Re: Martesa ne kishe......!!!
Perpara se te mund te flisnim per ritualet Abstrakt, do te ishte e nevojshme te sqaronim dicka per boten kozmologjike, apo per vizionin qe fete kane per njeriun, per familjen si dhe per marredhnien ne cift ne pergjithesi. Me vjen shume keq qe nuk e njoh hollesisht kristianizmin, dhe qe detyrohem te flas vetem per ate qe njoh me mire, Islamin.
Megjithate ajo qe verehet ne te treja fete, ne lidhje me marredheniet ne cift, eshte se ne kete drejtim kemi nje vizon qe e koncepton te gjithe boten te mbushur plot eros, dhe madje ne traditen e gojdhenave, kengeve popullore, menyrave te veprimit social ne majft aspekte, te frymezuara keto me nje veneracion fetar, erosi shoqeron gjithmone mahnitjen me krijmin, me natyren me ekzistencen. Kam para sysh perlat e poezise popullore qe manditjen me natyren, vete kozmosin, e shprehin duke e krahasura me bukurite, me terheqjen e femres.
Ne nje ajet kuranor thuhet se Zoti e ka krijuar gjithcka ne cift. Pra duket se gjithcka ka nje nevoje. Gjithcka ka nje mungese, nje boshllek brenda vetes qe e shtyn drejt nje synimi, drejt dickaje qe shpesh eshte e papercaktueshme. Pra gjthcka shfaqet e manget ne nje pjese te vetvetes dhe kerkon keshtu doemos te plotesohet. Dihet, qe nga grekerit e lashte qe figura me e perkryer gjeometrike konsiderohej rrethi. Dhe kjo me teper ndjehet sesa shpjegohet. Por gjithsesi rrethi shpreh perkryeshmeri pasi eshte nje qark i mbyllur, i plote, i sakte, pa cepa, pa asnje c’rregullsi, ku dhe gjithcka ka te njejten vlere. Po te veresh me vemendje do te shohesh qe rrethi eshte shoqerues kudo ne kozmos.
Pra ne qoftese percaktojme qe gjithcka ne natyre shfaq nje mangesi brenda vetvetes, duke deshmuar keshtu per ekzistencen e objektit drejt te cilit nje gje synon per t’u plotesuar, mund te themi se gjthcka ne vetvete mund te krahasohet me nje gjysme rreth, dhe duhet gjysma tjeter qe gjthcka te ndjehet e plotesuar.
Po keshtu kjo lidhje ne cift si dy te kunderta qe plotesojne njera-tjetren ekziston fuqishem, dhe madje shfaqet ne nje pafundesi aspektesh edhe ne qenien njerezore. Kete e kam theksuar edhe here te tjera qe nese burri p.sh. eshte me I ftohte ne gjykim, me racional, me i shtruar, gruaja eshte me intuitive, me emocionale dhe me me delikatese. Nese burri perqenrohet foraca, fuqia fizike dhe autoritative, forca e karakterit fuqia e vullnetit, tek gruaja shfaqen bukuria pastertia fizike dhe morale, embelsia e sjelljes dhe dhimbsuria e shpirtit. Ne qoftese burri perqendron ne vetvete forcen dhe arsyen, gruaja prqendron ndjenjen dhe prakticitetin. Historikisht qe ne perendite greke ekzsistonin keto dy sterotipe te hyjnizuara qe shpalosin keto dy bote: boten mashkullore dhe ate femerore, te permbushura tek Apolloni dhe Dionisi. Keshtu mund te ndahen edhe forcat, prirjet e karaktereve njerezore qe mund te anojne, diku me teper nga prirjet apolloniane, prirjet per racionalitet, kembengulje, rigorozitet qe jane me teper prirje maskiline te karakterit, apo diku tjeter per te anuar nga ndjenja, pasioni, kenaqesia, forca e intuites, qe shkrihen ne aspektet dioniziake te karakterit njerezor, e qe jane prirje me feminile.
Keshtu edhe familja ne traditen fetare merr vlera te fuqishme shenjterie, pasi ajo eshte shembull i ketij perfeksioni qe realizohet me bashkimin e ciftit ne nje trup te vetem, ne nje qenie te vetme, qe sjell prehjen e te dy paleve, por vec kesaj familja permbledh brenda kesaj edhe frutet e ketij bashkimi, frute te cilat siguriojne perjetesimin e ketij unifikimi ne vazhdimesine e qenies njerezore. Pikerisht prandaj edhe ne nje fjale profetike te Profetit Muhamed thuhet se “martesa eshte gjysma e besimit”, pikerisht pasi ajo realizon nje pjese shume te madhe dhe te rendesishme te qenies njerezore, qe ndryshe do te ishte teper e manget, e ndrydhur dhe e parealizuar ne teresine e saj.
Por sigurisht qe feja kerkon qe, per realizimin e nje gjeje te tille te dyja palet te jene te plotesuara ne aftesine e tyre per te filluar nje jete te re. Dhe ketu futen mjaft gjera qe kane te bejne me persosjen spirterore, morale, edukaten, karakterin, personalitetin, ne menyre qe nje familje te funksionojne sic duhet, dhe ta realizoje qellimin e saj. Ne te kunderten ajo nukbehet me nje vendprehje, por nje vendsprove, gje qe ia veshtireson se tepermi jeten njerezve. Jo me kot familja eshte quajtur qeliza e shoqerise. Dhe vdekja e saj do te thote vdekje e shoqerise.