Re: LIRIA absolute apo relative
Respekt, per te gjithe diskutuesit! Lexova me vemendje shkrimet dhe krejt çfare mund te them: dikush niset nga vetvetja, e dikush nga tjeret (cfare thane per termin - liria), dikush e ndane ne: liri te mbrendshme (shpirterore), e te jashtme
ajo qe me knaqe eshte se shoh se e keni marre seriozisht temen, qe ju pergezoj sinqerisht!
Kjo teme jo qe eshte ma e lashte se sa vet njeriu, por ze fill edhe para krijimit te universit. Per ate qe beson ne Krijuesin e universit, duhet te bindet se vetem Krijuesi ka liri absolute - ai qe nuk beson duhet te bindet se - nuk ka liri absolute!
Nese merr citime te tjereve per shprehje, ti nuk je i lire, por shihesh i mvarur prej tyre, e nese flet vetem me mendjen tende, ti formon njefare lirie absolute, por ajo eshte jeteshkurte, apo eshte vetem nje vetknaqje. Liria absolute nuk ekziston! Megjithate, duhet ta thuash mendimin e lire! Por mvaret se ku e thua, e kush e thot!
Njeriu ia krijon lirine vetes (njefar lirie) me pune, me veprime, me goje - ta arrije nje jete te lumtur: te flas gjuhen amtare, te kete kombin e shtetin e tij, gjuha e tij te jete zyrtare, te levizi i lire, te mendoj i lire, te punoj i lire, te flasi e te shkruaj lirisht, te besoj lirisht, te pushoj lirisht, te flej lirisht, te zgjohet i lire - pra te jetoj i lire!
Na ketu po flasim te lire, po liria arrihet kur te gjithe, apo shumcia dermuese jemi ne nje mendim
adhe ai mendim behet unikat per te gjithe (apo per shumicen absolute), perndryshe asnjeri nuk jemi te lire, por takohemi ne bisede, e me kahje te ndryshme, larg njeritjetrit. Keto mbesin vetem mendime te lira, qe nuk krijojne nje liri te perbashket tonen. Na vetem flasim, e derisa te vijme ne nje definim real, bejme vetem nje zhurme qe nuk zgjate!
Njeriu qe ka besim ne lirine e mbrendshme te tij, e mendon se ajo ia krijon lirine e tij, duhet te jete nje krijues, t'i krijoj te gjitha kushtet e jetes se tij. Te jete i shendetshem, i forte, i ditur, i guximshem, pronar i punes se tij, shtepise se tij, familjes se tij, krejtsisht i pamvarur prej askujt! E si mund te arrihet nje gjendje e tille lirie? Kush e ka kete liri? Pergjegja absolute: askush, kurkush, asnjeri!
Liria e njeriut gjithmone eshte e mvarur nga diçka, nga dikush - liria eshte vetem relative!
Njeriu zot i vetvetes, eshte vetem pjeserisht, sado qe mendon se i ka te gjitha, ai ka vetem nje liri te pjesshme, sepse te jesh zot i vetvetes, do te thot - ta krijosh vetveten, te jeshe krijuesi i vetvetes! A mund te jete njeriu krijues i vetvetes? As qe duhet te mendoj!
Njeriu mund te jete vetem korrektor i vetvetes, permiresues i vetvetes, zedhenes i vetvetes, perpjekes i munduar te beje diçka te mire per vetveten e per rrethin e tij, popullin e tij, e boten! Aq sa ka mundesi edhe tregon vet!
