diellit kishte nje peshe te vecante dhe nje dimension psikologjik te vecante, tutje deshires se adhurimit te ketyre njerezve dhe ritualit te pritjes se lindjes se diellit.
Menjfjale e kuptojme qe thirrja e gezuar dhe shpresedhenese e pastorit te urte, e usheheqesit “Afrón Dita! “ dhe perseritja e saj nga turrma pas ketij lajmerimi ose ndoshta kercitjes se timpanit te lajmerimit, ishte dicka qe lidhej me gezimin e jetes, dinamiken, veprimin, driten. Dhe sigurisht e kunderta e erresires me fillesen e ndriteshme te dites, jusitfikon cudine e Müller qe agimi ekzistonte si imazhi me i bukur i natyres.
Ne epoken e Homerit, Afroditi shpreh tashme bukurine qe ndjell dhe ndez instikti erotik, dhe pervec gjithe ketyre shohim brenda pershkrimeve homerike futjen e saj te sterlashte arkaik dhe perputhjen e saj me bukurine e agimit dhe yllit te mengjesit.
Gjuha e Perendive, Afroditi - Aferdita
....vazhdim
Thame pra qe shpjegohet si dhe pse u lidhen mythet e Afroditit me ata mythet e lashte te Dhímitres dhe te Persefónit dhe peripecine e Àdhoni. Dhe perseri theksoj qe me zhvillimin e civilizimit helen dhe me shfaqjen e filozofeve dhe te shume poeteve profesioniste
(te ashtuquajtura hymne Homerike, ku cuditerisht u quajten „Homerike“, nuk kane asnje lidhje me Homerin dhe shpirtin homerik. Jane mediokritete te viteve greke, te pakten shumica e tyre. ) , urtesia e mytheve te vjetra harrohet dhe nuk kuptohet. Mythet klasike ose
pas-klasike kane nje doze te mjafte budallalliku dhe nuk mund te krahasohen aspak me te sterlashtat.
Sic thame, tek Etrusket, Afroditi therritet Apru, menjefjale Afró dhe besohet qe prej emrit te saj u emertua nga romaket muaji April ose ndoshta ekzistonte muaji Etrusk April qe kaloi edhe tek romaket.
Por prej Etruskeve, kjo perendi quhej edhe Turan qe do te thote „zonjë“ dhe eshte relative me greken Túrannos (lexo: Tírannos = shtypes, tiran, dinastik) – ku edhe kjo me rradhe eshte relative ndaj fjales Filistinase qe do te thote „Àrhon“ ( = kryesori, i madhi, kreu), (Kardhará, faqja 229 ).
Dhe natyrisht, Filistinet ( gjendeshin ne Palestine, shume me perpara se te vijne atje Hebrenjte. Sipas te gjitha te dhenave eshte fis pellazg qe u vendos atje duke ikur prej Kretes, nga ku perpara kishte ardhur nga veri-perendimi i Ballkanit – nje fis Ilire ishin Penéstet ose Peléstet. Vec te dhenave qe paraqesin shume shkencetare, theksoj edhe elementet filistine qe ndeshim ne mythologjine hebraike, ne me te njohuren si „Dhjata e vjeter“ose „Bibla“ :
1) Marrjen e 10 rregullave te Moisiut, prej vet perendise, siper ne malin Siná. Kjo eshte element karakteristik i paster Minoik. Mínoas shkonte cdo 9 vjete siper ne malin Ìdi dhe atje „merrte“ ligjet e tij te drejte, direkt nga duart e Dias.
2) Kur zbriti Moisiu nga mali Siná, gjen popullin e tij ta kishte vene vet ne dyshim besimin e tij dhe te bente fli ne nje dem te arte, gjithashtu element Minoik.
3) Veshja e filistineve, sikurse peshkruhet ne Dhjaten e vjeter, ka lidhje me veshjen e Kretes.
4) Karakteri dhe mentaliteti i filistineve (therritja ne duel nga Goliath p.sh. ) jane tregues te mentalitetit pellazg. )
nuk ishin fis Simit I Lindjes se Mesme, por pellazg (relativ emrat Pelasgos-Philisteos) dhe sidoqofte, kaluan perceptimet heleno-pellazge per Adhónidos etj ne Mesopotami, shume, por shume me vone, nga krijim I tyre ketu.
Mendoj se fjala Turan do te thote “lartmadheri” prej rrenjes Tur = kulle, keshtjelle, lartesi fillimisht.
Ne Arkadi adhurohej – thote Kardhará, faqja 230 – nga mijevjecari I dyte ,
“Erukíni Afroditi” qe do te thote Afroditi Shpetimtare, menjfjale ajo ajo qe na ruan, na shpeton. Mbiemri I saj, thote Kardhará, vjen nga U-ru-to Mikenase qe do te thote ruaju, shpetoj dhe sanskritja Warutar. Por ne arvanitase kemi Rúaj ose Rúanj dhe Ruajta, Ruajtur.
Ne vitet e mevoneshme te filleses se krijimit te mytheve theogonike, kemi mythe te rinj qe zakonisht e kane prejardhjen ose nga keq-shpjegimi ose nga arsye te tjera. Gjuha zhvillohet dhe shume fjale bien ne paperdorshmeri dhe behen te paspjegueshme. Ne epoken e Kikéronos, qe te shpjegohet kondicioni i paqes ndermjet Karhidonion dhe Romakeve u desh te therriteshin perkthyes ekspert. E njejta gje edhe per ligjet e Drákonta ne epoken e Lisía.
Do perpiqemi pra te shpjegojme mythin e theogonise Isiode per Afroditin.
Qe Afroditi emertohet vajze e Uranós (Qiellit) eshte dakord si perceptim me mythet e sterlashta dhe me realitetin. Ylli Afroditi gjendet ne hapesiren qiellore.
Mythet rreth lindjes prej shkumeve eshte rezultat i keq-shpjegimit te kompozites
se pare Àfr- .
Mythi e do perberien e perendise te shtyhet nga dallget dhe te ndaloi fillimisht ne Qíthira dhe pastaj ne Qipro. Atje ekzistojne tempuj per nder te perendise se Èrotas, qe mund te jene dhe fenikase sipas Decharme, dhe Afroditi pellzge te kete marre mjaft nga vulgarizmi anatolik.
Edhe sikur keshtu te jene gjerat. Atehere mund te flasim per anatolizim te Afroditit dhe jo per helenizim te ndonje perendie anatolike, perderisa parahistoria e saj eshte komplet ndryshe sikurse pame.
Fakt i padyshueshem eshte nje, qe ne ndonje epoke – shume e mevoneshme e lindjes se adhurimit te yllit te shndritshem te Afroditit – kete yll te perendizuar qe lajmeron lindjen e dites, u lidh me Èrotan per arsyet qe paraqitem. Prej ketij momenti dhe shume vite me vone krijohen mythet e rinj per Qíthiren dhe Qipron te cilin e banuan Arkadet.
Por le te shohim ethymologjine e Kípros dhe Kíthiren. Gjuhetaret lidhin emrin me metalin e bronxit qe nxirrte ishulli. Edhe sikur keshtu te jene gjerat, por nuk perjashtohet
para-ethymologjia nga helenet – edhe para Homerit qe e therret Afroditin „Kípris“ dhe e di cfare nenkupton.
Kípro dhe Kíthira (Qípro dhe Qíthira) kane rrenje te perbashket ** - ne arvanitase dhe greke e vjeter qe do te thote me fekondu, te besh dashuri – erota, „Qío“ .
Formuese e fjales greqisht „ku-oforía“ (lexo: qioforía), ég-kuos (lexo: éng-qios = me barre) etj. Por ne arvanitase ekzakt rrenja eshte folje! Si perendi pra e Èrotas, Afroditi, shkon ne dy ishuj ku ose para-ekzistonte adhurimi ndaj Èrotas – te pakten, them, prej fenikasve – ose lidhen emrat e tyre me perendine e Èrotas, perderisa qe te dy do te thone cilesi ose karakter erotik dhe kane rrenjen ** = me fekondu. Prej andej mythologet e sotshem relativizojne Afroditin me perendite aziatike te fekondimit.
Por sikurse thame, adhurimi i perendise ka nje zhvillim shume te percaktuar:
Nga perendi-zimi i bukurise, i gezimit, i shpreses qe jep ylli me i bukur i agimit qe lajmeron lindjen e djellit, behet binjake e Dias = Diell, perfaqeson pranveren dhe lidhet me Èroten pa u perputhur sepse Èrotas konsiderohet DJALE i Afroditit dhe asnjehere nuk u konsiderua perendi e fekondimit.
Ky eshte zhvillimi ne kohe dhe jo mbrapsht, ne te kunderten. Menjefjale nuk
para-adhurohet si perendi e fekondimit, pastaj e Èrotas, pastaj e pranveres, pastaj e paralajmerimit te lindjes se diellit, qe te supozojme edhe thjesht nga kurioziteti qe filloi adhurimi i saj nga Lindja ku ekzistonte gjithmone perendi shum-emershe dhe gjithmone e fekondimit dhe e Èrotas toke dhe qiell. Dhe sigurisht, as me fenikasen, as me hebraishten ose asiriakishten shpjegohet emri i Afroditit dhe i mbiemrave te saj.
Por le te vertetojme versionin tone ethymologjik te emrit te Afroditit edhe ndryshe. Me dominimin, ose pak para saj, te fese kristiane dhe debimit te eger te heleneve dhe te perendive te tyre, morali i rrepte antiseksual i fese kristiane nuk duronte aq me shume cfare tjeter, perendine e bukurise dhe te Èrotas. Páteret (prifterinjte) e shenjte te kishes fillestare kristiane vec ndryshimit te mytheve helene me qellim te krijonin antipati ndaj besimit helen, ndermoren edhe manovra te tjera. Keshtu, perfaqesuesin e se keqes, te plotpushtetshmin e ferrit, kryedjallin cuditerisht e quajten „Eosfóro“. Por eosfóros quhet pikerisht ai yll i ndritshem qe sjell Èo, menjefjale agimin. Behet fjale per emertimin tjeter te planetit Afrodit. Keshtu pra, njohesit e se vertetes se lashte qe Afroditi per helenet e lashte do te thoshte AFRON-DITA = eosfóros, lidhen me koshience Afroditin – dhe bukurine – me ferrin dhe kryedjallin.
Sinqerisht duhet pak fantazi qe te sjellim ne mendjen tone jeten e stergjysherve tane te sterlashte, ku i sundonte nje frike e justifikueshme ndaj nates se erret, ku tashme kishin perendi-zuar diellin, ku si perfundim ishin te detyruar te zgjoheshin mjaft heret ngaqe detyrimisht flinin pak pas perendimit te diellit.
Nen keto kondita pritja e lindjes se diellit kishte nje peshe te vecante dhe nje dimension psikologjik te vecante, tutje deshires se adhurimit te ketyre njerezve dhe ritualit te pritjes se lindjes se diellit.
Menjfjale e kuptojme qe thirrja e gezuar dhe shpresedhenese e pastorit te urte, e usheheqesit “Afrón Dita! “ dhe perseritja e saj nga turrma pas ketij lajmerimi ose ndoshta kercitjes se timpanit te lajmerimit, ishte dicka qe lidhej me gezimin e jetes, dinamiken, veprimin, driten. Dhe sigurisht e kunderta e erresires me fillesen e ndriteshme te dites, jusitfikon cudine e Müller qe agimi ekzistonte si imazhi me i bukur i natyres.
Ne epoken e Homerit, Afroditi shpreh tashme bukurine qe ndjell dhe ndez instikti erotik, dhe pervec gjithe ketyre shohim brenda pershkrimeve homerike futjen e saj te sterlashte arkaik dhe perputhjen e saj me bukurine e agimit dhe yllit te mengjesit.
Diavolessa
Valoris scriptorum
Re: Mitologjia Greke
Mu me pelqen te besoj ke sirenat e detit /pf/images/graemlins/smile.gif Ulisse qe shpetoj barken dhe tere marinaret e tij duke i lidhur dhe vendosur dicka ne vesh per te mos degjuar zerin e embel te tyre.
Mu me pelqen te besoj ke sirenat e detit /pf/images/graemlins/smile.gif Ulisse qe shpetoj barken dhe tere marinaret e tij duke i lidhur dhe vendosur dicka ne vesh per te mos degjuar zerin e embel te tyre.
Re: Mitologjia Greke
Jane shume pjese qe me kane pelqyer prej mitologjise Greke. Njera qe me ka terhequr ishte lindja e Afrodites.
Nje nga zoterit e pare ishin Gaia & Uranos. Uranos silleshe shume keq. Ka shume teori qe thuhen per sjelljen e tij... qe fshihte femijet, perdhunonte Gaien, etj. etj.. Gaia, e merzitur, i mbledh femijet dhe i jep Kronos nje thike te vogel qe te vriste Uranos. Kronos i preu gjenitalet e te jatit. Prej gjakut te derdhur, dolen gjigandet dhe furies. Kronos i hedh gjenitalet ne det, dhe sperma u kthye ne shkume... prej te ciles thuhet qe ka lindur Afrodita.
Po te jete e vertete kjo, Afrodita eshte halla e Zeusit.
Por, gjithashtu thuhet qe Afrodita eshte femija e Zeusit me Dionen.
Keshtuuu... cila eshte cila? Eshte njera nga "misteret" e mitologjise Greke.
Jane shume pjese qe me kane pelqyer prej mitologjise Greke. Njera qe me ka terhequr ishte lindja e Afrodites.
Nje nga zoterit e pare ishin Gaia & Uranos. Uranos silleshe shume keq. Ka shume teori qe thuhen per sjelljen e tij... qe fshihte femijet, perdhunonte Gaien, etj. etj.. Gaia, e merzitur, i mbledh femijet dhe i jep Kronos nje thike te vogel qe te vriste Uranos. Kronos i preu gjenitalet e te jatit. Prej gjakut te derdhur, dolen gjigandet dhe furies. Kronos i hedh gjenitalet ne det, dhe sperma u kthye ne shkume... prej te ciles thuhet qe ka lindur Afrodita.
Po te jete e vertete kjo, Afrodita eshte halla e Zeusit.
Por, gjithashtu thuhet qe Afrodita eshte femija e Zeusit me Dionen.
Keshtuuu... cila eshte cila? Eshte njera nga "misteret" e mitologjise Greke.
Sokol saliu
Primus registratum
Re: Mitologjia Greke
Eshte vertet magjike te futesh ne monopatet e mithologjise greke.
Preferencat e mia jane ato me te degjuarat,me te famshmet ,ILIADA,dhe ODISEU,te cilat fatkeqsisht nga shume historiane greke,vihen ne dyshim,pasi ne dyshim eshte vene prej kohesh ekzistenca e vete Homerit.
Kohet e fundit ne ishullin e mrekullueshem grek Cefalonia,jane zbuluar rrenojat e nje pallati mbreteror,qe mendohet se i perkasin mbretit Odise.Si rrjedhim Odiseu nuk na qenka mbreti i Ithakit,por e Cefalonias.
Nejse per mua keto nuk kane ndonje rendesi te madhe ,e rendesishme eshte qe mithologjia greke magjeps akoma miliona njerez qe e adhurojne ate.
Eshte vertet magjike te futesh ne monopatet e mithologjise greke.
Preferencat e mia jane ato me te degjuarat,me te famshmet ,ILIADA,dhe ODISEU,te cilat fatkeqsisht nga shume historiane greke,vihen ne dyshim,pasi ne dyshim eshte vene prej kohesh ekzistenca e vete Homerit.
Kohet e fundit ne ishullin e mrekullueshem grek Cefalonia,jane zbuluar rrenojat e nje pallati mbreteror,qe mendohet se i perkasin mbretit Odise.Si rrjedhim Odiseu nuk na qenka mbreti i Ithakit,por e Cefalonias.
Nejse per mua keto nuk kane ndonje rendesi te madhe ,e rendesishme eshte qe mithologjia greke magjeps akoma miliona njerez qe e adhurojne ate.
Re: Mitologjia Greke
Oedipus eshte ai qe vret te jatin e tij pa e ditur qe e ka baba dhe martohet me te jemen e tij, dhe kur mer vesh he blinds himself......
isha thjesht kurjoze te di.....Odisea dhe Oedipus jan i njejti person? sepse une e kam lexuar ne anglisht dhe kam deshire tha lezoj dhe ne shqip se me pelqen.....
Oedipus eshte ai qe vret te jatin e tij pa e ditur qe e ka baba dhe martohet me te jemen e tij, dhe kur mer vesh he blinds himself......
Re: Mitologjia Greke
Odisea dhe Oedipus jane te dy mbreter bij mbreterish, por nuk eshte i njejti person...
Odisea nuk vrau te jatin dhe as fjeti me te jemen...
Shtegtoi per 25 vjet me rradhe(pas luftes se trojes, qe erdhi si shkak i rrembimit te Helenes :smash: )dhe me ne fund arriti ne Itake, ne mbreterine e tij (pra jo ne Tebe), ku vrau pretendentet per tron... etj, une po i bie shume shkurt, por eshte histori shume e bukur...
Po te ra rasti te gjesh librin, lexoje se nuk do pendohesh...
Oedipus...
Odisea... jam une, por nuk po jap fotografi per efekt anonimati /pf/images/graemlins/tongue.gif
Odisea dhe Oedipus jane te dy mbreter bij mbreterish, por nuk eshte i njejti person...
Odisea nuk vrau te jatin dhe as fjeti me te jemen...
Shtegtoi per 25 vjet me rradhe(pas luftes se trojes, qe erdhi si shkak i rrembimit te Helenes :smash: )dhe me ne fund arriti ne Itake, ne mbreterine e tij (pra jo ne Tebe), ku vrau pretendentet per tron... etj, une po i bie shume shkurt, por eshte histori shume e bukur...
Po te ra rasti te gjesh librin, lexoje se nuk do pendohesh...
Oedipus...
Odisea... jam une, por nuk po jap fotografi per efekt anonimati /pf/images/graemlins/tongue.gif
alinos
Forumium maestatis
Re: Mitologjia Greke
Ti nuk duhet ta kesh marre Penelopen me vete atehere.
Penelopa eshte gruaja e devote e Odiseut, ose Uliksit (ne latinisht). E priti burrin e saj te kthehej nga lufta e Trojes, duke refuzuar te gjithe pretendentet e saj, qe duke kerkuar doren e saj, kerkonin dhe fronin e Itakes, e cila nuk mund te udhehiqej nga nje grua, dhe djali i saj Ptolemeu ishte teper i ri per nje gje te tille.
Penelopa ne menyre qe te mund t'i mbante urte pretendentet qe rrinin ne pallatin e saj, u tha atyre se do te vendoste me ke do te martohej diten qe te mbaronte nje pelhure, qe po thurte per te birin. Ajo shpresonte se duke thurur pelhuren do kalonte kohe sa te kthehej Odisea, pas mbarimit te luftes. Mirepo ai nuk po dukej dhe Penelopa filloi te thurte diten e ta cthurte naten duke sterzgjatur pritjen.
Pretendentet e ruajne dhe nje mbremje kuptojne hilen duke e detyruar ta mbaroje pelhuren ne sy te tyre. Ate nate kur ajo do te vendose, vjen Odiseu i cili i sfidon te gjithe ne hedhjen e shigjetes me hark, ne te cilen ai vete ishte mjeshter dhe i mposht te gjithe, me pas i ther per cnderimin qe donin t'i benin, duke u kthyer tek gruaja e tij besnike.
Temen jo, ku ma gjen nje te tille sot :shrug:
Ti nuk duhet ta kesh marre Penelopen me vete atehere.
Penelopa eshte gruaja e devote e Odiseut, ose Uliksit (ne latinisht). E priti burrin e saj te kthehej nga lufta e Trojes, duke refuzuar te gjithe pretendentet e saj, qe duke kerkuar doren e saj, kerkonin dhe fronin e Itakes, e cila nuk mund te udhehiqej nga nje grua, dhe djali i saj Ptolemeu ishte teper i ri per nje gje te tille.
Penelopa ne menyre qe te mund t'i mbante urte pretendentet qe rrinin ne pallatin e saj, u tha atyre se do te vendoste me ke do te martohej diten qe te mbaronte nje pelhure, qe po thurte per te birin. Ajo shpresonte se duke thurur pelhuren do kalonte kohe sa te kthehej Odisea, pas mbarimit te luftes. Mirepo ai nuk po dukej dhe Penelopa filloi te thurte diten e ta cthurte naten duke sterzgjatur pritjen.
Pretendentet e ruajne dhe nje mbremje kuptojne hilen duke e detyruar ta mbaroje pelhuren ne sy te tyre. Ate nate kur ajo do te vendose, vjen Odiseu i cili i sfidon te gjithe ne hedhjen e shigjetes me hark, ne te cilen ai vete ishte mjeshter dhe i mposht te gjithe, me pas i ther per cnderimin qe donin t'i benin, duke u kthyer tek gruaja e tij besnike.
Temen jo, ku ma gjen nje te tille sot :shrug:
Re: Mitologjia Greke
Ah perendite greke! Ka qene loja ime e preferuar kur isha e vogel. Ishim kryesisht tre vete, une, motra dhe kusherira e vogel po pranonim edhe miq. Kushoja ishte Aferdita (se vdiste pak per bukuri), motra ishte Efesi (gender trouble?) kurse une Athinaja, se me dukej me shume karakter. Me eshte dukur gjithmone cool per lojrat qe luante, per faktin qe mund te ndryshonte pamje, per te qenit e pavarur. E kam pasur inat Heren se ishte hakmarrese, Aferdita me eshte dukur gjithmone jointeresante, Zeusi gomar /pf/images/graemlins/smile.gif , etj etj. Eh pershtypje femijesh po ishte shume gallate.
Ah perendite greke! Ka qene loja ime e preferuar kur isha e vogel. Ishim kryesisht tre vete, une, motra dhe kusherira e vogel po pranonim edhe miq. Kushoja ishte Aferdita (se vdiste pak per bukuri), motra ishte Efesi (gender trouble?) kurse une Athinaja, se me dukej me shume karakter. Me eshte dukur gjithmone cool per lojrat qe luante, per faktin qe mund te ndryshonte pamje, per te qenit e pavarur. E kam pasur inat Heren se ishte hakmarrese, Aferdita me eshte dukur gjithmone jointeresante, Zeusi gomar /pf/images/graemlins/smile.gif , etj etj. Eh pershtypje femijesh po ishte shume gallate.
